Ние околу и преку 40...

Какви обетки бе, мало дете да му правам трауми. Мајка ми пред свадба дупнала уши, оти многу и се свиѓале обетките.
Мене ме однела тетка ми, како мала, вика која траума ја имам, колку ми е мака... од жал мечка огромна ми купила оти многу сум плачела (а ми дупнале со игли на доктор, за да неам инфекција). Јас не се сеќавам, ама сигурно претешко ми било.

 

Здраво лепоти...
На ,,западу" ништа ново.. Јас арен пијам кафе и инхалирам денешното сонце надвор.
Што велите за 1/4 бурек со месо м?
Од овој..

Спојлер

Пс. Иам дупнати уши

 

А на машките оти не им дупнуваат уши?
Телесна мутилација базирана на пол. Уште клиторисите да почнат да ни ги сечат и спремни сме.
Убаво е што ги отфрламе родовите стереотипи, што не дозволуваме сешто да ни се прави на децата затоа што се машки или женски.
Лошо е што Америка, Англија и воглавно земји од англиското говорно подрачје ги враќаат на големо, а ние воопшто немаме проблем да ги следиме американските примери, секогаш и за сѐ. Језа ме фаќа малку, како назад да тргнале, а ќе почнеме и ние да ги следиме, кај и да е.

 

Признај оти сам си побара да ти ги дупнат!

 

Признавам

 

Во тоа е суштината

 

Хај!

Уште ми стои иштавот за бурек.

И јас велев прв роденден, глупости , свадба глупости и се по ред ми се одби од глава.
Седни да правиме список, куп луѓе. Сите блиски, секаде испочитувани. Голема фамилија, ама колку сме толку сме, наши сме. И на се преубаво си поминавме. Си организиравме како сакаме ние. Без наметнување и напнување како е правилно.

За свадбата толку сум пишувала. И не би пак.
Убаво беше. Не сум човек кој искажува емоции ама на албумот со нас двајцата знае да ми потече по некоја солза кога сама си го разгледувам. И тоа на крај останува, спомените.
А парче накит исто е спомен. Па и од нив имам, оти да не.
Знам со колку љубов ми ги даде свекрва ми, без фотографи и публика. Зад затворени врати. Не носам се, ама со исто толку љубов ги чувам.

На Младенци правевме вечера со нашите.
Ништо помпезно. Јас не сакам ора и чудби. Ама ако некој ги љуби, ако.

Едно време бурно реагирав на се. Па и на тоа дека уште некои се даруваат. Ќе ви кажев дека е просто, затуцано и што ли не. Сега ама баш сум рамнодушна. Ако некој решил дека така треба да прави, океј. Јас не би и не сакам.

Пред да ме побара мм, многу време ми го опипуваше пулсот. И беше смешен. А прстенот бил купен многу поодамна.
Сакал да ме бара на одморот ама не сум му дала прилика. После заминавме на кратло патување и таму би. А многу напнуваше да одиме, иако јас и не сакав веднаш после морето. А оно тоа да ти било работата.
И така си добив прстен на рака.

 

Ја знам истата... секој со својот ментален склоп... Иако иам видено примери (мал број нели, за разлика од женските) на мали машки деца со дупнато уво.(пак е нечија воља, не негова).

 

Сепак е навистина реткост и невообичаеност на машко бебе да му дупат уши.
Без оглед на причините, јас сум против тоа.

 

Искрено, не сум против дупење уши на мали деца. Не се ни сеќавам на моето дупење уши и немам трауми од тој период од мојот живот))
За традициите.. па и не мора со шабанерија да се прават. Јас имам убави спомени од славите на баба ми па и нашите. Во денешно време, години наназад дури ми беше претажно оти се изретчија гостите. Премногу и тажно беше на маса. Нема тоа везе со светци, курци, палци (извинување до религиозните). Никад не се пуштало шабанерија (татко ми пример пушта староградска музика или оние класика народна)...кај баба ми увек било куп далечни и блиски родини собрани и увек се пеело - српски народни песни. Преубави. И ден денес ми се мотаат во глава тие песни и убаво ми е
Е , сега, тоа шо некои толку се замараат со работи како... десна или со лева рака и низ нос на сите им вадат ако со спротивна нога/рака направиш нешто пошто готово, потоп ќе е, тоа е друга работа. Забавни ми се традициите и сакам да гледам и читам за туѓи традиции.

 

Реткост е, ама сум видел порано примери.
Повеќе сум, кога ќе потпорасне самиот/самата ако сака да си стави.

