Има една конкретна работа што ни ја направил татко ми, значи не само на мене туку општо на цела фамилија што да живеам уште сто животи - не би му ја простила. И уште повеќе ме повреди тоа што неговата мајка на (тогаш) дете од 11 години му кажува дека самото е виновно за таа ситуација. Не би да зборувам што се случи, ама кристално јасно се сеќавам на тој ден, на моето затворање во тоалет за да не ме види татко ми, и липање седната долу. Имаше и уште една или две поголеми случки после оваа, но до ден денес ништо налик таа. Мајка ми ми вели дека тој многу ме сака и за разлика од брат ми повеќе ме мазнел (дека сум женско) и попуштал, и ми овозможил многу работи. Да, јас го почитувам тоа што ми го финсирал одморот, што ми дал пари за излегување но јас ништо повеќе не сум видела од него. Топол татковски збор, поддршка и совет баш во тие години кога растев и почнав да сфаќам некои работи. Дел од моите грешки, секогаш ќе сметам дека и тој имал удел во нив. Во последно време, ми нема згрешено ништо и бил коректен со мене но за жал, тоа што било си останува и со него сум имала и секогаш ќе имам, еден официјален однос. Не го мразам, далеку од тоа и почитувам се што направил за мене, но не го ни сакам.
Зависи од неговото расположението кое за жал се менува со брзина на светлината. Односот ни е речиси никаков,дистанцирани сме,имам многу замерки на неговото однесување и многу лоши моменти кои не можам да ги заборавам и простам.Сепак татко ми е и не можам да го мразам,ама некоја претерана љубов од моја страна нема и баш ми е жал за тоа.
Еееејј , моја тема! Најубав однос имам со тато. Прекрасен ! Со него разговарам за се , знае се што треба да знае , кога и да имам проблем , нему се обраќам. Никој не може да го замени , затоа што е единствен ! Секогаш ме брани , штити..поддржува..ме исправа таму каде грешам..незаменлив е.. Ме сака повеќе од се на светов , исто и јас него , би направила се што треба за него.. Едноставно , многу многу го сакам Со него на шопинг , со него готвиме заедно, гледаме ТВ , играме фудбал..се се се
Не сме некоја лоша генерација за да трпиме тортура каква што имам гледано во фамиллите на некои од моите пријатели.Според мене родителите без разлика дали мајка-татко немат големо влијание на изборот на живот.Постојат грижливи-разочарани родители и супер деца без родители.Онтопик oднос татко-ќерка покрај некои работи за кои е патријархален е океј.И благословени сте сите кои имате убав однос и знаете да го цените тоа.Убавото детство и спомените не се враќаат.
Татко ми ја изневери мајка ми.Таа случка го одбележа моето растење.Но и покрај тоа мн се сакаме.Јас сум неговата слаба точка а он е мојот крал.Тој е мн мило суштество,и сме имале и сеуште имаме мн убав однос.Полн со разбирање и подршка.Никогаш мегу нас немало повишен тон,удирање,врегање.татичко те сакам
Во врска со мојот татко можам да кажам дека е човек кој е мнооогу сменет низ животот - неговиот карактер и однос кон нас (неговите 3 ќерки). Јас сум најстарата и сум 3 години постара од средната сестра. Ние две нашето рано детство го паметиме по строгите зборови на нашиот татко, неговото заповедување и мораше да направиме се што ќе кажел, немало противречење. Но откако се роди најмалата сестра која сега има 10 години, човекот се смени, се преврти наопаку Незнам што точно беше причината за тоа, но со нејзе не е истиот татко како што беше со нас на нејзина возраст. Не велам дека ни вршеше тортура и беше злобен кон нас, ни давал и купувал се што ни било потребно и повеќе од тоа, но некако односот татко-ќерка е многу различен... Понекогаш по однесувањето чувствувам како да се кае за таквиот однос, последнава година има направено премногу за мене и за мојата иднина и мило ми е што сега односот кон мене, и кон другите сестри е прекрасен Сепак и ние жените мора да сфатиме дека понекогаш машкото его и доминација знаа да бидат полоши дури и од жена во ПМС
Здраво, накратко сакам да кажам нешто за што ме интересираат повеќе совети. Јас сум многу разлика со мојата помала сестричка. Нашите родители, фала на Господ, се грижат многу за нас секогаш. Но, има еден проблем... верувам дека тоа се случува во повеќе семејства, но јас сакам да ме советувате што да направиме. Татко ми кога ќе се изнервира воопшто не внимава што зборува, ние сме веќе големи и најверојатно знаеме дека не треба мн да обраќаме внимание, но кога си дозволува на неа да и вика се што ќе му дојде на памет, дека не е паметна, не учи, неписмена или нз што јас многу се нервирам. А вечерва плачеше бидејќи татко ми и се развикал денес и таа си запишала и во моб што и кажал... Не знам како јас да постапам во оваа ситуација и што да направам? А таа многу го сака, ептен и затоа толку ја повредува кога тој ќе и каже нешто. Ве поздравувам и фала ви.
