Ние околу и преку 40...

Од убаво не бега никој.

 

Кaкo штo и тие гледaaт и чувствувaaт кoлку ми е вaжнo мене дa зaминaм. И требaше дa мериме нa кoгo му е пoбитнo? Тие решијa дa бидaт пoзитивни, и јaс сум им блaгoдaрнa.

 

Да бидеме реални
И тука не ги гледаме најблиските секојдневно,освен ако не живееме заедно
И пак ќе кажам најбитното за еден родител е детето да ми биде среќно,не да биде до него,па макар исфрустрирано и несреќно

 

Не е фокус кенкањето, вие сте мрсуљави, ха,ха! Него, како пример, израз на некаква, наводна емотивност, Нена. Боли. И те како. Сите ги боли, со мали исклучоци на луѓе што стварно не им е гајле.
Сакам да кажам, ги боли и тие што заминуваат и тие што ко во случајот со Бриџит рекле, идете сине...што ќе правите тука,што ќе прават утре внуците?! Сите се мрсуљавиме и сите кенкаме. Ама кога некои носат одлуки, ги носат со трезввена глава и мислат, што ќе е подобро за иднината на семејството...да останам тука и да седам без работа или да работам за 10.000 или да одам и ад заработам пари па утре, кога на таткоми и мајка ми ќе им требаат х лекарства и операции кои со мк плата не ќе можам да ги дозволам,ќе им ги обезбедам. Утре и карти ќе им купам да дојдат и да поседат кај мене и да се гледаат. За х години од сега и јас ќе појдам и ќе поседам х време да се видиме.Ете,таков им е фокусот. Живеат на за х време тоа. И до тоа х време...и те како ќе си поплачат и поќенкаат кога нит пријател асален имаш,нит роднина. Кафе немаш пример со кого да испиеш и да се пожалиш. Ајварче нема кој да ти придаде

 

Дoстa мoри ме рaсплaчи

 

Ти Жабо сакаш да заминеш?

 

Се е до тоа како ќе те испратат. Еве мојот пример, јас никогаш не покажав дека во мене ми се кине срцето. Дека плачам. Знам дека ако отидеа ќе беше за нивно добро за подобро утре.

 

трај,сама си се расплакав уште не замината на Европа. Кој ќе и ги пари теглите и сецка на мајка ми. Со кого тате ќе се кара утре.

Шо е воопшто битно дали јас сакам да заминам или не во дискусијава, Лилит? Велиш...во странција немало да се работи по струка, немало интелектуална надградба.. се видуваш ли со луѓе со сериозно високи просеци кои биле и стипендисти и што не и денеска работат по супермаркети, во ресторани и кај ти не. Ги гледаш ли огласите и платите. Има еден многу посебен каде бараат правник за 10.000 денари. Не сите го добиваат рич енд фејмес животот и тие што го добиваат не секогаш го добиле оти се нај, нај. Туку оти, нели, нетворкинг ни е модерниот израз за врски

 

Bi bila posrekna da gi gledam moite ednas vo godinata srekni i ispolnete otkolku sekoja den da slusam kako se zalat za sostojbata vo drzavata.
Deka e tesko tesko e i za ednite i za drugite.
Deka nikoj nikogas sto zaminal vo stranstvo ne go faka nostalgija za bliskite ne mi se veruva.
Moite ni na sestra mi koga zamina na studii i pravea problem ni na brat mi.
I samite bea dovolno svesni kakva e sostojbata tuka i kolku luge so diploma sedat doma.
Ne pamtam nekogas da se rasplacila majka mi koga zbori so niv ama garantiram deka placi nekogas koga e sama.
Ne im vika da dojdat vo mk ni da ja vidat,koga ke mozat tie togas.
Edinstveno sto galami e brat mi da se ozeni vreme mu bilo ke umrela vnuci od nego nemalo da vidi
Ne i zameruvame...pred penzija e pa ja tepa psihata

 

Марки шо ги нема тука ќе сликам и ќе ви викам, еее, кај нас кога има распродажба се е за пет еуро

 

Кога мој бивши во кој бев заљубена до уши ма и преку уши отиде да се доусовршува во странство јас не му реков немој. А можев. не бевме деца. По 25 имавме години. Можев да останам бремена, можев да го врзам овде. Но!! Прва кавга и ќе ми речеше. Заради тебе јас не си ја остварив амбицијата. Година дена врска на далечина, претешко беше. И на крај решивме дек и двајцата се мачиме. Сега е женет со семејство таму далеку, а јас сум тука. И никогаш не зажалив што не го запрев. Никој не смее да му стои на друг на среќата.

