Ние околу и преку 40...

Јас лесно поминав на пример, од мој аспект гледано...насмеана влегов таква излегов од Гак.
Може има врска што и онака многу се смеам

 

Браво Дани,дајбоже да ти се исполни планот ти ја посакувам сета среќа
Не вели така за годините сега на 45-50 години раѓаат,а ти со 30 и нешто годините ја газеле
Ќе се караме немој така да си пишала уште еднаш

 

Влегувањето и излегувањето од болница најмал проблем е (во поголем број случаи нели) ами наредните 20 тина години па и повеќе мене ме загрижуваат.

 

Баш така Бриџит. За жал затоа на еднава ѕверка ќе останам.

 

Јас одсекогаш сакав голема фамилија со многу деца,но кога се роди малата минав низ многу пробеми тој период,не материјални туку здравствени едвај жива остана.Се плашам од истото
Извинете уште еднаш

 

Леле немој после јас крива, да речеш Бриџит ме предомисли

 

Не знaчи декa пaк истoтo ќе се случи. Немa прaвилa, зa жaл.
Мене ме плaши светoт вo кoј ќе рaстaт мoите децa, aмa пa пoрaди тoј стрaв дa oстaнaм нa еднo, не би. Бaрем две, зa пoнaтaкa ќе видиме.

 

Едно ако имам ќе е чудо. Особено ако испадне психички нормално. ццц
Две-три... не се овој мозок и тело створени за толку.
Мене и по тие „20тина години“ ме загрижуваат.

С'клет ми е деновиве од луѓе. Одамна се немам дружено со животинки.
Со душа чекам да заврне. Силно ама.

 

Во право си Ана за секој збор.
Ама како стравот во коски да ми влегол и само ме потсетува на тие мигови

 

Ма сакам бебо да има брат или сестра Ама 41 веќе наполнив, плус и тој беше со ивф (иако без дијагноза, веројатно психичка блокада, којзнае), плус ради тромбофилија 9 месеци се боцкав... Кога ќе помислам на чекање на трансфузиологија, амниоцинтеза... не можам.

 

Мoжеш дa си пoсвoиш. Зa тaa oпцијa рaзмислувaм сериoзнo, зa пoнaтaкa.

 

^Скоро невозможно за родители кои имаат биолошко дете.

 

Зедов да ручам и синко седна. Тој со сите седнува. Ги зеде животните да ги нахранам. И хранев, јадеше коњот, магарето, кравата, овцата, петелот, кокошката...Потоа вода им давав. И ми се одјаде.

Јас сакав три деца, ама тешко и за второ. Не губам надеж, можеби некогаш.

 

Постапката за посвојување дете е многу тешка.
Со години се чека
♡BuBaLe♡ каде е ја нема неколку дена?

 

И јас сакам да посвојам, ама, малку потешко за самци.. оно, пред некоја година ме „охрабрија“ со информација.. премалку деца - ставени на посвојување има. Ако се по домовите многу, за добар дел,родителите не се откажале од род. право.

 

@monik55 ич не те разбирам погрешно не се грижи.Ја знам агонијата низ која поминуваш.Но ништо не е во твои раце.Јас каде ли не ја однесов мојата,најјаката врска на дигестивна ја фатив за да ја прегледат.На одмор беше и дојде за да ја види(лекарот).Џабе...ми се склизна од раце

Се дур диши макар и на апарат она е жива.И нема да губиш надеж.Се што имаш кажи и дур можеш

Дури и да се деСи другото нема да дозволиш да паднеш во депресија.
Мојата позитивност ја наследив од неа.И во најтешкото она се смееше.А колку е добро тоа може е и лошо кој знае
Некогаш мислам дека сум налудничава.Премногу бргу се вратив во реалноста ...

 

Ахххххх....
Напорно е со деца, ете и ние со едно па не можеме да постигнеме. Ама годините си минат. Мене многу ми беше страв ај годините, ама и околинава некако се измачи за второ дете. И ние планиравме за неколку месеци да почнеме, ама нема план. Порано се чудев на оние кои вика од еднаш фати, дури знам и кој ден... е овојпат така и кај мене. Дали дека психата и душа ослободени, ни на крај памет дека плодни денови се... е отпосле кога удрив математика ми стана јасно. Иако не верував дека ќе фати од прва. Е сега се молам да биде се како што треба.
Дека животот со деца се менува 100% така е, и не во наредните 20 години да го мислиш туку до крајот ќе биде твое дете, колку и да е големо и ќе се грижиш.

@monik55 .

 

Знaм, aмa се нaдевaм декa мoже дa се смени нештo. Oд тoлку децa oстaвени пo дoмoвите, греoтa е тaкa дa растат, без рoдителскa љубoв. Не знaм кaкo ги oстaвaaт, кaкo им дaвa срце, aмa не ги ни oсудувaм, секoј си имa причинa.
А зa третo дa рoдaм не би се нaфaтилa некaкo, не сaмo пoрaди гoдините, пoд стрес сум некaкo сo oвaa бременoст, мислaм декa секoјa нaреднa би ми билa пoтешкa. Штo мoжеби и немa врскa, aмa ете, се плaшaм.