Ние околу и преку 40...

Моето спие кај баба му и кога нас ни се шета, а богами ни се шета почесто.

За повеќето сум немајка , ама мене баш ми е гајље.
Самостоен е , не е врзан за нас и тоа баш ми се допаѓа кај него.

Секој си го гледа и воспитува како мисли и смета дека треба.

 

Па и моите. Е ретко излегуваме до покасно јер ми се спие веќе во 11 макс

 

Ама не зимај ти при срце, сигурно нема ради нас да смениш навики. Фино е што имаш убав однос со свекрва, и дајбоже да немаш никогаш потреба да се посомневаш во тоа. Обично така оди тоа, ќе пише некоја нешто и се развива дискусија.

Не постои немајка, добро освен онаа што си го продавала детето за пари на мажи можеби, ама не те прави немајка тоа што сакаш да отспиеш или не знам што, моето коментирање беше во однос на тоа дека еден ден госпоѓа свекрва може и да си земе ептен за право поради тоа што изиграва мама на бебе. Имаше една феминка кај свекрвите и снаите, бабата не го даваше бебето оти мајката не знаела да се грижи, ќе му направела нешто на детето, како она ќе живеела со тоа... Додуша мене ми беше кажано дека не сум била баш баш мајка оти не сум го родила, сум немала мајчински инстинкт, оти царски де, па и не сум доела, па па па...

 

Не забележав некој некого да осудува,сите си изнесовме наше мислење.
Од ништо галама.
Ако малата ми беше мирна,кога би била среќна со баба и дедо,би ја оставила.
Немам доверба во свеки,поарно со мене него низ нос да ми излези тоа што сум ја оставила.Не умее да ја смири,залажи.
Да ја оставам и да вришти не фала.
Ја извозивме колата низ маало,малава горда како паун.
Време за дремка.

 

Хаха, секој ди трга на своја страна во мама-бејби-баба релации.
Туку, сте промениле мислрње некогаш за некоја работа ради нешто напишано на форум?
Не за особа у стилу "мислев дека е ваква, а испадна не-ваква" , туку став за животна околност на пример?
Јас од колумни многу учев , од форуми само инспирација имам од разни особини и мисли на членови. Генерални ставови углавном исти ми се цела младост, ама промените покрај лично искуство се од неколку прекрасни пишувачи, нека ми потраат.

 

^јас увек викам ако можеше @bittersweet со 3дечиња да дојде сама од Астралија до Мкд и јас можам ова да го направам и не ми е тешко.

 

@bittersweet
@danichap
@eleni27
Ми се секогаш пример дека и јас можам.

 

Од Дани имам комплекс на немајка )) обожавам да гледам како се забавуваат нејзните 3 ќерки.

 

мора да отворам и некаде да прочитам некоја толку глупа изјава што појќе е смешна одколку глупа. (Не мислев на членката што ја цитирав туку на тоа што и го рекле) не бе ние не сме родиле, нив штркот ги донесол. Не сме ги доеле од воздух израснале.

 

Ме навреди ама тоа е, и простив, оти стварно се трудам да поминам низ се што ме вознемирува со позитивен став. Јас не доев, за да пие моето бебе мајчино млеко скоро 11 месеци се молзев по цел ден и вечер, и пак сум немајка.

 

Па и мене не ми е тешко, ама штом ми се нуди помош, се штедам и ја користам.

 

Ова беше во случај да мораш,значи кога немаш друга опција.
Секој нека си гледа дете како сака,само споделуваме искуства и мислење.

Ако заспијам потпишетеме

 

Добар ден на сите...
денеска није ми д'н... едно нешто паметно не направив од сабајле... напротив.
А имам лошо чуство дека ќе биде и полошо... веројатно, што повеќе сакаш да ги исправиш работите, толку повеќе ги укакуваш.
Ми се јаде, ми се спие, кафе ми се пие... се ми се прави...
Ќе го закопам телефонот и ќе одам во шопинг... барем ќе ме фати воздух...

 

пак мајчино млеко пиело,ами ние што сме израснале деца со ад?? Ние стока сме ко така. Јака ти душа ко си истрпела да поќутиш. Како викаат трпение спасение ама ретко кој го има.

 

Ќерка ми скоро секој викенд спие еден ден кај мајка ми, за да јас имам ден за себе средување или за дома средување или за двете или пак да прошетаме со муж. Свекрва ми ја чува преку недела, додека сум на работа.

