Ние околу и преку 40...

@Bozica1980 те молам како успеа да влезеш во Џамбо и да излезеш празна. Ова за мене е научна фантастика. Стално има нешто што ми треба или го нема дома.

 

^скржава сум. Болест е тоа

 

Брза географија од кога ја немам слушнато играва не знаев дека има уште деца што ја играат . Јас и брат ми мнооогу игравме и губев секогаш, брат ми од дете си беше подвижна енциклопедија. Мали се моиве уште ама баш би сакала да ги научам кога ќе им дојде време. Ние со синко доста често игравме на буква ама еве одамна не ни текнало ќе го потсетам некој ден. Најмногу игравме во кола на подолг пат.

 

Ги бакнувам децата многу. Син ми не го бакнувам во уста веќе, ако некогаш сум го и правила тоа додуша, можеби ама не често, голем е тој веќе. Малата понекогаш во усте ја бакнам, кога таа самата ќе се намести.

Цуцла никогаш не сум ставила во уста, на ниту едно од децата, тоа ми е и мене гадно, или порано кога соџвакаат храна па му дадат на бебе да јаде, е тоа ми е врв врвови гадотија.

Син ми не сака никој од нас да се напие од иста чаша, никогаш не јадеме со ист прибор, тој е многу гадлив, ама и јас никогаш не јадам после нив од иста чинија. Храна пробувам со друга лажица, ептен ретко за малата само врв од храната ако допрам со усната за топлината.

Немам проблем како другите прават, ние генерално не делиме помеѓу себе ништо, дури ни чаша за вода. Секој пие од посебна и така наредени ми стојат до бокалот со вода.

Така функционираме ама мислам генерално мм е повеќе таков, тој дури ни храна кај друг не сака да јаде, веднаш му идат слики кој знае како е спремана храната итн.

Малата да заспие ама многу се врти, па да одам да се избањам.
Ми се пие чај.

 

Добро вечер,само што се прибрав и газ прекуглава.Што попрво да фатам чаши ко у кафана да сум вработена.
Со другарки на кафе, малку шопинг.
Деца во уста никогаш не сум бацила нити ке се случи.
Што е вечерва ден на палачинкитеи мојве синковци сега си побараа мајкини.
Во Џамбо никогаш испод 1000 ден најмалку не сум излегла

 

Болест или доблест. Едно од овие две е

Се спомна брза географија. Многу сум играла. Знам некаде до крај на средно ептен практикувавме. И во школо на досадни часови сме играле во последни клупи
Убава игра. И за брзо размислување, а и за учење.

 

@M&M ко за мојов поголем да збориш... Ние и ден денес играме на буква на буква кога се возиме подолго, ептен ни е интересно. Многу често кога те читам, како за моево да збориш, сличен карактер изгледа имаат.
За бацување, јас си ги лигавам и двајцата. Големиот е подив, ама сака да се гали, а малово е маза невидена. Кога ќе ми се залепи со образот до мојот, рачињата околу врат и така може да стои со саати и се смешка...ама една мила фаца што прави, ау, одма се топам. Сосема поразличен ми се гледа од големиов, ама ќе видиме.

 

Веќе ми е страв нешто да пишам, ама за ова морам.
Не знаев дека вакво нешто со соџвакување храна постои се' додека не видов лани, баш беше 1ви мај.
На викенд, јасно ми е дека сака да прошета мајката, ама толку неподготвена да не може кашичка да понесе или еден пластичен сад да за да испасира банана? Не, ја соџвакува бананата за да ја претвори во кашичка.

... шо знам.

 

Ајде,сите пред ТВ, Роки почна.

Кога ќе ми текне дека како дете Американска Нинџа ми беше омилен филм и редовно во споменарите го пишував во прашањата за омилен филм .

 

На кој канал?

 

Сител

 

Убaвo знaеш

 

Имаме исто чаршавче, тоа со јајцата

Бебево мое е дивтар невиден. Гушкање и бакнување неќе, турка со рачињата ако му се доближиш... Во усте го бакнувам многу ретко, а имам приметено дека кога му давам кашичка, ако ја пробам од лажичка и ме види, тоа делче не го јаде, чека ново...

@LivingGlam јас шетам со моето, ама досега фала богу ако заборавам да направам од дома,купувам... Попрво гола ќе излезам,отколку да заборавам нешто за него. Пелена, шише вода и јадење за него секогаш имам (си се испофалив,најмајка сум)

 

Кога сме кај Роки читавте ли како настанал филмот

 

Пукај!

Од филмови со спорт, овој ми е омилен.

 

Ливинг да си дочекаш да си го бакнуваш и во уста и на газе, насекаде. Тоа е љубов едноставно. Но ете секогаш има некој кој ќе мрчи. Забележувате работи кои се сосема нормални, нема ништо гадливо во лижењето сладолед заедно. Споредбата дали би лижела со моите сега ми е смешна. Некогаш се обидувам да ви ги игнорирам ваквите мислења, ама некогаш претерувате.
Нормално секој член од семејството си користи свој прибор за јадење и јаде од своја чинија, да не ги извртуваме работите. Ако некои работи ги поделиш со детето не е крај на светот, туку може да изгледа толку слатко и убаво.
Џвакањето храна нема да го коментирам.
И да, давав и давам да го бакнуваат бабите и дедо му, тетките и вујко му затоа што едвај чекаат да го гушнат, да го бакнат. Никогаш не би им го ускратила тоа. Па они живеат за тие деца.

 

Сталоне бил страшно сиромашен,толку што дури и кучето си го продал.Жената го напуштила.Инаку роден е со некаква говорна маана.Барал работа во преку 300 студија како актер и ништо.Седел еден ден и гледал бокс и дошол до идеја за сценарио.Го напишал Роки и го продал за 25000$ под услов он да ја има главната улога .Филмот добива светска слава исто и Сталоне

 

Истата приказна ја знам и јас.

 

Повеќето актери на чуден начин станале популарни во светски размери

 

Добро вечер

Од сите баби и дедовци сме имале помош. Кој колку можел. Живеевме заедно со родителите на татко ми. Дедо ми беше во состојба буквално цела пензија (која на времето беше многу висока) на внуците да ја даде. И повеќе од тоа. И родителите на мајка ми не заостануваа во тоа, ама беа со поскромни примања . Колку само ми фалат сите четворица

Во уста не сум го бакнала малиот. Немам ништо против кога ќе видам такво нешто, ама мене не ми дошло. Ама нон стоп го гушкам и го гњавам, малтене нема место кај што не сме го бациле, он гушкалче е ептен и само оди де кај мене де кај татко му да не баци . Сега најново му е на носот да не баци . Почна многу да му залетува рачето . Удира и се смее. Ме удри додека вечераше, па демек лута сум. И сега искаран седи со татко му на нокшир Криво ми е што му се развикав, ама такво нешто нема шанса да дозволам навика да му стане.

Бевме денес во центар, поминавме неколку пати од местото кај што нападна тој лудакот....... никогаш не ме фатила таква језа до сега . Многу, многу морничаво . Уште па некои пораки што ги оставиле таму, цвеќиња..... страхота

Ај да се вратам на книгата

Убава вечер на сите