Ние околу и преку 40...

Oд баба ми е чaршaфoт...
Си гo зедoв зa спoмен нa неa и си гo кoристaм...мaтеријaл и квaлитет не де спoредувa сo oвa сегa штo гo купувaме ..

 

Ејј и баба имаше таков чаршав... којзнае каде е сега...
Денов денес како и секој друг... кај тато и мама на гости, си го прележав и си се одморив... вистински

 

Секој ден по нешто учам...
Денес научив дека кога печам пециво какво и да е, поинак се пече со и без вентилатор во рерната... А се чудев зошто еклерите не ми нараснаа... и ете.
Не се осеќам ок, со причина.
На добро да е само...
Треба на гости па со повод да се оди, а не ми се оди ич, треба да глумам дека се чувствувам добро за нивни атер заслужен... ќе се проголтам и ќе се обидам...

На пикници сме оделе.
Од кои татко ми секогаш ги претворал во игра. Играва опасна више...
Сите деца да собираат ѓубришта по излетничкото место. Награда... ќе го спалевме сметот... и ете тоа е наградата. Приоманчиња бре се радувавме.
Сме оделе фамилијарно, со пријатели, секако... Подраго ми било цивилизирано кога сме се збирале зошто неретко знаело и да врне. Па памтам и пикници со скари под шаторски крила на две на три направени, излапани и сите по дома мокри до гола кожа.
олИмав убаво детство. Не секогаш сјајно, често и тажно, често и билно. Моите сакаа да го олеснат и омекнат, ама родителските солзи ги памтиш колку и да се скриени, па не можеа секогаш да променат, не зависеше од нив. Било често и борба за едно или за друго... Ама како родители и сопрузи си биле добри... но често знаеле на фамилијарна штета да направат глупости. За себе самите не чинеле многу пати,ама многу.
Татко ми прибираше секој некој по дома тажејќи му ја судбината, па тешко заработените пари им ги туткаше да ги спасува.

Нејсе, забегав, но периодов особено лута сум му по таа тема, па горчината сама си излегува...

Греота е од нив како родители да се пожалам, ме штитеа колку можеа. За жал и двајцата работеа работи кои беа многу стресни, и двајцата во 3 сабајле трчале по работа... И двајцата денес здравствено и секако трпат ради тоа...ама сами си се виновни.
Збиранки фамилијарни ден денес има, обично по дома кај некого. Во име на традицијата сите доаѓаат, не сите се почитуваат, весело е секогаш мора да признаам, лице си прават професионално, некогаш станува забавно кога ќе почнат ладни да си спуштаат, секој фамилијарен и најпаметен. Дојде ред да се мерат кој колку заработува и има и баш интересно. У принцип сите ги сакам, зошто сфатив дека фамилија е за сакање, каква год да е, со сите нивни маани кои им ги шлапам у лице, сега не ми се лутат веќе, зошто е кажано од и со љубов. А ги знам и своите, па тамам сум со сите нив. Не ми значи да им правам лице на сите страни за да ме сакаат и прифаќаат мене, за да бидам јас добрата, а они очи да си копаат.

Се распричав и шо треба и шо не треба.
Одам да си ја ставам маската со насмевка дека се е ок и да одам по гости.

 

Аха, да...

 

И oд мене еднo
Ахa, дa...

 

И јас така викам не се жалете нетепани има бетер

 

Здраво девојки... Ке пиеме кафенце?

И мене денот ми помина убаво, фамилијарно... Риба и компир на мени
Направив и две дози кифлички, ги замрзнав за да имаат дечките ужинка кога ке посакаат домашно месенко. Испеглав СЕ, уште една-две перални да свртат и доста е работа... Ааа, да, и со улепшавање завршив
Сега ке се оптегнам во кревет и ке читам книга... Книгата е ... во поголемиот дел досадна, па ке се случи нешто непредвидливо... Да ја дочитам вечерва, па од утре да земам нешто интересно

Како чаршавот на @WORRIED.BT имаме и ние дома, т.е. има свеки и тоа во неколку бои... Викенд ручеците ни се заеднички со старите, па значи и ние ручаме на ист чатшаф

Отидов да читам

 

Едвај чекам да дојде утре да одам на работа
Недела со мерак си перам,пеглам,диплам, правам мини ревија и спремам гардероба за утре, ги спремам децата, па се тинтурам со маски лице,коса,лакирам нокти...
Од ко се ставив 4ти ден на режим, одма подобро се чувствувам. Од утре и млака вода со мед,лимон и цимет да почнам.
За вечера балкава и какао.

