Плачам плачам, што да правам ако ме мава некој емотивен период кој начесто ми го предизвикува пмс-от, ама плачам и чисто онака ако ме трогне многу тоа што го гледам.
само шо се преплакав, значи напраив море под кревет и за тоа е виновен филмот http://www.youtube.com/watch?v=HP4NxUFgFrs
Лелеле и јас на овој филм се расплакав убаво.. Иначе плачам и убаво ми е кога ќе се исплачам, сега ќе си најдам некое такво филмче за плачење
ептен е добар. Приказната му е... има и книга од Николас Спаркс, по неа е и сниман филмот. Ама каков е тој типот, со тие очињата лелееее.. Само заради него го имам по милион пати гледано филмот [/quote] Дааа и ја го имам плачено филмов премногу е добар и го гледам секогаш кога можам а тој дечкото тој е СОН и ја сакам еден таков инаку плачам и на The parent trap (родителска замка)
Не плачам. Освен ако нешто не ме погоди ептен, директ в срце Ама се воздржувам да не плачам, посебно ако сум со друштво
Имам плакано само на неколку филмови. Не сакам многу романтични и љубовни филмови ама има исклучоци. Плакав на A Walk To Remember, Titanic и The Man In The Iron Mask. Мислам дека се толку.
Туууу. Чим плачев кога Бену од Шеки (Дадо Шехрезад ) го изгуби бебето, сфатив дека немам критериум за филмоплачења. Си цивкам најчесто на љубовни романчиња, некогаш и не, зависи до моментот, и до тоа дали треба да добијам. За тој свечен чин, многу фактори влијаат.
Редовно! И многу мрзам коа гледам со некој филм и коа морам да го стискам, а кога сум со сестра ми си цмизрдиме и двете. Мислам само на тажни и трогателни сцени, се подразбира.
the notebook http://www.youtube.com/watch?v=S3G3fILPQAU ако го немаш гледано,види го,јас се отепав од плачење
