Ние околу и преку 40...

Браво за изразот @danichap. Баш "инвалид".

@referentka се согласувам. Треба да се пуштат сами да се борат. Уште од пелени. Ние со мм за големото бевме од почеток леле не таму да не те удрат, да не паднеш. Сега веќе не. Го оставаме да се избори.

 

Мене се ми е верно.
Пред некоја година една возрасна жена од струмичките села кога виде шинобус праша што е тоа.
Почнаа да ја зафркаваат и и рекоа дека тоа е еден вид на трактор кој се движи по шините и ги собира работниците од поле.Случката се случи во автобус, а шинобусот поминуваше по пругата што е на патот Велес-Штип.
Се запрашав во себе дали воопшто имаат телевизор дома и некаква комуникација со останатиот сФет.
Веројатно немаат и поубаво им е. Не ме чуди што некоја на 35 години не смее сама да оди во голем град, најверојатно се плаши.
Не се сите родители исти, како и сите деца.

 

Здраво живо... јас таман да пишам, снема струја... среќа дојде, иначе ќе требаше цел ден така да го преседам и да ги враќам луѓето назад. Море да си ќутам најарно, да не снема пак.
Арни? Се стопливте малку? Од денес чинам потопло е... или може мене така ми се чини

За возрасни луѓе што не одат никаде без родителите не можам да зборам - само ќе кажам, никому не сте му во кожа, затоа без предрасуди
денес ни е православниот ден на вљубените, честито име на сите кои слават денес, за многу години да е денов! Никогаш не губете надеж и верувајте во себеси!

 

Искрено некогаш од претпазливост и преголема љубов на родителите кон децата несвесно ги правиме паразити условно кажано или инвалиди со тоа што сакаме се на тацна да им понудиме а у ствари им правиме лоши навики и навики кој подоцна во животот им се одразуваат со тоа што незнаат да се снјдат во ова трнливо општество. Затоа е добро покрај угодување и домашно воспитување секако и градинка, образование и социјализација да изучат дел и од уличното школо да видат малку колку е трнлив животот и дека треба да се потрудат снајдат да се помачат за да стекнат нешто да дојдат до нешто сакано. Треба да се остават да видат дека млекото путерот и лепчето не се раѓаат во фрижидер и сл. Да се потрудат да го испотат челцето да ги вцрвенат рачињата итн.

 

добар ден и од мене,за многу години и срекен именден на сите Софии,Вери,Нади и Љуби.позз

 

Се вратив. И guess what....... Не е готов резултатот, а никој не настрада. Типот се оправда со тоа дека телефонската линија не била во ред. Не му поверував, ама не знам зошто, немав волја да се расправам. На враќање се развеселив во Рамстор. Е јбг, некој мора да си го однесе. Во случајов новчаникот. Битно не фрлам искри низ уста

@Cuci81 , ме потсети на мојот прв ден како студент во Скопје. Ние три другарки, се запишавме на ист факултет , ама тоа приемни , запишување се некој од роџаците по Скопјево доаѓаше со нас. На првиот академски час, свечен чин нели, дојдовме сами, со автобус и од рекорд го утнавме автобусот за на факултет. Ама како убаво си се извозивме низ Скопје, стигнавме на факс кога се беше завршено. Студенски патешествија, шта чеш. Како инаку ќе го научиш Скопје

 

Шибало си големо Дано на тивок начин поддупнуваш хахаха

 

Нее далеку од муабети на вистината и нема крај какви муабети хахаха, трепни едно дватрипати со очињата

 

За хаос и напорно муабет да не правиме. Ептен е катастрофа. Како Анел што не завршила работа, замисли да треба 4 саати во еден правец да патуваш и да не завршиш работа.
Муабетот ми беше дека мора за раче некој да ги држи и дури преминуваат улица.

 

