Ние околу и преку 40...

Ола лејдис енд џентлемен.

Никој не се сети да ме потпише на јубилејата страна.

Однесов дете на училиште, пижама парти деј имаат, сите во пижамите, уште утре е на училиште и после има 3 недели зимски распуст, таман и татко ми другата недела се враќа, јас ќе земам една недела слободна, мм една и децата згрижени.

Кај мене сите населби се направени како селата што ги опишувате, таква е инфраструктурата, кај што има куќи нема продавници, нема ништо, има градинка и основно училиште што ми е во близина и толку, за продавница палам кола, секаде е така, никој тука не живее во центарот на градот, повеќе е бизнис центар, не е никаков престиж да се живее во центар.

Имам куќа со доста голем плац, на плацов како мојот сега градат три куќи, деца има во близина и да нема моите си имаат братучеди колку нив и не им ни требаат други деца толку многу, шопинг центри има во секоја населба, болници, аптеки, продавници, игротеки, се има ама мораш кола да запалиш да дојдеш до нив.
Тишина ми е секој ден, ноќ, не знам како изгледа бучава од народ,коли, во Скопје станот ни е во Карпош, лудило, цел ден, цела ноќ галама, над тебе бучни, под тебе бучни, надвор се дераат до ниедно време, тука сум изолирана од такви работи, повеќе ми одговара тишината од колку бучавата а живеам во 6 милионски град.

На самата возачка ми пишува дека сум organ donor, верувам во системот дека ако нешто ми се случи оргаите ќе бидат за оние на кого што им се најпотребни.

Никој не ми брцал во ташна освен децата, тоа помали кога беа, сега веќе знаат дека не е убаво да се брца во туѓи ташни, мобилниот има навика снашка да го отвара, порано ме нервираше ама со време ја научив дека си е таква радознала, не е од злоба или нешто да бара а и нема што да кријам, чиста сум како солза.

Вчера го искористив подарокот од мм, досадно ми беше.


Тој може мислел за заедно да го искористиме, вака сама за 15 минути сафра ме фати, не знам да уживаѓ, не можам да лежам така мирна без било што да правам.

 

Јас се разбудив помаранџеста. Накај прљавко удираше.
Од спреј од Авон.

#среќно
#марамицивадатнесеплаши

 

Ристе победи, верувале или не гледав финале Звезде гранда. Да едитирам, не цело, само изборот.

Кучкава лае - не се дава. Брат ми под итна постапка ќе дојде да ја шета.

Апропо живеење во град-село во нашава држава излезе дека приоритети се во прашање. Има избор. Од живеење во град до живеење во село има огромна разлика.

Мене никој не ме потпишал.

Не сум фан на бронзен тен.

Ќе јадев краставици, ама нема повеќе.

Купатилото е до лепење плочки. Уште малку.

 

Кога сме кај органите, јас би се донирала на мед.факултет да учат на мене, тоа највеќе ќеиф ќе ми направи.
А може и да донираат органи, што да не.

Па не може да помине некое шоу без наш победник Трајче, Мите, Мартија требаше прва по мене, ако заврши втора, на она никад није касно пак наш победил, за лани не знам, исто лани на Гранд нели победи тој од Прилеп, Ален мислам беше, Даниел Кајмакоски, еве сега овој Ристе...
#доминираме

 

Јaс ви се чудaм нa кoментaрите кaкo oд рaкaв кaжувaте декa би ги дoнирaле, a не сте рaзмислиле ствaрнo. И јaс би, знaм декa би спaсил туѓ живoт aмa не мoжaм тoa дa гo нaпрaвaм зoштo вo глaвaтa имaм филм кaкo oди тaa пoстaпкa oти имaм гледaнo. Гaднo ми е и не би се oдлучил нa тaкoв чекoр. Знaм декa немa дa бидaм свесен тoгaш нoрмaлнo, aмa еве еднoстaвнo не мoжaм дa пoтпишaм сегa тaкoв дoкумент пoсле мoјaтa смрт. Језивo е сaкaле вие признaле или не.

#неиздржaв
#јaдaмсaлaтa
#пoрнфуд

 

Мистер, сепак е боље варијанта него црви да те јадат.
Секој ден гледам луѓе кои умираат, а би живееле со дониран орган.
И ништо не ми е језиво на светов, освен инсект.

 

Од кој аспект гадно?
Гадно е да гледаш и операција на слепо црево, ама од медицински причини кога би требало - би ја направил.

 

Се сoглaсувaм Кaмелијa, aмa ете не мoжaм сегa дa пoтпишувaм и не би пoтпишaл тaкoв дoкумент. Нaстрaнa штo тие oргaни немa дa зaвршaт нa сooдветнo местo. Мoите штo ќе зaкoпaaт? Кoски и кoжa?

@Sesil и твoевo држи вoдa и сo сите се сoглaсувaм, aмa не би мoжел.

 

Oперaцијa нa слепo цревo и вaдење нa сите oргaни не е истo дa се рaзбереме. Вo случaј мaјкa ми aкo имa пoтпишaнo тaкoв дoкумент би oдел прoтив сите сaмo зa дa не дoјде дo тoa.

 

Исто е - вадиш слепо црево за да преживееш. Твоите органи ги вадат за да некој друг преживее. Нема ништо гадно, хуманост е во прашање.

 

И јас сакам да сум орган-донор. Многу благодарно нешто.

 

^^Не би мoжел ниту би пoтпишaл тaквo нештo.

 

Јас сметам дека најхумано нешто е донирање орган,само мислам дека кај нас многу малку е тоа искористено...,големи процедури,административни бариери...
Би потпишала со две раце.

 

А пoзнaвaте, пoтoчнo пoзнaвaвте ли некoј кoј веќе дoнирaл oргaни пoсле смрттa?
Oвa не е тoлку честo кaј нaс, пa зaтoa прaшувaм.

 

@Mr. Right чим сме потпишале таков документ сигурно сме размислиле, не е од ракав одлуката, размислено, разгледано па потпишано.
Кај мене стои на возачката за да не мора во тие клучни моменти да се бара дозвола од семејството, сите носиме возачки со нас па полесен е целиот процес.

Еве тема, како би се чувствувале кога брат, сестра би ве одбиле кога барате услуга, во можност се да ви помогнат ама ете не сакаат?

Мене не ми се случило ама комшикава од сабајле се нервира за сестра и што ја одбила а можела да и помогне.

 

Скоро никогаш не барам нешто кога знам дека би можеле да ме одбијат најблиските. +/- знам што можам да побарам и не ги ширам многу границите.

 

Баш така, ете комшикава дојде после од мене ја побара истата услуга, со еден збор и прифатив ама и пред да каже за сестра и прва работа што помислив е зошто сестра и не ја услужила, многу глупа ситуација е тоа.

@Mr. Right ако потпишала мајка ти таков документ нема никој ништо да те праша, ништо не би можел да направиш да го спречиш.
Кога јас го потпишував имаше психолог што поставуваше неколку прашање,сум била со здрав ум и разум во моментот на потпишување и никој од домашните не можат да ја оспорат мојата одлука.