Ние околу и преку 40...

Цело време од прееска барам по што тоа се познава дали јас се сакам себе си.
Дека имам расчистено со тоа дали и кога треба да бидам со пријатели,и кој ми е пријател одамна имам расчистено. Се дружам кога јас сакам,можам,односно кога имам потреба или сметам дека нивната потреба е основана и навистина сум им потребна но истовремено и обратно. Не замерувам ако ме одбијат.
Неможе универзумот да биде цел свртен према мене а и не сакам,ѓи делува егоистично.
По друго што се познава?
Ми се чини по ништо. Одкако се роди син ми,се пренасочи сета таа енергија. Плобувам да украдам од тоа пренасочување но во ист момент сфакам дека тоа повеке ме празни и оставам така да тече. Со време кога ке се осетам спремна ке одвојам повеке време за себе,сега ке е усилено и ке нема ефект.

 

Како сфаќам дека се сакам себеси? -Никако.

Кога сакав да се дружам - немав со кого, кога не сакав да работам - морав. Кога сакав да уживам и да сум среќна - здравјето ми се упропасти. Сум трпела луѓе мислејќи дека се спротивното од тоа што сум го мислела за нив. Сум била наивна.

Сега е малку поинаку. Мислам дека повеќе си угодувам. Го работам тоа што ми се допаѓа, за своја љубов и зашто ме исполнува кога дел од парите ќе му дадам да ги стави во штедната кутија, а поголемиот дел со мерак ќе ги потрошам на моите и на мене.

Кога ме мрзи - не готвам, не чистам. Фотографирам зашто тоа ме исполнува и ми е како терапија. Седам на форумов зашто ми е интересно.

Само со излегувањето имам проблем. Ме фати период кога не ми се дружи баш, а мојов сака да искочиме со друштвото, зашто и без тоа една на 3 недели едвај успеваме да се синхронизираме. Ама тие што ми внесуваа негативна енергија во животот главно ги елиминирав.

Последно, одбив на другарка ми да и' "помогнам" околу дипломската и го одложив и без тоа реткото видување зашто ме газеа рокови. Таа ми се налути и стави крај на нашето долгогодишно пријателство. Во други околности, ќе се папучарев, ќе ја молев и ќе се објаснував. Сега веќе ми скисна и се откажав. Ако некогаш пак сака да се дружиме - тука сум.

Спротивно на @Lilit која се труди да не јаде секаква храна, зашто си го сака телото, јас сакам да си угодам и со храна. А после кенкам. Ама затоа, ќе се потрудам сега да си створам дисциплина за вежбање, за да не биде се' толку трагично.

Друго речиси се' сакам да правам заради другите, зашто ги сакам и ми значат. Никогаш не научив да се сакам себеси баш како што некои други опишале. Секогаш саканите ми се пред мене. А претходно ми биле и небитни ликови.

 

@Sky-butterfly Среќен да и е роденденот на куклата,да порасне во убава и паметна девојка и да ве направи најгорди родители

 

како се сакаме себе си?
Е како денес само садови измив и пуштив перална па си испаднав си бев на депилација и на нокти си дојдов и пошто ме мрзеше цел ден се легачам по дома
Утре зацртано флизер
Е така си се гледам сама себе си и децата ми се тука некаде се друго е небитно за мене и ич к** не ме боли за никој
Знам да одбијам кафе и да си останам дома во кревет подвиена под кебенце оти така се осекам поубаво знам дека и ако испаднам на кафе ке биде тоа од што морам не од што сакам

 

Од кога почнав да работам,многу си се сакам себеси,почнав да се џенам повеќе да си дозволувам и тинтрам,посреќна и да од кога јасно и гласно кажав некои работи во куќава не да се сакам се обожавам самата себе.
Го тргнав стравот и застанав силна и си кажав се што ми лежеше а мислам дека мм ме сака и цени повеќе од тогаш е многу подруг со мене.

 

Јас се сакам себеси. Абе се обожавам, најмногу на светот. Јас сум си најверен пријател на сам себе. Секогаш сме заедно, јас со сам себе. Неразделни, никогаш. Дури и навечер заедно спиеме, во истиот кревет, абе и во вц заедно одиме

 

да да едниот моча другиот го држе мала шала
и ти да не мочаш стоејки?
ова незнам која членка го пиша ама се заебавам нео да ми се налути

 

Кога сум депилиран или кога не сум депилиран?

 

па незнам искрено да ти кажам кога е чадор системот е финкционален

 

И дали на лево,десно или право?

 

Оставите го чадор системот одете кај свекрвите

 

I jas,i jas isto kako tebe

Sala na strana.
Porano bev poveke naivna,no ajde ke kazam dete pa ne razmisluvas.
Edinstveno nesto sto mi e povredno i sto poveke go sakam od sebe si e sin mi.Nisto drugo.

