Ние околу и преку 40...

Ме стопи со постов секоја чест ме воодушеви и знаеш одно време бев ваква и јас планини поместував ама доаѓав до целта е сега си се сакам страта јас и се убаво кажано а богами ќе си размислам добро што правам со животов.
Ќе ти го копирам мислењево ако може и богами ќе го читам секој ден.
Ти денес си мојот мотивациски говорник те силно најсилно.

 

Ама не ви се случило некогаш колку и да барате и да се трудите за било што одреден период не бива, па не бива?

 

Да 6 години,не бива па небива за бебе, а се трудиме со петни сили

 

Сите го имаме тоа. Тој што вика го нема, или лаже, или ете, алал нека му е.

Јас сум барала работа активно, па не бивало и не бивало.
И интервјуа, и молење по луѓе (никогаш повеќе!), и не и не.

Во врска сум се трудела, трудела...се непогодено.

 

Спојлер

 

Оваа јас сум, ама ако некое мало, жгољаво вака ми се намести, има да го фатам за врат и да го џитнам 50 метра потаму

 

Маж ми стално ми ја покажува оваа слика и вика ај сега кажи кој маж од овие двајцава е среќен маж

 

Јас сум оваа од другава страна

 

Види вака.. за секое грнче, има и капаче

Не е за жалење, ни едното, ни другото

 

Ама пак не е ни за фалење
Ај да сме живи и здрави

 

Ти го лајкнав и ти го одлајкнав..
Оти да не е за фалење бе?

На кој не му се бендисва, нека мижи

 

@mal.ecka и јас сум таа од десно, не си сама

Јас си ги купив овие Не се мој стил, вакви никогаш немам облечено, ама беше љубов на прв поглед. Не знам како е можно, ама преслатки се На Boss Shoes, во Биана ги има (од таму ги земав). Сликава ја превземав од ФБ. Арни се или да и ги дадам на мајка ми? Ова за мене е замена за балетанка инаку, ниски не можам да носам.

 

Ова го сваќам како "за грев кутрата"

Да ми го лајкниш пакодма..
Јас не се чувствувам удобно,за другите многу не мислам.

 

Ми текна нешто
Ние со маж ми, сме и двата за 'машала', и ај ќе легниме на плажа... ок то..
Ама кога стануваме да видите на шо личи

Ко моржои шо се прпелкаат во песокта

Мрш мори!!
Поработи си на тоа шо ти е во глата, не на тоа какво ти е телото!

Од глата почнува се' и со неа завршва се'

Знам шо зборам.. од нејзе најмногу сум страдала

 

Алишан, битно се трудиш. Тоа беше поентата на чка. Не чека од небо да и падне. Некад не бива. Ете така сакало да биде. Ама не е да си оставила на што биде нека биде...

 

Оти па и да не остајш некогаш на то: шо сака нека биди. (?)

Во моментов сум откажана од борба, депресијата чука на врата со две раце.. Па прокрестинацијата ми е најдобар пријател..
Ми треба одмор... од се', најмногу од сама себе...

 

Грешка сфаќаш
Ова е: каква и да си, не е важно.
Едит. @Sexybaby86 и за тебе исто важи.

 

Како што можеби се приметиле, татко ми има многу мудри думи. На оваа тема, думата е: за се треба да дојде денот.
Инаку се пронајдов и јас во постот на Цка, ама некогаш стварно на нешто не му дошол денот.
А и друго имам приметено, во мојата животна линија. Го викам тоа акцелерација-акумулација рул. Тоа као се трудам јас, работам на проблемот, ма и на повеќе проблеми одеднаш, и тоа трае, трае, и се некако се разрешува наеднаш, во една недела или месец.
Мада и други работи се дешаваат така, викаат кога врне-истура.
Сепак најважно е да си дефинираш што сакаш, и да решиш дека тоа навистина го сакаш. Многу филозофија има во ова, немојте да превртувате очи, ама процес е тоа, се учи. Мажот ми на пример на 45+ конечно ја доби неговата работа од соништата, како што си ја замислил пред 20 години. Кој ми е мене крив што уште незнам што сакам да бидам ко ќе пораснам. Или сум заборавила што сум сакала, дури сум редеа други коцки.
Бтв. @LiliBoz честитки за мажот, и другите коцки нека се редат
Пријатен ден друштво, еве од кај мене пак

 

И јас сум за тоа да се бориме за тоа што го сакаме. Не чекам ништо да ми дојде само по себе, за се' имам план, па и план Б во случај првиот за зашкрипи.

Но тоа не значи дека се' што сакам да направам, успевам да направам.
Некогаш просто цел труд и посветеност се залудни.

Ама во такви ситуации треба да знаеме да ставиме кочница и да размислиме зошто не успеваме во нештото.

Дали може треба да промениме стратегија, или можеби едноставно не бива.

Некои работи не зависат од нас, како што рече @alishan . Правиш се', ама ете не бива. Јас викам - камо среќа на сите да им биде тоа што го сакаат.

Ама ако не биде, што и да е во прашање, мислам дека не треба тоа да го сфаќаме како пораз или пак недоволен труд од наша страна. Некогаш коцките не се редат.

Речете судбина, Господ, систем, како сакате.

Тоа не значи дека треба да седиме и да не мрдаме со прст, но да знаеме кога веќе нема смисла борбата за нешто.

Макар да е врска, не мора љубовна, со роднини или пријатели, работа, баш во секој аспект.

Оти борбеноста и истрајноста се важни, но мора да знаеме и кога да пресечеме и да продолжиме напред.

Не постои човек што баш во се' успеал, оти ако успееш баш во се' и баш ништо веќе не ти фали, нема да ти остане за што да живееш.