Ние околу и преку 40...

Јеп. На секои 4 години се праеше матура во Десарет, а другите години во Метропол. Така беше во мое време, сега не знам.

 

И јас славев во Десарет. И гимназија уште прает таму мислам, другиве средни школи по други хотели славет. Зависи как ќе се договорет.

 

Тој Несебар две лета по ред ме расипа
Лажам де
Ехе да почнам да раскажувам авантури со овој мојов,што би рекла една другарка,какви криенки миженки...
Ама,тоа ќе читате за едно 30 год,роман ќе пишувам.

Од т.н.догодовштини имам уште 2-3,семинарски
Леле ко ќе ми текне
А мислам дека имам спомнато дека двајца,не знам како да ги наречам,ми беа на свадба
Ајде редот за честито и сликање и Пупо ми вика еве ти ги овие
Значи се си знаеше претходно...
Колку смеење имаше,се гледа и на сликата

Мислам посмешно од моите неколку паѓања се две ситуации,речиси идентични со другарка.
Поминуваме на паркингон од плоштад накај Телеком(пред да се изградат грдосиине),занесени у муабет,се спушта рампата од големиот паркинг на Градски паркинг и нејзе директ во рамо
После ден,два,исто,ама малку накај ц*цка
Готова беше да ги тужи и да бара отштета
Нема врска што ние занесени кокошки си бевме криви.

 

Ве читнувам и лајкнувам разбира се,ама што да кажам,давно је било,матура еве скоро 30 год од тогаш,на брегот на на езероно во Охрид.Не носев балски фустан,туку комплетче,сукња со саковче,а и за втора вечер сукња пантолон со кошула.Патем истите ги искористив и за регистација при склучување на брак-од секогаш сум практична.Одмори на море и остаток на езероно,но авантури слабо, но си поминував незаборавно,за тоа дечко и не е баш потребен,потоа заглавив со мојов до ден денешен.Паѓање и тоа асолно,трчав во банка да пуштам пари на дете,и ниту ја помислив рампата дека е на сензор,крената беше,како што трчајки се доближив кога ме зеде по глава,јас колку долга и широка на земи.Станав,цркнав од срам пред луѓето и да ме нема во банка право,времиња носев рог на глава.@Dust,Прашинке моја еднаш те прашав каде е онаа моја Прашинка која ја знам ,чувај се дете и размисли за се,погледни си во душата и во срцето,ќе најдиш одговор за се.Немој да дозволиш животот да поминува покрај тебе,како на оваа будалетинката која ти пишува

 

Од муабетиве носталгија ме фати.
Јас најмногу сум се дружела со другарките од зградата.Понекогаш многу ми фалат,некое време се собиравме т.е.не собираше една што во друг град живее,сега таа не се јавила а ние иако сме сите овде ич не се гледаме.
Со нив најмногу кафиња сме испиле ,најмногу сме се смееле,заедно излегувале,по свадби играле и толку...
Ех бре зошто толку брзо поминува младоста!?

Најмногу ми фалат студенските денови .

 

Ајде.
А башка што се осетив старо.
На дешавкиве 10+ години се пројдени.
Имав една љубов голема во средно.
Абе имам негде пишувано и порано за ова...
Многу го сакав, очи ми светеа и ми жареа за него.
Денес да го сретнам мислам колена ќе ми заиграат и ќе занемам. После матура почнавме да се гледаме. Ама никогаш не стана официјална врска. Беше онака невино, искрено, седевме до сабајле секоја вечер. Гледавме филмови, некои глупости наоѓавме. Ретко и се бацувавме. Тек па нешто повеќе, па ич. Бевме срамежливи. Двајцата. Не стана никад ништо, баш поради што спомнав дека летата ретко ги седев во Скопје (а и он беше од село, па за лето не седеше тука)
После матура отиде тој, отидов на море и јас и со жар во очи ќе чекаме да се видиме на есен.
Арно ама, криво је море или лето или што да е. Бубачките во глава на 18 - 19 години, почнав да се гледам со еден на море, а ич немав чувства за него, нешто ме влечеше (лудост) дечкото. Таму имаше страст, нешто ново ми беше тогаш тоа ...
И искрено, од тоа лето, не се вратив иста веќе. Бар не за овој што ќе се чекавме тука...
Го сакав, може немавме страст, ама и ден денес ми е драг и мил.

Расчистив со двајцата и следната година, запознав дечко - тој е тој. И ден денес некогаш мислам дека тој беше тој. И љубов, и страст, и све све све ми беше тој. Со него првпат замислив дека сакам да сум до крајот на животот. Е тој ми е*а мајче.
3 години.
Ролеркостер животот.
Љубов до болка.
Посветеност - секој миг, секоја сила, се што можев направив за него.
Најлудо заљубување беше.
Од денешна гледна точка, ме сакаше и тој мене - ама имаше многу бубачки во главата.
Тој ме смени.
Него го сакав, луѓе мои, не знаете колку.
Не знаев дали некогаш пак така ќе сакам некого.
И среќа, пак така болно не засакав.

