Писмено или усно одговарање?

Ни тоа ни тоа леле Но кога би морала да одберам, дефинитивно усно. Колку трема ме фаќа од писмено не е можно. Пред тест шеќерова вода пијам дома за да се смирам. И мислам дека преку усното повеќе може да се процени дали ученикот учел, а и се побргу поминува. Кога ќе се збркаш нешто на усно професорката ќе те поправи или ќе ти каже не е така, а на тест кој ќе ти каже дека не е така ? Ќе си пишуваш ти мислејќи оти е точно И најкатастрофалните ученици на тест можат да препишат нешто, ќе прашаат некој до нив и ќе извадат повисока оценка, додека на усното кога ќе го испрашат ќе си ќути и ќе се воочи за која оценка е. Колку ќе бев задоволна да не постоеше писменото проверувањее

 

дПисмено, дефинитивно! Одсекогаш сум сакала да пишувам. За зборување, прва одпозади сум. Си ќутам и слушам.
А, за лесно, не ви е виновно испаршувањето какво е, туку колку знаеш.
Ако наставникот те поправа, спиред правило би требало да се има 4. Го знам тоа зошто мајка ми е наставничка.

 

Ако имам научено сеедно ми е дали писмено или усно. Ако немам, ќе си наоѓам замерки.

 

И усното и писменото одговарање имаат свои недостатоци и предности.
Пред некое време да ме прашавте, ќе ви одговорев писмено. Полесно ми беше да решавам тестови. Но, сега мислам дека усното одговарање е подобро.

 

Зависи кој предмет. Историја, географија, биологија е многу подобро усно да се одговара оти тоа се сепак лекции. Е сега јас имам предмети кои не верувам некоја од вас да ги има а тоа се дизајн и моделирање, конструкција, технологија и слично, тука е подобро псимено оти сепак се работи за цртање и такви работи и професорот неможе да те оцени додека не се научиш правилно да го црташ тоа што треба точно до сантиметар и без грешки. Тука се и странските јазици повеќето од нас учат англиски и германски а некаде учат и руски и француски ама овде се добри и двете опции. Писмено за да увиди професорот дали ученикот знае правилно да ги пишува зборовите и да сврзува реченици, усно за да види како го зборува јазикот нели јазик како јазик треба правилно и течно да се зборува. Математиката и македонски е подобро писмено од причина што има ученици кои се средно а сеуште незнаат да пишуваат како што треба. Мислам на тоа дека безразлика дали се пишува на компјутер или рачно многу е важно да се внимава на некои работи да се знае каде треба точка, запирка, прашалник, извичник, празно место а најчеста грешка една реченица е долга 1 метар без точка. Истото можете овде на форумот безразлика дали е од телефон пишувано или во брзање треба да се почне со голема буква, запирки, точка да се знае каде почнува една мисла а завршува друга. Математика се знае задачи се решаваат писмено.

 

Мене ми е подобро писмено одговарање. Плус имаш поголема концентрација и никој не ти смета, секој си гледа за себе. На усно одговарање и не сум толку добра, бидејќи нели, пред сите одговараш, и сите тебе те чекаат да дадеш одговор на прашањето/да ја раскажеш лекцијата, а, и поголема трема имам, па да не згрешам, па ова, па она.

 

Многу зависи од самиот професор, како и од предметот.
Двата начина на одговарање имаат свои предности и недостатоци.
Генерално сметам дека писменото е многу поефикасно и подобро од усното. Од проста причина што многу пати кога сум одговарала усно, наеднаш ќе сум се блокирала, а поголемиот дел од професорите се за жал такви какви што се. Сакаат како песничка да им го рецитираш материјалот, а ако и најмалку се збуниш значи дека ''не си учел доволно''. Не е суштината брзо да зборуваш за да покажеш дека си вложил напор за да го совладаш материјалот, важно е да знаеш што зборуваш дури и тоа да е бавно. Од друга страна има и такви што имаат малку повеќе разбирање, а кои се ретки, па нема веднаш да кренат револуција.
За среќа го пребродив тој проблем, но сепак си останувам на писмено одговарање.