Во контекст на претходните постови за осамостојувањето на децата, би сакала да се произнесам со лично искуство.
Мојата малечка е веќе трето одделение. Сакав да има детство кое нема да се состои од мобилни телефони, компјутер и сл., сакав да се дружи и надвор на улица, сметајќи дека на тој начин сама ќе се бори за себе, ќе се дружи, ќе учествува во конфликтни ситуации и ќе гради карактер. За да слободното време и биде што повеќе исполнето, по нејзина иницијатива, ја запишавме на модерни танци и имавме обврска да ја водиме три пати неделно. Со оглед на тоа што до Центарот за култура (каде што се одржуваа тренинзите) треба да помине две фреквентни улици или да крати низ тесни сокаци, во прво време ја носевме и ја земавме. Дојде моментот кога нели решивме дека таа треба сама да научи да оди и да се враќа и решивме да ја „тестираме“ со тоа што појдоа заедно со мојот сопруг, меѓутоа тој ја оставил да оди сама, а на некои петнаесетина метри зад неа одел тој, ја следел, за да види колку е способна да се движи самостојно. И додека се движела по улицата и пристапил повозрасен маж, кој се трудел да започне разговор со неа, а таа душичка подучена од дома дека не смее да разговара со непознати лица, продолжила по патот без да му одговори, а овој идиотов ја опсипувал со комплименти, колку е убава, па како така малечка сама оди по улица, се дрзнал и покрај тоа што детево ништо не му рекло, дури и за рака да ја фати, а мојот сопруг бидејќи се наоѓал зад неа, веднаш изреагирал, така што овој кога видел дека детето не е само почнал да бега. Да бил некој добронамерен минувач, сигурно не би бегал, значи неговите намери биле сосема поинакви. Среќа што ќерка ми останала присебна, бидејќи била свесна дека татко и е зад неа. А што ако немаше никој? Што ако беше сама? Не сакам ни да помислам што се би и се случило, па и ништо да не и направел, доволно би било што ќе ја истрауматизира за цел живот.
Да, точно, и ние бевме деца и живеевме поинаку, ама тогаш беа сосема поинакви времиња. Не возеше секоја будала БМВ и не беше секој петти потенцијален педофил.
И не, родителите не ги прават децата дебилни, туку општеството во кое живееме, кое сите негативности од запад ги одомаќини на наше тло.
И не можете да судите од прва. Секој на грб си ја носи својата животна приказна. Можеби таа мајка имала причина што секој ден го води своето дете до училиште и назад. Можеби детето нема видливи надворешни проблеми. Дури имаше и случаеви, кога мајката на учителките во градинка им беше забранила да го дадат детето на татко му или неговите родители, бидејќи таткото бил насилник и не ја почитувал судската одлука за забрането доближување до детето.
Наречете ме како сакате, ама се додека можам да му пружам заштита на моето дете, ќе го правам тоа, се додека не увидам дека постигнала доволна возраст за да самата се грижи за себе. А во меѓувреме ќе ја воспитувам да израсне во добар човек, ќе ја учам на животните вредности, ќе гледам постојано да има друштво на нејзина возраст, ќе го поминувам слободното време со неа да и свртам внимание ЈАС како родител, а не да ја фрлам во рацете на социјалните мрежи. За мене е тоа поголем грев, на детето да му отстапиш цел ден пред компјутер, бидејќи ти нели имаш попаметна работа, отколку да го одведеш на училиште. И патот до училиштето може да биде доста креативен, само се зависи кој како го доживува.

 

@danichap се сложувам со тебе, ни на 15 години нема да одам со неа да се запише во средно, а не пак да се туркам на шалтер со индекс, боже сачувај. Јас зборував општо за деца на помала возраст, бидејќи имам примери каде родителите ги пуштаат и во прво одделение сами да одат, сметајќи ги за доволно возрасни и немам ништо против, тоа се нивни деца и за нив тие одлучуват, а во очите на тие луѓе јас сум притарна мајка.

 

добар ден од мене
да Ве почастам по еден топол салеп а?



стандард работа - дома, припрема за зимница, перење гардероба итн итн

и сакам да живеам тука на пример

 

Добар ден!
Во врска со муабетот погоре и јас сум таква мајка ги оставам децава сами да си доаѓаат.А знам и дека сум одела позади нив да видам дали ќе си одат дома,дали правилно минуваат улица.До сега фала му на бога не сме имале непријатни ситуации,само еднаш син ми дојде истепан ,му удриле некои деца бокс и како што кажа тој биле Албанчиња и му ги зеле парите.Ќерка ми ми кажувала како и делеле комплименти постари ,ама бидејќи е брза на јазик ,таа знае да изнавреди изнавика () и вели дека никој не се осудил повторно да и пријде.И ден денес ја чекам кога се враќа покасно од фолклор или ако излегува.
За друго само Господ нека ги чува.
Инаку денес бев на контрола и специјалистот вели дека на видик е се ок а јас се уште си имам проблеми со голтањето.Ми предложи да направам контрола на тироидна жлезда,зашто според него имам некои симптоми.И погодете на државно наредни 2 месеци нема слободен термин во Скопје,во градов немало на државно и пак ме упати кај приватен лекар.И реков од понеделник натаму, не знам како ќе стојам финансиски.Си излегов од ординација и ме удри еден бран на очај и немоќ,си дојдев дома липајќи.
Преку .... веќе ми е,кај мене мора се да искомплицира.

 

А што ако има да речеме анксиознос или агорофобија и не може сама да оди?? Јас сум една од тие што патат од тоа , ее живеам во Скопје и се борам со тоа ама има денови кога сама не можам да излезам! А имам 37 години и навиднум сум нормална ( колку и тоа да значи) и обазована и дотерана и насмеана а во мене пекол се слушува. И значи ако одам со некој под рака пр. мајка ми јас сум инвалид?? Убаво кажа @Annath не судете од прва.