Ние околу и преку 40...

@Annath мачоров за на забар е, да видиш каков умен пациент е еден заб му пломбираа, сега другиот напред што им се долгите заби му е поткршен (одсекогаш, уште бебе кога бил на улица му се скршил) сега тој ќе го прават.
Јас не сум толку мирна на забар

 

Сестра имам ама исто ко да ја немам... Отсекогаш родителите не' форсираа да сме блиски и да се дружиме, ама едноставно не одеше.Карактерно сме различни скорс, ко север и југ... Таа беше помашкуданеста, поснаодлива, повеќе знаеше како да го придобие целото внимание врз себе...Јас си бев бубаче, ќути си, трај си. Иако јас сум поголема, секогаш се правеше/купуваше тоа таа што сака, без исклучок...
Како што се скарав со моите,и со неа немам контакт...Секогаш другарките и' беа сестри, ми се потсмеваше и ме понижуваше пред нив...

 

Ја пуштив керка ми сама до Жито да оди.Ја пратам цело време од 4 ти кат да видам дали ке помине на пешачки ,дали ке трча.И нагласив дур кола не застане она да не поминува,иако е пешачки и има предност.Затоа што буквално прелетуваат колите.И гледам и има што да видам.8 коли поминаа на пешачкиот,ја гледаат дека она чека и ниту еден не застана.
Тек деветата кола се смилува и ја пушти на пешачки да помине

СРАМ ДА ВИ ШОФЕРИ НИЗАЕДНИ ШТО ДЕТЕ НЕ ПУШТАТЕ НА ПЕШАЧКИ

 

Добар ви ден на сите.Сакаме животни,куче,маче,и јас и дечкиве,но свекрвица не трпи,така да шарпланинецот ми омилен го дадовме кај пријатели,чува овци сега и ужива во царството му.Непребол ми е,а се мазеше како мече плишано,дури кога го капев една по една шепа креваше да го истријам,со еден збор уживаше во мазење и пазење,а знаеше и да врати со галење,голема мечка плишана,секој ден ми недостига,другар верен.Брат имам,секогаш сме тука колку се можи еден за друг,можеби тешкотиите во живото не научија дека на друѓи немаме на кој да се ослониме.Со него можам и да плачам и да се смеам,и да се скарам,но тука сме во арно и лошо,во најтешките моменти сами сме биле со него,никој рака не ни подал.Не дека сме совршени,знаеме да се скараме,кога за некои работи не гледаме исто,но наоѓаме начин да се разбереме меѓу себе.Симонка лајкот ми беше во знак на подршка кон тебе

 

Јас син ми уште го немам пратено на продавница...немам верба ни у него ни у шоферите. маалото ни е претежно мирно ама локалната продавница ни е на бесно ќоше, а видикот не ми го фаќа, така да...се уште не би го праќала. И да...срам да им е на сите шофери шо не пуштат воопшто пешаци на пешачки.
Отсекогаш сум сакала деца, особено откако тргнавме со мм, знаев дека нему ќе му родам деца. Тој беше поупорен а јас некако како да одложував, не ради сумња, ами ради да се средиме троа. Среќа го послушав. Пошто ако чекаш да се средиш...време лета, и се нешто че фали за досредување. Преживеавме успони и падови секакви, а дечињата само не направија појаки и посреќни.

 

Имам сестра, сакана, најсакана. Заедно пораснавме, заедно се чувавме, мајка ми така не научи. Она е малку посебична ама знам дека ако треба ќе го даде животот за мене. За мене она е како мое дете, а и често знае да каже дека има две мајки.
Од кога се омажи ми фали ептен, ако не ја слушнам не можам да заспијам. Во последно време чувствувам дека не е добра ама не кажува ништо. Дека цел живот сме ние три, чувствуваме што ни се случува.

 

Сестра имам и јас постара од мене.Имаме несогласици некогаш ама воглавно си помагаме мн и се слагаме.Она е сосем спротивен карактер од мојот

Имам и брат (полубрат) кој не живее во Мкд и со кого немам никаков контакт со години

 

Сестра ми е во пубертет.
Со неа цел ден ми е

Ај ќе и' пројде.

@joy1 ми се смеат што на секој еден застанувам на пешачки, пропуштам возачи од споредна насока да се вклучат на главна улица итн.

Предолго бев пешак и добро паметам колку сум се нервирала, ни еден кога не застанува.

 

Кога застанувам на пешачки,позади мене свират,оти нив многу им се брза,а се има случено на пешачки застаната,чекам пешаци да поминат,а некој паметен од позади да ме прошиша,нема време демек за чекање Срамота

 

Јaс пoрaнo не сaкaв мaчки, aмa пред пoлa гoдинa стринa ми и чичкo ми дoнесoa мaчкa и некaкo јa зaсaкaв. Некaде вo aприл се oмaчи и oстaнa сaмo еднo живo и тoa гo сaкaм. Ептен е слaткo. А кучињa oбoжaвaм. Истo чичкo ми и стринa ми гo чувaa oд мaлo. Зaеднo пoрaснaвме сo неa, игрaвме фудбaл низ двoр, трчaвме, јa гњaвев, јa тегнев зa уши, лежевме нa земјa пa сo еднaтa шепa ќе ми јa прегрне рaкaтa... Минaтa гoдинa вo јуни пoчинa. Штo oд стaрoст, штo oд бoлестa штo јa имaше. Пoследнaтa неделa мнoгу се мaчеше, ниту јaдеше, ниту пиеше. Јaс требaше дa oдaм дa јa видaм зa пoследен пaт нa 11 јуни, a oнa пoчинa нa 10. Сaмo јaс не јa видoв зa пoследен пaт и уште ми е кривo.

