Ние околу и преку 40...

I jasama malava pred 1ne me pusta.

 

Да не ми се слоши од многу убавини.

 

Like za muabetot
....
Ja osvezena ....
ubavo e da si imas ,,drugacka"doktUrka...ke ti dojde na kafe,uz pat ke ti vkluci infuziicka za da te podigne .
Sega...?

 

@Emy867 јас и за кај нас знам

Бидна шишањето, сега сум жена со зизки

Не знам да штедам, додуша немам ни што да штедам... А и да имам, само мислам на што да потрошам

Во однос на децата и беснуриите, мене никогаш ништо не ми беше дозволено... Се имаше граници и казни...И што е за право, другарката која имаше се', денес е по не толку добри патишта

 

o

Амa нa вoзрaст oд 10-11 гoд.не се тинејџери...Децa се...

 

Точно така дека деца се..и многу допуштања не треба ..

 

Од мајка ми не сум имала вакви реакции, до душа од неа не сум ни имала некои рестрикции посебни.
Ама не сум давала ни повод по дома да бидат рестриктивни кон мене.
Имала многу доверба, не сум направила глупост. Во смисла не сум дошла дома пијана, во школо учев, се однесував нормално без некои претерани испади.
Ни татко ми не беше строг, не му беше нај по ќеиф кога се тетовирав на пример, ама имав 19 тогаш и не ми преправаше.

Од друга страна, децата на строгите родители секогаш правеа повеќе глупости од нас "распуштените".

Инаку сестра ми од 9-10 години бараше дупки во уши (ни на мене ни на неа не ни се дупнати ушите како бебиња), доби дозвола на 12

Таман си е тоа време преод од дете во тинејџер сега и јас и купувам и шминки, и едно за посветлување коса, и ред др. Работи...
Сите теми за "возрасни" отворено се зборат пред неа.
Треба да знае... јас сум за подругарски и пофлексибилен однос, ако се деца, заслужуваат почит, ислушување на нивни желби, па дури и да се одбие тоа што го бараат, да добијат објаснување...

 

Сметам дека децата треба да имаат одредена слобода, ама треба да се има граница. Каков родител ке бирам утре - не знам, ама мислам дека ке сум строга. Е сега, зависи како гледате на тоа - строга. Пример, ако естетски тоа изгледа убаво, зошто да не? Е сега, во мои очи обетка кај машко не ми изгледа убаво, шатирање исто така не.

Моите беа строги за тетовирање, чудни фризури, пирсови. И со мене, еве и со брат ми. Ама, од друга страна, не беа строги за шетање. Каде одеа другите, а имаа финансиски можност, не пуштаа. Другарка, пример, не отиде никаде освен на екскурзија. Ниту летен, ниту зимски одмор организиран со друштво. Образложение од татко и: кога ке имаш дечко и ке одиш со него - може, сама не доаѓа во предвид. Затоа јас и брат ми сме биле и во одморалишта, и со друштво сами организиравме, немаше проблем за тоа.

Брат ми сака тетоважа. Не дека е без врска, добро ја осмислил, ама нема. Нека помине уште некоја година па тогаш. Објаснување на татко: Стави ти тетоважа, ама кога ке имаш повеќе памет, сега можеби ти изгледа паметно, убаво, модерно итн, што правиме ако се предомислиш за некоја година? А потоа вели: Да не си помислил да направиш тетоважа сам. Имаш пари на страна, ама да не си помислил во некоја гаража да одиш со другар, јер за квалитетна тетоважа, е толку пари немаш. Ја ке ти дадам пари кога ке е време.

 

Сега зависи колкав е брат ти
Јас сакав тетоважа уште од 11-12 години, сакав и една мала промена во име и презиме, тоа си го остварив после 18.

Сега, обетка се вади, тетоважа и не така лесно. Коса расте.

