Ние околу и преку 40...

Јас не прашав за да добијам задоволителен одговор.
Ме интересираше побудата за ваквата реакција од двајцата.
А инаку, еден мој пријател за една ваква слична случка ( само во кафуле ) заработи парична казна од 800 евра.

 

И јас си имав таков проблем. И ден денес некогаш знам, она по принцип стара навика да си реагирам. Значи мене не ме малтретираа во школо затоа што изгледав вака или онака, или бев многу мирна или плашлива, туку затоа што се пикав кадешто не ми е место. Нели во секое одделение обавезно има еден којшто сите го малтретираат на посебен начин.

Е јас, најчесто ќе урлав ќе викав и ќе застанев во одбрана на истиот неколку пати и им се свртуваше фокусот кон мене. А, тоа што беше најстрашно, се засилуваше и детето против чиешто малтретирање се бунев, затоа што кутрото мислеше дека така боље ќе се социјализира со останатите. Е, на таквите ново-осилени највеќе им се лутев и ден денес од навика ја тргам главата кога ќе ги видам.

Значи, со сите останати кога ќе ги видам останал оној нормален цивилизиран однос и си викам здраво, понекогаш се консултираме за нешто, ќе речеш ее детска работа скар-смир, но со таквите (имаше 3 такви случаи) никогаш. Не дека не им простив, ама не сакам веќе ни збор да потрошам на нив затоа што тие ме научија што значи суровост, а не главните мангупчиња во школо.

Дури со една личност од тие одбив деловна соработка на времето. Ми остана онаа мисла во глава „ако можел тоа да ми го напраи на 10 години, што можам да очекувам децении подоцна?“ Знам, не ми бил многу рационален потегот, но одлуката и онака не беше донесена непристрасно. А, не сум човек којшто пребира кога е работа во прашање.

 

Добро утро.

Темата денес тепање и е*ење. Интересно.
Само нека проба мм нешто такво. Нека се сели на сибир после. Има да го кастрирам.
Туку дај ставете од тие вашите кафиња со поглед на море што се.

 

одам до продавница...кој е за кафе, нека се послужи...

 

Од мене денес ќе биде кафето на море... уште подобро, нека биде појадок


Јас веќе почнав, ајде повелете!

Полесно ми е кога пишувам тука, некако ми се оттргнуваат мислите од лошите работи... се надевам дека нема да го преседам денов денеска, во спротивно мислам дека ќе побудалам од грижи

 

Ај од мене малку блачко, за да ни тргне денов
Затоа што утрава ми се хаос,бррррррр брррррррр, брррррррррр брррррррр секое сабајле веќе три месеци, почнав и ноќе бургии да сањам...аман више!!

Ај каснете си блачко да не ве замарам

 

Јас прва лајкувам кога има нешто за јадење. После се жалам многу сум качила во бременост.

 

Ако, касни си
после ќе бидеме на групна диета
Еве јас ќе те дружам

 

Јас си пратам тема УН диета. Најизводлива ми изгледа со мени за трет ден: За ручек пица или тестенини, вечера чоколадо.

 

Од вакви работи не ми се оди на плажа. Тоа е едниствено место во последно време каде морам принудно да бидам неколку саати опкружена со стотина луѓе кои не ги знам и сфаќам дека веќе не треба да одам на плажа. Освен на приватна.

Секој одмор е тепање на децата, врескање по нив, мажот секогаш ја навредува жена му, децата врескаат, налутени од тепањето од родителите, почнуваат меѓусебе да се тепаат, јадат лубеница со ниет сите пчели да дојдат, некое ќе биде каснато, ке вреска, мажот или жената, ке јадат со отворена уста, ќе шлапкаат... Изгледа подобро ми беше по плажи со млади луѓе, по 17-18.

Релаксација на плажа само во 6 наутро и 7 навечер.

Иначе, и јас се грижев за комшиката кога ја тепаше маж и, ама многу го сакала и сеа пак си е со него, малце повеќе ја тепа сега. Оти му роди дете, може, не знам... Ама веќе не се мешам.

 

Новово работно место, т.е. новата ситуација во мојот живот многу влијае на моите обврски кон вас мили мои. Ми недостигате

Да ви кажам право од работата не сум задоволна ич, ко да не е тоа тоа, не знам зошто. Демек струка, демек го работиш тоа што сакаш ама некако не ми е по ќеф. Во меѓувреме барам нова работа ама како ќе биде не знам искрено.

