Ние околу и преку 40...

Хелоу
Многу муабети. Лицемерие - не сакам. Кажувам во лице што мислам (додуша сега веќе почнав да се повлекувам и премолчувам по малку, само се дистанцирам и очекувам со тоа да сфатат дека не ги можам,али помлада коа бев се плескав во лице и поради тоа многу знаеја да ми свртат грб , ама уште не знам зошто, можеби вистината ги болела).

Рак со подзнак стрелец.
По натална, а и во животот, стрелец бев на млади години. Бунтовна без причина, секогаш за правда, од јутра до сутра со друштво. Е сега сум рак, ама скроз рак. Домашар не виден. Смирена скроз. Плачка. Збирам во себе и си плачам.

Во друштво, различна сум, зависи со кое друштво. Со стари другари, пријателства, зборам, зборам, дури и премногу. Со нови познаници мудро молчам, разговарам пристојно.

Тоа имам да кажам ко за петок. ЌЕ си одам порано дома. МЕшево мое трудничко сака да прилегне, па ме пуштија од работа. Да одморам нешто не ми се може, па да земам мали од градинка и да „лумпуваме“.

 

Појма немам, пред 9 години беше некаде, дали ги има уште, и дали ги има кај нас знам од лекар ми беа дадени и беа како мрежичка намачкани со нешто, жолтеникави по боја.
Цело стапало ми беше изгореници од втор степен, немам ни трага, ни лузничка ни ништо. На едно место на листот имам само како крукче потемнето, ама таму немав ништо ставано.

 

Сите се имаме зезнато со таа тема, очекуваш некој сочен специјалитет, кога тоа за секс да ти било

Се израдував денес, ми стигна порака дека ми нашле термин за ехо на дојка за редовна контрола. Пола година чекав за термин и конечно дочекав
Само мене не ми се работи денес, или до денот е

 

И мене не ми се работи и богами забушавам. Се запнав сабајлето, се среди еден проблем и си се олабавив. )

 

Кога некој што на никакво ниво не ми е близок, а ми се обраќа со "мила" "душо" итн. знам дека треба да бегам А па кога ќе приметам дека на сите така им се обраќа... ред аларм

Второ, кога некој не толку близок си дозволува да оговара некој пред мене, значи дека со сите и за сите е таков.

Јас оговарам, очигледно.
Вчера оговарав и се потсмевав на глуп пост од фејс.

Моето оговарање се содржи во тоа кога мислам дека некој не е искрен со мене, пробува да ми продаде некаква приказна, тоа сакам да го испитам и знам да се распрашам. Пред се' за да се заштитам себе.

На шефови секако дека им глумам.
Таман работа герилски да влезам во борба во која со сигурност нема да излезам како победник

 

Денов чуден. Воопшто не потсетува на април, нема никаква одлика на пролет. Студено, нема сонце, од време на време задувува ветре, типично фебруарско сивило. Ми пречат несончевите денови, не знам дали тоа ви го имам спомнато некаде низ темите до сега? Како растение сум, кое без адекватна хидрадација и светлина не може да функционира.

На тема озборување..
Ептен треба да сум изреволтирана од некој за да почнам да му набивам рогови. Стварно треба да ми даде ебено добра причина за да се најде на црна листа. На крај секако ќе ги чуе тие зборови и лично, дури поверојатно е дека ќе добие и ден и име на личноста на која сум ѝ го кажала тоа, што ради грижа на совест, што заради етичкиот суд дека не е коректно таквото однесување ради регрес на индивидуален план. Сепак, вечна морална дилема ми е дали треба да играм толку фер и директно по ова прашање, зошто од една страна, да - лоша особина е, ама од друга па, после извесно време се докажувало дека и другата страна потајно правела шеп - шеп, и тоа многу по подло и безобразно од мене. Кај мене озборувањето е сведено на објективност, бе.
Озбилно ова, не се правдам, колку смешно и да звучи. Повеќе знам да го исфалам непријателот отколку да го огрдам. Критичен суд too much, i can't help it..

А ептен мразам озборување, онакво охоло, злобно, во вид на потсмев, најчесто за ничиј изглед или стил на облекување. Ама кога станува збор за карактер и истакнување на ничии не толку добри особини, јас тоа повеќе го антиципирам како анализа, отколку како озборување. Анализа, лична за себе пред сѐ. Подобро репетитивно повторување на другар по телефон за тоа колку не ми се допаѓа колешката од групата, отколку инфантилна игнорантност, да се праам дека не приметувам. Башка, искуството ми покажало дека од такви луѓе кои апла приметуваат а премолчуваат ствари, превентивно треба да се држам што подалеку. Нај токсични се!

Озборувањето до некаде дава поквалитетен увид во психата на луѓето, и доста помага во животот, најпрво заради лична полесна интеграција во друштвените кругови, а и општо, ја олеснува комуникацијата на кафе муабет, особено тогаш кога сите теми делуваат исцрпено. Нема друг бенефит од ова, мислам дека е овој единствен позитивен. Но, сепак, нема оправдување, и стои она што го зборувате горе, дека не е добра навика, и е нешто што кариерно успешни луѓе, или оние кои се имаат остварено на сопствен план, на страна од професионални амбиции, не го прават. За мене среќа па не важи, јас не сум остварена.
Се шалам, стварно не е добро.