 

Ne sum protiv tradicija,slavenje i se drugo,ne sakam koga pocnuva da se ,,zabeguva,,so adeti,protokoli i trista mi ti cuda,oti na psiha duri deluvaat.Ako ne se napravi nesto,gotovo-smak sveta,pa uste nekoj ogan na masloto,na nearno ke vi trgne.Ubavko i interesno e sto sekoj kraj vo zemjava si imaa svoi denovi ili nacini na slavenje na istite.Taa sarenolikost na ova parce zemja mi e ubava.No sakame da prifatime ona sto nekoj drug vo drugo mesto od nasava mila zemja go pravi.Se topime edni so drugi,se gubi sarenolikosta.Ne me obvinuvajte,ne sum tezok lokal patriot,no zosto da ne se zadrzi ona bas identicno za toj region,tuku nosime nesto sto sme videle kaj drugite,a pritoa toa identicnoto za svojot kraj go poturnuvame.Ne sum protiv novinite,naprotiv sakam promeni,no nekogas mi deluva-krenal konjot nogata za potkovanje,videla zabata pa i taa.Se iznapisav ,a ne znam bas dali me razbravte

 

@LejlaD , го заборајв Кркардаш мори... Немаше година да не се оди на Кркардаш. Без промашај.
Пред години, вечерта пред Кркардаш, ко си идевме од удолу со брат ми (од град-по битолски), на семафор не акна еден со 140 на саат.
Среќа поминавме со полесни повреди, освен брат ми шо си скрши коски во дланката.
Таму нека е.

Уши си дупнав сама на 18.
Еднаш ко имав 10тина години, и' реков на тетка ми (со нас уште живееше и бевме најдобри другарки ) да ме однеси да ми ги дупнат, ама по пат се премислив...
На ќерка ми, не и' се дупнати. Ко ќе сака/ако сака, нека ги дупи, шо сака нека прај.

Во август си купивме прстени еден на друг... Даа.. и јас него му купив
Дури за Нова година си ги сменавме, ко 'официјално ме побара'. Во приватност...
Со клекнување на колено со се'.
Се дупнав од плачење, ко ненормална.. а знаев дека ќе биди и шо ќе биди..
Да не знаев, па уште и во јавност да беше, гарант испаничена ќе избегав.

 

Јас не сум видела.
Ако и дупнеш уши како мала нема да се сеќава ни на болка ни на ништо, освен ако не е како братучедка ми, што 3-4 пати и дупнуваа уши и псотојано и загнојуваше. И кога порасна таа сама уште 2 пати си дупна, оти сакаше обетки, ама јок... Не бива.
И јас мислев дека е во ред да им ги дупнеш како мали, сега мислам дека дупките за обетки се преценети. Додека да дојде ред да имам деца, ќе можам да размислам. Имам некоја замисла кај што ќе растам деца без да им наметнувам било што. Дали ќе успеам - ќе видиме. Тоа некогаш, кога имам деца.

 

Мене ми загнојаа ушите кога ги дупнав.
Со 'пиштолче', шо клава директно обетка.. некоја бижутерија..
Испадна да сум алергична на метал.. Се' освен злато, сребро и платина.

И со наочарите мака имам ... дури да најдам рамки шо ем арно ми стојат, ем нема метал кој ме допира на кожа. Иначе, одма ми се лупи кожата, се разлигавува и лимфа ми течи.

 

Абе како теткички мали ми се со обетки
Па уште крукчиња оние како на бабине кога ќе им стават.

Стварно извинете ако ви е убаво итн., мене ми е непотребно и грдичко

А посебно ми е неубаво кога баш баш Цветници чекаат за моментот.

 

Спојлер

Купив мантил ама уште се чудам за бројов, друго се ми беше мало.

Спојлер

Само јас ли се нервирам од луѓе што влегуваат преку ред кај доктор? Таман да влезам кај докторката, улетува жена од врата и ми кажува дека била пред мене и дека она е на ред. Јас и објаснив дека во чекална немаше никој кога дојдов, а таа ми вика: Јас стоев пред зграда и си зборев на телефон, те видов кога влезе, значи јас сум пред тебе. Она не ни влегла во чекална, не оставила книшка, ама битно пред зградата дошла прва И одбив на глупоста и ја пуштив пред мене. Доаѓа после тоа бабичка и ми вика: Јас сум за рецепти само, ама ај ќе те пуштам пред мене да влезеш

Ко јас да сум го пишала ова. Ем ми се ко теткички со златни обетки и циркончиња, ем не ми е јасно зошто ако веќе сакаат да им ги дупнат баш денот се чека.
Одвај чекам дома да си одам, убаво кафе ми се пие.

 

Благовец

 

Не е ли тоа ист ден?