Ние околу и преку 40...

Од 5 минути до половина час, зависи колку сакам да се тинтрам.

Малечка ако си ми близу доаѓај, ќе стоплам и млекце.

 

далеку сум...веќе најадена сум крофни и со сите 4 у вис

 

Јас на форумов се зачленив за љубовен проблем .
И немав намера да останам, а башка памтам дека секакво корисничко име пробав и не биваше. После 3 обиди се фати за јадицата.

Од среденост секогаш гледам да сум средена, само дома сум така отпуштена а надвор секогаш да сум средена, намирисана со сите манири, така ме учеле. Јас се нервирам многу ако мирисам под мишки во лето и секогаш со себе си носам мини парфемче. Косата брзо ми се мрсни, па кога ми е мрсна ми е собрана или реп или пунџа и така си ја носам. Не сме совршени, па сега секој ден да ја мијам.

Првиот бакнеж ми беше на 16 години и јас тогаш не знаев да се бакнувам, не ни вежбав со перници, дечкото имаше 20 години и беше на факултет. Не беше лошо.

Периодов ми е серии, филмови, излегувања и едвај чекам да ми помине пмс-то да си бидам раат.
Друго не знам што да ви пишам, освен да ве поздравам да имате убава ноќ.

 

Ne spijam.
Se iznervirav,se isplakav i sega povtorno se nerviram sto se iznervirav.

 

Јок.Не се научив да легнам пред 12 па дури и да умирам за сон.
Дајте некоја тема за добра ноќ

 

Sto da go ostavam?
Sega...po stari godini?
Ne bi go ostavila nizasto...go citam ko bukvar.

 

^ Ако престанам да го сакам, ако ни се сменат ставовите и амбициите во таква мера да си стоиме еден на друг на патот и да се уназадуваме. Во секоја смисла ова, било професија, семејство... Ако едноставно веќе не функционираме.

 

Јас мислам дека се додека има љубов, се може да се среди.
Ке се направи и компромис, и едниот ќе премолчи нешто еднаш, другиот ќе помине преку нешто трето и така.
Кога љубиш со сето срце и животни ставови ќе смениш, и навики, и ке пробате да си ги прилагодите карактерите со цел за да успеете заедно.

Кога љубовта е замрена, барем кај еден, тука се оди во вода. Така да кога би престанал да ме сака, тогаш ке го оставам, и се разбира за некои поголеми работи како изневерување или насилство.
Се останато би пребродила во име на љубовта.

 

И јас не спијамм,ова време ми е резервирано за гледање филмови.
Би го оставила само ако ме изневери или ако е насилен,се друго може да се среди.

 

Па не сум сигурна дека е доволно да сакаш некого.
Џабе ми е сакање, ако не можеме да се оствариме како индивидуални личности прво.
Еве, што би направиле ако вие сакате деца, а партнерот не сака? Кој е компромисот тука? Вие ќе живеете без деца иако сакате, сметате дека тоа ќе ве исполни, или ќе го натерате партнерот да биде родител иако не сака?

Љубовта се подразбира, но за вистински среќна врска/брак/соживот мора да има заеднички амбиции и заеднички гледишта.

 

Ола лејдис енд џентлемен.

Киднав 10 минути порано од работа, таман стигнав дома на време да ги бацам децата пред врата, да им тргне денот.

Го чекам сега свекорот да се врати да пиеме по едно кафе, па туш еден на брзина и на спиење.

Имав бурна ноќ.
Породував една наркоманка и кога влезе тој партнерот што и е, бетер џанки и од неа, кога ме зџапа за коса да ме тегне, сум требало да ја оставам да умретој тегне, јас пробувам да си извлечам косата додека не ме скалпиралми се виде еден век додека дојдоа од обезбедувањето, му акнав една клоца во јајца ама и тој на крај додека се бореа со него успеа да ме плукне.
Значи нема погнасно нешто од тоа да те плукне некој, се миев на работа со алкохол чист, сега ќе се истуширам со најврела што може вода, гад невиден.

Мислам дека би го оставила ако ме изневери, ако почне физички или психички да ме малтретира, ако престанеме да се сакаме и едноставно не ни оди, не би останала со него по сејоја цена и себеси и него да го малтретирам а со тоа и децата.

 

Уф,би го оставила само ако се смени до точка на непрепознатливост,да снема взаемна почит и разбирање,да крене прст,не рака,и ако почне да шврља.Имам мнооогу висок праг на толеранција,ама и големо его,лоша комбинација во секој случај.
А да,би го оставила и за Том Харди,ваљда нема да се налути.