 

Не се работи за коментари од блиските, сигурно секој сака да ни биде добро.
Се работи за она "јас бегам од овде зашто не чини, а ги оставам ем во мизерија, ем без најмилото". Зашто реално, нема да можам да им помагам финансиски додека не се снајдам добро таму. А со работа во ресторан, тешко. Од тука им помагам и повеќе од доволно, ама пак не е добро како што треба да биде. Тука не чини, повеќе од сигурно е дека ќе си го бараме чарето надвор, на овој или оној начин. Ама ич не е лесно да оставиш се’ и да заминеш, посебно кога немаш кај кого и мораш од нулта точка да се снаоѓаш и за престој, работа, пријатели, се’.

Нема тие да покажуваат дека страдаат за внуците, сигурно. Ама можеш да ја замислиш нивната среќа да бидат директни сведоци на секој момент додека растат, и нивната несреќа тоа да го добиваат преку извештај на Скајп. Значи нема себичност од нивна страна, има чувство од наша, и боли да се одвоиш од тоа.

Предалеку го затеравте муабетот. @danichap, никој не стои на патот на ничија среќа. Само секоја ситуација е поинаква.

 

http://www.idividi.com.mk/omnibus/panorama/1099243/index.html

Ете ти сега...
Затоа нас не сакаат бе. Рмбачи, научени сме си.
Колку сакам ко у Катар, владин сектор да е од 6 сабајле, да ве видам тогаш пикајте се по администрација. И онака едвај ги гледаш сите до 8 стигнале, не па во 6. Ахаааааа... Стратегиски скроз одлична мерка за намалување на администрација, а при тоа да не си крив ко влада. Ха!

Како бе такви заклучоци, по дома нас не не сакаат, добро.

Жабо, ај ем уејтинг фор јор енср.

 

Лилит гледaм си се нaдoпoлнилa, не мoже дa те прaти чoвек. Ниту држaвa ќе ти кaжaм, ниту oбрaзoвaние, ниту штo рaбoтaм. Еднo зaрaди aнoнимнoст, другo сметaм декa не е битнo, oти пресметките јaс си ги имaм нaпрaвенo и сум зaдoвoлнa, и не гледaм пoтребa некoј дa ми ги преиспитувa. Гледaм штo сaкaш дa дoлoвиш a знaм и зoштo. Бaрaш некaквa пoтврдa декa твoјaтa oдлукa и твoјoт oднoс сo твoите (кoи oчигледнo се пoрaзлични oд мoите) се прaвилни и декa кaј вaс пoстoи некoј икс фaктoр кoј вo фaмилии кaкo мoјaтa нa пример гo немa, пa зaтoa сме тaкви кaкви штo сме. Тешкo е дa прифaтиш декa и мoите ги бoли истo кaкo твoите, пa зaтoa мислиш декa верoјaтнo не е дo кaрaктер туку мoрa нештo дисфункциoнaлнo дa имa, еднoстaвнo мoрa. Тaкa рaзмислувaш, нели?

 

Спојлер: tinex DENES

 

Брат ми веќе 8 год е во Европа, од секогаш беше решен да си бега некаде,да си ја проба среќата
И убаво му е,моите нормално дека на почетокот им беше тешко,но кога се јавува тој,кога кажува дека му е убаво,за родителите нема поубаво од тоа
Доаѓаат еднаш годишно, за лето,обично седат месец -месец ипол,се гледаме,се дружиме и секој си фаќа патот
Па и тука да е, сигурно дека нема секој ден да го гледам,како сме затрупани со ова темпо на живот, куча-посо,се ни е во трчање..
Имаше обид да си се врати, пошто им се роди дете,па некако мислеше дека нема да постаса со една плата,и она што се дава за снаата дур е дома, дојдоа,но виде невиде пак си се врати
Си купи стан-му дозволија кредит, па истите пари кои ги даваше за кирија,сега ги дава за сопствен стан,годинава си купи и нова кола
Единствено малку им е тешко што немаат нешто многу за дружба пријатели,а и со снаа ми идат контра смени,но сепак максимално го искористуваат периодот кога се заедно,мза шетање и уживање
Епа тоа е нема и јаре и паре,овде да беше,познавајќи го каков е, ке полудеше