Bev da go zemam sin mi od gradinka i se kutnavme da spieme site trojca.Sega duri stavame.
Vnuk mi nema temperatura pa i jadese i sega e povesel se legacat so bato,gledaat crtan,koj na laptop koj na tablet.Se za mir vo kuka

 

Јaс сегa пoчнувaм дa учaм дa се сaкaм себеси.Уште сум мн нaзaд aмa се нaдевaм ке успеaм.Вo живoтoв се немaм скaрaнo сo никoј,секoгaш јaс сум тaa кoјa пoпуштa,кoлку честo имaм прaвенo рaб.без мерaк сaмo зa др дa бидaт зaдoвoлни,и пaЗи дa не се нaвреди oвoј,дa не се нaвреди oнoј.Прaoви услугa,пoбaрaј и ти пoсле услугa ќе ме oдбијaт и ќе речaм aa гoтoвo више крaј,пoсле пaк дa дoјде пaк јaс aјде греoтa.И мм мн пaти гo кoчев,кoгa вo мн нaврaти требaше дa пресече,јaс немoј греoтa oвa oнa.И штo?Кoлку пaти ние ќе се кaрaме зa др,кoлку пaти ке се јaдуфкaм aкo решaм дa пoкaжaм нa некoј кaј му е местoтo зaшo тaкa рекoв,зaштo тaкa пoстaпив и цел ден глaвa ќе ме бoли.Сегa се трудaм,кaкo сите и јaс,и си викaм стaлнo пa "тoј/тaa" се секрa јaс штo мислaм,или дaли се лутaм?Гледaм дете,мaжoт,кoј ме цени гo ценaм oнoлку кoлку штo ме цени,ги избегaвaм средбите сo тaкви сo кoј се гледaвме рaди редa a двa збoрa муaбет немaш дa сврзеш.Се нaдевaм нa прaв пaт сум
Леле денескa глaвa oд перницa немoжaм дa кренaм,мерaм притисoк нoрмaлен a имaм чувствo кaкo пре низoк дa ми е.Нaспaнa сум,oдмoренa,и нес кaфе пoјaкo пиев и кoкa кoлa џaбе
Лежaм сaмo и ќутaм,дури не ми се ни збoри,немaм силa.Штo ми дoјде вaкa сегa oвa

 

Денес денов крш. Од сабајле растрчана натака навака. Ја земав малата и отидовме на лекар (гинеколог). Морам со мене да ги носам, нема кај да ги оставам па и на прегледот беа до мене. Публика ми беа

После до еден трговски да пазариме. Се подновив со соковник
Времево ужасно. Цел ден врнеше
Ме омалакса ептен. Дома ручек набрзински направив и се тупнав во кревет
Па ме разбудија а и се разбуди ѕверот во мене. Нервозна почнав да апам. Мм го окрка . Плус пред добивање сум
Па и како знам да дискутирам на германски на македонски немаше да изберам такви зборови
Сега конечно дојдов при себе. Кафе и цеден сок . Како нова сум

 

Човек треба да се подразмисли кога станува збор за самољубовта.Се плашам дека човек во тоа самољубие да не ја премине границата.Зборувам нели за екстремни случаи.Некогаш од тој став да велиме не на другите,сме размислиле ли дека можеби претеруваме.На пример,кога некого одбиваме не размислуваме ли како тоа му паѓа тешко, комшивката на Рефка можеби имала потреба од разговор,другарките на Лилит можеби баш таа вечер си поминале незаборавно и си создале спомени.Ова се само примери нели.
Целата финта е човек да се сака себеси топло и обично а не тоа да премине во дрскост,во стил јас така сакам и баш ми е гајле за другите.
Е сега имаш такви случаи кога дружењата со луѓето се исцрпувачки и тоа ти е показател дека тие не се прикладни за тебе.Со тоа си наметнуваш една слика дека пак си себичен и недружељубив,па пак доаѓа до тоа мене не ми е важно што другите мислат за мене.И пак се доаѓа до точка на себичност.
Кога гледаме љубовта во било кој облик е еден круг ,па како и да вртиш секогаш доаѓаш на почетокот.Работата е да знаеш кога да застанеш ,кога да успориш а кога да додадеш полн гас.

