Ние околу и преку 40...

Откако ги прочитав првите постови на Анел и Рефи веднаш пуштив вести но нема убиство ни на комшии ни на шалтерски работници па ми олесна и продолжив да ве читам.
За такни несамостојно особи имам еден куп да кажувам ,мојата прва цимерка од факултет се откажа од плачење по мајката,братучедами кога полагаше испит цела фамилија беше во стрес...Мене ме однесоа на 30 септември ме вселија и дојдоа по 4 години да ме иселат.И моите деца ги учам на самостојност но незнам како да ги научам на одговорност.
Сега да одам да се напијам хелекс да има време да поделува оти во 6 сум на прв родителски кај ќерката средношколка​

 

Не се потресувај за оваа родителска, ама за наредната кожни гаќи да си облечеш и 4 хелекса да испиеш.

 

Никој не те осудува за ништо. Да не ти раскажам јас каква бев кога се породив со првото. Бегај спасувајте се луге беше работата. Тоа се оправдани чувства кои ги носи породувањето.
Ова за што зборувам јас е сосем друго.

И убаво ти рече кукла. Батали плакарите. Ела на еден алтан ќутук и удри бригу на весеље. За да не е без повод пиењето еве викајте ме Верка.

 

Ај ќе видиме шо ќе биде

 

Сте се размуабетиле денес едвај ве допрочитав
Честит нека ни е прекрасниот празник и само убавини како надежта љубовта и верата да ни се редат низ животот.
Тмурно време, ладен ветер, најсериозно денес се замразнав цел ден, кој студ го осетив

Во врска со денешната тема ќе кажам дека секој си е за себе и своја приказна, и секој ќе си ги воспитува децата како што му одговара и како смета дека е најдобро за нив, со зборови нејке да промениме нешто иако сите си имаме свој став де

Е така одам јас

 

И јас сум била плашлива за дете. За мене не ми е страв ама кога се работи за детето како ненормална се однесувам во некои ситуации. Го носев на школо до 4 одд, целодневна и го носиш и си го земаш. Го носев по курсеви секаде. Не се плашев од него туку она што може некој друг да му стори. Во парк пред еден куп родители едно ромче им извади нож барајќи им пари. Глутница кучиња секој ден не испраќаше и пречекуваше од училиште. Битно биле вакцинирани, дали децата слободно без страв можат да поминат не е битно. Искрено еднаш јас почнав да викам за помош кога ми се пуштија, не па дете само да пуштиш. На семафор коли поминуваат на црвено, возрасен ќе згазат, не пак дете.
Кога почна да оди со другарчиња на училиште му дадовме телефон и тоа од обичните. Не зашто немаме, мм ги менува секоја година дома имаме секогаш по неколку. Туку пак од страв да не го извади и некој да го начука, да му го земе телефонот. Имаше таква случка во школото. Еден ден си дојде со плачење, го зафркавале дека има телефон како бабите. Му дадовме друг. На училиште сите носат убави телефони, скапа гардероба, колку и да се правиме паметни и да викаме "не, моето дете не го учам така" во никој случај нема да го оставиш да биде пониско од другите, се разбира ако си во можност. Имаше случај каде во еден клас не сакаа да си играат со едно девојче зашто се облекувала од пазар. Сето тоа доаѓа од исфрустрирани родители ама ти како единка не си во можност многу да направиш. Ќе му овожможиш колку можеш и ќе се трудиш да направиш од него добар човек. Еве нашиот добил се што посакал, ама знае дека сето тоа треба преходно да си го заработи. Со успех, со добри оцени, однесување., засега толку може. Битно да стекне навики и да не мисли дека сѐ од небо паѓа.
Споредбите некогаш и сега, често ги слушам. Дури и слушам како децата во помалите градови се самостојни од помали. Дури и мајка ми се чудеше зошто го носам на школо до четврто кога внук ми од прво оди сам . Оди, ама нема улица со густ сообраќај и несовесни шофери. Во било кое време да му се закани некаква опасност ќе му помогне некој зашто сите се познаваат во маалото. Условите на живеење не се исти. Ова "инвалиди" и јас го сфатив како очекување некој да ја заврши работата место нив. Тоа не, ама што се однесува за нивната сигурност и безбедност секогаш сум да направиш сѐ што можеш.

 

Пробај со Македонија сообраќај....имаат прекрасен
возен парк и доста се
професионални.
Ако ти е само ради реда да положиш, кажи...ќе ти препорачам друга.

