Ние околу и преку 40...

Не, не се пронајдов себе Јуле, само сакав да ти укажам дека "проблемот" е можеби многу подлабок него што на нас од надвор ни личи, оти сум осетила на своја кожа што значи најбуквално да не чувствуваш потреба коса да измиеш.

Одамна не сум на тоа место, ама ете, знам како е. Затоа не си дозволувам да коментирам физички изглед или среденост, оти не знам што лежи под сето тоа.

 

Имав фаза на постојано шминкање, фризури, лакирање и носење штикли, од кај 18, до кај 21.
Толку беше.
Се околу е без шминка, алишта кои ми се комотни, чевли кои ми се комотни.
Се фарбам мнооогу ретко. Не е поврзано со изглед толку, колку со потребата да направам некоја 'промена'... Најлесно е со фарбање коса.
Нокти само еднаш сум направила, пишував за ова.. и ми сметаа.

Најчесто сум дома, а кога излегувам, скоро секогаш е со маж ми и ќерка ми. Без разлика дали е навечер или денски, не се шминкам... Може еднаш во годината, ќе ме 'стегни' ќеф, па ќе се нашминкам, рестото време, немам ни грам шминка.
Косата на ми е фарбана... хммм.. година и пол мислам... Кратка ја носев долго време, сега сум во филм дека сакам да ја растам... Имам бели влакна на залисците... не се скроз бели, ама се гледа.
Никогаш не сум одела на фенирање.. за онака. Не трпам лак и гелови, ми се чини го*на имам на глава, гадно ми е.
И еве, мене ми е чудно, како некои жени прават фризура и цела недела им стои? Како не им смета лакот?

Не се туширам, она.. само тело.. Влегвам под туш и цела се капам.
Некогаш ја оставам сама да се исуши, некогаш ја сушам со фен, ќе ја исчешлам, ќе лупнам венче да не ми оди в очи и толку од фризурата.

Алиштата ми се сите исти: Шалвари, или хеланки, блузи и џемпери. 90% ми се црни.
Мартинки носам нон-стоп.. (време е за нови).

Ако одам на свадба, или на некој посебен настан...тогаш се 'дотервам' и се шминкам.
И фустан ќе клам, и чевличиња елегантни, и свилени хулахопки, и фризура ќе си напрам... Ама то е ептен ретко..
Високи штикли и да сакам, последниве 4 години, не можам да носам, оти кривам.

И дебела сум од секогаш... Откако знам за себе.

И да, ми имаат зборувано.. посебно кога одев на школо.. И 'тантор' ми викаа едно време, и со булингот ми се појавија првите симптоми на депресија и анксиозност, ама денес, не ми смета..
Посебно ми е глупо, ко ќе ми речи некој: Дебела си- ко: You don't saay??? I haven't noticed

Знам дека не му сум уба на сите, ама не постојам за да им се допаднам на другите, туку за да ми е мене убаво. Ми требаше мнооогу време да го научам то.. И трнлив беше патот дури да сватам, ама сега знам...

Прекумерна тежина и неухранетост, се проблем. Секогаш ќе стојам зад тоа...
Ама дека ќе седам дома и ќе чмаам оти сум била дебела: Нема шанси!
Знам жени, кои кога се во подебела фаза, од дома не излегуваат, оти срам им е.
За мене, тоа не е во ред...
И никогаш, ама никогаш, не сум го собирала стомакот по улица... И такви знам

 

Слаб или дебел, здрав да си и да имаш век. Се друго е гола вода.
Кај нас одамна се избегани критериумите општо, така да не се препукувајте и не се фаќајте за сламка. Ако веќе се фаќаш фати се за даб.

 

Убавината е површна работа, како што на сите нас ни е познато
Да ми беше толку гајле колку ќе бидам допадлива, немаше нели 50кг да се здебелам, ќе се здебелев 10 и ќр тречев аман заман "на што личиш".

Затоа ти викам, верувала или не, на 55 кг тежина, јас себе се сметав за грда и непривлечна. Денес имам многу повеќе самодоверба, оти повеќе себе се сакам.

И да, ќе ослабам кога ќе сфатам дека си правам лошо за здравјето, а не нешто друго. Одамна престанаа да болат коментарите и непобараните совети

 