Ве читам дека љубовта кон себе најчесто ја покажувате спрема тинтрање на себе.Јас тинтрањето го гледам како еден вид на обврска спрема себе.Како спрема мало бебе кое мораш да го истинтраш.
Најмногу себеси си се сакам кога срцето ми е полно и ми трепери.Не ми е важно дали сум ставила маска на косата или сум се издепилирала.И шопингот колку време ќе ме држи,еден час,еден ден.една недела??
Не дека не правам и јас такви работи,шетање и книги,шопинг и кафе...ама па смислата се ли е во материјалните добра и во нивниот бенефит.
Често сме контрадикторни сами со себе.
Според мене љубовта кон себе е еднаква на среќа.Тоа што те прави среќна прави и да се чувствуваш задоволно,да те облие плима на чувство на љубов.
@Ana Marija 1 напиши ми порака ,профилот ти е затворен.

 

Па јас сметам дека за да се сакаш себеси, треба да пројавуваш и доза на себичност. Кога ти си правиш убаво на душичката да ти биде заради твој ќеиф, а не заради туѓ, тогаш автоматски си себична. Што не значи дека не можеш да правиш нешто што те усреќува, а притоа и твоите блиски да бидат среќни.

Примерм ако се трудиш да бидеш успешна жена, која ќе биде почитувана, која добро ќе заработува, а воедно си добра сопруга и мајка зашто тоа тебе те исполнува, секако дека бенефит од тоа ќе видат и домашните. Ама факт е дека тие мали или поголеми луксузи кои си ги дозволуваме на себе, а најчесто и материјални, прават најпрво на нас самите да ни биде убаво.

 

На темава, најблиску до моето мислење е постот на @lunicka, убаво кажано!
Мој став е првенствено да се цениш сам за да те ценат другите.
За мене највисоко на скалата за самопочит и самоценење е што буквално не познавам што е тоа љубомора. Ама буквално!
Имал/а/ле повеќе/подобро/поубаво од мене и да завидувам - нема шанси. Јас на такви ситуации им се дивам и ме поттикнуваат. Саканиот зборел/се удварал/возвраќал/варал... и да сум љубоморна- пак не. За мене љубомора=немање самодоверба=немање самопочит=немање самољубов...
темава е простопроширена кон сложена и остава простор за цели рефарати, заобиколувања, подточки...и пак нема реално јасен гласен одговор...
Најблиску, самољубовта си ја изразувам така што неограниченото "сакам" и лимитираното "можам" ги балансирам до граница "уживам", притоа користејќи ѓи сите можни начини, емоции, предмети, личности...

Да редактирам, @Bozica1980 кој е тој пост кој ти го променил животот кој го спомна погоре??

 

@lunicka Тоа што го пишуваш ти е веќе друга фаза, тука повеќето околу 30 сме и после 20тите каде бевме горе долу сите ко изгубени овчички, сега доаѓа период кога себичноста во одредена граница ни дава мир, спокој, па ако тоа е тоа што ни треба, зошто да не го поистоветиме со љубов кон себе. Плус повеќето сега стануваат финансиски самостојни па и трошењето пари на себе или тинтрање во физичка смисла исто делува позитивно на нас. Веројатно после одреден период на таква "себичност", кога малку ќе ни здосади и сами со себе и само со најблиските, ќе бараме нешто друго, ваљда ќе дојдеме до твојата фаза каде ќе ни се потребни повеќе другите и каде ќе имаме потреба и ние да бидеме малку повеќе корисни за другите. Се зезам ова со фазиве, не знам точно ти во која си, само сакам да кажам дека после одредени години кои мора да ги проживееме и искуствата кои ќе ги стекнеме, нормално е и потребите да ни се менуваат.

 

Здраво жени и мажи.
Сега ме ставивте на мисла.
Како си изјавувам љубов на сама себе?
Па не знам искрено.Си допуштам ситни и крупни задоволства,тинтрањето како фризер,козметичар,шопинг не го сфаќам како изјавување љубов на самата себе,туку како нешто најнормално.Како се однесуваш со телото во младоста,така ти враќа во староста.
Сакам да патувам,шетам,читам.Богатството,т.е. спомените и искуствата кои ги собирам на овој начин ми имаат поголема вредност од партали.Се тоа е вложување во себе си,па ете нека е и тоа некаква самољубов.
Единствено што сакам повеќе од себе и се ставам во втор план ми е семејството,децата.Нивните потреби се пред моите-секогаш.
Можам да уживам во ситни задоволства кога знам дека децата имаат се што им треба.
Знам дека не се сакам себе си по тоа што не вежбам иако знам дека тоа премногу ми треба.Малку може и контрадикторно,ама не сакам да се мачам,а тоа пак од друга страна е љубов према себе затоа што не правам нешто што не сакам.
Со негативни луѓе,лажни пријателства имам одамна раскрстено,ама во животот секојдневно сретнуваме нови луѓе,па сто процентно не можеш да се оградиш од сите.

Темава е комплексна и може на неа да се дискутира од повеќе аспекти.

Среќен роденден на малата на Скај и Тарзано.