Купи си икона и моли се дома, не е исто како да си бил во црква да, ама од друга страна Бог секогаш и секаде е со нас, бидејќи го носиме во срцата и мислите. Или купи си бројаница доколку не ти смета да ја носиш на рака, и моли се на бројаницата.
Секој ден ако не отидам од претпладне одам попладне али еве 10 години ниту еден ден немам прескокнато. Дома имам околу 10-тина икони во ходник. Исто секој ден јадам на гладно наора(пеано лебче) и крстена вода(пеана вода)по една голтка пијам секое сабајле на гладно. На децава исто така им давам наора и крстена вода.
Тие што те знаат сигурно те мислат за будала, кузнај колку си грешна си викаат. Пошто нели "грешните луѓе секој ден во црква одат".
Зависи кај живее. Но, бидејќи веројатно живее во град прилепен до Бога, не ќе да ја сметаат за грешница или будала. Туку само за цркварка.
Ме збуни Презиме + наора Како и да е, да си одиш редовно в црква, убаво си правиш. Ако не сум одговорил, јас обично одам в црква, во и воочи недела и на празник.
ЧЕТИРИНАЕСЕТ КАНОНСКИ ПРАВИЛА НА БЛАГОДАТ ЗА СИТЕ МИРЈАНИ КОЈ ОДАТ ВО ЦРКВА СТАРЕЦ КЛЕОПА Нашето одење во Црквата ќе има вистинска смисла само кога ќе ги исполнуваме овие 14 правила. Во следниот текст, ќе видите дека тоа не се строги правила пропишани со некои закони, туку човечки и добродушни, кои ги прочистуваат срцето и душата и ни помагаат да воспоставиме мир и рамнотежа! Браќа и Сестри во Христос, треба да знаете дека христијанинот што оди во Црква има 14 канонски правила на благодат, ако сака Светата црква да му биде на корист и спасение. Ако не ги исполнуваме, тогаш одиме во Храмот на осуда. Овде ќе ви ги објаснам добродушните правила за христијаните кој одат во Светата црква. Ако навистина сакате да бидете синови и ќерки на Христовата православна црква, која нè роди со Вода и Дух при Крштевањето скоро 2.000 години, во Црквата Христова, која е столб и упориште на вистината, знајте ги правилата за одење во црква, како што следува: 1. Првиот канонски услов да се оди во светата црква е да се помири со сите. Ако мајката или таткото одат во црква, нека кажат: „Прости ми, дете/ца! Прости ми, сопруг/а! “ 2. Вториот канонски услов. Кога одите во црква, земете мал подарок од вашата куќа. Барем свеќа, барем паричка, просфора, чаша вино, што можете да направите? Затоа што преку тој мал подарок што ќе го донесете на црквата, целиот ваш имот е благословен, затоа што вие му го давате како жртва на Бога. 3. Третиот канонски услов. Добро е да се оди во црква рано наутро, за да можете да го фатите велигденското Евангелие наутро и Богојавление. И во исто време, ако одите порано, можете да се поклонувате во мир, одите на своето место и 4. Четвртиот канонски услов. Мажите секогаш треба да стојат во црквата десно, а жените лево. И по овој редослед, тие треба да стојат во црквата: стари луѓе напред, средовечни луѓе зад нив, најмладите зад нив, млади момчиња и момчиња исто така. Исто така и жените. Во средината треба да се остави патека меѓу мажи и жени во црквата, за да може кој и да дојде да се поклони и да го однесе подарокот до светиот олтар. 5. Петтиот канонски услов. Е да не зборувате во црква, бидејќи тоа е голем грев. Ако има голема потреба да зборувате, зборувајте со шепоти или знаци. 6. Шестата канонска состојба. Ако одите во црква, не излегувајте додека не заврши службата. Само, не дај Боже, ако сте болни или ако се повредите. Но, во спротивно, не излегувајте, бидејќи ако излезете пред крајот на Литургијата, вие сте како Јуда, кој излезе од Тајната Вечера, каде што беа на маса Спасителот и апостолите, и отиде и го продаде Христа. Така не Учи Св. Јован Златоуст. 7. Седмиот канонски услов. За оние кои одат во црква. Кога се доближувате до Свети Икони, - не бакнувајте ги Светиите во лице, бидејќи тоа е грев. Не е дозволено. - Ако Светиите се насликан во стоечка положба: - вие ги бакнувате (целивате) нивните нозе; - ако е насликана до половината, ги бакнувате (целивате) долниот дел од иконата. 