Ние околу и преку 40...

Пуштив некои кафански песни, место да ми подобрат расположение таква меланхолија ме фати тоа ужас. Би се начукала у сред ден да не треба денов да го терам. Ма и чаша у ѕид би слупала

 

Јуле ,опушти се ма ... ...ај оди напрај си кафенце,пушти си музика ...не врти такви мисли низ глава

 

Ќе одам да вежбам

 

Јуле уживај и не мисли на симтоми,дијагнози и сл.

 

Ајде,со лесно...

 

Оди ваѓај се од себе и стрес и негативни мисли

 

Сите сме сигурни дека ние ќе бидеме секогаш уз нашите деца и се ќе направиме за нив,нема да се мешаме...
Верувам дека и нашите родители мислат дека тие се направиле за нас.
Не сум сигурна дека и нашите деца ќе мислат дека навистина ние сме ги поддржале во се.
Понекогаш од чадот не можеме и самите оганот да го видиме.
Јас веќе сум сигурна дека со ќерками имаме различно мислење за моето родителство.
#малкусамокритиканамојасметка#

 

Здраво другари и другарки
Ме изнасмеавте во цела мака па ве излајкав сите

Ова не е точно бар кај мене не запали

Ние за ова шизик на ризик генетски оптоварени сме 95%, 5% чиста среќа

За оваа работа со мм разговараме пред брак, само што јас му реков дека ќе останам овде (во неговата куќа) а тој да си бара место

Ова ко јас да го пишам кај мене моментално е вака

И ај што ве излајкав сите и ве исцитира
Убав ден убави луѓе

 

Никогаш не сум била перфектна ќерка, ни сум сакала да бидам.
Правев грешки и лоши избори и мене ми се лупаше од глава.
Се очекуваше повеќе од мене, ја разочарав.
Не знаеше многу, многу пати ме има обвинувано за многу нешта.
Ама дојде ден, дозна дел и сега и е жал за секој префрлен збор.
А да дознае сѐ мислам дека срце нема да и издржи, затоа некои тајни в гроб ќе си ги носам.

И немам замерено за префрлањата, мешањата и солењето памет. Сѐ беше со добра намера. И покрај сѐ, само таа секогаш безусловно беше тука покрај мене. Само таа не се откажа од мене, дури и кога јас се откажав од себе.
Таа ми е и мајка и татко, таа ме израсна и изведе на прав пат.
Само таа беше до мене кога бев со недели в постела, исто како што само јас бев до неа.
Знам дека само таа искрено се радува на моите професионални успеси.
И уште некогаш ме нервира кога ми е само тука саветодавно. Ама тоа го сметам како помош, бидејќи нејзиното искуство е поголемо од мојата "памет".

 

А ти стално си ваква или дека трудна?

Со вас младиве, да не знае чоек на кај да тера. Ако не прашувала кај си- не те сакала, ако се јавувала постојано- гушела. Немој лично да го сфаќате, ама и ќерка сум и мајка. Како што можете да сфатите немам идеален однос со мајка, ама искрено не би се пожалила дека некако ме оштетила во процесот на растење и развивање. Тоа што гуши во последно време препишувам на старост. Ама многу, стварно многу мислам како да бидам најдобра мајка на моето дете во дадените околности, и испаѓа- што и да правам, ќе згрешам Ако е така бар свој бес да бркам, ич да не се трудам, а?

И ние исто Мареанке. Таа сеуште мисли/ или барем кажува дека сум најдобрата мајка (а што друго да каже петгодишно прцле), јас баш не мислам така

Ај сега дајте друга тема,аман...

 

А ти од мал пример што го кажав заклучи каков бил мојот однос па сега кажуваш дека претерувам?

Не се пожалив, само кажав реално каква ми била ситуацијата додека сум растела.
Оштетена не сум, успешна жена сум со нормални врски во животот. Ама дека ми е тешко да му кажам на некој те сакам,тешко ми е и биди сигурна дека тоа е ради што не сум го слушала тоа никогаш.

И не реков дека не ме сакала со тоа што не ми се јавувала, кажав дека не сум била блиска, не ми го извртувај кажаното.

