Ние околу и преку 40...

Зарем има поубаво од одмор со родител?
Јас редовно си одам со мама. И воопшто не ми е срам. Мада последните две години не сака да оди на типичен одмор на сонце, па бараме поладни предели за шетња.

Добро утро.
Срамота или не, јас парно пуштив.
Ладно нек си ибе матер.
Почнав да кашлам, втор пат во мојов живот. И качувам температура. И глава ме боли, а уште не е време за пмс. Кај ми е крајот месецов...

Ај да послужам и кафе, да не ми е само жалење постов

Сега се бара дестинација кај што не сум била
А ич не ми се оди било каде.
Изгледа Истанбул ќе е сепак

 

Истанбул е најубавиот град кај што сум била. Уште од авион се гледа. И многу се фини луѓето, има некоја мистика во уличките, има муабет со сите, има историја многу, многу не почитуваат нас, македонците...

Иначе, моите кога имале 2 плати, заради не знам која причина, платите ги давале на дедо ми и баба ми. Патријархат. Они имале пари за на одмор, моите кога сакале да одат, им викале, вие пушите, парите за одмор си ги потрошивте. Кога се решиле моите (читај мајка ми) да не ги даваат парите кај старите, после 5 години, веќе Југославија пропаднала, татко ми одел 3 години на работа БЕЗ ПЛАТА, па мајка ми со плата на среднист чуваше 3 деца. Татко ми веќе не се вработи, а мајка ми кога одеше, кога не одеше на работа. Од времето нивната фамислија е сметана за штетна бидејќи биле за Македонија, дури и кога сакала мајка ми да извади КПЈ книшка за да ја вработат, не и дале оти баба и се борела за Македонија. Така, моите не смееја да бидат вработени и никогаш не отидовме на одмор.
После кога мајка ми се вработи, имавме ужасна случка во семејството и никој не размислуваше повеќе на одмор. Мислевме само да преживееме.
Јас одев на одмор со бившиот откако се вработив. Се сеќавам прв пат кога видов море, ми личеше на езеро и го лизнав да се уверам. Немав проблем со друштво, демек они биле а јас не... Никој не одеше. Само една кажуваше дека кога била мала, била у ГрчкаМајка ми и татко ми не биле никогаш на одмор. Мајка ми нема видено море, и затоа ми е многу тешко. Татко ми бар, отишол у Бугарија, на времето. Сега со една плата и 5 кредити, имаат само за јадење. Пропаднат живот Ништо не видоа освен мака.

 

На одмор со моите сум одела секоја година. Во Охрид, оти нели тате е охриѓанец па цел месец како ќе земеа одмор моите директ таму одевме. Си имав другарки многу, игри до доцна ноќе што во Ск не ми беше дозволено. Веројатно моиве сметаа дека Ох е посигурно па не ме контролираа многу. Таму и прв пат во чаршија бев сама со другарки, во Ск не ме пуштаа да излегувам "во град"
Во Грција еднаш не однеле како деца во Паралија, јас сум се изгубила, не можеле да ме најдат неколку часа, мајка ми без душа останала после ме нашле кај некои срби, стоеле со мене пред црквата рачунајќи дека секако од таму мора да помине тој што ќе ме бара. Сум имала 3 години и не се сеќавам.
Наредно море на летото пред прва средно. Во Турска. Преубав одмор. После тоа секоја година со моите одев кај што одеа они. Не ме пуштаа со другарки на одмор, камп не доаѓаше предвид, мајка ми е ригорозна во тоа. Јес да моите организираа убави одмори, убави хотели, греота ќе беше да се испушти тоа. Една година и во Израел бевме.
И сега би одела со нив или би ги земала со мене ама они не сакаат. Сакаат да се сами, баш да си одморат кога се на одмор. Во нивните 50ти години цел свет го прошетаа, во 60тите не мрдаат подалеку од државава.
Јас во ол ин не сум била до сега, на план ни беше преклани ама јас трудна останав и се изјалови. Лани и годинава уплаќаме во декември, за во септември, со полупансион. Преубаво. Да не се замарам со готвење.
Долг пост
Надвор пекол, стигнав 1 саат пред време на работа, седам под клима и не мрдам.
Убав ден на сите

 

Добар ден!
Одморите со моите родители ќе ги паметам се додека сум жива.
Сме оделе Ливадиште Охрид на зима Попова шапка.
Поготово ќе ги паметам одморите во Ливадиште 15 дена во камп преубави спомени.
Би сакала и сега еден одмор да истераме заедно но нивната здраствена состојба не го дозволува тоа.

