Ослободување на детето од училиште

Многу беа строги моите за ова, мртва болна морав да идам во школо, у нивно време морало така, исто ќе било и за мене, не па за одмор да ме извадат од настава дур сум била ептен помала... Искрено ден денес никаде не пропуштам ништо, страшно одговорна дури и претерано одговорна сум, можда баш ради тоа што така ме тераа од мала... Основно никогаш не ми се случило да пропуштам ден за никаков одмор.

Во средно ми се случи еднаш во 4та за да одиме на планина, мајка ми тогаш можеше да користи одмор и пошо ми дозволија, првпат ми се случи да пропуштам настава за одмор и си дозволив да не идам во школо ама грижа на совест имав ... Беше февруари, немаше ни тестови, ни испрашување, само што почнавме со настава, па и често сите си зимаа денови за свадби на блиски, одмори, шо не и класната не ми правеше проблем за 2 дена, вика првпат во 4г бараш слободни 2 дена како да не ти дозволам, сите 4г си користат, ти најредовна си, слободно оди, не се секирај ич. Но, не сакам тоа во навика да ми прејде, обврските да ги оставам за шетање и дома секогаш викам на факултет нејќам да пропуштам ништо, ако планирате нешто заедничко за сите дома, планирајте кога немам вежби или испити и крај иначе не доаѓам. Некако ми е обврските да ми се на прво место, ми стои на мисла некако неодговорност дека пропуштам нешто и не сработувам.
А, во школите дозволено е, за настани ете ко свадби на брат пример, за кратко отсуство за одмори, не сум слушнала некој да прави проблеми, родител ако се јави, може да те ослободат и да е оправдано, не дека се смета за некој прекршок или ќе има последици ама сепак...

Како родител мислам дека нема да ги ослободувам за одмори, особено дури се помали и ствараат навики за одговорност и редовност, ептен ако мора баш тогаш да идеме само па да е тоа додека немаат тестови, за 2-3 дена максимум, за повеќе не би, после ќе заостанат со наставата, па дур се вратат на ред... Цц изгледа ќе бидам стварно строг родител кога се читам вака ама ај има време, може ќе пуштам срце.

 

Oва воопшто не треба да биде "за да стекне одговорност" и не е за браво. Ај да е обична настинка, кај што не се осеќаш осцрпено, океј. Ама за стомачен вирус или температура или заразна болест, не.
Мене ми се издра еднаш мајка ми зашто останав дома зашто повраќав, стомачен вирус имав и за неколку саати само ме исцрпи. Што дека ќе отидев, ќе трчав у веце на пола саат, ќе им дехидрирав таму, па со мене да се занимаваа.
Извини што ти реплицирав ама не, не е океј вака родител да прави ако стварно не се осеќаш во состојба да следиш настава.

 

Абе за настинка зборам, така е муабетот, не дека нешо многу разболував за среќа ко мала. Фала богу со температура 40 или дијареа нема сигурно да идам. Хаха нема врска, можда требаше у наводници да го ставам зборот.

 

Во основно колку што памтам, "строго" ме држеа за разлика од средно.
Според мене, не прави разлика тоа колку пати и зошто некој отсуствувал. Сега нормално, да не биде 4 дена дома а 1 ден во школо.
Ама еве, и јас и сите што ги познавам ко мене, не станавме деликвенти и пропалици во општеството пошо не сме отишле на некој тест или испрашување.

 

Во мое време сите бевме одговорни и никогаш не бегавме од часови.

*лажам-сушам

 

Леле коментариве небаре на Харвард ви учат децата, ау бау.
И вие не сте оделе на Харвард, па освен ако не ви е животна амбиција цел живот да чувате овци, тогаш бизарно ви е мислењето.
Би оправдала само болно дете, смртен или некој итен случај.
За одмор, шетање, вадење од тестови никогаш.
Децата преку училиште се подготвуваат за одговорностите во животот, па ако јас превземам такви работи, тогаш му покажувам дека и не е толку битен фактор училиштето, дека од обврските може да се бега.

 

Леле во средно колку пати сами сме се ослободувале кај класна со изговори од типот проектче, ваму таму, па еве не гледам дека чувам овци туку се запишав на факултет кај што морам максимално да учам, исто и другиве што беа со мене

А јас сум од тие што секогаш беа со сите петки ама ете ако не стигнев за нешто ќе си се ослободев, ништо страшно од оваа перспектива, таман да научев за следен пат подобро затоа што не сакав да поправам.

Во основно исто зашто бев одлична ми дозволуваа моите некогаш(иако ретко барав) да не отидам цел ден заради одреден тест, ама како што кажав се случуваше ретко и не ми правеа проблем па да морам да се преправам дека сум болна или нешто такво.