Куќа е многу потешко за одржување, а плус два спрата и двор колку и да сакаш не можеш да постигнеш. Јас сум во мал стан, и таман ќе средам се дур да се свртам децата ми растуриле, направиле прсти по прозори, истуриле сок по тепих или кревет, или испрскале цел ѕид па се осеќам ко у круг да се вртам.
Дај си време за одмор, зошто и самата знаеш дека колку и да средуваш пак не можеш да постигнеш сама.
@Cosmi зошто мислиш дека "само за себе" е фарса? На луѓето никогаш не можеш да им погодиш, па дури и кога се работи за физичкиот изглед. Лично за себе ќе зборам еве. Кога бев дебела после пораѓај, како шифоњер сум била. Кога бев многу слаба, како жирафа. Сега кога се поправив, сум претерала, кочница да ставам. Кога бев плава, аман што ти требаше, сега сменив боја, леле врати ја плавата оваа не ти стои. Кога ќе облечам фустан, аа се фрцкам, сакам внимание да привлечам. Кога сум со патики и фармерки, дај облечи нешто поженствено. Можам до утре да набројувам, секогаш замерки се наоѓаат. И затоа, јас лично за себе се средувам, кога ќе се погледнам во огледало да ми се допадне тоа што ќе го видам. Во било кој дел од денот да ме видиш, јас сум истата. Не се шминкам ни за пред луѓе, ни за по дома.

 

Странава не е убава за потпис?
@mal.ecka

 

А замисли 77.777

 

Ќе си ја дочекаме и неа

 

Една француска модна креаторка еднаш рече: "Најголемиот маркетиншки трик кој ви го продаваат модните индустрии е дека се облекувате за себе. Секоја жена се облекува или за жените околу нејзе, или за мажите. Облека за силната жена, за самоуверената е само еден голем маркетиншки трик. Истото се однесува и за шминката. Замислете 10 дена да знаете дека нема да сретнете никого. 10 дена да бидете дома. Дури и оние што тврдат дека и по дома се шминкаат и се дотеруваат ќе се откажат по 4-5 дена."
Модната индустрија е само еден голем бизнис. Чисто капиталистички. Еден од најголемите бизниси. Затоа нема ништо подобро од униформи и дрес кодови за на работа. Приказните дека секој смее да се облекува како сака на работното место се новокомпонирани измишљотини кои се во корист само на капитализмот. Со строг дрес код за на работа знаете што во треба? 2 пара панталони, 2 сакоа, неколку кошули и една суќна ако сакаш и два пара чевли. Се бореле жените за укинување на капитализмот, за рушење на полови стереотипи, за рушење на "женственоста" и "машкоста" како поими, за на крај да се изгура капитализмот и во феминистичките движења и да продаваат приказни за шминка и гардероба, да јачаат полови стереотипи во замена за материјална корист.

Спојлер: Слики

https://www.kingz.fr/photographe-ju...ces-vetements-serres-imposes-ideal-de-beaute/

Се прашувам, има ли некое машко лузни од гардероба? Дали постојат уште луѓе што мислат дека носат суќни од 2 сантима и штикли од 15 во кои не можат да се движат "затоа што тоа е нивни избор"? Зарем некој за себе бира да му биде неудобно, да го боли, да му остава лузни?

 

Збор до збор
Само околу униформите, знаеш оти јас сум либертаријан во душичка, абе сакам по пижами да одиме, хеланки, тренерки, старки!

Ако нешто ми е убаво во мојава работа, е што можам цел ден да седам во униформа, која е така лабава за носење и комотна, и кломпи (папучки си ги викам) цел ден.

Не сум јас за те ствари да се мрцварам сабајлечки да се заличувам
Тоа само од ќеиф!

Инаку вистина по дома и за само себе се шминкам, гледам туторијали и пробувам да ги рекреирам некои цртаат, мене платно ми е лицево.

 

И кога имав само 60кг. дебела ме викаа и сега со 100+ пак дебела ме викаат и тоа мои луѓе и само кога сум во Мкд.
Памтам како девојка кога бев ќе се спремав, нашминкав, коса средена и се гледав во огледало и си се бендисував, штом ќе излезев од дома се некој ќе се најдеше да ми кажи многу си убава уште малце да ослабиш и ќе бидиш уште по убава, и то што сум се бендисала сама на себе одеше по вода Само да кажам дека не сум била дебела туку имам широки колкови и нормално на широки колкови газот е по голем.
И така со години убава ама дебела си и самодовербата појде у три лепе п. материне.

Дојдов тука, животот за 180 степени ми се смени што од ум што од проблеми, и депресии, 3години не можев да забременам па се колкав со медицина со хормони,после па 3х бремена и дојдов до 100+ кг. килограмите нагоре а самодовербата надолу дури под 0 ми падна.
пред 3 години ослабев 40кг. И искрено сама на себе не си бев убава, ваљда се навикнав да бидам по голема, Мм се зеза со мене вели ако ослабам одма ќе ме остави оти се заљубил во мене баш ваква каква што сум сега

Сега искрено баш ме брига кој што мисли за мојот изглед, и да ги вратив и тие 40кг. што ги ослабев ама нај важно научив дека ако немам самодоверба и сама не се сакам немам право да очекувам некој друг да ме сака.

