Ние околу и преку 40...

Поздрав друштво!
@duffi, среќен нека е, од убавини да не куртулиш!
Ние споивме, ама сепак во Скопје се прибравме, за децава нема спојување. Сега белки и јас ќе одморам малку #gladnakokoshkaprososonuva

 

Среќен роденден @duffi

Ич не сум 'во форма'... Деновиве ко планини ми тежат.

Убав ден на сите

 

Еми, ставате нова брава 150 денари е.

Јас почнав да се посветувам на себе. Прво решив да ослабам. Почнувам диета и нема да прекинам.
Второ, ги имам првите брчки на 34 години и почнав да користам креми со пчелин отров како оние на Кејт принцезата многу се добри, мислам дека почнаа да делуваат. Прилично скапи.

Трето почнувам да пешачам.

Трето, почнувам да се движам

 

Не знам дали само мене ми се чини, или празнициве ја изгубија вистинската смисла. Се сеќавам порано за Велигден сме оделе на гости, ни доаѓале гости, Скопје било раздвижено. Сега празно некако. Грција, Банско, наваму натаму. Се изгуби семејното празнување на празнициве. Се помалку јајца вапцувам ,само колку за адет зашто знам дека нема ни кај да ги носам ни кој да дојде.
Така некако ми дојде да напишам. Сори.

 

Sto ti e zivot u pm,eden den si gore -drug den dole... i se taka u krug... da ne znaes sto e bolje .
U sabotata ovde u 40 kukav da sum ramna linija,vcera pak, od terasa frlav pari na trubaci u dvor ... red solzi,red mrsuli ama sirok osmeh i race gore ... i ko zavrsi cirkuzot,mu vikam na sinko-ajde ,bidna sto bidna,se izblamirav ... on dusa ni 5 ni 6 mi vika-steki,ti da si mi ziva i zdrava ,i shef da bese tuka isto ke napravese .

Tupanosana sum cela... ako porano ne jadev od ,,nerva",sega obratno ... ko mecana od prikaznite se osekam ... ama nekako ic ne mi e gajle kolku kg sum u plus .

Kafe na d.red ,nek ide zivot
Aj

 

Потполно си во право. И ти и @mareane со тоа дека се отуѓивме едни со други.
Жално.

 

Овие денови се за со семејството, пријателите.. сега само сува порака на вибер и толку..

 

Се сменија времињата, се сменија луѓето. Цело време сме во брзање, работното време не е ко порано, ни викенд ни празник се знае, втора смена трета смена... Нормално дека прва прилика 4-5 дена споени слободни негде подалеку од секојдневие ќе сака да избега човек. Да имав пари и јас ќе отпатував негде. Ми треба одмор, луфтирање на мозок, промена на воздух. Верувам и на секој еден од вас.

 

За отуѓени сме,секој како му одговара прави.Пријателите сум рекла веќе додека требавме тука беа,сега не па и ѓи нема,друѓи времиња тоа е.Нека се здрави,живи,важно разбрав кои биле на место кои не.Семејството и да сакам не можам да си го соберам цело,кај едното бев денес,другото нека ми го чува господ далеку е,ние тројца се собравме за ручек Велигденски,тро весели тро солзи на очи.Живот....

 

Да... Оделе-иделе со 20-30 семејства, барем еднаш месечно и 'блиски' биле, ама сите за сите се' си знаеле, во се' си се мешале, и за се' се оговарале.

 

Не знам дали е до мене, или се случува и на друг.
Ташните, кожни или не, секогаш ми примаат мириси. Дома нема од што, ни се пуши, ни па нешто се готви, а и да, да, кујната не е ни приближна до нив.
Ама од надвор, дали ресторани, кафичи, гости, одма ми лепат мириси.
Ги перам потставите, ги бришам со влажби марамчиња тие што не се кожни, и никако не искача миризбата.
Ви се случува ли ова?! Ако да, хелп!
Баш е ружно.


Инаку, иако сум од тие што оделе некаде за празниците, сепак.... не ми се допаѓаат овие нови традиции. Не се соочуваме со реалноста, емоциите, луѓето кои (би требало да) ги сакаме.
Не знам како да објаснам. Не е до религиозната смисла на нештата, туку на близината и сплотувањето. Ама јбг.. тоа е. Сплет на причини се, ама ниедна не е добра, бегство е на сите во позадина.
Иако го правам тоа, против сум, не е ок. Не може да биде ок, ама си ги знам причините.

Кои сА тија креми, слики да туриш, со цена и локација за купување.
Генетикава кај мене е добра, се што е женско е џам и на 83 години, ама немам поверење, лош живот живееме, стресен, шеќеросан, намрштен, сонце нездраво, мора да се превенира, а од хемии кои ги пиев и пијам ми се јавуваат дисколорации многу.

 

Бидете живи и здрави и колку можете љубете се, чувајте си ги најблиските и уживајте во секој нов ден.
Какви работи се изнаслушав и изначитав, благодарна сум што сум жива и здрава.

Денес дремеж и досада, палачинки и утоп после бањање бебе, после на кафе кај свекрва ми и денов заоѓа.
Порано Велигден ми беше асоцијација за толпа луѓе пред Соборен, одење цело друштво пешки од Карпош до Центар, затворени улици, бабички што продаваат свеќи, вртење кругови и носење ќесичка со соларник во џеб и кршење со јајца на полноќ. Дали бевме мали и сакавме да го искусуваме тоа, дали во меѓувреме ни се смачи и ритуалното одбележување празници, не знам. Остаревме или станавме цинични кон животот, традицијата, сеопшто... стварно немам одговор.

