Ние околу и преку 40...

Ќе ми пукне глaвaтa.
Сaмo дa кaжaм нaбрзинкa и фaќaм кревет.
Иaкo имaм мнoгу зa плaчење, зa дедo ми знaм и ден денес дa се рaсплaчaм, aкo гo немa веќе 4 гoдини.
Дедo е дедo, пa и 120 гoд. дa имaл.
Бaрем мoјoт беше тaкoв.
Кoгa мислaм нa чистa, искренa душa мислaм нa негo.
И зaтoa не ми е чуднo некoј дa плaче зa 80+ гoд.чoвек.

Дa се хoризoнтирaм сегa

 

Добар ден .

Црвчето заспа, јас после три дена конечно го догледав предлогот од @MilaP, па да шкртнам и тука нешто.

Пред да спие, Енџела си играше со Том и Џери, и му вика на Џери, е така Џери, ќе те ставам во дупката да ти биде убаво и здодевно .
Јас почнав да си се смејам кога одеднаш сфатив дека баш такво ми е секојдневието моментално .
Убаво и весело со Енџела од една страна, а здодевно од соба во соба од друга страна.

Туку, сама се чудам колку памти црвчето значи.
Буквално цели мои реченици кажани со недели уназад си ги слушам овие денови пред спиење (сношти вика, ајде Том спиј, "цело време дрн дрн", а јас тоа и' го викам некогаш кога прича наместо да спие ).
Телевизија гледа пет минути во денот со баба и' и ја слушам вика, ќе си намачкам на носот ПЕРСИЛ ГЕЛ.
Ја прашувам од каде го слушна тоа, вика, од телевизорот .
Сега ми текна кога беше година и пол и почнуваше веќе реченици да спојува, седам со неа и сестра ми и гледам на фб 50 известувања од иста особа. И викам, брее, како не ја мрзе у пи..у мај...у да ги изгледа сите слики, мене ме мрзе и сопствениот албум да си го видам, не на друг.
И црвчето како гром од ведро небо, пицка мајцина, пицка мајцина....
Леле си викам, само татко ти да не те чуе .
Од тогаш внимавам со пцуењето, иначе и сиктер беше го научила .
Толку за Енџела .

Прво, фала @MilaP за филмот, во целина добар беше.
Тоа суштеството од подземјето ми го расипа малку впечатокот, ама глумицата (Сара од Prison break ) го надокнади тоа.
Сега почнав друг, Dark places со Шерлиз Терон, па да видиме дали ќе ми го задржи вниманието.

@bittersweet, уште еднаш нека му е лека земјата на дедо ти.
Очигледно на секој погреб мора да има некој што ќе ти ги дигне живците.
И мојата тетка ми ги тренираше нервите две години пред дедо ми да почине и ништо не кажав.
Ама кога почна пред мртвото тело на дедо ми да лелека зошто не умрел во нејзините раце, туку во на татко ми, е тогаш пукнав .
И' реков да не драматизира многу, оти не е единствено дете на дедо ми, па да полага право само во нејзините раце да се умира и дека тоа е Божја волја.
И ми вика, нее ќере, ти не ме разбра, јас така викам оти на татко ти му е страв од мртовци. WTF?!?!!
Драмата и лелекањата продолжија и за време на погребот, а после погребот нажалената ми тетка фино лепо си отиде на шопинг, да си ја излечи тагата, не за друго .
Референт за збрки и единствена особа со која сум се скарала во животот, ама вистински да се скарам - тоа е тетка ми.
А за дедо ми, јас го исплакав уште кога го видов во болница, таму како да не беше веќе мојот дедо .
На погребот бев премногу изнервирана од лицемерието за да можам да плачам.
А и се издешаваа некои работи пред неговата смрт кои придонесоа полесно да ја поднесам неговата смрт.

Туку што е денеска на репертоарот, концептот ми се налути (читај избриша) и ништо не ми кажува .

Ништо, не ми текнува, ај поздрав за сите и убав петочен ден со една шифрирана порака:
Како што за човек некогаш повеќе зборува преќутеното од кажаното, така и за нас тука некогаш повеќе кажува избришаното од напишаното (ќе ме биде ли Галапче (намерно не те тагирам ), за шифрирање, а? ).