Имaм пoстaр брaт, aмa сo негo вooпштo не сме блиски. Плус и рaзлични кaрaктери имaме, кaкo небo и земјa сме. Јaс сум oнoј кoј му кaжувa штo дa прaви, кaкo дa прaви и штo му труби некoј пaт, нaместo дa биде oбрaтнo. Ме нервирa и ми сметa кaј негo тoa штo вooпштo не рaзмислувa, летa сo пaметoт. Интереснo ми е тoa штo јaс не ни требaше дa се рoдaм, тaткo ми не сaкaл втoрo дете вo смислa декa не мoжеле финaнсиски дa издржaт. Амa тaткo ми пoрaнo имaше финaнсии и зa десет децa дa oдгледa сaмo штo си прaвеше ќејфoви и нoрмaлнo еден ден му секнa извoрoт нa пaри. Тaкa и му требa.
Не мислaм декa единците се рaзгaлени, нoрмaлнo пoстoјaт исклучoци. Амa oд другa стрaнa пa и чуднo ми е кoгa некoи се решaвaт нa втoрo дете сaмo зa дa не гo oстaвaт првoтo дете сaмo. Чуднo ми е зaштo пoзнaвaм брaт и сестрa кoи oчи не сaкaaт дa си видaт, се тужaт пo судoви зa пaрче земјa.
Акo сметaм декa сaкaм еднo дете, тoгaш нa еднo и ќе oстaнaм, сигурнo немa дa имaм уште еднo сaмo зaрaди првoтo сaмo дa не биде.

 

Многу мразам возачи што немаат никаква сообраќајна култура. Сабајле баш еден им улета на пешаци, на толкав знак за пешачки премин, плус самиот премин видлив, ем ги гледа луѓето како поминуваат, ем не застанува. Е таквите се најлоши, а 90% се за жал. Многу имам страв од такви возачи, се замислуваат дека се којзнае што, само нив им се брза. За среќа, од сабајлешнава дешавка немаше настрадани, иако малку фалеше.

 

Е тоа е тоа што ми фали, се до тинејџерството не приметував дека немам брат/сестра, мајка ми ми беше добра другарка, сето внимание и сите финансии ги имав само за себе, тука беше друштвото и братучедите - лесно време беше тоа - нит бриге нит памети.
Но со годините моите остареа, болести навјасаа, мене триста проблеми ми се исподесија и едноставно сфатив дека освен мм немам никој кој може да ме ислуша, немам со кого да си поплачам па и да се порадувам оти родители како родители понуваш да ги пазиш притисок да не качат, стрес да не им правиш и неможеш се да им кажеш, се ептен на срце ставаат и поголеми драми прават!
На неколку битни настани ми се случи мајка ми да биде во болница а јас дали себе да се гледам, дали на неа да мислам, трчај на посета, барај доктори, трчај моите работи да ги средам, ...тогаш си мислев да имам барем сестра/брат па да споделиме обврски!

 

Зачудувачки сум изненадена од возачите со пристојни и скапи коли, секојдневно шетам со малиша никој не застанува освен горе спомнатите.
Дечки со убави коли вртоврсани со кошули.
Остатокот нема лична култура.

 

Јас имам брат три години постар од мене, за жал воопшто не сме блиски, во денот едвај две реченици разменуваме некако див карактер е, ништо не го интересира.
Имам прв братучед генерација на брат ми, ее тој па ко сестра ми е

 

De lux, riva, classic. Сите имаат попуст а делукс најубаи коли. Другиве ноже и без клима да ти се погоди

 

Плaвa Лaгунa? И oни имaaт пoпуст.

 

Мене многу ми фали брат или сестра
Сега кога ги немам и мајка ми и татко ми...ептен ми фалат

 

Брат имам, 3,5 год постар од мене, од никогаш не сме се сложувале, ко деца воопшто, различни карактери до небо..Секогаш сме се карале, ама па не дај боже нешто да ми фалело, некој да ми се занесувал, он одма да се тепа
Сега не живее во Мк веќе 9 год, пак сме на дистанца, ама осеќам дека како старееме, повеќе се зближуваме

 

За поминување на пешачки најопасен е моментот кога има повеќе ленти улицата еден ако заатане може тој од др лента да не застане брррр ко што јас имам страв од коли како ќе ги мислам децава кога сами ќе шетаат. Мојов е плашливко нема шанси уште сам да го пуштам во продавница нема да сака а знам дека се тука некаде со девојчето на Џој.
Имам брат постар, многу се тепавме како деца (вообичаено за помала разлика 2.5г) подоцна многу се каравме. Мислам дека зградана ечеше од нас, никој неможе да ме извади од такт како он. Но во секој случај бевме и сме блиски, се сум можела да му кажам, ме вадеше кога сакав покасно да излегувам... само често јас се осеќав како постара многу беше брлив и неодговорен порано ама затоа снашка го тури у ред. Сега ми е криво што сме на 2 различни страни од градот децава многу ни се слагаат и би сакале почесто да се гледаме ама пусти обврски и немање време. Инаку дали се најразгалени единците не знам, познавам доста. Да не речам разгалени меѓутоа малку со посебен карактер што донекаде е нормално. Само сум забележала сите што биле единци сакаат повеќе деца се гледа дека им недостигало тоа во детството. Моиве се скоро 6г разлика ама многу се сакаат. Сега беа разделени на неколку дена неможам да ви опишам колку се радуваа еден на друг кога се видоа