Ние околу и преку 40...

Тоа и мене ме мачи, што не знам баланс да направам. Ама сакам да ја научам да ги цени парите и тоа што го има. Пред малку од ноншалантност го испушти таблетот од раце и го распарчи, око не и трепнува. Тоа од такт ме вади, што нашле па зашле

 

Моите како помали не биле побеснати,никогаш не плачеле по играчки и сл.И сега не се нешто ептен захтевни во тој поглед,ама јас сакам колку што можам да им приуштам.Не претеруваат и сo излегување ,шетање и сл.Е сега главен проблем ми е што големава не ми е по учењето и тоа не можам да и го опростам .Досега со сила некако а сега не знам ни со сила дали ќе го биде.А малата засега многу учи ама сега е занесена по тренинзи на ракомет и незнам како ќе биде....
А дека ние родителите си ги збеснуваме да:еве вечерва дадов повеќе од 200 Е за големата и се ќе се плаќа на рати.А всушност па се е со потреба:нови очила 6000,патики и хеланки адидас 6000,ситници како маици,прслучиња,чорапи и ете ти...На три места отворено сметка за плаќање на рати...Деновиве отприлика и за помалата толку треба...
Ах цел живот ми е на кредит и на рати....
#паксисепожалив#

 

Да си ми фамилијааа...
Ај ќе поќутам што ќе те снајде.
Флај тоа Џубре.

Ко немајка да попаметувам.
Иам пријателка од 45 години и има деца од првиот бран на родители оно а овие на, со тоа детето да има право на мислење, па емоциите на детето, па тантрумите, па детето ко возрасен, па се што ќе се посака на изволте, деца од по 12-13 години со по неколку илјадарки у џеб.
И ... сега ја ранат вербално со што ќе стигнат. Се кршат телефони, таблети ко да е ништо, се купуваат партали ко леб... и ако има не, вербално ќе ја нахранат со се што не се јаде, па и физички ја напаѓаат.
А жената е на место, ама закаснила со границите. Татково е друга прича.
Истите тие деца чекаат куќната помошничка гаќите да им ги собере секој ден (вистина имаат, може да си ја приуштат, ама најмногу ја имаат токму ради ова - децата немаат ред ама баш, баш за ништо) не знаат да се испеглаат, да си земат за јадење. И со луѓе се однесуваат препотентно, да не речам невоспитано.
Во училиште е иста прича...ама да не должам не е ни важно.


Не знам каков родител ќе бидам и дај боже да бидам, ама ако го следам примерот од моите, за скршен таблет се држи лекција со убаво. Ќотек и дерење одамна се надвор од мода, ни па се покажале ко ефикасни. Одговорност е, ова е твое и ќе го имаш толку долго колку што ќе го чуваш, ако го скршиш нема нов, нема правење.
Моите ми допуштаа многу работи, ама разгаленост немало. Еднаш се шетаме на одмор некаде во странство и во џебот од фармерчињата најдов 1 денар и го фрлив, им викам тука не ми треба. За тој 1 денар научив најскапа лекција со убаво и разбрано. За играчките така било, колку ќе ги чуваш толку ќе ги имаш, втор пат нема купување.

Внук ми е друг пример. Од иста играчка има 1000 варијанти. И не знае да си игра токму ради тоа, ги крши. Не се концентрира, а веќе не ае ни радува на нови играчки, туку само ги бара и зајдува од плачење дур не ја добие и после толку е штом ја добие...
На одмор лани во вилата кај што бевме живееа и газдите со две деца. Цееееелиот двор беше со играчки во приватниот дел нивни. Кога викам цел, значи баш цел. Се што имаа надвор беше. И се кршеа од ќотек братчињата и со ништо не се заигруваа. Само правеа бељи, ама гледаш дека не е од интелигенција немирно туку од што не знае веќе што да направи.
Од толку многу играчки денешните деца имаат хиперстимулација и немаат фокус, им се намалува и креативноста. Затоа се јавуваат тие модернин болести, атеншн дисордер, компулсивни растројства, аутизам...
А тоа изобилие на играчки дава сигнал да не се цени и да се кршат, знаат дека се заменливи. И после стануваат големи деца со големи проблеми. Ретко кој зборува, ама често е и насилството на деца врз родители, ете дадов пример, а имам за жал уште неколку... И родителот вика што згрешив, се ти дадов...епа ете сега не ми даваш своја кола, другите имаат, па ни одмор на Ибица, а другите одат и низа низа причини.