За среденост според горе напишаното ич не сум средена, низ дома не шетам ни по пижами туку само по долга блуза и гаќи, надвор од дома хеланки или фармерки и патики.
Е ако излеземе во ресторан или на некое фамилијарно збирање се пицнувам од глава до пети.
Со 10 месечно бебе кое се разбудува 2х преку ноќ и едно во пубертет имам време и енергија само за туш и заби миење и косата во реп да ја врзам, толку.

 

Тоа секако, ама под услов и мажите да можат да одат во хеланки, тренерки, старки. Ако важи, нека важи за сите. Затоа викам, униформи и дрес кодови. Многу од униформите се направени со цел да се удобни и функционални. Се додека униформата е иста и за машки и за женски - нема никаков проблем.
Апропо муабетот што го почнавме еднаш за докторките во миничи и на високи штикли. Не е проблем како е таа облечена, проблем е што таа облека и влијае на подвижност, функционалност и директно на работата.

Ама се шминкаш, се црташ, убаво ти е и се избришеш. Тоа е одраз на уметност. Сигурно не се шлакаш и пазиш цел ден да не ти мрдне шминката по дома.
Прочитав за белите влакна на @WildMk
Мене побелена коса ми е многу убава и не ме асоцира на несреденост. Ми има некоја моќ во можноста да се прифатиш таква. Тоа е веќе индивидуално мислење, де. Може некој ќе рече несредено е.
Јас се фарбам, ама за мене тоа е одраз на моќ и бунтовност. Ме се фарбам за себе, се фарбам за да ме забележат, да ме запомнат, како некој одраз на бунтовност. Отсекогаш се плашеле луѓето од црвенокоси девојки, постојано врзувале легенди и преданија за нив. Нека се плашат и од мене

 

Ете сеа знам зошто @DAngel ми била симпа од увек. Црвенокоса била

 

@ivi1987 на луѓето никогаш не можеш да им погодиш, што и да правиш или како и да се облекуваш. Секогаш ќе најдат причини да зборуваат. Макар и да биде тоа едно влакно што стрчи на совршена фризура. Јас мислам дека е така поради тоа што секој знае дека не е совршен и со тоа што наоѓа мани кај другите се теши дека не се ни тие совршени. Оти нели, има и такви луѓе, буквално се хранат со тоа. Овде на Балканот е особено изразено, барем имам таков впечаток. Сите се замараат со туѓите проблеми, изглед, туѓиот живот, а својот некако не го гледаат.
Не сме совршени, не сме идеални, ама треба да прифатиме дека не секој од нас може да смени нешто, небитно дали во изгледот или нешто друго. Не сме сите исти.

 

До збор, се она што сакав да кажам Колку и да е жена средена и дотерана, ќе се најде некој што ќе најде маана, макар и за влакно на косата или бојата на лакот на ноктите.

 

Човекот како визуелно битие ја сака убавината,и таа е вредност,колку и да ја негираме.
Јас ти верувам дека си имала мала самодоверба кога си имала 55,и јас бев иста кога имав 50,ни гради ни газ,рамна даска или штица.
Не навлегувам колку си самоуверена со 50 кг плус денес,и дали си осетлива на коментари за дебели луѓе.
И не се сложувам со твоето тврдење дека воопшто не би слабеела од естетски причини.
Зошто да не?!
Битна ти е естетиката.
Се шминкаш,сакаш да изгледаш уште поубаво со шминката.

@ivi1987
Фарса е зошто секогаш тоа "за себе" е во корелација со "за другите".
Не постои човек на кој не му годи комплимент или не му е важно како изгледа.
Еве види сама кажуваш и си ги запамтила сите коментари околу твојот изглед и коса.

 

Затоа што ми побитно да јадам нешто вкусно, сочно, отколку да гладувам или да се воздржувам за да бидам слаба.

На мајка ми сум во гените, а мајка ми е слаба. Знаеш колку ускратување од секоја храна има за да биде слаба? Колку физичка активност има во нејзиниот живот?

Ама јас не сум мајка ми, хедонист сум. Да, треба да го ставам хедонизмот под контрола оти кичма ме боли веќе, ама верувај да не е тоа, стварно не би се мачела за лепота.

 

Епп малку)) претопло е, ама убаво. Се изнапешачив, се изнасликав, боса у патики бев, можда у несоодветно облечена спаѓа, неам поима и гајле ми е...први жуљеви заработени. Ја вака осеќам дека идат топли денови. С'клет за со чорапи, плускавци без....избирам да не ми е с'клет или да ме боли? Што мислите? ) Што тоа вели за мене и мојата личност)))
И црвен кармин носев. Бајт ми

 

Ова е муабет, кој посебно ми оди на живци.
Нешто што после некоја конфирмација има 'ама', е булшит невиден...

Ко пример: Не сум јас расист ама/уште/само/додај по желба
Јеах рајт.. не си ти расист..

Едит.. и мене често ми велат: Убава си АМА ..
Речи право: не ми си уба и ај у пичку матер