Ние околу и преку 40...

Како труп стојам кога некој ќе ме гушне.
Што знам, ете, не сум тој тип.
За да гушнам некого, ама онака од внатре да ме понесе, треба да почуствувам дека му треба мојата гушка (тажна гушка) или дека сакам да го згмечам од радост (среќна гушка).

Оноа бац-бац на секое видување со луѓе со кои се гледаш секој ден ми е исто така лигавење.
Децава го практикуваат...мада и јас кога бев средно, имаше тоа кога одиш во школо да направиш ритуал шлап-шлап со сите другарки. Јас успешно избегавав, а и ме знаеа дека не сакам.

И најзбунувачки ми се долгите гушкања

 

Долгите гушкања ме прават да се чувствувам жива! Со личности кои ги сакам, нормално. Кога ми се случува такво гушкање дишам длабоко, молчам и во тој миг заборавам на се'. Во врска гушкањето ми е една од побитните работи. Гушка из чиста мира, секогаш, секаде!

Во однос на децата и родителските постапки во воспитниот процес... верувам дека улогата на родителите е многу битна за тоа каква возрасна индивидуа ќе израсне од тие три кила месо, ама исто така верувам дека има многу и во карактерот на самото дете. Ако детето не прифаќа и врие од тврдоглавост, секој родителски напор е залуден.

Феминизираноста или шовинизмот не се од гушкање/негушкање бар по мене. Гените се пресудни за ваквите особини кои не се карактерни па да пробаш да ги исправиш со промена на некои навики во воспитувањето. Таа личност така чувствува одвнатре и нема превоспитување тука.

И така. Една недела до одмор од работа, нецел месец до десетдневна кидавела. Тик-так, тик-так...

 

Д. ден... Имам време да шкртнам денес.
Како мала броев пари, мн ми беше интересно. Сакав во банка да работам, ама се предомислив.
Економски завршив, пак со пари работа имам
Сакав и да бидам пејачка, го пробав и тоа Не кафанска !
Во главно тоа што сакав го реализирав.
Едвак чекам да си подлегнам дома...

 

Девер ми на 40 години си ја вакнува (шлапа)мајка му.И мажми е мамин син ама не ја бакнува барем не пред мене.Мајка им е за нив центар на светот па дури и Господ.Што ќе рече мама тоа е закон.Многу нешта се забегани и нереални ама зошто доаѓа од мама е се ок и прифатливо.Неко мајки сепак претеруваат .Се прават грешки кои подоцна никој и ништо на овој свет не може да ги промени.Секако ова важи за претерување.Не станува збор додека се мали дали да ги бакнуваш,секако дека ќе ги бакнуваш мали се и потребна им е љубов ,нежност ,разбирање ама да не премине во опсесија и да се преминат границите.

 

Спремајте стрелите...
Јас мислам дека е себично претераното гушкање на деца , бидејки децата немаат избор , од размислувањето на мајката зависи што е правилно а што не и ако мајката размислува дека е правилно гушкањето , детето МОРА да разбере дека тоа е така , па така дури подоцна и да ја има слободата да одлучува за тоа дали ке се гушка или не , се однесува според тоа што го напиша Камелија , штом нејзе и прави задоволство , мене ми е прифатливо.
Инаку кои проблеми ги има детето и која е опасноста од ферминизирање , детето не знае да направи емоционална разлика помеѓу тоа што е гушкање со мајка , и тоа што си е секундарен инстикт , од друга страна детето си го чувствува телото и во тие моменти на гушкање се бара емоционален одговор од него , и сега одговорите во тие години се или едипов комплекс , или феминизирање , за среќа тоа емоционално созревање на детето трае подолго , исто како и физичкото растење , па има време и да греши и да се исправа , но ако не му се наметнува ништо , мислам дека многу порано ке се повлече од гушкање.

 

Ќе ми се слоши од муабетиве.
Лошото доаѓа кога веќе доаѓа од потреба на мајката, а не на детето. Тогаш почнуваат сите нездрави моменти и доживотна зависност.
Интересна работа што со ќерки и родители е многу помалку од мајки со синови.

Негооооо...добил ли некој карти за Супер Купот од Пепси?
Не пиеме, а купуваме па делиме по луѓе отворени шишиња. Аман веќе.
Бар кока кола да беше...

 

Здраво, како сте? Јас фино, банана, кафе, завршив работа во банка и сега уживам во второ кафе. Ве исчитав и сега ќе отворам да видам што има во Зара.

И повторно, за една едноставна процедура, ако немаш врски, ќе заглавиш саат време најмалку. Јас завршив за 15 минути.

 

Јас дури и статус шернав за тие пусти карти...
Вагата е добра со мене одморов не бил фатален. Од враќањето во Скопје на утрешната посета на забарот највеќе се радувам.

 

Границата е онаму каде што детето се форсира да биде нешто што не сака да биде.
Со сила доктор да стане, со сила мачо мен да биде, со сила да пцуе (сите имаме по некоја таква тетка дома...), ако е машко и заплаче - не плачи како девојче итн.