Бошке, скршен таблет, нема тв, не ти е убаво на одмор?! Мене ми е, мораш да се научиш сама да се забавуваш и без некоја безвезна играчка. Ќе преживее, не се прави траума од тоа. Ама ќе те цени дека и ти сакаш да бидеш среќна, а тоа утре неа ќе ја научи како треба да се однесува со себе самата.
Се знае кој е возрасен, а кој дете. И ќе пушам, ама од едукативни цели нема да им купувам се што сакаат макар имала милиони.
Знам дека мислењево ќе го ставите во нерелвантни ко немајка, ама ќе биде така и нема да се смени. Примерите кои ги гледам ми се силна порака и нема да дозволам, верувајте ми.
Не може детето да биде поголемо од родителот и не може детето да ме манипулира низ емоции. Утре ќе го прави насекаде тоа и ќе си го уништи животот, нема да му направам услуга.


Се мислев дали да пишам, ќе има некое мавање со домати, ама...морав. Децата не се криви, туку родителите, а утре страдаат сите, и детето, а родителите па ептен.

 

Се сложувам Лилит со тебе. Од премногу нешта понекогаш не знаат да најдат фокус. Мојава си игра со играчките, греота е да се жалам но ја приметувам дека не цени што се има, затоа со скршени реквизити за на плажа ја донесов иако за 100ден муабет е ама во ск цело време зборував да ги прибере дека ќе и требаат она ги ашкаше лево десно.
Убаво си пишала со емоции не уценуваат, ама кај мене не баш ќе и помине тоа.

 

Некогаш кога ќе се изнервира зверов мој голем го потчукнува таблетот од колено. Му викаме со татко му ако го скршиш да знаеш дека нема шанси друг да купиме, па после одма повеќе пази. Не дека не му е дозволено многу ама пак не добива се што ќе посака. Бурно реагира некогаш ама ако го игнорираш доволно си легнува на брашно. Фала богу не ѓи крши работите, играчјите од мал што ги има повеќето се читави, само подрастурени вечито. Некогаш мислам дека имаме премногу играчки ама кога ќе отидеме кај некој пријатели со деца на гости си викам па добри сме биле ние . Сега е во фаза да само прашува колку пари е ова она па као паѓа у несвест кога ќе чуе нешто над 1000ден, па знае да каже леле мамо многу пару потрошивме
Темава бескрајна, уплав ме фаќа од тоа во какви личности ќе израснат и што се ќе ме дочека допрва, а да не зборам од тоа што некогаш не сум сигурна дали и јас правилно постапувам.
@Annath среќен роденден и крштевка
Деци заспани најверојатно ќе си легнам и јас, мм ионака нешто ме изнервира преска не сакам да го дружам башка гледа некоја политичка емисија нема шанси теоретски јас да гледам тоа.

 

Мислењево ти е поправилно и од на некои што се мислат најмајки

Кај мене пак е проблем што не се заигрува со ништо подолго од 2-3 минути, па затоа и нема многу играчки... Назад ми е зимата, знам, уште е мал... Сега е во фаза на отварање шкафчиња и фиоки, ама е умен,кога ќе му речам не таму, затвори ме послушува, камо да е така и во иднина

 

Сум видела случаеви такви, кога родителите се малтретирани физички од децата.Затоа што како мали, желбата беше киндер јајце и му ја даваа и кога не се умни нели, и кога не ручале од ручекот. Е сега е желбата најново ауди, кое го сокршија за време на една тепачка.( брат и сестра) А кога таткото беше повикан, во полицијата, доби такво туркање како да не е вреден ни пет пари, само во знак на револт.
Оти нив ги нападнал некој.( деца ги викам, а уствари на возраст 24-27 години)
Тие ми се типичен пример како моите деца не треба да ги воспитувам и разгалувам оти подоцна прераснуваат во се', само нормални луѓе не. И насилство, главен сегмент кај нив.