Истиот е кај мене срцка за 5 мин менува расположение инаку односот е никаков како на двајца странци прашање и одговор сето тоа самиот си го заслужил колку само ми има згрешено и уше шо не видов од него господ е голем ке му плати за сите грешки....
Tatina maza,za zal poveke ne e so nas i sekoja den mi nedostiga.Ne e vistina deka vremeto leci rani i bolka,toa ne e vistina i sega dodeka go pisam ova si placam po tatko mi,nema pominato ni edna nedela a jas da ne mu pojdam na grob.Toj bese nasiot kral,dobar tatko i soprug.Znaese se za mene sestra mi i brat mi,nikogas ne ni povisil glas ni pak ne udril,majka mi bese "losata" vo vospituvanjeto Koga prvpat se rasplakav za krajot na mojata 4 god vrska,prvpat bev povredena znaev deka tatko mi me pazese na sekoj cekor kade odam,roditeli se grizat.Imase mnogu slucaevi kade zaradi decko/devojka lugeto se povreduvaat pa covekot mislel deka mozno bilo bolkata da me navede i mene na toj los pat..normalno jas nikogas ne pomisliv da si nastetam sebe si pogotovo ne zaradi decko.Tatko mi mi rece ima mnogu maski,mlada si zivotot e pred tebe, a na sledniot ke mu kazes ako te rasplaka tato ke se presmeta so tebe.. Eh da bese ziv mnogu raboti ke bea poubavi,nemase da cuvstvuvam praznina vo dusata.Mnogu go sakam i mi nedostiga
Татко ми е тој кој ги дава добрите совети. Каква и да е ситуацијата, тој смирено и разумно кажува. Порано имав чувство дека не ме сакаше. Како да ме сметаше за никој и ништо, за нешто безвредно. Сега работите малку се имаат изменето, покажува повеќе интерес. Но сепак немавме многу добра комуникација никогаш, па ни денес.
Само што го прочитав насловот на темата ми навираат солзи Ми фали секој ден, секој момент.... Бар да можев на сон да го видам ....
Искрено ни лошо ни добро,повеќе со мајка ми сум блиска,за се и кажувам и споделувам и ме разбира...а со татко ми онака само, како и да е и двајцата мн ми помогнале во животот
Одличен однос имам со татко ми. За што и да ми треба тука бил. Секогаш кога сум имала не дај боже ситуации се нашол и не сум оставена.
Кога ќе станам родител посакувам барем 50 % односот со детето да ми биде како мојот со татко ми. (со двајцата ми е супер ама темава е за татко ќерка. )
Односот со татко ми секогаш ни бил супер....секогаш повеке сум се сложувала и разговарала со него а помалку со мајка ми додека пак братми никако не може да го поднесе татко ми а он е супер со мајками. Можеби не можел да ни обезбедии све во животот што ни било потребно но не го кривам за тоа затоа што и сама сега знам како е тешко да се заработи. Имало периоди кога ќе се закачиме за нешто но секогаш бил во право и секогаш ми викаше ке видиш ке даде господ да имаш свој дом свои деца па тогаш ке ме разбереш и така е кога размислувам сега како сум постапувала порано се каам ама тоа време не може да се врати и мн сум срекна што имам таков татко што секогаш беше и е уште тука за мене.....толку ми е тешко во моментов затоа што не сме се виделе 3 години ама секогаш се слушаме преку тел......си ја сакам и мајками ама татко ми има некое посебно место во мојот живот