На море прв пат отидов со мм во Бугарија и јас ја лижнав тогаш водата да осетам дека е солена до тогаш само слушав за море.
Но ќе ги паметам и одморите кои со мм ги теравме на село.
Стануваме наутро земаме пешкир четка за заби паста и трк на сред село на селската чешма да миеме лице и заби.
Во куќата од плит немаме ниту вода ниту вц.
Струја има.
Па појадуваме у двор а погледот те остава без здив дрвја борови насекаде.
Па варам кафе и одиме кај рекичката и таму го пиеме.
Ручек исто во двор на два камења и решетка од ел шпорет готвтвев.
А навечер мм палеше оган кобасици на стапчиња и ги печевме после ладно пиво или розе вино и на крај к.к милина .


Туку едно нешто во последниве години ме изненадува во мое село почна одмор во Охрид да не се рачуна одмор.
Каде на одмор?
Никаде ќе тркнеме 10 дена до Охрид,Струга,Преспа,Дојран.
Стварно чудно е моето село весело.
Изгледа за повечето одмор е исклучуво на море.

Жешко премногу едвај преживувам сакам да залади но прогнозада кажува до четврток да не се надевам за џабе.
Убав ден друшки
И убава работна недела.

 

Здраво друштво

Убав август, нели? Се надевам арни сте сите.

Е вака да ми бидете насмеани секогаш, само со здрави заби.



Детево го изнамачив со позирање, ќе има трауми од мојава камера. Да не има некоја од вас желба да ми биде модел заедно со по некое слатко детенце? Ако има такви, пишете ми лп, ама најсериозно.

Деновиве не да одат брзо, летаат. А немам што да кажам, многу се случува а како да е се на исто место. Рутина.

Убав понеделник

 

@SV1911 јас и Џојка @joy1 со нашите бандити може да ти позираме, ама се плашам да не избегаш

Пекол
Со џемпере седам во канцеларија, кај и да е ќе ми падне десново рамо од климава
Некогаш многу ги сакам понеделнициве. Да одморам од викенд

Немам што да кажам, освен дека ми се јаде, а ме мрзи да излезам да купам
До тогаш ќе се засладам со бајадерИ

Имате на работа фиока/шкафче со грицки, благо и други занимации?!
Моево/нашето ќе се распадне од што крца.
Па влези, излези само ни се мотаат луѓе околу него
Од скоро ставивме една празна кутија.
За донации
Ама, еве ја со денови стои празна

 

Јас би вака ама само до 11 и после 17 ч.

 

И ја, ако не е топло ко ќе идам на одмор ќе плачам!

Со долги ишетав низ Ск, редно е накај дома да фатам. Туристиве што акаат по топлово, свака част.
Купив хеланки, уште да се договорам сама со себе да вежбам

 

@vitamina сакав порака да ти пратам тука да не развлекувам за косата ,ама немам таква опција ,ако сакаш пиши ми па да ти одговорам
Убава работна недела луѓе , како ли ќе се издржи само ,главоболка од сабајле апче испиено не поминува
Одмори низ сите места во Црна Гора сум била ,по две недели и тоа ,и во шатори исто ,спомени многу,тогаш не ми беше битно нешто посебно сместувањето не бев толку свилена ,ама сега сум толку прибирлива што нема шанси да бидам сместена во било што, гледам и мм а и децата исто станаа пребирливи па кога бараме нешто гледаме на сите желбите да ни бидат исполнети ,среќа можеме ,а да не е така би се прилагодиле

 

Што да прават, сироти туристи. Тој ти е денот за шетање, си отишол на некое место тогаш и којзнае кога пак. Подобро да прошеташ на 45 степени, отколку да не го видиш местото. Асфалтот ти се топи пред нозе, ама упорно шеташ.
Еднаш мислев дека ќе умрам, до толку беше.

