немој да мислиш дека е тека и дека ќе те брука ниеден родител било каков нема да те избрука пред туѓи луѓе особено не пред маш. а и ако сметаш дека имаш некој проблем со татко ти убаво утре ќе му кажеж на маш ти па така нема да се избрукаш туку може само маш ти да застане покрај тебе како твоја подршка. но сепак ке речам ниеден родител не му мисли лошо на своето дете.
tatko mi e na pat, i edvaj cekam da se vrati... mnogu mi nedostiga, da si go gusnam da si go baknam, da si napravime muabet da se zezame... definitivno od koga se omaziv sfakam kolku mi bil vazen vo zivotot i kolku sum mu blagodarna sto nekogas izigraval strog roditel, za da denes toj se gordee so mene i so sestra mi... go sakam mnogu poveke od koga i da e...
fala karak, da i normalno deka sekoj roditel mu misli dobro na svoeto dete, no tatko mi ne deka mi misli loso,ednostavno takov covek e, tezok najtezok sto moze da bide, mn mi e tresko sto e takov no toa e surovata vistina
Ни јас немам некаков добар однос со татко ми-чисто службено: каде беше, направи го она, како помина на испит (што значи дали положи или не, и слично). Мислам дека тоа е производ на неговото, а бога ми и на мнозинството татковци, патријархално воспитување, според кое момчињата се под закрила на татковците, а девојчињата на мајките. Навикнав на тоа, понекогаш мислам дека е подобро да имам строг татко, отколку воопшто да не се интересира за мене. Кога ќе размислам, добро ме воспитал (заедно со мајка ми, се разбира), и успеал да ја добие почитта од мене. Пример е за борбеност, издржливост. Многу пропатил во животот, а се си чува во себе, па можеби и затоа се држи некако настрана. Не знам што е, ама битно го ценам како личност, а како родител го сакам и почитувам.
Ова ми е болната страна во мојот живот.Не паметам татко од негде 10 го коа имав,тотално се измени нашиот однос,не чувствувам љубов,дури и веќе почнувам да го мразам.Од секогаш ќе имам празнина во мене,ке ми фали татковска љубов. Ја имам мајка ми ,таа од секогаш беше и мајка и татко за мене и сестра ми,но не може да го замени татковото место.Но тоа е ,се помирив со ваквата ситуација,знам дека нема да се промени никогаш.
Се радувам кога читам како ги фалите својте татковци .. Сигурно ако и мојот татко беше жив би имала прекрасни односи со него .. Тато ма фалиш највишееее
Nemam blizina so tatko mi i mozebi e podobro zasto imame sekogas sprotistaveni mislenja za se , zatoa mi e podobro vaka , a za razlika od nego so majka mi sum bliska premnogu
Јас со татко ми имав супер однос и да беше жив сигурна сум дека и сега би имале супер однос. Премногу ми недостигаш татичко
Кутар мој тате.. Што не дочека од твојата ќерка... Не сум тоа што очекуваше...Не сум ни оддалеку... Ми велиш дека еден ден ќе те умрам,но... Односот,ни е добар,делумно... Задоволителен! Монгу ми е жал за се лошо што сум му кажала,оти тој од устата ќе си извади за мене...
Ја таткоми повеќе си го сакам од мама Незнам секогаш кога сме заедно се смееме, се закачаме,уште од мала така. И повеќе со мајками се карам отколку со таткоми. Но како и да е, тој си е глава на куќата,и секогаш ме размазува, ако мајками нешто не ми дава,или не ме пушта нешто да правам татичко е тука за да среди те сакам тато
Горда сум на себе што го имав најдобриот татко на светот... Пред све мој најдобар другар..Јас неможев еден ден да замислам без татко ми, да не се зезаме, закачаме, шалиме...Одвај чекав да дојдам дома, каде и да сум била и силно да го гушнам , да му кажувам како сум го минала денот, како сум поминала на испит, за моите симпатии и дечковци(едноставно се му кажував)...Многу пати доаѓаше кај мене на факс, јас дури полагав испит, он ме чекаше во паркот пред факсот или во најблиската кафетерија...После заедно си одевме дома...Милиони пати навечер заедно излегувавме на пијачка и сладолед... Но, за една работа беше многу строг према мене, а тоа е за студиите...Го следеше секој мој чекор во студирањето и не смеев да правам киксови со учењето...Но, еве денес сум му многу благодарна за тоа, зашто станав свој човек, изведена на добар пат, без никакви пороци во животот... ГОРДА сум што он беше мој ТАТКО!!!!! Човек со невидена смисла за хумор, ведар, добродушен и уштее мнооогу можам да пишувам за ова , ама доста е... Не можам повеќе
Моите се разведени, така да немав некој посебен однос со татко ми. Го сакам повеќе од се, повеќе од мајка ми, иако таа ме одгледала, но мене тој ми недостасува. Никој не може да го замени неговото место. Имам добар однос со него, му кажувам само некои работи, како на пример за школо, ова-она, ама на пример дечковци и такви работи-не, затоа што не знам како ќе реагира. Секако, се грижи за мене, но сепак не е тоа, тоа што сакам да ми го пружи. Сега има нова жена и уште една ќерка, која ја сакам, сепак ми е сестра и никогаш не сум имала ништо против кон новата жена или сестра ми, иако мајка ми секогаш за нешто наоѓа замерка. Но покрај се го сакам повеќе од се.