 

Јас искрено едвај чекам да дојде утре да се оди на работа е до толку ми е интересно.И се нервирам што и одма е 1 мај.

 

Ако ти е за утеха, мене на стоматолошка ординација ми мирисаат. Сите до една. А тоа ништо не го вади.

 

Христос воскресе, среќен празник на сите! Нека донесе многу љубов, здравје, среќа и радости!

Велигден ми е најубав празник, иако не сум голем верник, секогаш му се радувам, ми влева надеж. Како идам постара, се повеќе се радувам на овој празник, на победата на животот над смртта и се повеќе му го разбирам значењето.
Но и мене ме натажува отуѓеноста и за празници и за делници. Секој сам, некоја порака по вибер, на фб и толку. Ама ај, битно да сме здрави и живи, па ќе најдеме некаква убавина и во ова време што доаѓа

Вчера си честитавме со една пријателка по вибер и после вечерта се слушаме по телефон и у сред разговор ми вика - а бе среќен празник, демек во живо и се збунив, ми дојде чудно во живо да си честитаме

 

Јас почнав да бегам на празници после неколку случки со мерење на туѓи черги, берење туѓо гајле, а уствари гледаш наситка и кога сфатив дека после тие собиранки има продолженија у позадина денови потоа со прераскажувања...
И од страната на дм и од моја страна, од сите агли на семејствата тоа се случуваше и искрено - бегам за да си го најдам мирот, а не треба да биде така.
Не бегам за да се пофалам со финансиска моќ дека можам да си приуштам, зошто во околина имам и такви и тоа одат во Преспа, а се чекираат у Охрид или седат во соседниот ресторан на луксузниот, а чекирани се во луксузниот... и така...

А колку сме лицемерен народ и колку се погоре спомнато страда зошто не сме способни да се погледнеме себе си е следниов момент. (Можда и јас треба зошто ги загледав па нив)
Во саботата ноќта во црква.
Доаѓаат госпожи со марами на главата, застануваат пред секоја икона и со драматично, "елегантно", споро движење на раката се прекрстуваат, ставаат пари задолжително и јајце, ама јајцето го местат гооо местаат да се гледало од лицето, позади колона се ствара шта да ви причам, ама јајцето мора да биде удостоено, тој беден плебс позади нека чека дур она му се удвара на Господ.
И све тоа ок се дур не дојде момент да треба сите да искочат од црква. И тогаш овие религиозни царици кога рекоа се дерат, се караат, уведуваат ред, па се закануваат. И тоа е отприлика како играме по правилата, а се отуѓуваме и бегаме едни од други, зошто секаде има по една сероња која за сите све знае да каже и укаже и во суштина ги завлекува другите, а често драматично искажува кога она е обесправена за ситница.

Леле значи ништо а...
Една фрлив после посета кај баба ми, а правела подварок. Екхм... после тоа криво ми беше викам може можев да ја исчистам.
Сите останати или на цигари од по места каде се пушело или некој грд недефиниран мирис.
И чизми имам едни што исто се умирисаа после една слава и мирисаат баш на СЛАВА. Знаете мирис на храна славска и цигари, епа тоа...

 

Здраво живо друштво!

Ние пред малку се прибравме..
Пешачење и шетка во природа со децата...
Капнавме...

Мислев оти ич луѓе нема да има со оглед а празникот ама преполно беше....

Децата друштво бараа ама сите пријатели на ручеци по родители беа...
Ние само еден -единствен родител имаме и вториот ден ни е редовно без план...

Полека ,полека за утре и секојдневната рутина треба да се спрема а ич не ми се мрда

 

Море и нас не ни се погаѓа искрено:Порано за вакви празници кај нас беше врвулица ,дека голем двор на село постојано се собиравме кај нас на скари еден куп луѓе.Еден период и тоа почна веќе да ми пречи.Ама и вака па не бива.Вечерва му спомнав на мм да поминеме кај едни блиски демек да однесеме јајца и да честитаме и гарантирам дека ко ќе се јави ќе го откачат.Оти кај нив само кога тие те викнат а идат пак кога тие сакаат,со најава од пред ден.Е тоа не направи вакви отуѓени ,нема спонтаност,не ми треба мене ни јадење ни пиење еден муабет доволен е и кафе.Ама да се покажеме нели кој колкав домаќин е .Аинојка кај тие кај кои бевме мажот кога се запна напијте се алкохол нешто месо имам ќе извада.Ние викаме сега станавме од јадење сакаме само кафе да честитаме поминавме ,ама не знајш колку месо имам...Работава кому е поголем ... Е тоа ми пречи....

 

Роденденот уште ми стои на фејсбук, ама ѕидот ми е заклучен. Ако лани добивав честитки за роденденот околу 40-50, оваа година едвај 15. Глава сечам да не ни стои роденденот на фејсбук нема ни да знаат кога да ни честитаат.
Инаку и јас кога би имал пари не би седел дома за празници, така да не осудувам дали некој седел дома или некаде на страна отишол.

Време е за кафе број 2.