Ние околу и преку 40...

Potpis
22

 

​

@galapce

@danichap ​

Морав да ги потпишам, ептен другарки ни се на темава...
Не знам кога и како „пукнала“ тиквата, ама еве вака пред сите ги повикувам да се вратат на +/- 40

ПС Добра ноќ девојки
Утре треба рано да се стане...За мразов си спремив чизми со крампонки, нема да бидам секси, ама то ти е

 

Ме фаќа туга шо завршија празниците...

 

Не биди тажна, во секое време можеш да си направиш руска, сарма и еклери.

 

Ajde , ajde , ima i takvi sto edvaj cekaat ponedelnik

 

Е да бе, једва чекам да недеља проџе Мене ми е сеедно, секој ден ми е недела, секој ден Велигден
До октомври ќе фурам така.

 

Камен од срце ми падна кога видов дека сум потпишана.
Фала друшке.

@Ordinary


Се дружев и јас до пред малку.Се јави другарка ми, ќе излегуваме или да доаѓаме.
Доаѓајте сестро, оти не сум пингвин да шетам на -20.

А да си докажам дека не ми е ден-изгледа ја изгубив л.карта.
Релација дома-мама.
Ако ја најде некој љубезен комшија се моли да ја врати.Следува награда на чесниот пронаоѓач.

 

Никој не ме потпишал, ама другарки

@♡BuBaLe♡ со задоцнување, среќен роденден на бебко

 

A јас да прашам, што е со потпишувањето?

 

@Sesil Аха, јас и претходната ја испушти, а и оваа. Ај наредната, здравје
Пак јас, ти и @Dust будни, м?

 

Се утепав од јадење денес, не стигнав за потпишувањето
Криви се тулумбите и баклавите и се останато

Претплатени сме ние

 

Така ми изгледа и мене. А би сакала да заспијам во некое пристојно време. Баш би било убаво.

 

Е баш така, јас додека да легнам, луѓето веќе поаѓаат на работа.

 

Ола лејдис енд џентлемен.

Се возиме накај кумашинот, ќе се јаде, пиењето не толку, топло е.

Вечерва сум на работа, како претепана се чувствувам, крв од нос нонстоп ми блика, мм ме праќа на МРИ, мене не ми се оди за малку крв од носот, чекам нож до коска да дојде работата кај мене.

Ретко кој ми се обраќа со целосното име освен татко ми кога е налутен.
Името не ми е долго ама сите нагалено ме викаат од домашноте, на работа само една буква употребуваат, уште 5 ако кажат ќе им се слоши.

На децава не дозволувам да им се кратат имињата, не ми телнува кој Константин почна коки да го вика, ауу не ми е детето папагал, прекрасно име има и со тоа ќе му се обраќаат.
Меѓу себе децата нагалено се викаат ама дека не можат целото име да го кажаат.
Матео порано го викаше Константин конта, сега бато си се викаат а малава Лети, ѕверче, ѓаволче, лошка, принцеза ана, дори........
Летиција ја учам да ги вика бато братчињата.....јас бато, таа мато, јас бато, таа кока.....и така во круг и пак по нејзино.

@joy1 побрзо оздравување на малата.

 

Брат ми дојде во дневна и легна на двоседот со образложение дека во неговата соба му било премногу тивко и не можел да заспие. Телефонот негов имал несреќен случај: завршил на ледот на сред плоштад, пред да влезе во кафиќ. Еве сега заспа. Душа е и го обожавам.

 

Уште не сум легната, си направив капучино и седам стуткана во креветот.
Убаво ми е, мирно и тивко.
Размислувам за себе, сватив дека потребна ми е огромна промена, нешто што ќе ми ги одвлече лошите мисли, нешто со кое ќе можам да игнорирам се околу себе, нешто на кое ќе се посветам целосно.
Нешто што можам да го правам во гужва, затоа што зимно време баш и немам соби за располагање, нешто кое нема да бара и многу пари, нешто од кое ќе можам да се ослободам од негативните луѓе во куќава.

Ми треба "лек" за бидам уште по трпелива, да ми даде сила да останам цврста пред се психички.

Ми треба совет за тоа како да преживеам во куќава, кога веќе сите патишта за заминување од истата ми се затворени

Цела ноќ размислувам: Што и од каде да почнам..

 

Денес Св.Стефан, нека им е вечно името на сите кои го носат.
Некоја меланхолија ме зафатила сакам да седам покрај прозорецов цел ден со топло кафе и да не мрдам во потполна тишина. Ама ништо од тоа не е изводливо. Ќе ги зачувам моментиве дур се случува па ќе си ги прераскажувам во глава по потреба.
Чудна година измина, оваа ми се чини ќе ја надмине и претходната.

Добро утро, ладничко а?!