Тоа што може да се "поправи" зошто па да не. Тоа што е трајно би го одложувала бар до полнолетство

 

Полнолетен е, ама ептен зелен во паметот. Затоа и не му дозволува татко ми. Он сака нешто големо, како проект е тетоважата, не е само за едно тетовирање. Нека излезе од средношколски клупи, па ке правиме муабет повторно.
Мала тетоважа која е скриена ми е океј за почеток, брат вели сакал голема, да се гледа. Мислам дека е во фазон: голема тетоважа, сите да видат дека ја има, макар тоа значело дуксер и кратки панталони.

 

Глејте го...

https://www.facebook.com/zerkalo.cc/videos/2009186345996038/

 

bas e taka...
sreka se osvesti covekot na vreme

 

Камелија, јас не мислам на ланец да го држиш детето. Далеку од тоа. Ниту пак јас сум била држена така. Еве, никогаш не сум имала време до кога треба да си дојдам од диско навечер, уште од сам старт кога почнав да излегувам.

Ама сега, детските желби премногу се услишуваат. Некако сме многу модерни, напредни, се ни е ок... ама искрено, не знам овој либерализам до каде ќе не однесе.

Можете да помислите што сакате ама НЕ МОЖЕ дете од 10-11 год да има разноразни желби и да биде некоја мајка осудена како таа е престрога ако не му оди по газот за се. Како и да е, детето треба да си го знае своето место.

Работев со тинејџери, луѓе верувајте, нивното однесување НЕ Е НОРМАЛНО. И не сум затуцана во паметот, таа е реалноста. Лигави, невоспитани, со насилничко однесување, без никаков респект. Па после дури и да го оправдаме оти, ај бе, сепак дете е. Не.

Никад не реци никад, ама јас сум против многу работи кои на денешните деца им се дозволени. А сите гледаат едни од други, па немаш како ти да си црна овца и твоето дете да го делиш и така сите дозволуваме и тоа што треба и тоа што не треба.

Влезете само на час во 7-8мо одд и се ќе ви стане јасно што зборувам. А и помалите не се нешто парни.

 

Кога видов дека мајка се гордее дека детето од три години покажува среден прст, го слика и става на Инстаграм, кога ќе и ѕвони на таа возраст на Месинџер и она пушта на цел глас во канцеларија за сите да чуеме дека знае сочна пцовка, кога големата бира каков роденден и каква облека и каква храна ќе има на 7 години, со фризура и шминка и подарок Сваровски комплет за да си го носи во школо и ред други работи, веќе од ништо не сум изненадена искрено. Кога на дете од три години му се здосадува телефонот на мама за игрици па му се купува таблет ама и тој брзо искача од мода па ајде се зима мини таблет и детето незнае што следно да побара. Кога стигнаа девојчињата на 12 години да се фарбаат и шминкаат подобро од нас возрасните, да носат миничи и штикли, не им е времето дојдено, се им е допуштено. Кога за полуматура зимаат пакет како за невеста и се облекуваат како певаљки, што понатаму. Секој си има посебен начин за воспитување ама на некои работи не им е дојдено времето. Јас сум строга, големата некогаш има барања зошто гледа другите деца што прават, ама објаснувам, устата пена што се вика ми фаќа за да сфати кои работи не се за нејзина возраст иако другарчињата имаат и им е дозволено. Многу работи се сменети, во тешки услови се обидуваме најдобро што можеме да ги воспитаме и да им укажеме на грешките или последиците од погрешните одлуки, ама околината ја отежнува работата.
Неможе се што сакаат да им се дозволи иако не е дојдено времето ама не треба ни премногу да се стегаат да не има контра ефект. Балснс е најдобро ама тешко иде во ова лудо време.
Попладнево ми беше никакво, не сум за дружба, со рогови сум од што сум лута. Да легнам, се надевам ќе биде подобро. Добра ноќ убаво друштво, како апче за смирување сте ми во бедни моменти.