 

Edno e koga zamisluvas kakov roditel ke bides , a drugo e koga pominuvas niz fazite na roditelstvo od bebe do adolescent. Se sto vikav nema da bidam imalo periodi koga sum bila. Mozebi nemam koj znae kolku silen avtoritet no ne dozvoluvam ni da me rani so bilo sto, ni da mi rakovodi so moeto vreme, ni da manupulira so moite emocii. Tocno imalo fazi na plachenje bez pricina i zajduvanje no ne sum davala znaci deka se potresuvam i sme gi reshavale. Ne davam casa voda ako ne sum do cheshma i ne pravam doruchek zasto mi e dolznost.Se vospituvame uste no so zborenje non stop i razgovori.Bezprekorno poslushno dete ne sum bila ni jas i ne ochekuvam da bide. No da se znae da se odnesuva kulturno i da pomaga po doma , da ima chuvstvo za odgovornost mora.
Roditelstvoto mi e najteshka i najslatka uloga. Da e kniga ke se nauchi, no ne e. Sekogash imam chuvstvo deka nesto ke pogresam i gresam ili sum prestroga ili sum premnogu realna i kritichna. Potoa se popravam i taka do bezkraj.

 

Вистина е дека претеруваме како родители но едноставно понекогаш мораме да се прилагодиме на околината и мнозинството зашто во спротивен случај ние т.е.нашите деца станувааат исклучок,често служат за потсмев,ги изолираат од друштвото и сл.
Јас еден период кога големава односно другарките почнаа ептен да шетаат секогаш после школо на кафе,на шопинг и сл.почнав отповеќе во однос на другите да бранам контролирам и како да ја изолирав Мислам и тоа и остави како последица за намалена самодоверба во друштвото.Пробав и со родителите од другарките да зворнам верувајте не наидов воопшто на разбирање.
И во поглед на учењето кога ќе појдам на родителски сите се бунат ,ги оправдуваат децата а се професорите се криви,јас обратно се моето дете си го окривувам односно сум реална и често ја критикував со намера да и укажам на грешките.Но мислам и тука дека погрешив,и ја намалив самодовербата...Едноставно може треба да ги прифатиш некогаш работите такви како што се... Не знам едноставно не е паметен човек како да постапи во денешно време.
Верувајте лесно е да теоризираш додека не ти дојде на глава ама после било навистина тешко како да спроведеш во пракса...

 

Имам прекрасно дете. Не дека е мое, стварно Паметно, позитивно, тврдоглаво но праведно, може часови да држи на возрасни за култура и однесување. Мене на пример Никогаш тантруми, никогаш во непријатна ситуација пред народ па и дома, од мало се разбира од збор, агресија никаква, се лути понекогаш ама имам способност за брзо да направам да се валка од смеење. Одговорност имам голема такво дете никогаш да не разочарам, грев ќе е заради нас да видам промени на полошо.
Е сегa, игрaчки еден куп штo не знaчaт ништo пoсле 10 минути -имa, прoбувaње дa се мaнипулирa некoгaш сo емoции -дa, желбa дa гo дaдaм нaјдoбрoтo и дa гo рaзгaлaм пoнекoгaш -дa. И aкo пo oвa се суди вo кaквa личнoст ќе изрaсне -пoвршнo е, не се сите исти примери. А и oнa нaшетo кoгa сме игрaле сo еднa игрaчкa и не прaвеле лaкoми aкo пoсaкaме уште еднa, две или пет -мoже пoгрешнo дa е и зa негo дa дaдеме сooдветнa дијaгнoзa кoјa мoже сме несвесни aмa јa имaме. Декa пример требa дa се зaдoвoлиме сo мaлку, декa сме aлчни aкo сaкaме пoвеќе, декa срaм требa дa ни е штo желби имaме зa пoвеќе. Скрoмнoст, скрoмнoст, скрoмнoст. И тoa не е Уреду. Некoј и мегaлoмaн требa дa е, нели? Се дoдекa oснoвни вреднoсти се пoчитувaaт, oдењетo вo детaли е ствaр нa секoјa фaмилијa. Oти имaм пријaтели кoи кaкo мaли секoгaш имaле и дoбивaле и бaрaле пoвеќе oд другите децa, сo тoј дух oстaнaa и блaгoдaрејќи нa негo сегa им е супер. Си ги oствaријa свoите цели, мaкaр сo инaет или верувaње декa пoмaлку и не зaслужувaaт -не се oвa секoгaш негaтивни oсoбини.