 

Добра ви вечер,никаде ве нема.Преку ден сте си по прикажале а сега одмарате.И јас се согласувам со тоа дека децата треба постепено да се оставаат да се осамостојуваат,но сепак секој си знае како е најдобро за своето дете.Јас имам две,постариот син морам да го потикнувам,да храбрам,има многу мала самодоверба и тоа е причина што ете не можам да го оставам сам,морам постепено.Другиот син е тотална спротивност од брат му,тој е многу посамостоен.Зборот ми е дека не знаеш како да постапиш со твоите а не да даваш памет на други,секој со своја мисла.Цел ден ми е ладно,и глупо,промените тешко ги поднесувам.@danichap прекрасна ти е сликата на аватарот,дали е тоа твоето мало сонце?

 

Да ви се пофалам, пу пу да не се подречам.. но денес имав многу убав и значаен момент ... кога најмалку очекував добив нешто што ми ја продолжи младоста и ми го осветли животот.

Баш затоа и никогаш не престанав да верувам и да се надевам
Никогаш во животот не се знае што ќе те огрее и на каков начин.

Пријатна вечер ...

 

Кукле убав аватар
Не е тоа што мислиш сега за сега

 

Да да, сега за сега

 

Аииии @kukla21 мислев дека никогаш нема да го смениш аватарот !
Убав аватар, шарен и весел.

 

За што и да е само за убаво нека е !Една убава работа повлекува и други по неа!

 

Имав една сукња купена пред некое време, ама еден број помала дека немаше поголема. И сега си ја облеков, да легне на мене шо се вика, да се прилагодиме една на друга, да видиме која прва ќе пукне. Па и кондури сум обула, да ме види некој, одма дијагноза ми дава. Среќа ги облеков тие на пониска а не на повисока штикла. Само да не заборавам па да заспијам вака.
Утре обавезно со игла и конец на работа, за секој случај.
Како стареам пониска штикла бирам.
Одма стомак ме заболе.

 

Ти благодарам мила.. од твоја уста во божји уши.

 

Абе не менувајте тема, цел ден сакам и јас да кажам ама дури сега стигам Моите прв пат дојдоа кај мене во Скопје кога го купивме станот и тоа после неколку месеци кога си дојде брат ми и ги донесе. А претходно 10 години не биле ниту еднаш. Јас сама се запишував на факултет, сама се сместував во студентски, сама барав станови за преку лето, наоѓав работа, одев по болници, буквално живеев сама. Не ептен сама де, до ден денес ми се тука пријателите кои ги стекнав тогаш и си ги имам како фамилија. Мајка ми за мене вика дека и во џунгла да ме пушти ќе се снајдам, а и не е далеку од вистината, пола Европа ја прошетав, што службено, што приватно и не чекав никој да ми помогне во ништо. Знам дека не може секој да го поминува тоа, ама не можам бре да ги разберам тие паразити што цел живот чекаат некој да им подаде нешто и се вечно незадоволни. Имам и јас таква блиска особа која на 37 години не само што е зависна од нејзините туку и синчето кое има неполни 5 години го прави зависен од нив. Не од нејзе како мајка туку од БАБА и ДЕДО
Мажена е во комшии кај нејзините и секој ден е таму. Стварно не ми е јасно што прави толку и нема ли попаметна работа дома ама ајде тоа не е мое да и се мешам во животот, па не ја ни прашувам Не ни сакам да пишувам толку млада жена колку застарени сфаќања има, само еднаш и пререков да внимава што зборува пред детето и ја оставам да си го живее (вегетира) животот. Летово бевме таму (во нивниот град) и нормално доаѓа она со малиот и следува муабетот како цела ноќ не била спиена затоа што комшијата до нив починал пред некој ден и вечерта нешто тропало (читај дуваше ветар) и она се плашела да не се повампирил човекот па да отиде и кај нив Прво останав запрепастена од целиот муабет, ама кога го слушнав детето како кажува дека и нему му било страв да спие и се плашел од вампирот е стварно пукнав. Прво на малиот му објаснив (колку ми успеа не знам) дека вампири не постојат, дека ги има само во приказните, а на нејзе и објаснив дека мора да внимава што зборува пред него затоа што сето тоа има влијание врз неговиот психолошки развој (100% знам дека не ме разбра).
Се согласувам со тоа дека не треба да осудуваме никого, јасно е дека не можеме сите да бидеме исти, ама не можам да прифатам до толку затуцаност.

Ајде доста оговарам (што би рекол маж ми), туку синко нешто почна да ми кашла денес, па се мислам утре да тркнеме до кај матичната да видиме со време ако можеме да сопреме. Прв пат вака ми кашла, па малку сум како на игли
@vitamina нека ти продолжат само убавите работи и радувај им се со цело срце.
Аууу ама сум се распишала цццц. Го испратив маж ми на работа, го заспав синко и сега да се немало осет брееј