 

И мене не ми се работи. Додуша, не ни имам работа... периодов тапа е... мислев кратко ќе трае, ама затера.
И некако попразно ми е во околинава... овде постојано било раздвижено, луѓе имаше нонстоп, ама периодов мртвило е... ќе да избегаа сите по Европава, не би ме чудело, повеќето семејства тука имаат некој свој по странција. Ме плаши апатијата и сивилото што натежнало, ама пак ќе речам, дај Боже да е само период.

Оговарање не сакам, ама оговарам. Сигурно. Нема да се правам светица, ама најчесто зборам за луѓе што не сум ги видела одамна и сакам да знам каде се и што прават. Можеби е подобро сама да прашам, директно, отколку да се распрашувам по други луѓе, низ муабет? Можеби.

Си добив подарок, обетки и Мерси чоколатца. И си го гледам газов во стаклото од вратата... само обетките ги ставив, чоколатцата ќе ги однесам дома, нека ги јадат децата.

Не знам што ќе правам викендов, имам стручно предавање, најверојатно ќе одам, колку и да немам волја. Ќе научам нешто ново (ваљда), ќе се видам со колеги, ќе излезам од дома без деца. Вака гледано, криво ми е што не закажав за фризер после предавањето, ама ќе оставам за друг пат.

Кафе пиевте?

 

Добар ден се вратив јас....
Денов тмурен само на спиење те тера, па си легнав со бејби
Сабајле во 5ч изедов 5 школки Атлатнтис  па си легнав
Сакам убав комплет на долен веш, си купував парчиња и ги носев/м
Карактерно сум/бев бунтовен тип, секогаш за правда, вистината ќе си ја кажам в лице и многумина се лутат исто како и @kikin, за разлика од мене која си прифаќам критики, кога веќе ги даваш треба и да ги прифатиш, но откако разбрав дека сум бремена, се сменив тотално и веќе не трошам енергија на непотребни работи се фокусирав на бебето и за чудо уште ме држи тоа чувство....
Во мое познато друштво сум екстроверт, спремна за забава и дружење, но со непознати сум интровертот, ќутам и анализирам и оставам впечаток дека сум ладна и арогантна личност и затоа не ме чачкаат многу со глупости
За оговарање и лицемерие многу се нервирам секој си е за себе си е, тој што зборува лошо за другите пред вас, и за вас го прави истото со нив....тоа што не знам да правам лице не ми помага многу низ животот
За години и деца, се верив на 25, се омажив на 26 и родив на 27 имав планови за шетање и постдипломски студии странство, но сега студирам друг факултет - родителство и се остана на страна.... за постдипломски студии ќе запишам пак здравје само бебка да пркне да седи со баба ѝ.. . Инаку кога братучетка ми имаше 25 години баба ми ѝ велеше дека е стара мома да се омажи, а кога јас се верив на 25 ми рече дека сум мала што сум се брзала
Ухууу се изнапишав се и сешто
Отидов да каснам нешто дури бебе спие убав ден на сите

 

Знам како се чувствуваш
Пробај да собериш храброст... Се' ќе биде во ред

Во друштво (дали старо, или ново), можно е да сум ќутлива од две причини: Прво, ако не сум расположена. И второ, ако не ми се допадне друштвото.
Ама во 99% од случаите, дрдорам и со тие што се знам цел живот, и со тие што прв пат ги гледам.

'Оговарам' со маж ми... Тој ги знае тајните на другите, кои јас ги знам... Друг никој.
А знам многу тајни... и ми се интересни луѓето кога ги гледам од страна како се однесуваат и што зборуваат, а јас знам нешто, што пред други го 'осудуваат'... Најчешит ми е тој дел

Ќеф ми е шо е петок... Да ги запнам викендов 'домашниве животни', да го потсредиме станчево, оти ќе тргни-ќе киниса...

Spoiler

п.с. ме чеша носот. Кој сака да се скараме?

 

Ми падна тел, екранот отиде.
Има ли чаре, се менува ли скршен екран?
Два месеци нема пустиот.

 

Се менува.

 

Уште да ми кажеш оти не е многу скапо.

 

​

На сестра ми и побараа 3.000 ден.

 

Не е многу скапо



Искрено, појма немам колку пари е.. Маж ми и ќерка ми се по кршењето екрани на мобилни.. И се ми се чини дека од АлиЕкспрес нарачуваше маж ми..
Ко ќе си дој од работа ќе го прашам и ќе ти кажам.. Да не тропам од памет

 

Се менува. Таму нека оди лошото.

Денес малку ми фалеше да се расплачам по улица, животот многу често не е фер. Ич не е фер.
Дојдов дома, зачистив и облеков сандали со дебели чорапи. Да ги разносам и да им дадам втора шанса. Првиот пат кога ги носев ми направија рани на нозете. За поголем ефект чорапите се со Снупи.

 

Јас сум за.. Вајлд bring it on missy.
Толку од чувањето на косата. па ja крцнав во краток боб. ) Ме успива времево, дури и желбата за патување ми ја потона. Пречуден муабет со непознат човек...ама како се погоди моментот да ми раскаже баш она што раскажа, сосе научените лекции. Потамам не можеше да биде. Уште една трансформација ми следи. Тутуруту.

 

Ти благодарам за подршката

 

Зависи од телефонот.
Мојов е 18 000.
Затоа рака ќе искршам, ама телефон не

 

Влав купува нов, скап мобилен.
Го става во задниот џеб од пантолоните.
Излегува од продавница, два чекори.. паѓа на земја и нешто прави: 'Крц'

Влавот: Дај Боже да е кичмата!

 

Јас имам самсунг ј3 колку ми паѓал на плочки и неколку пати на екран да чукнам во дрво читав е