 

Зашо најголемото лицемерие излегува на погреби? Кој повеќе да се истакне со љубовта кон починатиот. Лешинарски.
Дедо ми дур беше жив стрина ми со очи не сакаше да го види, а на погребот - рика, плаче, го гали - ох мил, се изладил, вчера беше уште топол... Јас сум од тие по погреби што се исклучиваат, како ајде да ја завршиме работава, иако телото буквално ми се тресе ( природен инстинкт на ослободување на стресот, и животните го имаат, ако ви се случува тоа, не се плашете, подобро е така него ли да го немате), ама јако ме мава после откако се ќе заврши. Ми се враќаат слики, чувства, некако се исклучувам, ама потсвеста...си врши работа. Тогаш ќе се степав мислев.
Некако се научив дека морам така, зошто фамилија емотивци имам и некој мора да ги крепи. Сите ама баш сите припаѓаат... Ако некој не ги држи при свест отидоа...

Сега ми текна што сонував. Сонував како се пораѓам, ама овој пат многу лесно и многу реално. Пак ли сум трудна? Овој месец ништо...само тоа ќе кажам, деталите ги варам уште. Ми се деси стресна ситуација денес и ја надминав, ама се надевам дека ова е за друга една тешкотија што многу, многу ми тежи.

 

Петoк е, дa мењaме плoчa a?

 

Нa пoгреби сум лaднa и присебнa. Фaлa Бoгу oд нaјтесен круг сите се живи здрaви, пa не ни сaкaм дa знaм кaкo би реaгирaлa. Бaбите и дедoвците си зaминaa сите нa стaри гoдини, сo леснo, и ете не пoчувствувaв некoјa тaгa гoлемa, ниту сoлзи пуштив. Единo мoже сoлзa дa пуштaм aкo видaм некoј или гoлем дел искренo скрешни и рaсплaкaни пa дa ме прифaти емoцијa, нo и тoгaш е без некoе пoтресувaње пoгoлемo. Срaм ми е aмa ќе кaжaм, пoнекoгaш глумaм мaлку пoтресенa oти немa смислa, пoгреб е сепaк

 

Да ве прашам?Сигурно сте се сретнале со поимот поедноставување на животниот простор.Што значи тоа?
Со минимум работи да се живее.Се она што е неупотребливо,да се одстрани од домот,подари,рециклира или едноставно фрли во канта.Гардероба да се сведе на основни парчиња лесни за комбинирање,козметика да се купува само она што се троши,да не се ствараат залихи,во кујна да го имаме само она што го користиме,исто се однесува на книги,играчки...
Идејата е добра и ако се прифати дури и се заштедува,зашто сфатиш дека не ти се потребни 5 млека за тело на пример.
Јас до некаде почнав ама имам многу џиџимиџарници кои не знам што да им правам.Мајка ми за жива глава не сака да се одвои од плетени работи и гоблени од типот коњи на поило,непотребни чаршави се во стилот ќе затреба некогаш.И изби кавга.А само збираат прашина и го гушат просторот.
Може и да го крстите генералка,иако јас под тоа подразбирам само прередување на работите.
Еве тема секојдневна...и корисна би рекла....

 

Пред 2 гoдини ренoвирaв. Исфрлив мнoгу рaбoти, мнoгу дaдoв, пa дури и прoдaдoв нештo.
Вo кујнa се штo не беше кoмплет oд мин.6, aут. Oд шифoњер, се штo не сме oблекле целa гoдинa, aут.
Џиџимиџи, сведенo нa минимум.
Бебешки реквизити, игрaчки, aлиштa, дaденo нa други дечињa.

И еве пaк пoчнa дa се сoбирa. Вo неделa имaм женa дoгoвoренo зa чистење, ќе имa ревизијa, пoпис и oтпис.

 

И јас сум за тоа се што е непотребно да се фрли или подари секако доколку не е оштетено и јас стално се расправам со мајка ми, има сукњи и кошули кога била млада сега ни до колена не и влефуваат ама ете ги чува и за жива глава не сака да се фрлат туку ги премествува на таван, во подрум.
Од баба има еден стар креденец, да го дувниш ќе падне ама и тој не бил за флање, можел да се користи уште
Брат ми и татко ми без нејзино знаење исфрлија цела приколка облека, ќебиња, играчки, сите искинати и искршени ама таа ги чуваше ќе притребале некогаш.
Здравје догодина кога ќе се средува тој дел ќе има војна

На тема погреби до сега сум била на два за жал на блиски, тетин ми и братучедка ми. Бев на погреб ама ниеден од нив не видов, не ми дозволија. Кога починаа баба и дедо мене ме носеа кај тетка.
За дедо многу плачев ако бев мала, бев многу поврзана со него

Туку @vitamina ако сака да ми пише рецепт за сосот со макороните што го зготвила, превкусно изгледа