Туку да ва прашам, фрлате ли ѓубре навечер??
На излегување на татко ми му подавав кеса да ја фрли, кога ме подбра
Во екс куќа, баш навечер се обавуваше оваа активност

 

И јас немав убав ден,ама не би да ширам негатива,ќе си кажам може во соодветна тема....
Јас и моите здрави живи,ама еден немил настан на познати ме исфрли од колосек и како што сум ваква емотивно никаква со денови ќе неможам да се вратам во колосек.

 

Ѓубре увек фрлам!
Ужасно сум мрзлива викендов. Срам ме фаќа од вас и колку сте вредни. Обично ми пречи неред ама сега око не ми трепнува. Ај може утре ќе сум поумна.

 

Фрламе ѓубре нема да го чуваме да смрди мајка ми кажува дека не се тресел чаршав со трошки навечер од вакви работи не се разбирам

 

Јас обично го ставам пред врата и насабајле кога искачам за на работа го фрлам, е сега може и да го заборавам па свекор ми ќе го фрли...
инаку имам слушнато и за трошките и за ова со ѓубрево.. ама во ништо од тоа не верувам...
се се тоа бабини деветини..

 

Refke mi fale drugachka ko tebe, pozitivna do daska i iako si virtuelna te sakam so celo srce, ziva i zdrava da si.

 

Мало здивнување пред последната работа вечерва.Се видов со пријателка прекрасни саати поминати во разговор.Баш ми е гајле што денес не сработив што планирав.И ова задоволство се брои,чистењето се заборава.
Вечерва дружба со децава избрале хорор филм да гледаме заедно.Спремна сум...
Убава вечер убави мои...

 

Da se prijavam za prisutna ...

Denov ispolnet,druzba i rucek nadvor...vrti -suci se na isto mesto ,ama ne ni e zdodealo mestoto.Pola i poveke od gostite skopjani...

Za djubre e tema?
Odsekogas sum mrazela da frlam djubre...go pakuvam i sinko go iznesuva,navecer ili nasabajle,seedno mi e,ne veruvam vo babini devetini...

Sto ubavo ke bese utre da e nedela...

@Peco ako e tuka....si znae on sto treba.

 

Недела ден за одмор. Како да не. Сабајлечки фатив да чистам, па излегов на ручек, па на кафе, шопинг, па си купив вечера печена кокошка, со салатка, ракииче за наздравје, ама требаше пиво да пијам. Вчера дождот ме докусури. Зарипната сум во гласот денес. Пиев парацетамол пред ручек, сега со ракијава зоврев, па отворив да луфтирам. До март месец се ќе сум си болна, си знам пред време.

Денес сите ме провоцирате со трпезите. Месено ми се јаде со месеци. Мама па за капак на се, направила зелник и леб. И зготвила селско. Ќе заплачев на камера денес.

До крајот на денот планирам да дремам на нет. Си правам планови во глава за иднината. Ќе барам идеални решенија.

 

Здраво друштво, како сте? Јас фино, банана, кафе со мала промена, вода со лимон пред тоа. Денес веднаш ручав. Недела ко недела: узо, мезе, фин ручек што сите го сакаат и помина денот.

Во странство би заминала доколку има потреба. Не дека е промена која радо би ја направила, ама не би дозволила животот да ми мине во некоја непријатна агонија на немање пари и основни услови за живот.
Всушност, вака некако оди. Градов е крајно неиспиративен и вештачки. Од луѓето до стиропорот на државните институции. Паркот е единствена светла точка. Веднаш би се преселила во поголем град, град кој е жив и нуди избор. Ама со мене би сакала да појдат и сите личности кои ми се драги.
Од една страна далечината би ми била голем проблем, ама парите како проблем се пресудни.

Од трикови во кујна, лиснатите од Кам се ставаат замрзнати директ во незагреана релна. Така се разлистуваат и стануваат баш баш лиснани.

Фрлам ѓубре навечер, трошки фрлам, поминувам со правосмуналка, дури и нокти сечам навечер. Исто така, пејам и играм додека јадам. Оваај, не сум суеверна.

 

Живи сте луѓеее?!

Чaс и пoл никoј не пишaл...