Во својот нов роман, Бачиќ раскажува за тајните на семејното минато и за судбината на жената што својот живот го жртвува заради љубовта. „Писмото на госпоѓата Вилма“ е чувствителна приказна за љубовта и за пријателството. Оваа е нова книга на Јелена. Ја читал некој или уште не стасал ?
Ја немам сеуште прочитано, а многу сакам. Ми се допадна Рингишпил, а за оваа имам прочитано добри критики, се надевам е добра. Прва прилика и ја читам.
Книгата ја читам моментално , при крај сум и можам да кажам дека сум пријатно изненадена од тоа што го читам. Го прочитав и Рингишпил кој за мене беше роман со многу пропусти но тоа во друга тема. Книгава остава без здив. Не е праволиниска, таман кога ќе мислиш дека го знаеш крајот со секоја страна откриваш нешто друго. Препорачувам.
Прекрасна книга! Искрено не очекував вакво нешто, се изненадив.Ептен добра приказна, неможев да ја оставам ја прочитав за 2-3 дена.Рингишпил ја немам читано така да неможам да правам споредба но се надевам дека ќе биде исто толку добра како оваа.
За разлика од претходната,Рингишпил,оваа повеќе ми се допадна. Рингишпил ми беше по срцепарателна,драма со глорифицирање на хероината,додека оваа ми остави многу убав впечаток.Многу реална,потресна приказна со комплицирани семејни односи, помеѓу топлиот балкански менталитет и ладниот запад. Ја препорачувам.
Ја прочитав прво оваа, па после Рингишпил. Прекрасна книга што се чита во еден здив. Не знам што повеќе да додадам, но сите ликови, содржината и пораката се' си е на место!
Ја прочитав оваа книга а подоцна Рингишпил.Мислам дека Рингишпил е на прво место но не би рекла дека и писмото на г-ѓа Вилма не е добра книга.Почетокот ми беше доста интересен но како се наближуваше крајот веќе знаев што ќе се случи,сите среќно си живееја до крајот на животот шала на страна,се на се ми се допадна книгава
Ја прочитав,многу добра книга,па ја препорачувам.Ја прочитал некој ? Го делиме мислењето со некоја феминка ?
Јас ја имам прочитано и можам да кажам само дека е многу, ама многу убава книга! Се чита буквално во еден здив Алал да и е на авторката! И оваа и "Рингишпил" се предобри, само што мене "Писмото на госпоѓа Вилма" ми е поинтересна Ја препорачувам на секој што сака да потроши 2-3 дена на нешто што вреди
И двете ги прочитав и сега се мислам да ја пронајдам и новава да ја прочитам, ми се свиѓа начинот на кој пишува и ме инспирира многу, ама многу. Не можам да кажам која е поубава!
Книгава, малку е да кажам - интересна. Малку е да кажам прекрасно љубовно четиво за вистинската љубов, затоа што не е книга за конвенционална љубов. Глупаво е да кажам оваа книга ми е поинтересна или помалку интересна од другите на Јелена, затоа што навистина се ежев додека го читав секој настан, секоја случка, секоја болка, и ја прочитав за 6 часа. Стилот не ме воодушеви, освен што е едноставен и ме нервираше усилениот начин на прикажување на занесениот професор по книжевност, демек професор. Идејата - не можеме да избегам од тоа кои сме, никогаш, особено кога семејството наидува на љубовен чвор и љубовта не тече непречајно... мајка према дете, татко према дете, дете кое има улога на родител, родител кој е отуѓен, чичко кој е и родител и сопруг на жена која не е негова, кукавица која си го спасува семејството, но барем е способен за тоа за разлика од другиот. Страшно добра испреплетеност на настаните, особено на семејната констелација која воодушевува. Не верувам дека и авторката е свесна за мастерпис од делото и за тоа како магијата на љубовта, онаа универзална љубов, а не романтичарска прави - ЧУДА, со оглед на нејзината белешка дека се работи за вистинска семејна приказна која успеала да ја преточи. Сакам да навлезамво психолошката интрига во книгата чија вистина си ја живее секој од нас, ама навистина буди голема потреба да го знаеме своето минато за да ги разбереме луѓето кои толку многу ги сакаме, но и мразиме, иако ни се крв, па полесно ни е да ја држиме дистанцата. Гизелда е секако несреќникот кој нажалост е потомок на братот кој најмногу и се одликува на самата Гизелда која нема свои потомци, па така и внуката го презема тој јазол... за жал. Магда умира од истата причина како и нејзината мајка - не болеста, туку огорченоста и христијанските пранги на морал кој често пати негира љубов, а не дека ја немаат љубовта во себе. Пораката е - знајте си го семејството и сфатете ја сечија огорченост, болка и тага, не сте никои за да го осудите вашиот татко или вашата мајка или некоја баба или некој ваш дедо... Секој се однесува најдобро што знае и мисли дека знае дека е најдобро. Прекрасна книга, само ако се препуштите и не ја читате како настан во настан, случај во случка и дозволите само да ве забавува.
Прекрасна книга, ја прочитав летото. Се чита во еден здив, авторката има лесен стил на пишување и не можеш да ја оставиш книгата. Прекрасна приказна, изобилува со различни настани и се доловени два комплетно различни периоди на живеење. И од мене една топла препорака за оваа книга.