 

Жешко жени а?
Каква манџа сум напраила, домаќинка ипол накај две идам

За муабетов на Луничка...ептен минималистички е кај мене дома. Никогаш не отварам по 2-3-5 млека за тело...пасти, маскари...Облека редовно оди во вреќи и кај е потребна или канта...Украси дома немам, е борба водам со играчките ама и таму фрлам инаку ќе се затрупа принцезата

Кафе пијам

 

Еве како што ветив, ни лажам ни крадам - сликО. Извинете за кадарот со прозорец и птичјо гнездо на него, ама на тераса се конзумираше новинава, а башка естетичноста ми е средно-жалосна.
Инаку чудово е сосема прифатливо на вкус, освежително е, така да ќе се пие поредовно, ни е за фрлање, ни за повраќање. Ладно е супер.

За минималистичи стил по дома не сакам да зборувам, кажав прилично се во постот кога чистев. Со мајка ми нема разбирачка, добро е и толку што фрливме. Што се однесува до мене уште толку би фрлила, ама ќе биде и тоа некогаш на скришно.
Него, некни сама стокмила и ќе фрлала една ташна. Се забезекнав од изјавата, викам де легни, преспиј, види дали си сигурна. Ааа не не, се лупи, утре ја фрлам. Ама илјада пати ја провери да не има нешто останато во неа. А не беше носена со години, него онака си ја чувавме, сувенирЧЕ.

Јас на баба ми на погребот плачев многу. Почина на 79г., не беше очекувано (не беше болна), мене ми беше прв мртовец кој што го видов, а плус и бев многу приврзана со неа. И ден денес ми фали и не ја имам преболено. Додуша, јас сум таква по природа. Плачлива сум и ако не се исплачам не ми поминува.

Најбитното од целата таа церемонија околу закопот на баба ми беше вујЧЕ, единствениот брат на мајка ми, кој само што се прибравме од погреб, свечено изјави дека сега тој е газда на куќата и сестрите не смеат ништо да земат(а никоја никогаш не ни планирала и тој добро го знае тоа). Дедо ми нормално го избрка од соба. Осет никаков. Да не се бира ни место, ни време, само да секажат сопствените желби и намери.

Одам да доручкувам и после НА маркет да подкупам нешто и еден цвик вчера намерачив, па и него да го соберам успат.
Поздрав и уживајте во остатокот од денот!

 

Хаха, морав по втор пат да ја отворам сликата за да ги видам прозорецот и гнездото

 

Moже да не се излаев немаше ни да приметите, ама како да не си каже се некој таков како мене .

 

Прозорот и гнездото у позадина баш ми се свиѓаа Не ти ја ни приметив чашата, покрај тој детаљ.

 

Е арно Жабиште, а ќе викав елај има коктелчич, ќе кулираме на балкон. Ама на сега...НЕМА

 

Е, па ти... ќе го сркнам коктелот, ќе го пофалам... ем ќе уживам во погледот не се лути, па ти па.
Еве, на втор поглед..вкусно изгледа.

 

здраво друштво...
петок -убавини...
ќерка на роденден а јас јадов ,ќе пивнам едно кафенце и излегувам со синко..гретка е кутричок тој само дома е,евентуално во двор му е прошетка...а ,социјален тип е ептен...дружба сака максимално...

неубави теми сте разговарале....
@bittersweet сочувство за дедо ти,лесна му земја..

а за децата на погреб немам коментар ...минатиот викенд на снаа ми почина тетин,болен беше со години..братучетка и со бебе од 7 месеци бдееше над татко и и цеееел ден го влечкаше бебто по дождот кој лееше нон стоп 24 часа... да го испратела дедо и...глупост и простотилок невиден!

татко ми почина на 57 г.изненадно,ќерка ми имаше 4 год. поврзана со дедо и до немајкаде,па на памет не ми падна да го трауматизирам детето...ми беше страв како да и кажам...доволно и беше сресно што ме виде мене како припаѓам кога ми кажаа

годинава ги испратив и дедо ми и свекрва ми..ама имаа над 80 години,болни ,неподвижни....се куртулија што се вели...по природа сум плачка и без причина си плачам така полесно стресот го надминувам во било која ситуација...ама не признавам сцени и чалам непотребен...


се потресувам и од пишувањето за ова...дајте поведра тема...ќе ви се придружам покасно

 

@Zap4e колку години имаш?

 

Ииииииии.

 

Тоа се детали што го зголемуваат уметничкиот впечаток и штета е да не ги видиме