 

Се ми се чини дека вие ќе ми избегате. Трпелива сум јас ептен кога се работи за сликање.

 

Добар ден.

Ослободена сум од работа деновиве заради жештиниве, па се журкам дома со дете И’ пуштив малку цртани да гледа, да седнам да одморам Немајка Кај и да е ќе ја легнам, па да си направам едно мерачко кафе после.

Искрено, сакав малку вака дома да поседам, демек да одморам. Ама сега сфаќам дека не знам што со себе. Освен што се грижам за малата, јас стварно не знам што со себе на пеколов. Затворени сме дома како глувци, жими синоќа што се качивме до Водно да осетиме воздух. Колку ми беше убаво, нејќев да си одам, ама мораше, на бебка и’ дојде времето за спиење.

Ни навечер не можам да спијам. Имам една огромна мака, секирација, мир не ми дава. Навечер мозгам и правам можни сценарија, искрено многу, многу ми е страв. Мм нејќам да го замарам и секирам и пред него не покажувам ништо, а всушност толку ме мачи што дење ноќе мир немам од мисли. Немам друг избор освен да се надевам на најдоброто, и за мене, и за гравчево во стомак. Се’ ќе биде добро, како мантра си повторувам Што е животот без искушенија, крај краева?

Немав намера да се жалам во постов, ама ете. Ај да исклучам цртани на детево, и да ја спремам за спиење полека.

 

Леле, баш ова мислев пред некој ден кога морав низ чаршија да поминам денски. Пекол, а полно луѓе. Ама убаво ми е Скопје вакво, со луѓе од цел свет.

 

Ај добро утро
Конечно се наспав, после 3 дена неспиење асолно

Цел викенд го поминав возбудена.
Муабети-муабети со маж, ко сто години да се немавме видено, а не 10 дена.
Мислам дека многу добро ни дојде шо се разделивме тро.
Ни се освежи врската... Скоро па, ко нови сме си

Со моите одевме на одмор исклучиво Грција. Лептокарија, Паралија, Ставрос.. Од 10 пати, 9 Ставрос. Веќе ко 'дома' ни стана. И секогаш со друштво се одеше, барем уште еден пар со деца... најмалку.
Имаше еден период од 3-4 години што го прескокнавме, ради пари, нормално...
И исто ко вас, се сеќавам со радост на тие денови.
Ама денес, и да сакам, не може да отидеме ко што беше тогаш, пошто татко ми не е меѓу живите...
А и пред да почине, со паркинсонот, години уназад 'се влечеше' и не одеа никаде на одмор.. ни 'до Охрид', иако ги имав отепано од молење, барем на викенд да отидеме некаде заедно.
Е свекрва ми и свекор ми успеавме да ги убедиме за викенд во Маврово, и тоа, летото пред да почине свекор ми..
Ништо не е како шо беше...
Живот...

 

Ола лејдис енд џентлемен.

Кафе, цигара и фемина, стара локација - гаража, камен ладно е кај мене, некој арктички студ не зафати.
Деца и маж си легнаа, јас ќе дремнам после малку па на работа ќе одам, со ладново е добро само што падна вистински снег на планина па деца се изнаиграа па и ние со нив.

Јас како дијаспорско дете со моите одев на одмор во Скопјешто пари се трошело само за да се види фамилијата, луѓе со тие пари 5 одмори на Хаваите истерувале.
Броени денови брзо си поминувале ама истерувавме и по некој ден во Грција, Охрид и двапати бевме во Турција.
Кога потпораснав одев со татко ми до Скопје, седев може недела дена и после фаќав патот низ Европа, цела ја имам сама со ранец прошетано.
Со другарки две од Њујорк до Лос Анџелес шетавме со ранци на грб, три недели ни требаше од еден крај до другиот, без план, без ништо само со парички во џеб, желба и не многу памет.
Со мм пред децата исто доста шетавме, сега со децата покрај тука на плажа скоро секој ден во лето се шетаме низ Австралија, се држиме до цивилизација ама кај и да е ќе почнеме со кампување, мм е пукнат, јас не толку ама се за љубов.

