Бев на разговор за работа и се договоривме што се договоривме,газдата напомена дека постои дрес код ,дека мора деловно да се облекуваме,ок велам и онака не планирав да одам по стартки на работа. Кога утредента одам,тој ми напоменува дека нувниот дрес код опфаќал здолниште над колена или во превод минич и дека треба да ги служам клиентите со кафе и да ги "забавувам" кога тој че биде отсутен. Во истиот момент му реков " со должна почит Директоре,но јас не учев 5 години факултет за да заработувам со кратко здолниште,во овој момент ја прекинуваме соработката!". Тој пак ми вика,па добро и онака гледав дека не си тој тип ,дека не можеш да се вклопиш во оваа работа.
ilyan уште поодвратно ми е што настапуваат со понижување кон таквите девојчиња, демек заостанта си што не можеш да се вклучиш во таква група на девојчиња
Нека мисли што сака,јас имам гордост,сакам да заработувам чесно и го избирам потешкиот пат во градење кариера,ако беше за провокативна облека немаше да се образувам и да учам по цел ден. Тој ми нудеше добра плата,службен автомобил и мобилен,а и платени семинари во странство. Се одбив зошто очигледно имаше друга цел,друга замисла во однос на тоа како ќе ги заслужам горенаведените поволности и бенифиции затоа работно место.
Имам чувство @ilyan дека сме одбиле исто место за работа. До душа моево искуство е поодамна, ама исто добра плата, службен автомобил, обуки, кодекс на облекување, бла бла бла...
Работам како професор и преведувач од руски јазик, што значи дека за стабилна работа по струка можам само да мечтаам. До сега имам доста работено, и имам поминато милион интервјуа и имам одбиено доста од нив. Првата работа што ја одбив беше за некоја квази фирма којашто уште не знам со што се занимаа. Зачадена канцеларија, демек директорот и 5 кандидатки одеднаш интервјуираа. Демек одма не примија мене и уште едно девојче. Јас не се појавив наредниот ден, се јавив дека маж ми не ме пушта да одам по службен пат (демек често ќе се одело), а не бев ни мажена тогаш Цело време имав чувство дека господинот пуштил оглас за швалерка. Бљак. Последно одбив да работам во фирма што имаше пуштено оглас за секретарка, а описот на работното место вклучуваше да бидеш се‘ - од чистачка до сметководител и комерцијалист. Саботи работни, работно време до 5-6, а плата 250еур. Нејсе, може ќе се сложев да не ми кажеше: „А, бе, чим маж ти е програмер, тебе работава ти е за да не седиш дома, не ти е тебе до платата дојдено.“ 3 пати ми се јавуваше после интервјуто и 3 пати му викав, не ми е за парите, дома ќе си седам. Имам одбиено многу преводи поради тоа што сум знаела дека нема да ме платат, или не ми одговарале условите (нереални рокови, прениска цена и сл.)
сум одбивал заради арогантен однос на неписмени газди, демек имаат завршено факултети ама немаат. Дека треба се да работам, да помогам да кревам како обичен работник, иако сум инженер. И секако заради ниска плата.