Ве поздравувам од централното градско подрачје

 

Добар ден и од мене.Поврорно сама со дечињата,сопругот замина и здравје таму за Нова година ќе се дружиме пак но што да се прави,живот.Инаку во врска со темата,и јас сум била сведок на такви случки но секогаш ми е било страв за веднаш нешто да направам(исто и јас комшика)на само ќе ка прашам дали и треба помош,и секогаш е дека веќе нема да ја тепа и Оти и рекол извини ме изнервира ти,но јас те сакам.Ок,кога таа така си сака што можам јас.Ангелче можеби си навикната на еден начин на работа со луѓе што ги познаваш,сега ти е многу скоро да се разочаруваш од работата дај си време.Убав ден девојчиња,одам да засредам малце,се читаме подоцна

 

Ангел, не се секирај... мене ми е ова втора недела на ова работно место... и што знам, добро е, фала Богу. На почетокот ги гледав и потенцирав сите негативности, како да не сакав да го променам претходното работно место. Ама за среќа, се промени и тоа, сега ги гледам позитивните работи. А првото е дека има работа фала Богу, денот ми е прилично исполнет. Не велам да не бараш друга работа, и јас не останувам само на ова, ама дај си време, ќе биде. Секој почеток е тежок, ама од некаде мора да се почне, нели? Полошо е да останеш на едно место цел живот, и да дојдеш до момент кога веќе нема да имаш никаква лична сатисфакција од работното место. Затоа се добри промените.

Во име на промените - на здравје!

 

@Cka , таков е нашиот балкански менталитет. Мм ич не сака да оди на одмор на места каде има многу Македонци баш од тие причини. Не дека Србите се нешто многу подобри, а за Грците пак да не правам муабет, мислам бетер и од нас сѐ. Да не се правам јас нешто многу поарна, ама дали дека со едно дете, немало викање, немало карање, јас сум таква, не сакам ни муабетот некој да ми го слуша, а не пак да се глупирам на плажа. И син ми гледам исто се понаша, од вода со мимики ми покажува ако треба топка да му дадам. Последниот продолжен викенд во Грчка го поминавме по плажи за млади и јас со моите 41 год, супер си поминав. Ако ништо друго нема да се плашиш дека пијалокот некој ќе ти го наполни со песок, или кога легнеш да се сончаш некое дете во трчање кон својата лежалка УБАВО ќе те разлади.
@ninja35 , не случајно реков страв. На она мислев што го рече Теси. Кој ќе ја заштити неа дома. Можеби и не конкретниов случај, ама многу жени живеат таков живот зашто нема кој да им помогне. Имав подалечна роднина на мајка ми на која рано и починале родителите. Маж и алкохоличар ја зеде на сила, зашто немаше кој да и помогне и се закануваше дека ќе ги убие брат ѝ и сестра ѝ. Дете бев ама се сеќавам, немоќни беа сите роднини, ќе го пријават во полиција, ќе го приведат, ќе го пуштат, пак истата тортура. Женава имаше прекрасни свекор и сверква, ама џабе кога сите се тресеа од него. За закани и трчање со нож, без сторено дело во тоа време не можеше да скапе во затвор. И за ќотек не знам дали некогаш одлежа повеќе од месец дена. Велеше "Не се плашам јас за мене, што сака нека ми прави, се плашам за другите околу мене, не знаете колку е луд, се може да стори" . Толку беше луд што и сопственото дете си го вовлече во алкохолизам, криминал, на крај му загина во престрелка. Пред две години умре од цироза, сега таа жена вели "јас не знам како се живее во живот без страв, да уживаш во друштво на сопствените внучиња".
Некои жени се и приморани во јавност да глумат среќен живот, убав брак, баш од таа причина, што нема кој да им помогне. Помошта што ја нуди државата не е доволна за да толку лесно ги напуштат таквите дебили.
@Annath , што и да те мачи, мисли позитивно, се надевам се ќе заврши како што треба.

 

E, на ова мислев и ја. Насмевка и поза за слика во стил на девојчињана од Toddlers and Tiaras, истрауматизирани од искомплексирани мајки: смејсеилиќетездробам насмевка. Детено кубено, шминкано, со вештачки заби, горено по солариуми, прскано, ептен му е до смеење.


E тоа е. Некои од малтретираниве жени немаат дозвола ни да изгледаат тажно освен кога се на само. Ор елс. Тоа е. Жално но вистинито.

Туку, @Annath, ти посакувам трпение и среќа. Ќе видиш, ќе помине, сè минува, па и тоа.

