Ние околу и преку 40...

Јас сум такваЈас раскажувам од почеток до крај, ко филм да гледаш

 

Турскиве серии, ѕвезде гранда и нивната шунд музика би ги забранил со закон!
Деца се знае што треба да прават и гледаат. Ги отруја со глупости.

Јас сум злопамтило, тврдоглав и последен кој ја завршува караницата сум јас. Не се умилкувам на никого, а камоли за мене, фиктивни ликови од тука. Почитувам неколку членки и тоа е сè. А вашите интерни муабети не ги изнесувајте тука. На никого не му е гајле кој со кој член правел или зборел нешто надвор од форумот.
Еве и со телефонот водам инает. Не го форматирам засега, па да видам на крај кој ќе попушти.

Животна желба ми е да најдам некоја богаташка, да не работам и да трошам пари. Народски кажано, да ја "молзам". Ама вие жените ја имате таа предност.

 

Барем знаеш што бараш А за последнава реченица пак не се согласувам со тебе. Во новиов век дека во се има родова еднаквост и рамноправност па машкиов род држи чекор со женскиов на таа тема. Нема предност-недостаток веќе.
Ама па кој како милува и со кого како милува додека не ја молзи мачката

 

Рајти немој нареден пат на Даблег да му викаш дека е типичен балканец кога ова твоево у најмала рака е исто

 

Се изнервирав.
Требаше сестра ми да го носи малиша на роденден, се искарала со тетка ми зашто очигледно она не сака да го носи, тетка ми не одбива никад ништо, ама па испадна дека јас сум крива на крај. Откажав работа, јас ќе си го носам.
Никому немам да се потпрам за ништо, толку е тоа реееетко, и толку имам што да кажам ама не можам и немам кому.
Стварно озбилно и мене ми треба психијатар.
Не се срамам да си кажам, срамно е да се правиш дека е се ок.

 

никогаш не е се ок. ама оние основните работи да се мирни (тековна работа, дете да е здраво, бременост да е ок...)
не се нервирај. оди помини си убаво. ете така требало да биде..

 

Има денови во кои јас не сум јас и баш тогаш, од некаде ми се појавува некаков космички знак дека сѐ е во ред. И треба да продолжам по патот по кој одам.
Антибиотици и чувство на непотполност. Седнав да цртам со ќерка ми, одамна не сум се почувствувала потиштено како да не знам што да ѝ дадам.
Ми ја бара Биби, ја сака на телефон. Не ѝ давам. Се треска и го брише носот од моите панталони. Треба да правам шпагети со сос за ручек, мерак никаде. Некои денови како овие, сакам само да ги премижам.

А утрово колешка ми толку љубовно ме пречека со белешка за најдобра колешка и пет зрнца какао (за крвта да ми била подобра).
А мене ми пукна јогуртчето во ќесата со ѓеврек и така продолжи денот, сѐ додека не се појавија драги ликови што ми ја вратија (само)довербата.
Утре треба да отворам еден настан, немам поим што да носам, се чувствувам потечено и тажно.

ПМС е. Во кујна има кутија еклери. Не смеам ни да им припарам, нема поента.

 

Флаверке знам дека е загадено ама дома па не се додржува, се надевам на поѕоплово сега дека колку толлу е намалена загаденпста. Јас малава ја израснав надвор зошто не можев големоно да го проберам, а слолна ваква зима имавме и тогаш со многи сонце. До 1.5г беше топ со здравје после почна да се разболува, не сакаж да давам совети ама зирни апликација ако е ѕроа почисто изнеси ја, и тебе ти треба да мрдбеш од дома. Јас ќе побудалев да седев дома, од прв ден ги вадев.
Турски серии кој сака нека си гледа, имам и јас чат пат по некоја следено, ама за деца не се, премногу насилство има, и тоа она најлошото, семејно насилство, тепаер ќерки, тепање жени... па свекрви снаи
Ај хај, да шмркнам кафе да претрчам да испазарам нешто

 

Глупост на денот:
-Извинете, кај кој сте на роденден?
- Кај Викторија
- Нема Викторија сега, машко има роденден. Сигурни сте дека е кај нас?
- Да, еве видете покана.
- Г- ѓо роденденот на Викторија е од 19:30.

Значи не сум со сите.

 

Лејди бе Се дешава

Се гледа дека сум дома цел ден? Пуштив некоја машина, да не е без ич.

 

Знаеш дека ќе и се расплачев. Не знаеш колку само се осеќам изморено, најверојатно затоа и не гледам. Дете ми се утепа од влечење и плачење, овој пат беше жално. Шутрак.

 

Аааа... значи не сум само јас што носи деца на погрешни родендени...
тогаш ме изедовте тука...

 

И ти ли? Ја не знам, ама веќе коа кажа, убаво е да знам дека не сум само јас.

 

Ти барем си го зела со тебе, има некои си ги забораваат по родендени и слични настани

 

Ќе ја раскажев твојата случка пред некој ден ама имаше опција да те препознаат па си поќутев.

Куќава ми е ко кафич. Ќе почнам кафиња да наплаќам.
Чек @Bubce38 да ја тагнам, ништо од кафето. Не сум ја чоек да се договори со мене. Ама ќе има прилики

 

Е ако де... тука со месеци после тоа ме збореа...

 

Како беше вицот:
Во градинка.
Господине, тоа не е Ваше дете!
Ако де, и онака утре па ќе го вратам.

 

Јас имав моменти кога заборавав да ги земам од градинка или школо. На пример, не оделе со месеци, прв ден ги праќам и си терам после работа право дома, без да отидам да ги земам.

А врв ми е ова: одам да земам дете од активност, стигнувам скоро до локацијата и наместо да свртам во уличката кај што треба, јас си продолжувам накај дома. Дома на паркирање сфаќам дека сум без дете. И трк уште еден круг. А бе катастофа.

 

Тоа ти тука сам си кажа да не бидам јас издајцата

 

И ја сум за психијатар.Ама прво треба луѓево околу мене да одат па после ја.Од деца до старци.Комплет сите.
Инаку џабе ми е...
Оти и на сто психијатри да одам нема да ми помогнат да се помирам со сите нивни лоши потези,мрза, неодговорност,пороци...