 

Поздрав девојки и фала ма честитките.Гости имат оф 3 саат до сега без престан.Многу стр ми оставиле за читање,не верувам батеријата да ми издржи,
@vitamina се надеваа веќе стигна во нашата сончева Мк

 

Јасно ми е што сакаше да кажеш, па имам и тинејџер дома а покрај неа ги гледам и нејзините соученици.

Дали мислам дека имаат полошо детство од моето?
Да, мислам.

Ама мислам дека родителот е некој кој треба да му покаже со сопственото однесување на детето како треба да се однесува. Едно е да си строг и да имаш очекувања од детето, сосема е друго да држиш диктатура по дома.

Никако не викам дека треба детето да добива се' на тацна, но викам дека треба да заслужи и да го добие тоа што го сака. Сега под услов нели, да не е желбата кола да вози на 11.

Глупаво е да се осудува било кој родител, за мене родителството е најтешката задача на било кој човек.

Јас најмногу се плашам од таа задача и како јас ќе се снајдам во истата некогаш, само се надевам дека ќе успеам да имам дете на кое ќе му бидам пример во животот, кое ќе сака да зборува со мене за се', кое НЕМА да се плаши од мене кога ќе направи глупост, туку ќе се срами, кое ќе дојде и ќе признае од грижа на совест, а не од стравопочит.

Дм и татко му ми беа пример за најскладен однос родител-дете.
Јас со моите не баш. Не биле строги, но не биле ни нешто многу активни во градење на самодоверба кај мене. Јас никогаш не сум имала голема самодоверба, а и моите знаеле да ми покажат колку се разочарани ако во нешто не успеам. Секогаш имале поголеми амбиции за мене, него јас за себе. Само тоа можам да им го замерам. Ама сум многу благодарна што од друга страна ми дозволиле да бидам бунтовна и да се пронајдам себе, да го изградам својот карактер без форсирање на нивните ставови.

 

24 часа пат до италија.
Сега сме на гости одмор и една преспиванка овде на алпите со куп снег. Утре ќе одиме накај венеција кај татко ми..
Па здравје ќе продолжиме накај мк..
Тешко претешко по пат на нас апа не на бебе ама тоа е..
Ќе издржиме уште малку.
Поздрав женски и фала за секој убав збор и мисла

 

Затоа јас секогаш велам дека И ДО ДЕТЕТО СИ Е.
Ние можеме да бидеме и најдобри родители на свет, ама грижата на совест не е од родителот створена. Или ја имаш, или ја немаш.

Ти можеш да му го отвараш патот на детето кон себе, твоите разговори и совети, ама бре ако детето е затворено, пиши пропало. Тетка ми од петни жили се трудеше да го постигне тоа со братучетка ми (и прилично на добар начин го правеше тоа, по мене), ама, не успеа. Мајка ми, далеку помалку од нејзе вложуваше напор да ги придобие моите мисли, чувства... па јас сум ептен отворена со неа за многу работи. Ама едноставно, имам потреба да споделам. Братучетка ми, не.

Најбитно нешто од страна на родителот е да створи колку може, хармонична средина за раст на детето. Другото е комбинација од личноста, воспитувањето и општествената средина и услови (кои како тргнале во минус ќе отидат).

 

Тоа викам и јас.
Не знам сега која членка пишуваше, дека многу се труди да не биде како мајка и', затоа што природно ние заличуваме на родителите со текот на годините.
Дека не сака да вика по детето и сл.

Јас навистина се надевам дека ќе најдам сила за доволно самоконтрола, да не кажам или направам нешто што навистина би го повредило детето или би останале трајни последици..
До детето се секако многу работи, своја личност е, ама тоа треба да го запамтиме и тогаш кога детето ќе има сосема спротивно мислење од нашето..

Ако нешто вака фантазирам и сакам, не ми е важно со што ќе се занимава, дали ќе биде научник или пекар, се надевам само ќе успеам да создадам свесно, разумно и емпатично човече, без предрасуди.