Плачете ли на филмчиња?

да но многу ретко

 

Остајте ова плачењево, ама јас се изнасмеав на хорор филм.
Мислам A nightmare on Elm Street беше, незнам дали ме прифатија будалите, или нешто друго. А другарка ми ми пишува порака на телефон, што ми кажа за филмов, неможам во вц да идам на раат.

 

кога бев мала се сеќавам плачев на еден филм со вонземјанец паметам научниците правеа некои анализи,а пак тоа каква фаца тажна имаше лелееее кога си зедов да плачам ... A сега плачев само на tres metros sobre el cielo.

 

Дека се имам натажено до крајна граница да но никогаш не сум заплакала на филм

Спојлер

Барем досега ,а за натаму незнам

 

да

 

Ако е навистина тажен филмот да,знам да заплачам.Но само кога сум на само. Во друштво никако неможам.

 

мхм.........многу сум сентиментална..........се соживувам со филмот!!!

 

Ретко се случува,само на тажни филмови ама ептен да се.Солза, две пуштам-не се давам лесно

 

море како у последно време ме тера се на плачење плачам на секој филм уште малку ке плачам на вести на сител
иначе вчера го начекав титаник на А 2 и без разлика што сум го гледала филмот 20 пати пак плачев

 

Коа сум сама... ИНаче пред моиве никогаш

 

Хаха значи не сум била единствена. И јас се изнасмеав и тоа на истиов филм. Ама ептен смешни сценки ми имаше

 

Кога гледам некој филм сама, ми се случува за заплачам. Ако ептен се соживеам со приказната, и тоа го сметам за нормално нешто... Исто така и пред најблиските другарки не ми е срам да заплачам.

А ако сме некое поголемо друштво не се осмелувам да заплачам и стискам заби... Исто така и пред моите никако.

 

Само на три филма:
1.Легедарниот животот е убав.Неможам да не пуштам солзичка при крајот.
2. Јас сум Сем. Плачев како дете и уште плачам кога го гледам
3. Waiting for Forever- не плачев-ЛИПАВ! Се излигавив како плачка најголема. од почеток до крај. не ме погодила до сега никоја љубов толку. Стварно се заљубив во начинот на кој тој ја сака. Се фасцинирав. НИкогаш нема видено поисрена и почиста љубов. Признавам, романтичар сум од време на време

 

Да! Ама не на некои романтични, и на крај едниот умира и такааа. Тие ми се комедии. Особено Титаник кога паѓаат луѓето и еден се удира во перките. Омилена сцена!

Многу се соживувам со филмовите, ако се добро смислени, со добри глумци. Па, и ако се по вистинска случка! Пример, секогаш си плачам на Троја. Или на Ана Франк. Очекував да ми биде глуп како книгата, ама многу згрешив.

Инаку, не плачам пред други. Всушност, не гледам филмови со други.

Едит: Што заборавив! На My Girl, кога плаче девојчето и јас со неа плачам.

 

уфф и тоа колку
последен филм што го гледав беше P.S I Love You леле значи филмот траеше скоро два часа значи два часа плачев а особено на сцената кога се присетуваше како се запознале абе таа вечер мислам дека пресушив ххаххахахаха

 

оохххххххххххоооооооооооооооо поготово на турскиве серии со мајка ми растураме, голема плачка сум си само кога сум у друштво гледам да се воздржам

 

си плачам признавам плачка сум коа станува збор за филмови со тажен крај

 

Јас, како многу голема плачка, плачам на се и сешто, а посебно на филмови.
Плачев на: In the name of the father, My immortal beloved, Requiem for a dream ( ептен ми падна жал за бабичката), P.S. I love you, I am Sam.....и на многу други, ај сега да не претерувам, доста се овие.

 

Последно плачев, уствари не не плачев, липав на Hachi: A Dog's Tale. Инаку не ме растажуваат лесно филмови, ретко кога ми доаѓа солза во око, а и да ми дојде не ја пуштам ама на Хачико ахххх се изнаплакав

 

Даа.. редовно е тоа.
- A walk to remember
- Dear John
- Titanic
- P.S. I love you