Јас се тркав со себе си додека бев на породилно, се' можев сама, јас најдобро знаев и бев многу посесивна. Тоа имаше и убави и лоши страни. Една од лошите беше дека не се препознавав повеќе како јас, туку само како мајка. Тогаш почнав да попуштам и да дозволувам и други да се зближуваат со ќерка ми, зошто не сакав примерот за мајка и жена да и' е некоја си замислена супер-мајка -домаќинка, туку баш јас, со сите маани и врлини. Полека попуштав (и со ставови и со живци ). Најстрашно ми беше како ќе ја оставам со свекрва ми додека сум јас на работа, бидејќи со свеки сме многу различни. Јас атеист, она тежок верник. Јас приципиелна за договори, она секој ден касни. Кажи и' едно, за два дена го заборавила и тера трето. Не од инает или сл. едноставно е таква. Многу живци искинав, ама знам дека тоа никогаш нема да се смени. Знам и дека ја сака внуката и се труди на свој начин. Некогаш сум погруба, некогаш помека, ама секогаш и' кажувам искрено кои ми се црвените линии и што сум спремна да направам ако се преминат. Од друга страна многу ја ценам зошто ја чува, зошто не мора (за волја на вистината сама се понуди, никој не ја терал, нити имал намера да ја тера). Сепак, за пофалба е што сака да биде баба од корист на синот и внуката, па и на снаата, како знае и умее. Затоа за некои работи направив компромис, тешејќи се дека се' додека ќерка ми е жива, здрава и среќна, се' што сум планирала во врска со нејзиното растење, воспитување и чување, не мора да биде баш такво, туку за нешто треба да сум и "go with the flow".

Секој си ги гради односите со луѓето како сака, знае и умее. Мене вака најмногу ми одговара. Не е идеално, ама функционира. Знам колку тешко се гради однос со некој кој не си го одбрал сам, а ти станува фамилија по дифолт и затоа се дивам на примери како Нена што изградиле однос кој супер функционира и од двете страни. Во исто време ги разбирам и другите кои сакаат интимност и дистанца, знам како боли непосакувано мешање, солење памет, неспоивост на генерации, закоравени ставови и сл.

Секој ден е предизвик, секој компромис е успех, ама стварно не морам се' сама.
(Значи планирав само една реченица да напишам, не знам што ми прави темава...)

 

Баш на ова мислев ^
Од помош, јас и комшиска прифаќам

 

И јас бев како @kockichka додека бев на породилно, демек само јас се’ за моето бебе, јас се’ можам сама, бла бла. Ама сфатив по некое време дека пристапот не ми е здрав. Премногу бев заштитнички настроена и се ежев дури и кога ќе ја допреше некој друг освен мене и мм. Па си размислив и сфатив дека не мора да ми заврши животот ако сум родила дете. Првпат ја оставив бебка да спие кај баба и’ на 5 месеци и таа ноќ око не склопив. Бебе спиело како бајче. Ај по некоја недела пробав пак, и пак, и пак, и кога видов дека функционира и дека свеки знае со неа, се опуштив. Почнавме да излегуваме со мм и ни се врати жарот. И повеќе од потребно ми беше да се одделам повремено од детето. Ја мислам нонстоп кога не е со нас, ама знам дека е во добри раце. Во огромна љубов се со баба и’, некогаш и сама бара да нана таму Свеки исто сама се понуди да ја чува, јас веќе имав почнато да барам жена. Не сакав да наметнувам, не и’ беше обврска да ми чува дете, ама сама се понуди и фала и’. Едноставно мирна сум кога е кај неа.
И ај доста веќе на темава, вечна стана

Бев со колешка до Дукат, чорбата за душа ми се залепи, како ми се заслади. Одамна немав јадено Сега да доработам уште малку, па мм ќе ме собере со бебка и одиме кај брат ми на ручек. Абе требаше петок да е денес, реков ја

 

На здравје чорба!
Си ја пробала/сте ја пробале телешката во Национал? За мене е таа нај, а со пријателите едно време често истражувавме каде има најдобра чорба во градов. Ете, сега ми се пријаде чорба, а млатам џанк фуд во моментов и се обидувам да завршам нешто работа, ама не ми оди, како понеделник да е се осеќам. Бар петок да беше.

 

Го немам оставено ниту една ноќ на никого, па ни на татко му. Спие стриктно со мене. Бев страшно посесивен родител а сега пробувам да не сум. Ми се тресна од глава кога на 9 месеци од секој се плашеше поради тоа и само мама бараше. Среќа се опрајвме ама пак само јас спијам со него.
Едноставно не можам да замислам друкше. Секој можен семинар, обврска од раб што е надвор од државава ги избегнувам последниве години. Како мајка не би се ставала ни во нај ни во не. За моето дете знам дека сум најдобра. Гледам здраво да се храни 4 оброка а 5иот ако сака и лесковачка од кај вили нека му е. Не му бранам чоколади. Битно смути изел, куп зеленчук изел, месо изел. Носен е по планини и реки повеќе од било кое дете што го познавам.
Појак хмгб има и од мене поради тоа. На лекар планинско дете го викаа ради тоа јер стварно се трудевме што помалку да диши од смогов.