 

@anel и јас од се срце се надевам на позитивен исход... ме мачи тоа што нема начин да помогнам, освен финансиски тоа ќе го сторам... ама некогаш ни парите не помагаат

 

порано имав девојка што пред мене била во врска со некаков криминалец, насилник што редовно ја малтретирал додека биле во врска некаде околу три години....
многу ми беше чудно од почеток, додека уште не знаев за него, когаќе ја прашав за било што, ќе ми одговореше :
- како сакаш ти, како ќе кажеш ти...
до толку што дури и ми одеше на нерви, па дури и префрлав дека не е можно се да и е сеедно и да нема свое мислење или желба за било што.
плус беше како хронично уплашена а населбата, одредени кафичи, дискотеки, клубови каде одел и нејзиниот поранешен дечко, ги избегнувавме како пожар да има таму.
дури мораше еднаш да си одиме од концерт на Саем, затоа што го виде таму.
иако се сметам за добар психолог и сугестивен човек, цела година не успеав да и ја вратам самодовербата или да и го отргнам стравот од него.
Лани дознав дека после мене имала врска од три години по што раскинала со дечкото и се земала со тој претходниот...тепачот...

 

Ола лејдис.

Некокаш нема врска самодовербата или стравот кога си во врска со психопат, барем кај мене немаше тоа врска, јас си бев и уште сум мазена, пазена од дома, самодовербата никогаш не ми била мала, страв немав од дотичниот.
Јас едноставно не ги сфаќав сериозно сите тие закани, забранување, ми беше прва сериозна врска, планиравме брак, семејство, младост-лудост. Од почеток беше страшно шармантен, секоја желба ми ја исполнуваше, се трудеше 110% за да ме придобие, после полека, полека почна со мали забрани, тој си бранеше јас си се смеев, не го сфаќав сериозно, никој никогаш ништо не ми бранел, што сега овој ќе ми брани, со тоа само си ја влошував ситуацијата, стануваше по нервозен, агресивен во забраните не физички.Кога останав бремена полуде, цело време ме пратеше, беше убеден дека не е негово иако ми беше прв љубовник, тој колку повеќе ме обвинуваше, јас толку повеќе почнав да се повлекувам од него. Кога се решив дека повеќе не сакам да бидам со него кога еден ден заглавив во сообраќај и дојдов кај него 15 минути покасно, ми ја проверуваше километражата на колата и се решив готово до тука можам да издржам е тогаш тој реши дека дека не треба да живеам.
Јас вечно ќе им бидам благодарна на комшиите кој повикале полиција кога слушнаа дека нешто се случува, да не дојдеше полицијата во тој момент сигурна сум дека ќе ме убиеше, уште една клоца во глава и толку ќе беше од мене, пред тој момент никогаш рака не кренал на мене тогаш крена не бев ни спремна за да се одбранам или избегам.
Тој заврши во затвор 5 години и забрана да ми се доближи а јас во болница со бројни повреди и изгубено бебе, ме клоцаше во стомак за да го убиел тоа проклето копиле.
Ете во странство сите викаат дека луѓето си ја гледаат само својата работа ама кога ќе видат/слушнат дека некој некого малтертира може нема да се умешаат ама барем ќе викнат полиција.
Кога бев во Мк слушнал од некаде и ми дојде на врата као демек да ја завршел работата, таму па го докачија братучедите мои, му удрија еден убав ќотек и си се врати тука со опашката меѓу нозете, уште еднаш ми дојде кога му заврши забраната да ми се доближи тогаш па сопругот не знам ни ден денес што му рекол ама овој маж скоро 40 годишен се измоча во гаќи и си доби уште една забрана од 10 години.
Мене не ми се јасни какви се тие родители кои мижаат пред вакви работи кои им случуваат на ќерката, татко ми кога ме виде во болница беше скршен човек, му побеле косата тие пола саат додека стигнал во болница да види и да се увери дека сум жива, да не беше психово во затвор, татко ми ќе беше за неговото убиство.
Неговите уште ме ословуваат со онаа курвата ради која заглави нивното синче во затвор, ради онаа курвата животот си го упропастил.

Туууу ама сум се распишала, ај утре ќе се вратам на убави позитивни работи, ми беше поентата дека не е секогаш тоа од интерес, страв итн, можеби ако не видов како изгледа дното немаше да го ценам и уживам во тоа сега што го имам со сопругот.

 

Трипати се наежив и препотив дур те дочитав Битер. Храбра жена си ти!
Уживај во животот, сите тоа го заслужуваме.