Партиципација за факултет

Во време на Југославија, што ќе ти смени?!

 

Апсолутно се менува.
А не кажуваш дека за време на Југославија и студирањето било бесплатно, и студентските домови исто така?

Менува и тоа што што во време на Југославија било дозволено студенти да работат легално. И над 16 години.
Хрватска го има системот од Југославија наследено. Кога им кажам дека државата ме присилува да бидам зависна од родителите додека излезам од факултет никому не му се верува каква држава е оваа кај што мора родителите да ги студираат децата. Има студентски работи кај што државата плаќа придонеси и студентите одат да работат и студираат. Близок мој еве пред магистерска е, и работи и редовно полага. Целото негово друштво и работи и студира. Некои се веќе и на менаџерски позиции, и сопствен автомобил си имаат. И се по ред.

Во Македонија не е дозволено легално да работиш како вонреден студент, значи само на црно можеш нешто. И ќе изгубиш и стипендија, и место во студентски и статус на редовен студент, и се по ред ако те фатат како работиш.

Наместо да се борите за подобрување на правата на студентите, вие ги напаѓате нив наместо државата која изградила систем во кој студентите се зависни од родителите.

 

Добро е што знаеле да кликнат, јас имав пред неколку години работа со професорка која кординаторката ја викаше да и уклучи и исклучи и да префрла од усб материјал за предавање, не ми се веруваше што гледам.

 

Го истрескав од ракав. Факултетот во мое време се плаќаше, како и денес. Имаше приватна и државна квота, ама бесплатно не беше. Работев на црно, впрочем како и 80% од македонците. Плата во плик не е тајна, туку сурова реалност.

 

И студентските домови се плаќаат денес?

 

Оценката не секогаш го одразува капацитетот и способноста на студентот. Постојат икс причини ради кои може да потфрли у одреден семестар и ако нема доволно средства ќе треба да се откаже од студирање пошо 1000 еура е партиципација? Сори Били не се сложувам со ова.

 

Како не можат да работат??
Можат да работат легално.

 

Во наше време (мое и твое отприлика) не можеше да си вработен и редовно да студираш, мораше вонредно. Прилично сум сигурна во ова.

 

Никогаш не ни можело да си у регуларен работен однос ако си редовен студент, за вонредните правиме муабет.

 

По кој закон тоа?
Студентска работа на редовни студенти под 26 години не е регулирана.

 

Потполно се согласувам со ова.
Многу измени се правеа со години наназад и се уште се прават, ама од се јас само едно сфаќам дека се потврдува она што го велат ако сакаш да уништиш една нација- уништи и го образованието.
Дека е до нешто друго, си е.
Кога образовниот кадар се обновува по политичка наредба и партска основа, а не според квалитет имаме кадар каков што имаме. Имаме ученици- учени недоучени. Имаме студенти кои се неписмени, кои немаат воља да загреат сполче, кои одат на испит како паднати од Марс, само да препишуваат или полагаат со дадени прашања и одговори. Имаме студенти кои однапред знаат каде и што ќе работат без ден искуство и знаење и студенти кои само гледаат да заминат од тука.
Според мене да ви кажам од искуство студирањето високо образование кај нас не е прескапо, само не е доволно квалитетно за тие пари и време кои ќе ги посветите. Од тука следи фактот дека едно е формалното образование кај нас и како такво наметнува неминовна потреба своеволно да го надоградувате со неформалното образование.
Продискутиравме за цени од државна квота и кофинансирње.
Еве вака јас за прв пат запишав факултет во време кога во државна квота не се плаќаа студиите, ама ако не се фати услов за следната година пишуваш квадрат и влегуваш во приватна квота која во мое време беше 1500 тогашни дојч марки, а за генерациите пред мене изнесуваше цели 2400 дојч марки.
Е сега во државна квота во главно влегуваа одредени елитни глупации на студенти и тие кои со месеци уплаќаа подготовка од наставници со приватни часови кои вака или онака влегуваа во комисии за составување прашања од приемните испити и знаеја какви би биле прашањата. Па кога ќе пресметаш колку фрлаа на часови, кои се разбира беа се поскапи колку поелитни беа наставниците, слично им доаѓаше како во прва година да се запишале во приватна квота со кофинансирање.
Предноста беше ако си во приватна квота и фатиш услов на време за следната година се ослободуваш од партиципацијата и влегуваш во таа државна квота.
Делумно се ценеше трудот на тие што навистина сакаат да учат.
Ама пак ќе ви кажам денес високото образование не е прескапо како некогаш, само многу е опаднат квалитетот на образованието гледано од секој можен агол.
Сепак тој што сака да учи ќе најде начини да се снајде и на ѓаволот дупката ќе ја пронајде, а тој што не сака да учи ќе најде сто изговори да не учи заради многу препреки кои може на прв поглед се големи ама не и нерешливи.
На крај секој со своето искуство, начини на снаоѓање, желби и амбиции.
Мене во денешното образование ме загрижува огромниот пораст на кадар кој се одлева надвор и сака да замине. Фокусот е како да го задржиме тој кадар да сака да остане и се развива тука.
За таквиот кадар сметам дека треба еден олеснителен и мотивирачки пакет од бесплатно образование.
Дека па и се не е е дај му бесплатна едукација како во мое време и тој по таа едукација заминал во странство, а државата вложувала во негова едукација, кинела од некој кој гледал да учи, работи и се надоградува тука за него, за да тој во странство да вложува и го унапредува нивниот систем.
Има многу за дискусија на оваа тема и многу убави мислења претходно напишани и дај боже да чита некој од МОН и да примени берем нешто од тука и примедбите и подобри за идните генерации, за доброто на сите нас.

