Ние околу и преку 40...

Леле ама се изнаплакав
http://www.crnobelo.com/zabava/ever...pari-da-pocestam-devojka-ti-sakas-da-se-zenam

 

Го прочитав и јас @nena2010 со кнедла во грло... Имам еден куп примери ко приказнава и в о потесно семејство и во опкружување... За жал ќе биде се почеста ако нешто не се смени во трулава држава

 

Само оваа година ми се одселија 3 другарки. Една се спрема да аплицира за виза... само на skype кафе пиеме.. а бе срце ми се стега.

 

Пишев и пред некое време... Битола е мртов град... Еден куп пријатели и познаници ни се отселија... И фамилијарни и самци... Продаваат се, ризикуваат и заминуваат.. И на сите им е подобро од тука...

 

Де....подетално за вафлата....кхм кхм ...
Си замислувам.....
Уствари...не биди експлицитна...доволно си умислив...доста е .

@danichap ...џоа патепис....во ова дождливо попладне...убавини

 

И јас би патувала,ама цврц.
Сонувам да истражувам мали селца изградени од камен,само јас би сакала да ѕирнам и во внатрешноста.Да осетам друг мирис,да допрам друг мебел,на пример некое ореови креденци...мислам дека би се изгубила во просторот и времето...
и зеленило многу сакам,и вода,било од океан било од поточиња...
имам и спремен шешир за шетање...
и би да пробам нешто вкусно афтентично...
засега ништо од тој сон,можеби еден ден кога ќе бидам пензионерка.
Го знаете оној виц кога туристи од различна возраст ги прашувале како си поминале на некое познато туристичко место...
20- годишниците биле одушевени од креветот,,од количината на испиениот алкохол...
30-годишници биле многу задоволни од понудената храна
пензионерите од спомениците на културата...
значи секоја возраст си бара нешто.Можеби сега не би патувала со ранец на грбот,без цел...онака да лутам...а не бев ваква,жими мајка ,кога бев помлада баш тоа го сакав...
Туку кажувајте лек за грчеви на мускулите,ноќеска мислев ќе се онесвестам од болка .Грч ме фати на цела нога и во стомакот...

 

Само магнезиум, Луничка. Може и повеќе банани да консумираш. Имам тврдо место што ме боли од грч од пред некоја година. Од него ми излезе модрица, па до ден денес е такво тврдо и боли при притисок. Грчеви не се зафрканција.

 

Магнезиум директ земи луничка.. По едно кесиче дневно...

 

Пијам магнезиум со б комплекс,ама слабо фајде,боли бре ...
го чувствувам мускулот на ногата како да мие згрчен и ме боли на допир...

 

Lunicke nekoe apce kako ventor za bolka da vides dali ke ti pomogne .

 

Ова се мои лични фотографии од местото каде што живеев 10 тици години...
Велат човек се навикнува на се, точно, но спомените и изживеаните години низ времето никогаш не се забораваат..
Често знам да сонувам со отворени очи и моите мисли со спомените да ги насочам таму и ден денес. Кога се тоа е завршено и кога јас повеќе не сум таму во мојата идилична куќа со толку многу спокој, мир и тишина.
Тогаш можеби со тек на време се навикнуваш па онда сервираните панорами и живот не се ти така бајковити и идилични, едноставно не обраќаш внимание на ситниците околу тебе.. но со тек на време и те како ти недостига дел од твојот живот и твојата душа што си ја оставил таму некаде..
Можеби еден ден ќе отидам пак таму.. до некој хотел, до некои луѓе и пред се места каде што сум живеела и имам оставено куп спомени, така спокојно би седнала во некој маалски бар на некоја уличка са испијам едно кафе и да земам еден бриош..
А можеби и нема повеќе никогаш да отидам.
Животот романи ни пишува..
Но, тоа во душата не бледее.. не може никогаш и ништо да го отстрани.. да го сотре.

 

Еве ги капаците од прозорците.
Каде е ова Витамина ако можеш да кажеш?
Зборот бриош ме потсеќа на Франција. Грешам?

