Ние околу и преку 40...

Не играм Симс

 

Море ќе ти кажам јас тебе убо!!

 

Старите си живееле многу убаво.И правилно.Да,условите им биле потешки ама ред имале некаков.Спиење правилно,денот максимално искористен,во пролет и лето по поле,здрава и чиста храна,во зима си одмарале повеќе,не зависеле од партии,туку од “Господ како ке даде”,и што е најважно,немале притисок од поимот Време.Нас само времето како фактор колку не убива,нон стоп на саатот гледаме,се нешто со термини ни е врзано.До 50 сме со делумно нарушено здравје и пола здрав разум отиден.

За многу години денот.
Утрово во црква,и од старт ме изнервираа “нашите” но ке ве поштедам од детали
Чекам да ми се испече рибата,па ке одмарам малку,вечер сме кај девер и јатрва на фахитас.Ме прашува што да се готвело,реков и грав нека е,ко што се сама правам,ко кралица се осеќам кога ке ме покани некој на јадење.

 

Абе ајде.. поубо.. како да не.
Еве, од баба ми приказната:
Омажена од едно село во друго.
Во куќа со 20 луѓе живеела. Куќава, само две соби.. Една заедничка за сите, тука спијат, јадат, прдат.. и уште едно мало собче, за најновиот брачен пар. Наредната година, ако се ожени друг син, првиве летаат во заедничката.
Кревети нема, на рогузини спиеле. Нема струја, нема вода... Чешма на сред село, и бунар, ако имаш среќа да најдиш вода во дворот..
Бањање, кога ќе си сама.. ШТо покрај 20 луѓе, меѓу кои и 70 годишни старци, шансата да останеш сама, е рамна на нула.
Ако си доилка, бебето со тебе го носиш на нива.. нема врска, дали си 40 дена или не.
А на нива, во Пелагонија, имаш оооогромни рамници, и дрвце по едно, на еден километар (ако имаш среќа).
Па децата да не ти горат на сонце, ги оставаш под дрвото, а ти работиш на километар далеку, и одиш доенчињата да ги надоиш, еднаш на 3 саати.
Еднаш така, тетка ми бебе, се истркалала на сонце.. на сред лето, со саати лежела на горештината.
Поголемките деца (тодлери), една жена ги чува дома, и ги врзувале со јаженца, да можат да си играат во радиус од метар-два, од кај што се закачени јажињата.

За менструација, волнена крпа меѓу нозе.. и то модерно..
Мајка и' ништо не користеле.. Работи на нива, крв и течи по нозе.. никому ништо.
Ќе одиш кај мајка ти, и ќе купиш нешто, ако ти дозволи мажот

Контрацепција нема, ќе раѓаш, секој пат кога ќе забремениш.. Дали ќе умриш ти, и колку бебиња ќе ти умрат, никој не сајкали.
Познавам жена, со 15 живородени, од кои само 3 доживеале повеќе од година дена.

Во никој случај не било поарно.

 

До кога живееше баба ти @WildMk ?
Пишав,условите биле потешки,но имам впечаток дека разумот и здравјето подобро ги служеле..
А можеби биле и тие анксиозни ама не знаеле.
Мене овој свет и моменталните вредности,воопшто не ми се допаѓаат.Не знам што е правилно,ама ете сметам дека се е отидено во неповрат,и во палати да не стават да живееме,пак ке сме зомбија на моменти.

 

85-6... и дедо ми исто..
Ама не сите од нивна генерација живееја толку.
Статистички, денес животниот век е подолг од било кога во минатото.
Не во сите држави, пошто немаат сите пристојни услови, финансии и медицинска технологија која е од корист, ама сепак мислам дека е денес поарно.

Не знам за вас, ама јас не можам да замислам да живеам во такви услови како баба ми што живеела.
Перницата ми е проблем, милион имам сменето, не пак, на рогузина (то уствари е плетено чергиче, од еден вид трска) да спијам...
Може сум распрдена, не велам не... ама не би, фала.

 

Не се вади со рогузината @WildMk
Секако не спиеш навечер
Плус,сламата нема грини за разлика од душеците,едино може некое глувче да ти прелета.Се е тоа al naturale

 

абе и дење неќам да спијам на рогузина...

Иначе, од глувци неам мака..
Еве уште една приказна..
За се' имам приказни

Кога се преселивме во 'новата' куќа.. 1991, местото кај што е, тогаш беше скроз ненаселено, само што турија асфалт до кул де сакот.. и беше практично, на сред ливади... беа 10тина куќи што тогаш се населуваа.
Тоа беше, парада на глувци!
Првата година, додека се одучат, и да им стане јасно дека се непожелни, на секој пола саат, ќе си видеше глувче, како претрчува низ дневна, или спална, или уатевр

 

Најверојатно мутираме, како бубашваби

Исто, јас сум денско дете, во темница не функционирам, да станам после 9 мислам денот поминал, а до 9 многу ретко се случува да спијам. Чат пат за викенд докај 8:30.
Кога сме кај спиење решив да скокнам денска дремка иако малово заспа. Имам нешто обврски, уствари имам милион, ама дал 1% ќе стасам да завршам. А денов убав многу, оваа температура најмногу ја сакам.

 

Морее дрмање-на скали ме фати земјотресот,за тровче ќе ѓи пробав скалите дали се меки

 

Кај вас да не беше појак.
Има извештај некаде кај бил епицентарот?

 

Јас ништо не осетив

 

Ја го осетив, ама мислев се филмам

 

Сега и во темана пишав, до бисер бев да купам нешто па не осетив. И поарно не ми треба бап, што викаат Албаниа епоцентар?
Вау, 5.8 сега читам, не е зафрканција ова

 

Изгледа зависи како ќе фати линијата-скалите ми бегаа,асолно,дамбетер од пијанана скали не ме имаше зачекано до сега....за се има прв пат...

 

Само ја бутам дете под маса а
Ај да се скријам негде

 

Секогаш кога ќе здрма земјотрес, ми се враќа во меморија еден настан и ме тера да де насмеам...
Во средно, имавме еден Владо, од струмичките села беше, не памтам точно од кое... Еднаш стресува земјотрес, и пред да каже било кој нешто, Владо скокнува од столче, целиот онака успаничен:
- Шо е това бе луѓе, шо е това...
И додека трепнеш скокна од прозор... од втор спрат...
Ама ништо не му беше бе...
Одамна се отсели од Мк, лани се видовме на годишнина од матурска и имавме договорено кога ќе се појави, сите да се развикаме : "Шо е това" и да скокнеме од теасата на ресторанот, висока еден метар... така и направивме... ама еден шутрак падна незгодно и скрши нога...
Имаме група на ФБ, и пред малку некој пиша " Шо е това бе "

 

Хаха леле бе, и не е за смеење ама смешно е
Кога беше оној појакиот во Скопје во Септември пред 3г, син ми беше во шок, никогаш не осетил земјотрес, се укочи и викаше "леле мама што е ова" , а после кога помина цело време повторуваше, "никогаш во животов не сум видел земкотрес"
Мореее уште 2 имало, еден 5.2 и другиот 3, афтершокови вајда
Порано ич не се плашев, сега тиха језа ме јаде

 

И јас го осетив земјотресот, последен стан сме, и седиме и му свикав на маж "абре не дрма земјотрес" тој не ми верува и за 1 минута уште еднаш не залула. Веднаш кажаа на вести језиво ми е кога дрма така

 

Сигурно било шо е ,,тава,,. Само со акцент на првото А .
Или па бил шоп.

Поздрав друштво!