 

Јас кога се запишував на факултет (за Правен зборувам) државна квота беше 200 евра, а приватна 700 евра. Јас бев во таа втората. Во мојата група 80% беа во приватна квота примени. Претежно беа од внатрешноста. Многу се откажаа. Не можеа да издржат. Многу трошоци - книги, партиципација, пријавни листови, кирии, јадење, и др. А родителите не им беа баш со високи примања. Имам и школска која беше одлична ученичка, ама нејзините немаа пари за да ја запишат на факултет.

Редовен студент може да работи само со пола работно време.

 

Каде тоа? Во закон за работни односи стои дека редовен студент не се смета за невработено лице и дека ученици и студенти смеат да извршуваат само практична работа во рамките на образовната програма.

 

Другарка моја работеше така. Пријавена на 4 саати. И јас се чудев. Ова беше пред 6 години. Работеше и паралелно студираше.

 

Не може ни сега, ама благодарение на нашите шефови кои гледаат на секаков можен начин да се избегнат придонеси, лесно е да работиш. Кој ќе знае?! Никој.

 

Уште може да работиш по 4часа, баш има агенции преку кој се вработуваат студентите

 

Споделете некои од тие агенции тогаш, ќе им се најдат на студентите.

 

Ама па не може да очекуваш некој сто пати да го паѓа предметот и да се жали зошто го плаќа!

 

Може да се регулира.Да прават проверки.
Може да има разбирање за студенти кои почнале послабо да учат доколку имаат оправдани причини(болест и/или недостиг на финансии) и доколку приложат документи како доказ.
Муабетот што го почна @Billy Idol не е за студенти кои потфрлаат поради оправдани причини,туку за оние кои идат ради реда на факултет,кои се мрзливи и со врски доаѓаат до диплома.
Не е во ред мрзлив студент да му го зафаќа местото на некој кој е вреден.

 

Прва работа- кај нас не е проблем партиципацијата, кај нас е проблем воопшто целиот образовен систем.
Тргнете од тоа дека на факултет може да се запише секој, без разлика на претходен успех.
Да завршат можат 80% од запишаните.
Дури примаат мито професорите, даваат оцени на лепе очи бидејќи татко ми е познат бизнисмен, директор, влијателна личност, додека праксата е сведена на минимум а бубаме теорија од скрипти со 500 страни, ќе излегува се' понеспособен кадар.
Јас тргнувам од себе, да не се пронајде некој навреден.
Со оваа пракса што ја имам стекнато досега, не се чувствувам способна за работа. Што дека од теорија се' имам положено.

Имаме институции каде за авторитетен професор се смета тој кај кој што од 50 студенти, 45 се паднати. Страв и трепет меѓу студентите. Иако се' положував на прва, со добри оценки, имаше една ваква прочуена професорка кај нас на факултет, чии предмет го оставив за последен рок бидејќи немав воопшто желба и мотивација за учење. Ај што тие двајца што ќе положеа беа со минимални поени, туку беше и крајно незаинтересирана, од целиот материјал, можеби само 10% ни имаше предадено.Си викав што ако учам, секако ќе паднам.
Ете каква мотивација им даваат на студентите за учење.

Друго, од неколку студенти, мајките облечени по мантил одеа со индексите да им земат оценка на ќерките и синовите (кои патем во иста болница работеа со професорите)
И баш тие имаа просек над 9, и ја земаа највисоката стипендија. Се прашувам зошто?

Нас ни треба една целосна промена на образовниот систем. Од кадар, до програми, критериуми за упис.
Камо единствен проблем да беше партиципацијата.