Ние околу и преку 40...

Изгледа слабо го прочитал првиот пат штом е потребно повторување

 

Добрите книги се читаат повеќе од еднаш...

 

Трета смена активни? Некоја лабава тема?

Попладне ја бањавме кучката. Пред нецел месец беше мала и јас сама ја бањав, мајка го држеше тушот. Сега во акција бевме јас, брат ми и мајка. Срцка е.

 

Да го будам да го испрашам, или?

 

Јас нејќам утринско мафе
Овие петочки сите позаспаа.
Кај им е младоста

 

Читав стари дневници.
Прва година средно... како да си посетив стара другарка...ми дојде да си удрам на Лилит од 14-15 години 2 3 шамара.
Најдов тон писменца од под клупи. Ама па и го најдов токсичниот гад кој уште ми е у животов, сфатив како почнало.
И сфатив колку ужасно многу ми недостига една другарка...повозрасни се разделивме, 8 години може веќе не знам ништо за неа.
Ама ужасни сме биле...и двете. Сега би ја гушнала. Најдов писменце од неа. Колку ме повреди што се повредуваше себе си. Мислам дека тоа пријателство ми го скрши целосно срцето. Баш ја сакав како родена сестра... ах уел...
Се мислам дали да ги чувам дневнициве или да ги исфрлам... некој сечел кромид у нив, па солзи ми капат.

Доаѓа музика од некаде, ама на така лоша вибрација. Далеку е, не е гласна, ама ми подрипнуваат тапанчињата вознемирено.

 

@Lilit не ги фрлај
Спомени се... Од време на време ги отворам, првиот ми е од 2 одделение, последниот ми завршува некаде прва средно.
И криво ми е што не пишував после тоа.

 

Уште пишувам.
Не секој ден, можда неколку пати во месецот да се истиштам и пишувам дооооолго.
Првиот и мојот е од основно.
12тина имам вкупно.
Нешто треба да научам од овој период штом овој ми дојде под рака. И за право да, се поклопи со некои настани денес.

Него не ви се чини 2017 е иста како 2008?!
Барем по емоции, мучно, тешко, долго, ДЕБЕЛО, неизвесно, збунувачки.
Прееска и ова другарка ми ми го спомна па се вратив по временската линија назад.

Истото и јас го помислив, затоа прашав...некако како да треба нешто да се заврши. Ги осеќам како портал до некои стари работи, емоции, времиња...

 

Добро утро. Последниов муабет ме погоди. Ех средношколски денови мои....ве сакам назад бар на еден ден. Неисполнети желби, чувства. Многу бев високоморална во средно ( да не ти се верува ама да ) и излезе на крај дека да имав малку повеќе храброст животот можеби немаше да ми биде ни оддалеку овој. Не се жалам не ми е воопшто лошо ама.... прва љубов не се заборава. На една годишница од матура малку повеќе испив и си кажав нешто, оставив човек со подзината уста и со ?????? Главното прашање Зошто сега бре будало....е сега де сега имам г.
Ама толку ниту може ниту сакам повеќе ме изедоа зборовите после требаше да си останат некажани ама назад њама....

 

Гуд морнинг. Мислев појќе ќе спијам ама ништо се расонив, малово се размрда нешто еве ја си заспа ама јас не можам.
Не видов од кај почнал муабетот ама ме потсети на една личност, имав другарка од средношколски дани. Девојчето беше јас, јас и само јас. Се се вртеше околу неа и да немаше нешто ќе направеше драма само целото внимание да е свртено кон неа. Јас најмногу можев да ја издржам од цело друштво, имав најмногу трпение изгледа тогаш . Секогаш мораше да се оди она каде што сакаше (читај каде што имаше некој што сакаше да го види) да се прави тоа што сакаше она да се прави и кога сите ќе се разбегаа останував јас. Да не зборувам колку сум и помагала од небитни работи како домашни за школо до решавање на големи проблеми со бегање од дома одење по дечко у странство.... ама после долги години ми заби нож и ја шкртнав за секогаш. Може од денешна гледна точка е смешна причината, дечко беше во прашање, ама тогаш многу ме погоди. Ај да и беше некоја голеичекував сигурно после извесно време и ќе и простев ама излезе еден од мноооогуте и кратко траеше како и што очекував. Сега ако се сретнеме си викаме само едно здраво и толку. За дешавките, глупостите и тормозењата со неа може страници да се пишуваат.
А имаме сега еден пар со кој поради децава главно се дружиме е они се од оние кои ќе си кснат од г... ако некој има нешто повеќе од нив а да не зборам ако случајно другите деца се истакнуваат во нешто повеќе од нивните деца. Напорни луѓе у ПМ
Ај да станам да пијам кафе дур спие зверка. Денес морам на кратко на работа се влече големиот проблем и ќе се тегне уште многу .

 

Забраив да прашам ај Мана си ја знам и си купувам чат пат, да ми беше поблизу и почесто сигурно. Стално кога ќе видам нешто на фб дур сум стасала да отидам го нема. Него Максимус што е, кај е?
Сакам тексас кошула фстанче. Видел некој негде пристојна цена и без апликации и џиџи миџи?

 

И јас рано станата, а сум дома. Кога треба на работа да се оди ми се спие а сега... уште од 6 будна.
Максимус кај веро во аеродром се наога одма на автобуската до доминос.

 

Дoбрo утрo

Лелеееј спиењееее

Вo тoa Мaксимус е oдврaтнo. Нa aвтoбускaтa кaј Дoминoс е, вo Аеродром. Немaaт климaтизaцијa, смрди нa пoт, нaтрупaни зaкaчaлки, ред немa. Јaс не би купилa ништo oд тaму, бaрем дo зимoскa. Знaчи немa шaнсa чoвек дa влезе и дa не се препoти. Пa тoј чoвек прoбувa нештo штo би прoбaлa и јaс...oдврaтнo.

Вo Мaнa првo штo ми се свиѓa е персoнaлoт (зa oнoј нa Првoмaјскa). Климaтизирaнo, спaстренo. Пoрaнo и цените им беa кaкo зa рoбa сo фелер или пoминaти кoлекции, сегa бaш и не. Се случувa дa имa дупчињa нa мaиците, искривени рaбoви, фaли кoпче...нo и сoсемa не видливи фелери. Имa и без фелер. Пoстaри кoлекции кoи брендoвите веќе не ги нудaт вo свoите прoдaвници. Се нaчекувaaт убави рaбoти.

 

Ајдеее кај живеам бе јас ова малтене пред зграда ми е а јас не сум го видела