Плачка сум си јас. Си плачам на филмови, така ја дубоко емотиовно растроена особа сум, се припотресувам. Шта чеш, ја сум или ептен бело или ептен црно. Или ептен ќе се смеам, или ќе се испорасплачам.
Посебно кога сум во ПМС. Тогаш ни ролна тоалетна хартија не ми врши работа Во другите периоди јунацки се држам. Јас плачка?!? Ма неее
Во последно време да, којзнае што ми стана будало девојчиште, многу станав емотивна порано се смеев на тие што плачеа на филмови , сега мене ќе ми се смеат изгледа
Плачам бе многу плачам неќам кога сум таква ама шо да прам една солза да видам и одма почнувам и јас За жал така е и во секојдневието
Редовно.. и за најмала ситница си плачам. Често пати дечко ми ќе ми се смее додека гледаме заедно некој филм/серија, а и веќе знае пред време кога некоја ситуација ќе ме расплаче па ме буцка
И кога е со среќен крај и кога е со тажен крај јас ваква сум ...плачка сум што да се прави,ситница ме растажува и солзите навираат сами.
Па знам да пуштам по некоја солза додека гледам филм,но ако сум нешто била растревожена од претходно.Досега имам плачено на Титаник,не плачење-плачење,само по некоја солза. А да и ќе заборавев ама тогаш имаше крокодилски солзи на филмот „Три метри над небо“,филмот е прекрасен и сега ќе има продожение Желим те па се надевам ќе бидат заедно
Моментално ми текнуваат само Титаник и Сексот и градот 2 ко се смирија Кери и Бер.Сигурно има уште некои кои ме растревожиле ако ми текни ќе допишам
Мојот одговор е Да.Ако сцената ептен ме погоди не се обидувам да се воздржам од солзите а и плус ако е зачинето со тажна музика..уф уф уф Пред некој ден плачев на еден љубовен филм кој имаше трагичен крај како девојката си заминува во странство и така.. Ама не ми текнува како се викаше,бидејќи една третина од филмот пропуштив !
Јас бидејќи сум си плачка па речиси на сите филмови си имам плачено. A walk to remember Titanic Sweet November Notebook Remember me My sister's keeper P.S I love you If Only.. E така на сите овие си се имам расплакано...
Кога ќе допре до мене некоја тажна сцена. Онака баш кога ќе се внесам во филмот. Плачење не баш, но ми се насолзуваат очите.
Леле и јас плачев на крајот ла лисјата! Хаха, не ми се веруваше значи. На толку тажни и романтични филмови немав заплакано, баш на лисјата ли?! Дома ми се смееа. Иначе кога гледам тажни филмови само ми се насолзуваат очите, а никогаш немам така силно заплакано.
леле секогаш кога гледам филм и ако има нешто што ме допира си плачам еднаш со дечко ми кога глеавме филм си лежев на неговот рамо и ми паѓаа солзи, се заврте и ми рече леле не плачи те молам, пожално ми изгледаш ти, него филмот хаха
Не да плачам,се утепувам плачејќи.Тежок емотивец сум,а и плус кога ќе се внесам во некоја сценаа ауу .
Не плачам, може само да ми се насолзат очите, сепак филм е, не е вистина, нема зашто да се плаче нешто ваау. На тажни сцени секој се натажува, верувам, но за плачење па и не баш секој.