8. Осмата канонска состојба. Знајте дека откако свештеникот ќе изрече благослов на почетокот на Светата Литургија, никој не смее да се поклони во црквата или да носи подароци на олтарот, бидејќи тоа е голем грев. Кога ќе слушнете како свештеникот вели: „Благословено е Царството на Отецот и Синот и Светиот Дух, сега и засекогаш и засекогаш“ - готово е! Оттогаш, секој стои мирно на своето место. Дури и ако сте дошле во црква со подарок, свеќа и просфора, на крајот ќе ги предадете. Бидејќи од тој час, свештеникот влегува во светата Литургија и нема повеќе време да го земе подарокот. Затоа што ако одите, а тој престане да литургира, му остануваат многу молитви и има грев. Значи, подароците се предаваат во црквата до благослов на Светата литургија. Оттогаш, веќе не смеете да приложувате дарови затоа што ги вознемирувате оние што сакаат да ја слушаат Светата литургија. 9. Деветта канонска состојба. Христијаните треба да клекнат кога се осветуваат СВЕТИТЕ ДАРОВИ, кога пеат: „Ние ти пееме, те благословиме…!“. Другите клекнуваат и на Евангелието. Не е грешка. На Достојниот и на нашиот Татко, тогаш клекнете на колена. И откако нашиот Татко ќе се раздели, се извршува целиот мир. Овака било порано. Сега тоа е заборавено во некои цркви. Оние што имаат ослободување и сакаат да учествуваат во Светата Тајна Причесна, треба да бараат прошка од сите, од најстари до најмлади. Ако се мажи, од чело одат кај најстарите луѓе. И од кого имаа некаква тага, не дај Боже, нека побараат прошка: „Прости ми, брат! Простете му на моето семејство, или на соседите! “ Исто така, нека одат жените кај најстарите жени и нека земат прошка, нека ја бакнуваат раката и нека ги бакнуваат на челото. Оваа наредба се изведува пред да се оди на Света Причест. И тогаш земаш запалена свеќа и му ја даваш на Црковникот кај иконостасот; не одиш со неа пред свештеникот, пред Светиот Пјутир. Затоа што кога ќе одите пред Светиот Пјутир, не е дозволено да бидете со запалена свеќа, ниту да бидете засенети од Светиот крст, бидејќи постои голема опасност. На многумина им се случило, додека се Прекрстуваат, да го удрат Светиот Пјутир, свештеникот и да го истурат Светата Тајна Причесна, Тоа се случи во многу цркви. Бев толку повреден. Еден од Голема Саксонија дојде за причест; Јас бев старешина во манастирот Слатина, и тој ме удри по Светиот Пјутир и - ако не го држев - ќе паднеше на сред црква. Имав светилишта во него. А сепак тој истури дел од Светилиштето врз мене. Морав да направам покајание и правило. Некое момче, кога се прекрсти, го турна Светиот пехар. Дури и да не го држев цврсто, тој ќе го истурише врз мене и од таа причина веќе не можев да бидам свештеник. Замрзна и тој. И им реков, бидејќи имаше стотици луѓе со запалени свеќи: „Немој да се крстиш повеќе кога ќе излезеш пред Светиот пехар и остави ги свеќите таму покрај иконостасот!“ Кога ќе одите пред Светиот Чаша Пјутир , ги прекрстувате рацете преку градите. И тогаш свештеникот зема лажица од Пресветата и Чиста Тајна и ти ја дава за да ја добиеш. 10. Десетта канонска состојба. Откако ќе ги добиете Пресветата Чиста Тајна Причестна на Исус Христос, одете на ѓаконската врата, за да ви дадат нафора и чаша вино. Потоа одете во хорот или понастрана за да ја прочитате молитвата за благодарност по Светата Причест. Треба да знаете дека никој не смее да се причестува ако не ги прочитал молитвите за причест. Потоа - благодарен. Кој се причестувал, не смее повеќе да ја бакнува раката на свештеникот. Додека не јадете, повеќе не смеете да ги бакнувате светите икони, ништо; затоа што тогаш го примивте Христа. После јадење, можете да ја бакнете раката и светите икони. После причестувањето не смеете да плукате три дена и три ноќи. Така е во канонски редослед. Но, барем до утре; барем 24 часа, запомнете. Но, книгата вели три дена. Така е и по Светата Причест. Оние кои се во брак и сакаат да учествуваат во Чистите тајни, треба да го одржуваат семејството чисто најмалку три дена; и откако се причестија да ја одржуваат најмалку два дена. И во постот, треба да се живее во чистота на сите денови. 