 

Сигурно ќе те разбере

 

@sanjaeva спремањето мое зависи од многу фактори. Прв пример - за факултет. Кога знам дека имам обврска некоја низ град, особено ако одам на факултет, обавезно од вечерта спремам што ќе носам нареден ден. На столица редам алишта, ташна спремам, дури и шишенце со вода ставам. Навечер се туширам, средувам коса итн, ако има време сабајле да се истуширам - супер, ако нема, пак не е страшно. Голема спанка сум, па неколку пати ми се случило да пре-заспијам и наместо во 8 јас во 8 и пол да се разбурам па да имам време само за миење заби. Кафе пред факултет пијам кога имам време, кога нема, се тешам со она од кафемат.
Кога треба да одам некаде на кафе, онака спонтано, потребни ми се 10 минути доколку сум спремна се, само малку лепота да додадам и да се облечам, 15 минути ако треба да се запегла нешто, 20 ако треба и туш.
Пред излегување во град доволен ми е 1 саат, сосе пеглање коса и шминка фул - сенка, туш, маскара, кармин, бла бла.

Честитки, со лесно да си ја износиш бременоста.

Отварам трета смена.

Ги фати темите околу љубов и партнери.
Би го оставила единствено поради неговата избувливост. Не е злобен, но некогаш знае да каже тешки и лоши зборови. Никогаш не ме навредил и не се однесува ова конкратно на мене а сметам дека нема потреба да навлегувам во детали, но, генерално, некогаш знае да каже работи кои инаку не би ги кажал.
Но, ова го кажувам во фазон што-би-било-кога-би-било. Знам јас каква личност е тој и одамна е надминато тоа што знае да се извика или да каже муабет на кој не му е местото.
Долго време сме заедно, поминавме низ многу фази и знаеме дека ова е вистинското. И љубовта и почитта, покрај амбициите и физичката привлечност, сите, за нас, битни карактеристики се штиклирани. Во овој момент заедно работиме на остварување на поголемите цели, од финансиски аспект.

@CameliaMiller јас сметам дека тие прашања, од тип амбиции, погледи кон светот, цел во животот се дискутираат многу порано, кога правиме муабет за возрасни луѓе, сметам дека после половина година тие прашања се разгледани и донесен е заклучок дали оди или не оди.

 

Тоа башка.
Ама ете, едноставно кога партнерите имаат различни потреби. За некои работи нема компромис.

@Rebecca_R и јас мислам исто. Низ деценијава со дм сме имале препреки, секако, но заедничките цели не се промениле. Но, ако утре тој се смени, или јас, ако веќе животот ни нема смисла еден покрај друг, зошто да остануваме заедно по секоја цена?

Наведов пример со деца, зошто се реално нешто за што нема компромис, но има и други такви моменти кои можат попатно да се случат и партнерите да се разминат.

 

@CameliaMiller мојот сопруг беше спремен иако многу сакаше деца, заради љубовта за мене да се откаже од семејство.
Тој после безброј обиди, инсеминации, хормони, се на моја иницијатива, на некој начин ми забрани да се измачувам и ми рече дека ние двајца сме си сосема доволни, ете не сакало да имаме деца, нема потреба веќе да се измачувам, дека не го правам среќен кога ме гледа како се малтртирам за да имаме деца.
Од кога веќе се откажавме од секоја надеж за семејство дојдоа индијанците, едно по друго.

 

Се гледа дека ми е досадно денес?
У цела форумска кариера чинам не бев толку активна, ги напнав темите ама сама сум и досадно ми е. Мојов фати Грција.

Е добро сега, се фативме онака општо за работите за кои би прекинале. Ако почнеме да разглабаме до детали, ехее 2 дена можам да пишувам причини и причини.
Ете на пример да се коцка. Не би го оставила одма, ама со тек на време ке се појават многу караници и несогласувања и целата врска или брак ке ми се одмили а со тоа и љубовта ке ја снема.
Додека го сакаш, ке пробуваш да го смениш, штом почнеш да дигаш раце значи дека и љубовта одлетала некаде заедно со проблемите.

Се согласувам со Ребека. За некои прашања се прави муабет на време. Не може озбилна врска или брак со некој со кого немаш ист поглед на тоа како треба да изгледа истиот. Затоа и почнуваш сериозна врска штом почувствуваш дека имаш исти цели и сте на иста бранова должина.
Инаку доколку не сме, нема ни да го сфатам тоа како врска која води кон нешто поголемо.