Кога мајките, како жени, слабоста на своите синови не ја сфаќаат како човечка, туку како женска карактеристика, му врежуваат во мозочето дека се` што е слабост, емотивност, покажување на чувства - е чисто женска карактеристика, а чувај Боже да си женско, полошо од тоа нема.

Аман не ги “челичете“ синовите. Оставете ги да бидат луѓе.
Снаите ќе ви бидат благодарни.

 

Добро воспитаните снаи ќе бидат благодарни. Оние другите исто, само плус ќе ги јадат ко палачинка за појадок.

 

Ам шо да ти кажам, и ти си права.

 

Така е Бриџит, на фините снаи ќе им е тамам, на невоспитаните им е више од тамам, крвта со памукче ќе му ја пијат, а на тој сиротиот му е преку глава и ќе голта.
Ко што има такви жени кои веднат глава, има и такви кои на мажи им веднат глава.

Чичко ми цел живот мајкин, на жена А не и кажа, у раце ја држеше, се што ќе кажеше за него беше единствена вистина (читај за нос го тегнеше). Мајка од друга страна целивање. До 55 години. Трпеше де, глумеше. И после му пукна филм ги отера у три лепе, си најде жена со која е среќен и покрај која може да биде свој човек. Живот.

Од љубов до безкарактерност, од наводно челичење до горило. Има разлика и има начин до златна средина.

Кога љубовта е љубов, а не гушење, кога челичањето е челичање, а не игнорантност...
Ни едното ни другото не носи до цврст и урамнотежен маж.
Кога има доминантен родител во семејството кој ја наметнува својата воља тогаш е проблем. Се прочитавме сем улогата на таткото...

Читајте од Рудан Кад мушкарац је педер? Добра книгичка по прашањево.

Инаку тргнавме од феминизирани деца до кај стигнавме. Ни се раѓаат феминизирани, ни па гушкањето ги прави такви. Склоп на моменти е.

 

Друштво јас да ве поздравам, периодов само ќе ве читам од тел и толку ќе ми биде.
бидете ми арнички и вечер ако имам шанса ќе ве позз уште еднаш ама не ветувам ништо..

 

Па не морал да чека 55год да направи, арно рано му текнало. Ама претпоставувам никад није касно

 

Не морал де, ама правиме такви големи промени после позначаен емотивен настан. Ни се прави клик, особено ако не се работи за човек кој многу размислувал за себе и своето право да биде среќен (мама е важна да биде среќна, јас сум тука за неа, после жена ми итн). Е така он.
Почина дедо ми и му дојде кликот дека животот е краток и дека не е среќен. На татко ми тогаш му текна дека сем потесното семејство не треба да се грижи за никој друг и стана посебичен во однос на другите од надвор.

За среќа никогаш не е касно.
Зошто на фемина читаме еден куп случаи ја изневерува, ја малтретира секако, ама она сака да го поправи него, а не себе и останува. Комплексни одлуки се, не е мал клик.

 

Мене ме интересира како да се спречи или искорени фемизираноста. Знам дека има разлика од дете до дете, ама веројатно има совети што може да се применливи.

Од желбите како мала, што да кажам, сакав да бидам принцеза, ама Кејт ми ги расипа плановите.

Тоа што сум и тоа што сакав да бидам се сосема различни работи. Си ја сакам работата, ама мислам дека ќе беше сосема поинаку да работев нешто поврзано со природата. А зошто да жалам, животот е пред мене

 

Кога бев мал сакав да бидам пилот или астронаут. Yeah, right.

Добар ден

 

zdr kako si



Синоќа во 5 сабајле сум заспал од што толку ми беше жешко, а двата прозора ширум беа отворени. И за прв пат годинава ме касна комарец на три места од кои два под газО. Се разбудив чешајќи се.
Со мајка ми сме многу блиски, ама гушки и бакнежи нема. Се почитуваме еден со друг и се советуваме, ама да ми наметнувала мислење за нешто тоа никогаш не го сторила. Ниту пак некогаш ми кажала ова и ова ќе правиш - НЕ, а и доволно сум зрела и возрасна личност да знам што треба да правам и што не треба. Додуша и знае каков сум и многу многу не се потресува за мене за некои работи. Единствено што ме нервира кај неа е тоа што се понаша као драма куин.

Рекоа заладување дека ќе има, а мене климава цел ден ми работи.

 

Ништо од спиењето мое
Изреметена сум скроз. Поуморна никад. И топлово ме дотепува.
За мајка-син-ќерка не си давам право да коментирам, кога ќе имам ќе ви кажам.
Ја со мама уште се гушкам. Па и со тато. Посебно од кога се отселив имам поголема потреба.
Татко ми иначе само за родендени ќе не гушнел, див човек по природа, ама еве сега сам ме бацува кога ќе дојдам.
А мојов на пример е поблизок со мајка му, ама далеку од феминизиран.
Ги земал за пример сите добри особини од татко и мајка, би била најсреќна да имам и јас така воспитан син, а за снаа ќе треба да ми помине низ прсти па во куќа да ми влезе.