Ние околу и преку 40...

Јас знам дека постојат, и познавам лично неколку ама пак не е во ред. Батали ќе навлечеме тешки дискусии, доста ги има по други теми

 

Ех колку ми е мака што не ги послушав моите Медицина да студирам. Сакам да сум доктор, сега, а цел живот сакав да бидам професор по литература. Во гимназија . Ама со денешниве деца ја отсакав таа професија. А тоа ми е реалната професија

 

Ако би можел да бирам би сакал да бидам успешен фудбалер. Може и ќе станев, имав добра иднина пред себе ама да не беше тој кобен ден и таа утакмица кога ми ја сје*аа ногата може и ќе станев наредниот Пандев. Ете кога би можел да бирам не би отишол на таа утакмица, ќе фејкирав повреда
За професија, би сакал да бидам некој иноватор па да измислам некој патент што би ми донел милијарда долари

 

Очекувам Вајлд да ме подбере поради коментарот.

Туку Евгенија ме потсети за професор. Јас сакав да бидам наставник, ама исто како и неа поради децата не би сакал. Јака им душа на наставници и професори.

 

Богами, ај некако основно до 5то одделение, ама над 5то и средно , кога сфатив Нарциска дека со пубертетлии си има работа жал ме фати
Отварам фб и оп прво нешто што ми излезе предлог за пријател на мм бивша , прв пат ова ми се случува, се збунив за малку ќе кликнев адд френд

 

Биолог, да бидам во природа постојано и да го истражувам живиот свет. Ова ми беше најголема желба во основно, ама во средно ми ја снема љубовта кон природата.

Би работела и во туристичка агенција, да го пропатувам светот. Само не ми текна на време.

Ова што го работам, би го работела пак. Со мали модификации, можеби.

 

Мош он ја има во пријатели па затоа во предлози ти е.

 

Не други 3 заеднички пријатели имаме, проверив

 

Лакше се дише сеа, а?

 

После толку години не ќе се замарам допрва со ова . Онака смешно ми дојде, ми требаше некоја минутка да ми текне од кај ми е позната

 

Ветеринар..

 

Сакам да истражувам нови чудни светови, да барам нов живот и нови цивилизации, храбро да одам кадешто никој не бил досега.

 

Колумбо 2 ти ли си?

Да си кажам и јас, крими техничар или обдукции да правам, за живи луѓе да оперирам ми е ту мачи прешр.

 

Имав потенцијал за балерина ама ми пораснаа цицките па.... Еве надежта во малава моја останува.
Дефинитивно да не ми се с*ебеше ногата ќе продолжев со скијање. После еден лош пад на скии, а посебно откако ме ѕвекна колата не смеам да се занимавам со спорт, освен како хоби и повторно без поголемо оптеретување.

A најверојатно би била волонтер во Peace Corps.

 

Не, капетан Жан-Лук Пикард.

Можеш шах да играш.

 

Синко кога беше мал, а антиталент за спорт, го прашуваме што сака да тренира. Договорени дека што и да побара, каде и да треба да се носи, ќе го носиме, само да се движи детето.

И он ни одговара - шах

 

Чек бре, уште не си се родил.
Jean-Luc Picard Date of birth: July 13, 2305

 

Телетабис... тоа сакам да бидам
По цел ден да играм и скокам...без грижи, замарање
Ај малку сериозно сега...
Всушност.. Јас ништо друго ни знам да работам, ни разбирам, ни сум имал прилика....од 14 години излезен од дома, средно во интернат, од 18 на работа, за три години и три месеци во пензија.... на само што наполнети 48 (ако дочекам)
Иако на моменти гунѓам, си ја сакам работата... имав можност да сменам работа кога ми беше најтешко, да одам надвор од Мк, да се оженам "со вистинската" и да си го решам животот, секогаш мојот последен избор беше полицијава...
не знам дали сум грешел, веројатно никогаш нема ни да дознаам...
Порано ми беше полесно кога бев на работни места кај што друг мислеше за мене... последниве три години, една моја грешка може да преставува катаклизма за многумина... па затоа овие три години ги осетив како десет...и допрва ги осеќам...
Има денови кога посакувам да сум само обичен чувар... таксист... плочкар...да си ја одработам дневницата и да си легнам уморен во кревет, без да ме боли глава за други работи... ама нема...
Често си ги гледам сликите од 2001 година...ебаната војна што преставуваше раскрсница во мојот живот. И си замислувам што ќе беше ако тогаш направев поинаков избор.... не знам што ќе било, прагматичен тип сум, не сум верник, не верувам во судбинни.. односно верувам во судбина што сам ќе си ја одредам... па така, верувам дека инстиктот тогаш ме одведе по правиот пат...
Со други зборови, и да се врати времето назад, пак ќе одберам да бидам милицаец...
Доста за таа тема...
Прегеска сретнав на работа женска (жена) што на времето упорно и се пуштав... ме откачи тогаш, покасно се ожени со мој комшија, имаше лош живот, лани се оставиле... Сега сум и претпоставен на некој начин, и индиректно ме покани на кафе... и одговорив со "биди така" ... и си отидов.
Доста и за таа тема...

Си легнав у кревет, сам у соба, со шише вино...го возам една недела у кола, време му е...ама за мезе имам леблебија... ебати романтиката..
21 минута го пишувам постот...
доста беше и оваа тема...

 

Како мало девојче сакав да сум моден дизајнер, оууу се сеќава уште цела улица во старо маало како шиев парталчиња на старата ножна машина на прабаба ми и ги регрутрирав дрвојчињата да ги носат на моите организирани ревии по надворешните скали од куќата и дворот... бабите ни беа публика...
Сонот се измеша со љубов кон хемија, па силно сакав да сум крим техничар, патолог или слично нешто кое ќе копа по лешеви и ке душка по места на злосторот.... меѓу овие две кои некако беа достижни, небесно светеше желбата за наса или друг моќен научно истражувачки центар....
Хир ај ем...хепи хиар, олвејс дриминг фор дис абоув....