Ние околу и преку 40...

Нaпaдни јa кутијaтa сo лaжицa.

 

Јадам сладолед три пати годишно.
Дајте ми Милка Орео, тоа е за мене.

 

Селa ич не сaкaм, ниту пaк oдaм. Викaaт здрaв вoздух, a нa секoј чекoр имa гoмнa oд крaви и други живoтни. Кaј е здрaвиoт вoздух тукa? Или мирзби oд штaли. Луѓетo се дерaт oд еден крaј нa друг, урлaaт. Кaј е тукa мирнoтo местo?
Стo гoдини не сум бил вo селo ниту пaк плaнирaм.

 

Ола лејдис енд џентлемен.

Наспана станав во 11 а си легнав со децата во 8 и кога сум слободна не можам убаво да се наспијам, сега се знае редот, гаража брррррр, кафе, цигара и фемина.

Не паметам некогаш да сме оделе на плажа во најжешкото, тука последниве 20 и кусур години е јака кампањата за рак на кожата така да во екот на најжешкото ретко да има човек по плажите, одиме после 17 часот, темнеам без да се печам на сонцето, природно сум бела ама лесно темнеам, не горам, додуша не сум седнала на плажа во најжешкото намачкана со маргарин тогаш сигурна сум ќе сум се направела како рак изгорена.

За јадење трошиме нормална сума на пари, доста работи ни носи свекорот, негово производство, нешто купуваме од негови познати, нешто од супермаркети, пазар ама гледаме да имаме отприлика мени за една недела и според тоа се пазари, не сакам да фрлам храна.
Цени гледам, пазарам кај ми е поефтино, не дека имам некоја посебна потреба да штедам ама разликите во цената на некои производи не е баш занемарлива па зошто да фрлам пари ако не морам, сметката обавезно ја проверувам, секогаш знам колку сум потрошила, икономиста во прошлиот живот.

@PUPICA ме изнасмеа со комшиката, леле со колку такви душобрижници сум си имала работа, зошто не работиш, демек три деца не се работа, сега кога почнав да работам, сигурно ме оставил докторот (така и треба кога зема помлад) сите пари ги земал и морам да работам инаку децава гладни ќе ми шетале, уште хуманитарен концерт да организираат за помош за самохраната мајка со три гладни и боси деца.

Ги слушам преска децата си прават муабет, онака си ги гледам и си викам лелеееееее од мене излегоа човечињава, колкицки беа а сега седнале и си муабетатМатео збори по на некој скопски дијалект, Конта со прилепски дијалект а Лети како од источна Македонија да е, кај ги слушаат дијалективе немам појма, битно говорат македонски, дијалектот не е битен.

 

Луѓето се раселуваат зошто немаат приходи
Едно е како е во селата, а друго е како може да биде.
Во Бродец, Скопска Црна Гора, скоро до секој двор има асфалтиран пат.
А јас сеееееекогашшш ќе одберам мир, тишина, крекање на жапчиња, штурчиња, пред градска врева
Уствари ние тоа што го бараме не е баш село во права смисла на зборот, повеќе е приградско живеење, ем урбано, ем не баш блиску комшиите (големи дворови) итн.
На плацов што го купивме со дм ќе добијам таков приградски живот само без домашни животни бидејќи сепак морам да работам. На високо е, цело Скопје се гледа, ама е релативно поизолирано (освен од најблиските комшии) и е мир и тишина.
Живот ми значи тоа.

 

Инаку Сесилијо има асфалт во Жировница. И интернет.

 

Зависи од село до село. Има градови кои немаат уште канализација, а се викаат градови, и има села кои се со се опремени. Барем јас имам струја и вода и асфалтиран пат.Интернет. Разликата е што нема толку луѓе, повеќе мир, нема згради. нема никој да ми тропа на глава, да ми смрди цел стан на гомната од веце на комшијата, да ми пржи под мене комшиката пинџур на тераса, да ми галами под џам пијан тинејџер. И најмалце, комшиите кога ќе се тепаат ке бидат подалеку и нема да ме будат, како во последниве три стана каде редовно комјиите си ги рендаат жените пред спиење и за добро утро, а еден ја фрли по скали пред мојата врата.Вака, дома си тепаат, 50 - 100 метри подалеку, можат и кожите да си ги дерат.