И после него, мислам дека беа две, ако не и 3 години како не бев со никого.
Отидов во Америка.
Се вратив.
Студирав.
Чат пат, некој небитен.
И дојде мм.
У цела таа ладноќа што ја изградив, дојде човече, што е нон стоп насмеано, што му светат очите од првпат кога ме виде.
Што ќе направи се за мене, а сега и јас за него.
Што го сакам, на најјако. Не може повеќе. И не е болно, убаво е. Не е тешко, најлесно е. И има страст и има љубов и има све. И вишак килограми и гордо си ги носиме.
Ради него се смеам (а намќор сум)
Го чекам од работа секој ден да го видам како кога го чекав првпат кога излеговме. Со душа. Со жар.
И допрва ја почнуваме нашата авантура.
Со +1.

 

Леле ме наежи...

 

Баш денес разговараме и ми викаат а си била у тој кафич зарем, си викам нема мислам такво место у кое не сум била. Многу години искачање, многу приказни кои можеби и се заборавени веќе. Не жалам за ниеден ден, за ниеден одмор иако што вика Пупи тие на Черно море се баш за паметење. Младост лудост, но ќерка ми вика со 38год сум била млада така да јас не се предавам од лудости

 

Матурата моја-свадба.Многу лошо.Која потреба 18 годишни да вратат оро цела вечер
Си заминав пред да заврши,инаку пред и после тоа си имавме супер дружба и журки.Убава генерација бевме,интересни дешавки и забави паднаа.Инаку го имав истиот партнер од полуматура,си дадовме збор да останеме “пар” и за полнолетство.

Авантури имам еден куп и тоа сочни,ама не би да пишувам,многу воајерска е темава.

Паднав еднаш пред дискотека,и така спружена се вртам накај другарка ми со прашањето”Шо да правам сеа???”,а таа почна да ми ја пее “Продужи даље” од Чола

Што е со вестиве на канал 5?
Можен терористички напад во Ск
Зошто исис би нападнале баш во Мк,свашта,американцине само шират страв,ко да им е малце на луѓето.

 

Пупе и Теди...

Јас не се омажив за најголемата љубов. Да се омажев за него ќе бевме сега разведени. Не знам дали звучи ова нормално но.. Ај вака ќе речам. Он беше контрол фрик со многу многу длабок џеб. И ме сакаше. Ама стварно ептен. Коа го оставив ми рече само Лили. Не прај глупости. И јас сепак заминав. Не од што сакав, туку знаев нема Да успееме. И двајцата имавме исти демони кои меѓусебно не би се поднесувале.
А и ден денес имаме супер мислење еден за друг..

 

@TeddyGrey останав намовната...
Имам многу да пишувам али време немам..

 

Скроз нормално...што вика @dunika многу публика има за детали, но убаво е да знаеш дека има/ло и такви у животот.

 

@Dust кога ќе прочитам некој пост знам дали е тажен или среќен. А ти не си среќна девојче.

Промени во врска и брак е различно. Без оправдани причини не ни треба да помислувате за развод особено ако има деца. За некои работи има решение. Некои проблеми постојат уште во врската. Не ги игнорирајте.

Јас да си молчам за дешавки оти мислам по несмасен човек од мене не постои. Еве најтазе.Кај Бисер и Капитол нели сред улица на пешачки се чека да се помине улицата и има едни стубови, е јас треснав во нив. Ногата сега ми е модра. Некни паднав и коленото ми е лом.
Има една дешавка, пијана излегов од тоалет без сукња на холухопки.
За дечковци, имав една љубов голема, кога и да го видам имам пеперутки во стомак.
Имав повеќе мажи во живот и еден на одмор. Се запознавме во Охрид. Права летна авантура. Сум пишувала дека баш си живеав на времето. Се смирив со маж. И верна и заљубена.
Средно ми е најубавиот период.
Какви дешавки и забави, ах спомени.

 

Јас чат пат помислувам што ќе беше ако завршев со овој што ми расплака мајче и исто си велам - немаше да успееме.
Можда така уште од времето си најдов утеха.
Можда, си велев, како и да свртиш, ако не ти е пишано - не ти е.
Имав еден очаен период дури се тешев дека ни е пишано, ама не за сега, за понатака.

И...
Со мм сме 5 години заедно...
Негде околу 2рата годишница, ми се јави овој(после 5 години) . Чим тогаш го одбив(него не знаев да го одбијам) знаев дека ќе завршам со маж ми да ми е маж.

 

Ова се смирив со маж,го сватив за сега па се прерадував

 

Искрено, овие мои дешавки не ги знае никој .. .т.е. Не може да ме препознае никој по ова, сем 2 - 3 многу блиски другарки. А они и да ме познаат, мои си се.
А и таа сум што сум, и тука и надвор ..

 

Мислата ми беше за авантурите.

@TeddyGrey го сакав маж ми, ама оваа љубовта да ми се јавеше не знам дали ќе одбиев. Преслаба бев на него. За глупост го оставив.
Секој има таква љубов во живот.
За маж ме врзува дете, за првата љубов - љубовта. Може дека прва. Не знам која беше поголема.

 

Јас мислев дека нема да одбијам ама одбив.
Долго време бев изненадена и од сама себе.

 

Не може да те препознае никој зошто горе доле слично е. 90% од женските што ги познавам имале платонска љубов страстна љубов и една што треснува од земја. Така да..

 

А и ти си у право ..