За одмор па, искрено не е крај на светот ако 5 дена му се продолжи распустот на детето, ниту ќе изгуби нешто многу од учењето ниту ќе се расипе.Многу повеќе други работи играат улога какво ќе ви испадне детето - дали ќе биде амбициозно и ќе учи, од тоа дали некојпат ќе го ослободите, апсолутно не е страшно се' додека не почне да го злоупотребува тоа.

 

Ни се случи кај ќерка ми во школо од 25 деца да бидат присутни 9 .
Не е во ред 16 деца да одат на зимување во исто време ,за време на школска година.
Иако школото е криво за ова.

 

Се случуваше често последнава недела, особено кога правеа тестови. И тоа на онлајн наставава. Јас ослободувам дете само ако има навистина причина. Зошто да си мисли уште на 11години дека ако не научам, не.напишам домашно, мама ќе среди се и ќе се спасам. Од една страна кога гледам што прават некои деца и родители ми е мака што сум строга ама се надевам ќе се исплати да биде независна иодговорна личност. Баш имаа час за муабет што не научи онлајн наставата, децата беа искрени, да лажеме и препишуваме (ми падна интернет ми снема струја). Надвор од темата но сепак мислам децата да научат што е одговорност и да си сносат последици ако не си завршат обврските. Ама за жал се повеќе гледам секој гледа некако да се спаси.....

 

Мене моите ниту еднаш низ целото моето школување не ме ослободија од настава За настинка никако, да не зборам за вадење од тестови и испрашувања. Понекогаш сакав да испаднам добра глумица, па пробував да ги излажам моите, ама не ми одеше, па пак си одев во училиште.
Инаку сум била сведок и на не одење во училиште само затоа што им било ладно преку зима

 

Тоа е исто како да речеш дека за оние што сакаат навистина да работат, јавната куќа или нарко лабораторија ќе биде свето место.

Зборот училиште е премногу општ и широк поим.
Постпои училиште и училиште, наставници и наставници, деца и деца.... Некои деца се малтретирани на училиште(врсничко насилство - било физичко или вербално, сексуално вознемирување...), други не умеат да се соочат и да го преработат односот на некои од наставниците кон нив, па се обидуваат да ја одбегнат болката преку не одење во училиште. Секако тоа не е решение, но треба да се земе в предвид дека проблемот не мора секогаш да биде едноставно мрзливост или разгаленост туку дека може да има и други причини и не е сегиурно дека детето ќе биде веднаш подготвено така лесно да ги изговори.

Во основно имавме 3 такви ученци, 2 девјочиња и 1 машко. Сите беа одлични ученици. На одмор наместо на крајот од школската година 10 јуни, заминуваа недела дена порано. Но сите писмени беа направени. Тоа траеше со години, нивнниот успех не се менуваше.

До односот во семејството е, не до одморот...

Тука би се сосгласил со мислењето дека во еден два наврата може да помине така, но треба јасно и внимателно да му се објасни зошто тоа не е во ред и дека нема да може постојано така да прави.

Во текот на основното и средното образование лично бев сведок на зголемено суеверие кај некои деца кое обично не даваше резултати (пред тест бацуваа се крстеа три пати и изговараа разни молитви, некогаш од повеќе религии за да „фати„). Тоа тие го правеа бидејќи не го разбираа (а не го разбираа бидејќи никој соодветно не им објаснил) како всушност функционира системот на оценување. На пр. дека постои писмено и усмено по некои предмети, на пр. што е тоа всушност тримесечие? Зошто некои саботи се одработуваат и кој одлучува за тоа? (мислевме дека тоа е инает на наставничката и сл.)и уште многу други работи.

Да не зборам за тоа дека некои професори имаа свои непишани но строги правила како на пр.„Кому не е јасно? - крева рака ученичка нејзе не ѝ е јасно, професорот ја скорнува на табла да објасни што тоа не е јасно?!?!?! за на крај да ѝ стави единица бидејќи не ѝ е јасно, па осмели се ти друг пат кажи не ми е јасно... другите ученици доколку знаеа да објаснат не им ставаше никаква оценка во истата ситуација (да речеме 5-ка).

Сето тоа може да биде причина кај некои деца да се акумулира отпор и потреба да се одбегнат малите и големите непријатности кои ги носеше школската година.

 

what? Ако е болно да ама инаку не.

и јас се сложувам со цитираново.

Да ги прочитам подоцна и другите коментари па ќе пишам поопширно. Ама како и да е денес децата ептен се размазени и збеснати во поглед на училиштето и на крај не чини учителката директорот предметот школото....

 

Јас отсуствував само при болест и смртни случаи. Моето дете е мало. Не оди на училиште, но ако некогаш отсуствува ќе биде оправдано, не за глупости. Јас сметам дека е оправдано секое отсуство за кое родителот смета дека е во ред да отсуствува. Дали е тоа одмор или нешто друго е целосно небитно. Децата се наши и ние сносиме одговорност за тоа што ќе им го дозволиме.