 

Земено севкупно,немам разгалени деца,имаа желби како сите така и тие.Ако можело да се купи ок,играчки и сл,се случувало и да скршат,па немало да се купи повторно,колку за некаква казна,да разберат дека не е убаво тоа.Помалиот има наследено од големиот облека,скутерот и сл,не направил проблем зошто не е баш ново купено.Не би сакала да ме вреѓаат,биле опоменати строго ако им се испуштело-тоа додека беа во градинка,слушнале,пробале и тие.Овај период кај помалиот проблемот е што гледа да изврда со учењето,за да можи да излези,се надевам период само.И да тешко ми е како родител да извагам што е правилно,а што не.Секогаш постои тоа прашање во мене,дали вака или така,но мислам дека тоа не ништо ново,па и моите родители истите прашања ги мачеле,само нијанси се во прашање.

 

Колку многу, е навистина многу?
Бриџит, муабетот беше за играчките и такви работи кои не се чуваат ко основа на муабетот, па на даље. Да зборевме за друго, ќе се сведеше од тој агол.
И сепак е далеку од површно. Имаш интегритет, одговорност, разум и способност за проценка, не е играчката како таква. Сигурно од дете од 3 години нема да го очекувам тоа, ама на 3 веќе е и касно да почнив да ги учи. Се учи од сам почеток, на 4 5 гледаш резултат. Тогаш и да разгалуваш основата е дадена...

Сепак, можда примерите од нашите да бидеме ете демек скромни, повеќе вредат од примерите на нескромен тупчо кој мисли дека е нешто и гази преку живо и мртво за својата цел. На такви вака ко возрасни обожавам да им кажувам дека се глупи, а како што видов и ти.

Што се тиќе стратегија за ограничување на шетање, моите беа закон. Никлгаш не ми рекле до 12 дома или кај си. Татко ми после толку години ми рече - шо ќе ти бранам јас, знам другите бранат, кај ќе одиш сама кога сите ќе се дома?! Како сите така и ти. Ама знаеа и со кого се дружам, па ок им беше одредницата. Ама тактички скроз си терал чоекот, никад им се немав налутено.

 

Јaс зa срединa некaквa збoрaм, кoгa нaтежнувa нaкaј тупчo aмa не е Зa aплa веќе oчигледнo е, бoди oчи, пoследици се гледaaт итн итн.

 

Проблем е што се повеќе деца ѓи пројавуваат особините не возрасните,како што спомна Лилит да газат преку се живо и диво,за си остварат некои цели.Еве и тоа го имаме искусено на свој грб,а не ни се така воспитувани.Па го гледаш своето дете разочарано,и те боли.И почнуваш како родител за многу работи да се преиспитуваш.Но така сум била воспитана,така и воспитувам,дека не можи се да се добие,а никако и да се наштети на друг.Мене совест ќе ме изеди ако оштетам некого,така и воспитувам,па си добиваме по глава.Не можам да речам зошто е тоа така,дали морални вредности се поместени или што.

