Ние околу и преку 40...

Ај сега сите од времето на Ситније циле ситније кај @stetoskop и Лепа Брена на гости, в недела

 

Само да ви кажам дека тоа во Охис не е што кажуваат, трае веќе три дена и е многу, МНОГУ сериозно.
АРМ ќе биде вклучена и последиците може да бидат катастрофални.
Да размислиме дали е баш денот за да ни биде баш гајле, јер петок.
Никој не сноси одговорност и не вклучија аларм за тревога.

 

Ни го скратуваат дефинитивно

Одземање телефон и компјутер на одредено, у срце го гаѓам , тренинг не би скратила и јас, едвај се наканивме да тренира нешто.
@LiliBoz не знаеш баш зошто плачело т.е. зошто мајката не реагирала така да немој да судиш. Син ми на 2г се дереше на цел глас во сред бисер дека бил гладен а јас не сум сакала да му дадам да јаде, само затоа што имаше гужва во една фурна додека купувавме нешто а он сакаше одма да му дафам кифла, можам да замислам што мислеле луѓето околу за мене. И ова е само еден пример, во вакви напади на лудило за рака полека дома па дома се објаснувам, надвор џабе, уште па некој да ми искоментира и ќе треба да се степам. А уствари се имам искарано со 2 тетки поради коментар зошто плачел.
@JuLleE среќен нека му е роденденот на дечкото, најсреќен да е
Да допијам кафе приберам дете од тренинг па на именден ќе се оди

 

Каква и да е казната, важно е да се спроведе доследно.

Најчесто им кажував дека мора да учат и можеби ќе мора да прескокнат некој тренинг, за да можат да постигнат со учење за да си ги поправат оценките. Маш казнуваше и со неодење на сите активности, вклучувајќи и спорт. За телефон, барам додека учат телефоноте да ми ги дадат мене. И ако требаше да поправат, ги испрашував и ги враќам се додека не научат убаво. Не е ова добро, треба сами да си се организираат, ама не ми се ризикуваше.

До кај 7мо одделение вака, после станаа посамостојни. Сега ќерче сама се треска од земја ако добие послаба оценка, а на синко ако има потреба ќе му подвикнам, па си учи.

 

Не сакам да разглабам. Сакам да не реагирам на такви ствари. Да не ме допираат.

 

Е супер што се треска.
Ќе се треска после и на факс, и на работа... и така животот во трескање.
Се би дала да не скокав музичко и да не скокав тенис и танц. Живеачката поарна ќе ми беше денес.
За моите родители немам замерки, освен важноста на школото која неоправдано му ја даваа. Немаа проблеми да мора да ми висат и да поправам оценки, ама трубењето дека е најважно да си успешен, преголем притисок ми правеше. Подобро ќе беше да ме учеа да се справувам правилно со стресот.

 

Е тоа е веќе друг муабет, и мене не ми е пријатно кога гледам како дете плаче или го караст ама не знам што е позадина на приказната.
Него што е работава со Охис, има некој што живее таму? Се излеала опасна материја, на вести викаат дека само вода од миењр цистетни се излеала

 

Веруј ич не судам, повеќе во афект тоа го велам како може. Јас многу се потресувам на детско плачење. Нетипично многу. У пм

За охис тек сеа видов лилит коа пиша. Јасно е од што ќе исцркаме

 

– Станува збор за истекување вода од цистерна во која бил складиран метил акрилат мономер. Откако е испразнета цистерната фирмата има обврска да ја исчисти. При перењето попуштил вентил и течноста се излеала во еден вид бетонска када која е надвор и затоа се почувствувала миризба во околината, истакнува за МИА инспектор кој е на терен.

 

Филтрирана вест за да не се шири страв. А треба, зошто животот ни е загрозен и треба нешто да преземат околу тоа.
Арм се на терен, од единицата абх, од државниот тв сервис цел ден притисок за која вест да ја изнесат.

 

Ќе ви кажам у понеделник ако ми стигнат материјали

 

ми иде да се смеам на сликата па и на модата.

не знам јас како би казнувала уште сме на почеток од школото ама мене казните за намалени оцени ми беа смртни казни искрено. Еве и ден денес а и дете праќам на школо и не сваќа чему такви казни сум добивала. Значи сулало да игра и со температура да одам на тест. Од соба да не излезам додека не научам и не бидам испрашана а излагање со друштвото само ко ќе донесам поправена оцена.

 

Чекаме.
Деновиве таа рута ја одам, печење на очите имам, мислев рандом е, со прокулин се лечам, оно... слепи ќе останеме.
Ебате државата.

 

А што всушност се случува?

 

Хемиска фабрика оставена на заб на време, баш се може да и е. Што и да кажат како вест ништо нема да им верувам. Од тој линданот страв имам 35години, татко ми цел живот го зборува. Какви ни се институциите само се надевам дека нема да им текне и со него маркетинг да прават дека ќе го дислоцираат за наше добро.

 

Лонг стори шорт таа почва ќе е токсична минимум 100 год. Со секој дожд ќе испарува дел по дел од неа.
А колку воздухот е токсичен моментално треба да измерат. А верувам веќе знаат. Не е некој процедурално долг тест за одредување.

 

За линданот се знае дека е длабоко навлезен во почвата, оти секако е фрлен така, раширен е на голем дел од територијата на Скопје. А сега што истекува, богзнае. Не кажуваат да не се дига паника, и оти не се способни да се справат со нешто вакво.
Тешко нас и нашите деца.

 

За Охис одамна имам читано неколку истажувања кои ја поврзуваат фабриката со здравствени проблеми кај децата, а системот за чување на отпадот од пред 40+ години веќе им се распаѓа, па содржината истекува во почвата, а од таму во подземните води. Страшно!

Најжално е тоа што еден куп ќе најдат време и желба да излезат во кафана, ама малку имаат време да кренат глас на протестите против загадувањето. Не дека често ги има. Неколку месеци бев во Мк, никаков протест против загадувањето немаше - лето беше, башка никакви избори на видик да се организираат.

Нареден пат кога ќе се вратам, самата ќе организирам протест, макар и никој не дошол.

 

Еве доказ од моето време,стикерчиња залепени на стаклото од креденецот во кој си чував книги.Сега е во подрум ама и стикерите се тука.Постерите одамна ги нема...
Не ми се отвара ФБ,од лоши вести.Секаде напуштени луѓе,болни деца,ѓубре на сите страни...сега и ова со хемикалијава...секој ден сме поблиску до пропаст,лошо е што нема да е брзо и наеднаш,туку ќе се мачиме и ќе си ги гледаме гревовите.
Градов половина е блокиран,важно Брена ќе ни пее и ќе си ја однесе нашата улица под мишка, која плаче за асфалтирање...
Памтам и млеко во кеси и јогурт во триаголник,и мото колачиња и сликичките од животинско царство за кој добив пакет со чоколади поголем од мене.
Базока мастики...
Струмка зелена ,жолта ,црвена...снешко и капри сладолед..
Лимонадата на плоштад ...се прашувам како тогаш не се заразувавме кога пиевме во чаши само заплакнати....
Се помина,па и животов се одтркала...
П.с.во контекст на празников на градов
Анкета
-Што се десило на 11 ноември?
-Немам појма,ја си иду по Треќу македонски...(улица)

 

Еве што вика Википедија за токсичноста на конкртнава супстаницја: