Ние околу и преку 40...

Убаво реков кој знае какво изненадување ти спремил штом книгата (барем првиот дел) ти е досадна.

 

Шетање дефинитивно. У последно време само нешто не ми се патува толку, мислам сакам да одам некаде ама нека измислат телепортирање веќе аман , самото патување ми е смачено па поради тоа некогаш само барам причина да не одам негде мм кога ќе запне. Ама ми се оди у охрид многу, здравје др викенд ако е убаво времево ќе стегнам зби, посебно го мразам патот ск-ох ама охрид го обожавам, само да нема мн гужва

 

Родителите на една познаничка цееел живот у штедња, ама максимално. Живееја со минималец. Пари на страна еден куп. Никакви задоволста не си приуштија ниту за ќерката.
Таткото ненадејно починува и коментарот од мајката беше: за што собиравме пари, за погреб ли?

Мислам се е јасно...уживајте во секој момент и грабајте ја секоја шанса што животот ви ја пружа.

 

А замисли да немаа ни за погреб

 

Uffff....neznam sto da ti kazam za takvite.
Imam i jas polno poznanici takvi.
Ponekogas na nekoe tolku ednostavno nesto sto me prasuva si pomisluvam deka igra majtap so mene ili pak mene me proveruva dali znam kako se sprema istoto.
Svekor mi e e skolski primer za covek koj glumi ludilo.Itrostina nevidena,a se pravi deka nisto neznae.Ednas se zali cesmata ne mu tecela dobro,mu trebal alat od tatko mi da sum mu odnela.Go prasuvam ,gi iscisti li mrezickite na cesmata?Toj me gleda i vika neeee sto ti e pa sega toa?
Odvrtev jas onie na slavinite (gi znaete so mrezicka sto se,go lovat pesokot)iscistiv i vodata ok si tecese .I toj koga pocna da se cudiiii....neznael on deka toa se vadi.
Po 3 dena se letnal kaj tatko mi i mu go baral alatot,ke rajbuval cesmi....seuste ne mu go vratil alatot.

 

Денеска како да не е толку пеколно, м? Барем јас малку понормално дишам.

Гледам Убавицата и ѕверот, тоа селцето на Бела какво е живописно. Мрзелива недела на репертоар, до толку што и не ми се станува да земам да јадам. А гладно сум... кога не сум било де.

Во врска со дилемата на Рени, и Ели е во право, и останатите. Решението лежи најчесто во тоа во каква ситуација е личноста/семејството во моментот. Ако се без покрив над глава, нормално шетањето не треба да биде на дневен ред. Ама во спротивно, човек никогаш не треба да се откаже од малку уживање кое може да си го приушти. Со добро менаџирање на финансиите кога веќе се има створено одреден капитал, подруго е. Кога се почнува од нула, тогаш е мачното.

Ми се чади цигарче под некоја дебела ладовина со ладно пиво и чипс+кикиритки
Паметот само во пивото ми е неделава. Алкос.

 

Јас сеуште не знам пудинг да сварам, а ете баклави, филови, торти, баници месени правам.
Има работи за кои ете не не бива.

 

Stom znaes banici da pravis za puding ic ne se sekiraj.
Jas na primer neznam da sukam.

 

Да имам мој кров над глава или нешто започнато да се гради ќе си дозволам и уживање нема толку да се стегам,па со труд ќе заработиме,ќе доградиме и уредиме.
Во нашата ситуација кога стамбеното прашање не ни е решено искрено никаде не ми се оди да трошам.
Не дека трошиме којзнае колку ама...во врска со одморот кој не го планиравме годинава а сепак ќе одиме и ќе е краток ,мм вели:да одиме,незнаеме дали догодина ќе можеме и толку да мрднеме од дома,ќе работиме и двајцата ќе спечалиме за повеќе.
И некако ме предомисли,лани не бевме на море ама годинава ќе одиме,ќе одам да го користам морето и плажата а луксузирање не,скромно за да има и за утре и друг ден...
Секогаш си велам дајбоже само здравје да не служи се ќе направиме лека полека, некои моменти треба да се доживеат за цел живот да се присеќаме на нив
Јас исто како @JuLleE знам се ама за ориз не ми спомнувај,не оди не и не

 

Не секoј знaе и сaкa дa гoтви или пaк дa дреме вo кујнa сo сaaти. Амa oснoвни рaбoти бaрем би требaлo дa се знaaт. Oвa вaжи и зa двaтa пoлa, не сaмo зa женски. Јaс се зaчудив кoгa брaт ми ме прaшa дaли се стaвa зејтин вo кoмпир сaлaтa. Уште не мoжaм дa гo "свaрaм" прaшaњевo.

Вo врскa сo идење нa плaжa или не, немa штo мнoгу дa се кoментирa. Секoј си гo знaе есaпoт пo дoмa.

 

На тема готвење, мајка ми нити готви нити се замара нити има време. Нити знае да смеси тесто,знае некоја манџичка и не ја и интересира.
У 21ви век не може да се очекува дека исто ќе се одвиваат работите жена домаќинка, маж печалец. Мајка ми работи секој ден по 12 саати буквално, купува јадење еднаш на раб и еднаш кога доаѓа дома. Времето е премногу брзо и не дозволува да имаме време за да готвиме и правиме се што сакаме. Јас ја поддржувам, јас сум иста во тој смисол, мада јас знам се да готвам ама готвам мене кога ми се сака, а мм кога е дома викенд само. Да се вратам од работа и да готвам да има за нареден ден нема шанса. Нити па мм би ми дозволил. И тука кога беше дома се прибиравме двајцата околу 18. Сигурно за вечера нема манџа да јадам. И јас се знам скоро, ете леб не ми се погаѓаше, сега ми излезе по грешка прв пат као мали лепињи. Ненамерно. Да сакам пак нема да го погодам сигурно.
Пружам јас како сакам, не ми се замерува и пеглам само на мм кошули,и на малото по нешто, инаку пегла не фаќам во раце. Тоа сум јас. Ама затоа вц секогаш цакум пакум ( џаба се ако е вц школката гнасна а глумат домаќинки некои, имам примери мн) и редовно усисано,бришена прашина и сл. Битно ми е да е чисто. Мм баш ваква ме сака и не пребира ама ништо.

 

Повеќе е figure of speech муабетов... Не е во ред ни да шеташ, а да немаш за леб после, секако...
Секој си го знае есапот, ама ете пример зошто да се стегам од сѐ друго за дома да ставам плочки од 100€ од квадрат,кога можам и од 10€ да ставам...

 

Повеќе се воодушевувам на ум него ли домаќинлук.
А и има луѓе анти таленти за истото и не е дека е глупа, ете ко некој што не му оди математика, што знам. Ако се жени. Дали жени или мажи исто е.
Не би се изненадиле ако маж рече не знам да диплам алишта или да правам палчинки.
Мене ме изненадува и жена што не знае са варосува, што не знае осигурач сама да смени или да закова шајка, ако цепидлачиме.

Од 12 јајца, 10 со две жолчки. Е домаќинка сум нели?! НЕЛИ?!

 

Не престанува топлото Стандард неделно, опуштено , кафенце, пазарување, рипче на мени и сладолед ќе се мати.... Попладне машини и чистење по малку. Не ми се верува дека синоќа повторно истите луѓе ми го зборуваа истото, сега дефинитивно ставам црта. Безобразие.

 

Еднаш една другарка ми рече - парите што ги чуваш за не дај Боже, за тоа и ќе ги потрошиш. Затоа јас сега чувам за убави работи.
Секое купче има своја цел и намена.

Ама па и параспур, да поживееме па како ќе даде Господ не сум. Имам такви познаници, скитаат шетаат ама кога ќе дојде момент да се дадт пари, мора да позајмуваат.

Дома порано многу си готвев, а сега задолжително само за малата готвено. Не сакам дете да одгледувам на купечки кашички. А ние јадеме што има. Реално немаме време ни за готвење ни за јадење и веројатно нема ни да имаме у блиска иднина.

Маж ми знае само за малата да готви и да прави салати, па јадам леб и салата почесто. Не сакам ни од кафана често да купувам, скапо ми е. Таму кај што се штеди, штедам. Имам купче за инвертери, купче за соларни панели, купче за елки, купче за бехатонки, купче за покрив на гаража, купче за ѕиден-арт за бебешка соба...

ЕДИТ. Од работи што знам, знам многу комплицирани работи на работа да решам, и сум помеѓу ретките за некои работи кои ги можам. Ама, пудинг не знам. И кога некоја баба би ме прашала, кога ќе и кажам дека не знам ке рече недомаќинка. Окси бабо. Маж ми подобро спружува алишта од мене. Битно е да се исушат на крајот, не дали и се бендисал стилот на комшиката. На комшијата знам дека му се свиѓа, на прслук еднаш закачував, уште стои на тераса, мислам дека е искривена на едната страна.

 

Ми се свиѓа констатацијава. Ептен!
И да знаеш дека е преточно.
Кај нас дома се чувале пари за црни дани, но не и бели и....

 

за нас најбитно беше да обезбедиме свој дом и го остваривме тоа.8 години бевме во една соба,немаше шетање,ни одмори.После станот на мм му беше желба кола нова да има од салон и тоа го оствари и тука реков доста.Бар за извесен период.Сега малце да се посветиме на нас,децата,да се живне и прошета малце и тук там по некој кејф.А заштеда?Заштеда колку за не дај боже да има нешто настрана(болест,притребало реновирање).