И покрај мојот однос во младоста со нив, јас не ги обвинувам воопшто и не им ни замерувам. Само не сакам да имаат сега очекувања од мене, кога не можам да им ги исполнам. Не знам да глумам.

 

Да си ми здрава жива за ова.Тркалото се врти,и ние на местото од нив сме или доаѓаме.Колку и да не сакаме,колку и да се трудиме можеби ќе им згрешиме нешто на нашите деца.Некогаш ѓи гушиме со преголема љубов и грижа,џангризави сме,наџак баби итд...Учиме едни од друѓи,од искуства,се трудиме но и ја утнуваме работата понекогаш и од најДобра намераБезгрешен само овај горе,ние смртниците тешко...

 

Неделава е... у пм.
Понеделник, петок, недела, понеделник, петок, сабота, недела.
Све ми е наопачки.

 

Не бе Луна, не реков лично ниту дека претеруваш ниту дека не те сака. Не требаше ни нешто посебно да те цитирам, можеше да биде било чиј пост со слична приказна. Реков само, да не знае човек на кај да тера. Генерализирив дека мене како родител ми е многу страшно оти не сум сигурна дали постапувам правилно и што може да има контраефект. Дете гмечам и му кажувам дека го сакам. И ваљда му покажувам. И ја поддржувам, и се трудам да не и го скршам духот. Ама, ко шо рече Лили пред некој ден, ако ја видам на балкон на столче качена ќе се мрднам и ќе викам. Што од тоа ќе памти и каков импакт ќе има во иднината, тоа ми е мистерија.

 

никој не е безгрешен и нормално дека сите правиме грешки.
ситни ,секојдневни грешки ,не верувам дека некој би памтел и дека би имало некаков импакт.
тоа што мајка ми некогаш ми викала и сме се карале не го сметам за грешка,не ги ни памтам тие работи.
тоа што имав три години дечко во средно а не ни примети дека имам дечко ниту некогаш ме праша, го сметам за грешка.

 

Мајка ми имаше мајка (мене баба) што секогаш ја слушав дека ако е стане таква, да си отидам од дома.
Мајка ми до сам крај беше кул.
Сакаше да е блиска со мене, сака и татко ми ама ја сум ладен човек.
Не сум таква поради нешто или некого, едноставно сум таква. Резервирана да речам. Не дека не чувствувам, не покажувам.
Ме молеле да ги гушкам, да не ви кажувам каков леден загрљај давам на луѓево.
Ладна сум и спрема моето дете.
Не дека не ја сакам, ја обожавам, ама мислам дека не ја гушкам доволно. А она се пика, тогаш нормално возвраќам.
Во животот и да ми дошло да прегрнам некого, не знам дали сум го прегрнала, сигурно сум се воздржала.
Мајка ми ја гушнав првпат силно, кога ја молев да се бори за животот.
Таква ми е фасадата само, иначе не сум без чувства.
Моите иако се постари, ме добиле на нивни 36 години, постари кога викам мислам дека моја генерација имаат помлади родители, секогаш биле многу кул. За се.
Една сум, не можам да кажам дека ми фалело нешто. Се ми овозможиле. Љубов и внимание, секогаш се доволно.
Сум можела да разговарам со нив за се.
Едноставно не сум сакала.
Во мојот случај - детето не им се погодило.
На погребот на мајка ми... не бев тажна. Не плачев.
Очекував покасно да доживеам некој нервен слом околу тоа.
Искрено, преубаво ме имаат психолошки спремено да терам низ животот.
Сме збореле секогаш за нивната смрт, со оглед дека сум сама. Супер го поднесов тоа што го преживеав.
Не дека ми беше лесно - ама искрено, многу мушки издржав и добра искочив.

Ладна сум едноставно, а за тоа никој не ми е крив. Со маж ми сум најтопла од со сите во животот што сум ги сретнала.

 

Дали бил некој у џамбо деновиве? Да каже дали НГ стварите се извадени.. Да знам колку ќе ме чини идењево

 

јас бев денес, извадени се

 

Тешко мене а