 

Ова сигурно е Италија, италијански се натписите од последната слика, а и архитектурата...

Да се редактирам- вака гледајќи ги сликите јасна ми е носталгијата на Витамина за топлина и сончеви денови, не се споредува сончевата Италија со тмурната Англија.
Но љубовта знае доста да нѐ смени, тоа е факт.

Денот тмурен, речиси и да нема луѓе по улиците, изгледа сите се топлат во домовите.
И јас не сум покусо, се тегнам како некое маче, мрзливо шеткајќи од соба до соба, повремено фрлајќи поглед кон шпоретот во кој нешто се пече.
Есента и зимата не се комплетни ако низ домот не се шири мирис на нешто печено- дали штрудла со јаболко, тиква, или обично домашно лепче, неважно... Чудно, но доволно е само еден ваков мирис на дом, за човек да осети мир во душата.

Пуштив фудбал, се надевам дека нема да се разочарам како со сениорите. Еве и гол дадоа додека пишувам
Потоа филм ќе се гледа.
Синоќа го гледав Ирационален човек, што знам, не ми остави некој посебен впечаток.
Исто и тој од Алиса, мајки и ќерки- жалам Алиса, ама мислам дека оценката на ИМДБ му е сосема заслужена, познати актери, ама сето тоа недобро склопено, барем според мене...

Вторник, ама како да е недела.
Порано не ги сакав неделите, сега ме асоцираат на мир, како некој да притиснал врз копчето пауза и сѐ може да почека.

Се надевам дека и вам ви е така.

Уживајте, секој ден, колку и да е обичен, е уникатен на свој начин.

 

Зумирав сликите, Италија. Прекрасно.

 

Мене не ми е вooпштo трaгичнo нaпуштaњетo нa рoднaтa земјa.
Не збoрувaм зa себе, туку дaли би дрaмелa aкo ќеркa ми oдлучи дa живее, се шкoлувa и рaбoти дaлеку oд дoмa. Не би.
Вo денешнo време не е тешкo дa пoјдеш некaде.
Секaкo декa нaјмнoгу би сaкaлa секoјa нoќ дa јa бaкнaм дoдекa спие, нo децaтa си имaaт свoи сoништa.
Јaс немa дa и ги сечaм крилјaтa, ќе и пoмoгнaм дa летa.
Свoевременo кoгa беше вooуу тешкo дa се излезе oд земјaвa нaшa, средивме преку еднa женa oд Австрaлискa aмбaсaдa вo Белгрaд, дa ни пoмoгне зa визa. Рaбoтaтa беше кoмaј среденa кoгa јaс им кaжaв нa мoите.
Мaјкa ми ми рече - јaс те чувaв 25 гoд, чувaј ме сегa ти мене 25, пa oди кaде сaкaш.
Не, не е себичнa. Сaмo беше исплaшенa мaјкa.
Зa среќa нa мoетo дете, јaс немaм прoблем сo тoa дa се жртвувaм.
Мaдa...кaкo и нa мене, немa ништo дa и фaли и тукa, нo избoрoт е сaмo нејзин.

 

Ке успеам ваљда да ве дочитам до сабајле.

Малото вчера имаше температура,менуваме бодиња на десет минути ради лиги ваљда од запчиња.
Цел ден пак со лажичка во рака.
Само нека е ради забите.

 

Девојки, ако утре во 8 пуштам плико како препорачана пратка исто во Скопје, за колку време ќе пристигне?

 

Рефке очигледно не си ме прочитала.
Син ми ради кариес изгуби најмалку 4 заба. Гнојни ќеси, болки, па лани на роденден му ги чистеа дури. А не јадеше ништо. Ни сокови ни благо. Реков фероглобин пиеше само. Се претпоставува од него дека е.
Го мачкаа со тут мус, џабе.
Нема виновници. Зошто се обвинувате? Внук ми пиеше по 2 литри сок тетрапак па еден заб нема расипано.
Нема правила.
Јас све испитав, и калциум, ама се е во ред.