Па... јас сум татино милениче! Ама понекогаш знае да биде толку бесмислен што ме нервира! Ако ми треба да си купам некоја ситна работа и ќе му кажам и тој ќе ми рече: Ех сега кај ти текна?! И тогаш ја барам мајка ми за пари! Ама ако посакам нешто поголемо(компјутер, телефон, патики па дури и КОЛА!) е тогаш татичко е тука да ми одреди датум за купување! Никогаш за тоа не ми вели НЕ,ќе ми каже во кој дел од годината да очекувам нов комп или телефон и кога ќе дојде време ми купува без проблем! Си правиме муабет за живтот, секогаш е позитивен, за разлика од мајка ми! Верува во мене и ми дозволува се! никогаш не ми прави проблем за излегување освен ако имаме дома многу работа(Значи во овој период), никогаш не ми скратил ништо, ме фали пред другите и за работа и за учење, секогаш ми се јавува кога не сум дома и често се зезаме! со татко ми имам многу далеку подобар однос отколку со мајка ми!
Односот татко ќерка можам да кажам дека ми бил совршен се до мојата 18 та година кога во мојот живот влезе човек кој за мене беше се а за мојот татко беше човек кој пред време му ја краде својата миленица .Но подоцна истиот тој човек за него беше исто толку битен колку и јас.Но и покрај се јас ги исполнив неговите очекувања повеќе отколку што тој бараше од мене.Строг, но праведен човек кој сака да патува се грижи за својот углед,многу имам научено од него и се уште учам -но во целост не ге прифаќам неговите погледи кон животот.Често знаам да им го пружам задоволството кое најмногу го сака го паркирам својот автомобил и ги шетам ко господа до посакуваната дестинација по пат следи ручек и посета кај роднини и пријатели .Ај колку малите нешта ги прават среќни и се радуваат ко деца ,а се радувам и јас што се живи и здрави и што ме донеле на свет.Понекогаш кога сум надвор од градов и државава мојот брат знае да ме побара и да ми каже... сестро побарајго стариот со денови те бара.Каде е оваа девока.Кога ќе им се јавам се редат со мајка ми и летаат од радост .Ајде дојди дојди се неговите зборови.Замислете за него јас сеуште сум девојка.Понекогаш мојата непромислена сестра знае да каже .Ти си магнет на човечките срца..тато тебе најмногу те сака.Но не е така -како што прстите на дланката не се исти така и децата се посебни секој за себе, но некое знае да го украде за миг срцето на родителот само за себе.Но љубовта кон децата е иста бар за мене и така јас ја давам кон нив.
Ех, колку ме повреди кога дознав дека татко ми на некоја рпијателка и кажал како јас му се јавувам само кога ми требаат пари.... Да знаеше татко ми само колку мене ме боли што не му текнува да ми се јави, и што некогаш моите потреби се зад потребите на неговата жена. Да имав само храбрсот да му кажам дека е друг човек, подобар, ама тоа е лице што јас дури сега го запознав.
аии колку си го сакам татичко со него баш за се можам да разговарам,исто како со мама дури и поотворено бидејќи мајками секогаш за нешто ме притиснува,ме тера,а татичко секогаш знае да ме ислуша и секогаш кога сум тажна знае како да ме расположи.Со мајками често се караме и за ситници па ако не е тато незнам што би правела.Човекот само шири позитивна енергија,полн е со идеи и за сите проблеми кои ги имам ми помага.Значи секогаш можам да се потпрам на неговата поддршка и љубов.Толку многу ми посветува внимание што навистина кога би можела и душата би ја дала за неговата среќа.Односот ни е далеку подобар од ОДЛИЧЕН!!!Многу си го сакам.Имаше еден период на кој несакам да се потсеќам кога беше тешко болен,тоа беше кога бев малечка(1во одд) и навистина мислам дека тогаш уште повеќе го засакав.Толку ми беше тешко што воопшто не се дружев со никој ТЕ САКАМ ТАТО!!!-само ова можам да го кажам за човекот со златно срцее кој многу ме разгалува ии само да надополнам дека никогаш на тато неможам да му викнам тато-на име го викам(модерно) од мала така сум навикнала и неможам поинаку,но сепак не се лути татичко
Едноставно чуствувам дека неможам да му се доверам на татко ми за повеќето работи што ми се случувааат..со Мајка ми сум во поблизок контакт и сметам дека она може поубаво да ме разбере за разлика од татко ми..сепак е жена и свесна е за многу работи ми што се случуваат......За разлика од мене,сестра ми си го има поише муабетот со Татко ми...За мене тука е само кога ми требаат пари...или да ме праша како сум поминала во училиште -.-