 

Прееска ќерка ми убаво ме подбра зошто сум купувала шестар за син ми кога она му го дала некаде во мај при крајот на годината,а он го изгубил.
Две деца од исти родители,а толку различни.Малово е поодговорно,големово на ништо не пази.Не е оправдување кога ќе ми речат,машко е,такви се машките.
Од мали нозе се стекнуваат навиките.
Не сме совршени ниту јас,ниту маж ми,па ни децата не ни се совршени.
Воспитани се,знаат да се однесуваат во средината,но син ми знае и да опцуе кога игра тоа игрите на компјутер(ова може контрадикторно звучи кога викам дека се воспитани,но и јас сум воспитана па пцујам кога возам),се караат и тепаат меѓу себе,но и неизмерно се сакаат.Сакам да станат луѓе кои ќе ги ценат вистинските вредности.Знаат да почитуваат,да помогнат на послаб и не се пресметливи во однос на другарството.
За тоа што имаат се што сакаат,имаат.Но,можат да имаат и многу повеќе,но сме процениле колку е доста.Пример,имаат еден компјутер за кој во последно време очи се вадеа.Сега почна школото,треба да се учи,потреба од уште еден нема,сега за сега.Понатаму,здравје,ќе видиме.
Бараат,но не претеруваат.
Единствено што годинава неколку пати се правеа телефоните и на двајцата,се купија и нови,па и тие се искршија.Сега ги имаат нашите стари и не се бунат.

 

Многу држи муабетов. Колку и да е точно дека не е во ред ова денес што се прави со децава, што растат со таблети телефони и триста други гаџети често си мислам и во наше време да ги имало ќе било исто, едноставно тогаш ги немало тие работи. Некако времето си го прави своето, односно начинот на живот на целокупната околина. Тргни од нас возрасните сите сме со телефони во рака, еве само на форумов колку време отепувам а кога ќе се сетам прв мобилен добив на 24г и тоа поклон од другарки, бидејќи бев единствена во друштво што немав, иако почнав да работам веќе не ми беше дојдено да морам да го имам.
Не треба да има моето се што имаат и другите ама пак не оди и многу да го двојам па да има некаков ефект како што кажуваш ти. За излегување и поставување граници во однос на тоа уште ми е рано да мислам. Мене моите докај 18г не ми даваа после 12 да останувам освен во специјални пригоди, потоа ме олабавија но и повеќето мои другарки имаа слични ограничувања а им завидувавме на тие ретките кои немаа.
Колку и да сакаме да живеат некаков живот што можеби ние сме го имале работите, начинпт на живот, се менуваат, многу нешта за жал на полошо.

 

Здрaвo живo...
Ептен ми се дoпaѓa темaтa и ептен имaм мислење aмa некaкo ми е мaкa дa пишaм...претепaнa сум вo секoјa смислa нa збoрoт-и емoциoнaлнo и физички...
Амa aкo...зa ум некa ми е..

Брзoтo темпo ни нaметнa пoгрешни вреднoсти и нaм...си ги гaзиме и сoпствените убедувaњa...се фaќaм кaкo купувaм игрaчки кaкo зaменa зa времетo непoминaтo сo нив ...ги рaзгaлувaм дo oдреденa мерa...знaaт и мoите штo мoже a штo не...укa -букa пo дуќaни немa...aмa истo кo штo спoмнaвте не ги ценaт и пaзaт нештaтa штo ги имaaт ...кo oд небo дa им пaѓaaт...oдгoвoрнoст=0...
Кo прoклетствo нa нoвите генерaции...

 

Ја по старо си терам.
Порано така на форумов, вие што уште не сте мајки отиде во кратеница немајки и така остана.
Бездетна и тоа бре...што израз е.
На другарка ми ќерката со крпи си игра. И по гости кај одат ако начека крпа обавезно си ја зима и тоа е, нема назад. Чудно и економично дете.