Скоро 15 години по кирии низ Скопјево, еднаш не дочекав да живеам мирно, а живеев од ГГ до Лисиче, низ Центар и Карпош и Кисела вода и некаде сигурно заборавам... Загадено бескрајно во зима, жешко на асфалт во лето. Кога направив математика дали сакам во село во 200 квадрати куќа и двор од 500 за да трча дете, и истите пари за 60-70 кв стан во Центар или Карпош, решив да живеам удобно со нозе во тревата додека пијам кафе а дете си ужива на лулашка. И нормално, подалеку од смрдеата на колите. Цела зима и лето сме дома со прочистувач на воздух од страв од бронхите кај бебе.

Наоколу нема свињи, има закон за тоа, ни кокошки, ама има садено зеленчук, до мене има тетка со сертификат за органско, имаат аутистично дете дома и мораат се за него садено домашно, па и си продава од вишокот. Така си заработува. Пред да имаме дете со мм викавме, стан некој со тераса за сеир, ама сега сфативме дека сакаме цела парцела да ја оградиме со високи дрвја и да ставиме базен и никој да не иде.

Често викам баба ми да беше жива ке си пукнеше од мака зошто сите генерации наназад биле граѓани, битна фамилија со долга лоза, а вника и 7ма генерација на истото име, оди во село. Нејсе, умре, нема да знае

До следниот петок, за 8 дена ме чекаат 2 прекрасни вести. Треба да се случат.

 

Секое место од кај што не може да се стигне до центар пеш - мене не ми одговара. Втора причина зошто не би живеела на село, без разлика колку е урбанизирано е тишината, која мене ми пречи. Сакам луѓе, сакам раздвиженост, сакам галама. Со задоволство би живеела и во центар, не само во Скопје, туку било која Европска метропола, мислам на оние зградите на плоштад што се.

Викенд на село да, но не ми е приоритет, па да речам "сакам да побегнам некаде на село кај што се е мирно и тивко". Порадо би шетнала до некој манастир, водопади или нешто во тој стил.

 

Пoтпишувaм.
Истo мислиме.

 

Па затоа реков дека е проблемот во нашите села и во никаквото вложување во истите, се' е само Скопје, па Скопје, Дојран е град па нема дежурна аптека. Ој си до Богданци или Гевгелија. Жими бензинската ноќе им работи.

Во САД живеев во градченце, ништо немаше. Храна, облека, се е на еден клик оддалечено.

А мене не ми е проблем да возам ич, ако е нешто далечкичко

Стилови на живеење

@Rebecca_R читајќи ти го постов ме фати стрес до толку сум пензионер. Уште како ембрион се пензионирав.

@Cka тоа е тоа. Трева под боси нозе и кафенце

 

Кога ќе имате деца ќе сакате мир. Оти дебили цела ноќ брмчат со мотори кои ние не ги слушаме ама бебе срипува и 2 саати се преуспиваме.

Ко мома и јас сакав сакав центар за да ми биде блиску по кафичите и навечер за прибирање ама веќе не

 

Јас би живеела на село и знам дека би била најсреќна мало бавчуле со јаготки, малини, пиперче...нишалка, уште ако има и езерце лелее

 

село не е само за тинејџер , со годините човек си го цени мирот

 

Silence is golden...
Јас па не можам без мир и време за мене у кое си се ресетирам...

 

Пријателе од аватарот твој срцево ќе ми испука

 

Абе луѓе, со муабетиве старо-нови членови, ми зафалеа неколку луѓе, оти не пишуваат?
На пример Далерон 100 години ја немам сретнато, Бубалкава не' не дружи некако, и други има така...

 

Нема таква работа... Можно ли е такво нешто?