Ориентација одлична имам, не паметам улици ама паметам згради, такви некој работи што само мене ми се јасни како се снаоѓам каде и да одам.
Сега се прерачунувам имам сменето 7 автомобили од кога почнав да возам, секоја имала по околу 100.000 км кога сум ја сменила а оваа сега се ближи кон 200.000, значи сум извозела околу 1.000.000 км за 20 години возачки стаж, на месечината ќе сум стигнела да имало пат.

@mareane среќен роденден на ќеркичката.

 

Здраво живо друшки!

Мислам оти само јас не се изјаснив за годишни одмори...па да не останам покусо...
Моите цел живот во работа и скуќување го минаа...не оти беа скржави туку навистина немаа основни услови па штедеа да ни обезбедат...
Во Охрид сме биле три пати ко деца и тоа во камп....тогаш ми било убаво сега не би...сакам хигиена и одредени услови ...
Камп -не, фала..не изигравам принцеза,само не сум авантурист доволно...

Море видов во брак со мм....првпат пред 7-8год.од ко се преселивме во куќата...оттогаш навака секоја година одиме...исклучок годината ко бев бремена и синко ко беше бебе....
Не барам луксуз само да,е чисто и блиску до плажа....алл инкл.не сум била и веројатно нема никогаш да одам....не живеам доволно луксузно за такво нешто...
И вака ми е сосем доволно...само да можам секоја година децата да си ги однесам..

Не готвам...носам подготвени јадења од дома и замрзнати...таму подгревам и со гооолема салата се сосем доволно за ручек...појадок нешто намачкано,кифла или кроасан,за вечера гиро или нешто полесно,овошје обавезно на плажа и така се поминува...и не ми е воопшто ни тешко ни напорно....

Светост ми се тие 7-10дена сите на куп...и викендите гледам да,не сме дома...без разлика дали езеро или планина само да се шетне негде...да има деца што да паметат ко детство...

Денес леќа за ручек...да испостиме душа од нездрава храна деновиве...
Втора смена ќе работам неделава...во три часот по улици јас ќе се претервам....

Цветен поздрав од мојот двор

 

Ова ме потсети на мене и мм кога во Милано во мај шетавме од утро до вечер,па после кога се вративме бевме изгорени од сонце ама јбг си отишол на 4 дена и сакаш се да видиш,па се правиш дека сонцето не ти смета..

За одмори со родители,кога бев мала не бевме нешто многу ситуирани,па така прв одмор ни беше кога имав некаде 7-8 годинки во Бугарија,сами. После тоа уште неколку години по ред на исто место но со друштво,по некоја година во Црна Гора и после пак некој застој. На 15 год. првпат во Грција,Паралија јас мама и тате,бате не откачи голем беше
Следната година во Охрид,и тоа ми беше последен одмор со нив,од 17 почнав со другарки да одам,прво Охрид,потоа Бугарија.
За после 4-5год да го запознаам мм па со него редовно Грција и еднаш Турција.

Како и да е,убави времиња беа тоа, со брат ми скокавме од радост на првиот одмор, иако бевме сместени во стан со една баба,ние во една соба она во друга,делејќи купатило со неа и уште еден пар.
Тогаш излегуваа мобилните,па со роднини се слушавме преку телефонски говорници па купувај разгледници за сите...
Па моментот кога ден два пред да си одиш,да купиш сувенирче,живи радости беа по еден саат биравме.

Посебно ми се драги и одморите со другарките, плажирање, готвење заедно, дотерување, забава, шетање...ах времиња..

Од година со бебче,нови спомени од нови одмори,секој е прича за себе

 

Туку, едно прашање - колку денови одмор имате годишно? Јас имав 20, сега пуштија срце за уште 2. Колку и да се, малку изгледаат

 

И покрај прекрасните спомени кои ми ги овозможиле родителите дефинитивно преубави моменти имам доживеано и кога почнав сама да одам на одмори ,со другарки после 17 години.
Градиште не смееше да се пропушти ниедна година ,минус ќе ни пишеа .Време поминато во лудории ,среќа и незаборавни моменти кои денес и да сакаш не можеш да ги проживееш.
Затоа нели се вели се во свое време ,денес пак како родител можам да кажам дека овие одмори со синче ми се незаменливи.
Неговата радост и среќа на лицето е право богатство за мене

Убав ден на сите