Човек желби и потреби ке има секогаш
Сега е стан,утре кола,мотор,па нов мебел,па деца да се школуваат

Ама животот е пре прекраток за да сега мислам што ке биде после 10 години.Живеам денес ,добро ми е.
Утре здравје ако искрсне нешто утре ке му ја мислам и ке наогам решение

Мајка ми во нејзините 52 години плажа не виде.Животна желба и беше Германија да ја види пак.И имаше шанса,колку ја молев да дојде со над зимото она нејкеше.Рече:нека има време,догодона ајде

Догодина не ја дочека за жал
Умре штедејки,чекајки подобри времиња за било што

 

Море жената ако не е домаќинка, отиде куќата.
И штедењето е у домаќинлукот, па шо е тоа распашана команда само за јадење и пиење.... Јас сум за штедење еден период, остварување на целта со заштеденото. Уживаш некое време, некоја година, па пак тргнаш настрана и така. И најважно, да штедиш за убаво, како инвестиција, а ако тоа го правиш со мисла дека тргаш залак од уста денес, за утре....
Тоа утре, никогаш не ќе биде слатко.

Колку луѓе велат, цел живот штедиш, за што, за у гроб да ти ги стават. Е неќум така.

 

Мене не ме чуди кога интелектуалец, титулар ќе изјави дека не се разбира во домашни работи. Таквиот тип на човек е научен на книгата и се друго е небитно за него, најчесто се мислат дека се најпаметни, секогаш во право и итн.
Лично имам роднина која е се од ова погоре наведено, но незнаше на 20 и кусур години како се пржи јајце, а еве ја ни денес не е домаќинка. Има жена која и чисти, за јадење не знам како се снаоѓаат зошто не кажала, и нон стоп го планира времето за ручеци надвор и шетање, само на гости да отиде, а не вика кај неа.
Така израсна посветена на книгата-кариерата, така и сега ги акцентира работите, и уво не ја боли дека не знае многу да готви, салати да спрема, месено и сл, верувам дека јас сум 100 пати поголема домаќинка од неа иако сум помала.
Мене ме интересира да имам познавање во повеќе полиња, уживам да купувам за домот, да пазарам, да го средувам, да готвам, сакам да пречекувам гости (иако почнав со селекција, доста беше дежурен чекач на едни те исти, а кај нив никогаш, епа не сум само јас родена за кујната и новчаникот)....
Такада не ме чуди мене оваа појава...

Во однос на штедење и уживање...
Хм...
Животот е еден, еднаш се живее точно е тоа, но не можеме да се однесуваме како да е крај на светот, земи уживај секој ден, исцеди платата и после свиркај...
Кога веќе градиш семејство или веќе си во своја заедница, каде знаеш дека ти и партнерот сте тие кои го носат лебот, мора да се однесуваш рационално и домаќински. Верувам дека со овие две карактеристики, ќе се успее.
Познавам примери кои од една плата (30 000 ден) живеат четири члено семејство, секогаш со полн фрижидер, домаќини, куќна слава, родендени за децата, одмор од 10 дена, се ново дома наместено и сочувано...
Познавам и примери со убави две плати (вк.1300/400евра), се купи и намести свој стан, си тераат одмори 2 пати годишно, но домаќински се купуваат намирници, облека, козметики и сл.
А познавам и примери кои не се во заедница и имаат примања од 1500 евра и неможат да пекнат, зошто парите ги трошат на такси, облека, ресторани...
Намерно ги посочив сумите за да докажам дека не е се до буџетот, туку до принципите.
Со убава математика и распоред на нештата во однос на приоритети, во комбинација од фини плати за мк стандарт , остварливо е штедење, шетање, јадење...
Еден период си фокусиран на една цел, нареден период на нешто друго...
Јас барем така ги резонирам работиве.

 

Никогаш не би земала кредит за да одам на одмор. Ниту за да купам телевизор на пр.
Се знае - кредит само за стан или кола, се останато колку ми е чергата.

Муабетот ми беше, ако ми дозволуваат финансиите, да скратам од нешто (во смисла да купам малку помалку квалитетно или да не го купам) за да поуживам и прошетам, сигурно би го направила тоа. Сигурно пре би прошетала, отколку да купам нов скап телевизор, или како што кажа симонка, ќе купам плочки од 10, наместо од 100 ЕУР и милион слични примери. И плочките од 10 и тие од 100, после некое време ќе треба да се сменат.
И фонд за погреб или да плаќам 100 години за гробно место за да ми го чуваат за во него да ме јадат црви, не благодарам. несакам да ме погребаат, како што кажав нека ме кремираат и нека завршат работа.