11. Единаесетта канонска состојба. Тој што дошол во црква од семејство се нарекува апостол на семејството. Тој треба да го вложи светиот напор за целото домаќинство. Домаќините не смеат, не дај Боже, да јадат нешто во недела и празници се додека не дојде оној од светата црква да им донесе света храна, да земат света храна наместо Чистите мистерии. Бидејќи на грчки јазик, светата нафора се нарекува антидорон, односно - наместо подароци, ги заменува Чистите тајни за оние кои не можат да се причестат. Во недела и празници, за време на светата Литургија, не е дозволено да се подготвува храна, бидејќи тоа е голем грев. Подгответе оброк од сабота навечер и ставете го некаде ладно, затоа што сега имате фрижидери, а го загревате кога ќе дојдете од црква. Во случај на итна потреба, по напуштањето на Светата Литургија, дозволено е да подготвите оброк. Но, за време на светата литургија, кога свештеникот го врзува небото со земјата и вади честички за милиони души, не лажете за подготовка на храна, бидејќи тоа е голем грев! Така беше и со нашите предци. Прашајте ги старите, бидејќи така биле порано! Не се подготвуваше храна во неделите. Тоа е голем грев. Не смеете да палите оган и да подготвувате храна кога свештеник служи Божествена литургија за толку милиони христијани, каде што посредува во прошка за толку многу души, и за оние од пеколот, и за оние од рајот, и за оние од земјата. 12. Дванаести канонски услов. Ко бил во Светата црква, кага свештеник вели: ,,Во мир да излеземе!” Во име Господово! и извршува отпуст, то јест крај на Света Литургија направи три поклона посред црква и замини си дома. Од црква немој да застануваш по патот накај дома. За да не те пресретне и однесе Ѓаволот од Црква во крчма или на игранки,ако тоа ти се случи тешко тебе. Отпочна со БОГ, а завршува со ѓаволот . Тогаш му правите радост на ѓаволот што ве извадил од рајот Божји и ве однел во пекол, затоа што крчма е келија на пеколот. Тако ја нарекуваат сите Свети Отци. Кога ќе влезете во крчма ,ѓаволот влегува во вас со три клина. Првиот клин кога ќе ја ставите ногата на прагот на гостилницата, вториот - кога ќе седите на столче на масата во гостилницата; и третата - кога ја зедовте првата чаша. Тогаш сте негови: тој ве држи таму, и не ве ослободува брзо. Значи, одете си дома од црквата! 13. Тринаесетта канонска состојба. Кога одите дома, прочитајте ја молитвата кај Светите икони и кога сите ќе седнат на трпезата, ќе им кажете што останува во вашата глава од црквата: „Ете, таму беше овој и оној Апостол, ова и тоа евангелие; свештеникот држеше беседа тука и таму; ете, вака пееше пејачот; беше толку убаво! “, така што оние што не можеа од благословени причини да одат во црква, да ги слушнат. 14. четиринаесетта канонска состојба. Откако ќе јадете, одморете се два часа. Потоа треба да ги посетувате во недела и празници и да ги посетувате болните и сиромашните. Ако познавате болен старец или болна жена или дете, или некој што лежи во кревет многу години, одете и посетете го, бидејќи слушнете што рече Христос на Судниот ден: Бев болен и не ме посетивте (Мт 25:43). Ако не можете да му однесете ни најмал подарок на болниот, одете и кажете му утешно збор: „Страдај, брат! Молете се на Бога затоа што тој ве сака! Кого Бог го сака и го прекорува. И ако страдате на овој свет, повеќе нема да страдате во гробот. Така страдаше Јов, така страдаше Лазар! “ Значи, четиринаесеттото правило е да се посетуваат старите и болните во недела и празници. Накратко, ова се 14 правила на добротворни цели за христијаните кои одат во Светата црква во недела и празници.
Одам во црква во последно време да помислам Бога за здравје пред сѐ а, потоа за се останато среќа, успех...тој мир што го чувствувам во црква не може да се спореди со ништо останато. Палам свеќи, оставам масло и дар се молам на Бога, земам троичник обично одам во недела. Се дотерувам со мерак а и недотерана одам со шарпа или шамија кој како ја вели како што прават жените таму гледам од нив.
