Плачете ли на филмчиња?

Ехеее и тоа како си плачам

 

И на комедии и на трагедии и на глупави детски филмови!

Ако ми се погоди некоја сцена која според мене е трогателна (а подобро да не ви кажувам што се е за мене трогателно ) солзи како од чешма...

Ах емотивец сум невиден иако никој нема такво мислење за мене

 

Лелеееее не можам веќе! Преска пак ќе се расплачев и тоа на Минута во Њујорк! Па аман веќе!
Ова што ми се случува во последно време... плачам исклучиво на среќни сцени, да напоменам.

 

Да плачам на филмови и тоа како,а филм на кој секогаш ќе се сеќавам на кој се утепав од плачење е не знам точно како се вика вистинска приказна е за една девојка која лизгаше на мраз се вика Оксана Бајул и девојчето од мало се запиша на часови по лизгање и баба и ја носеше.Таткото ги оставил нејзе и мајка и.Кога потпорасна баба и почина набрзо потоа мајка и се разболе и почина девојчето константно напредуваше со лизгањето и почна да се натпреварува и освои многу медаљи што и вети на мајка и,Откако остана сама ја сместија во семејство милсам дека во Чешка беше и тоа мало девојче се усоврши и стана вистински лебед и беше олимписки шампион.Ви го препорачувам филмов колку беше само упорна Оксана затоа и успеа.Еве дел од филмот
<object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/qr5vEjBNKtk?fs=1&amp;hl=en_US"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/qr5vEjBNKtk?fs=1&amp;hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>

 

Не плачам - рикам,буквално

Иначе сум доста емотивна личност - плачам на што стигнам

 

Да, и тоа речиси на секој филм. (велам речиси бидејќи на комедии не плачам ) Било да станува збор за тажни или пак среќни сцени.
Сега последен пат на Eight Below ..

 

мислам дека последен пат кога плачев на филм беше кога го гледав P.S. I love you!

 

Уф! Шмркам на секои 15 минути. Последен пат плачев на Twelve...мислам така се викаше филмов...Нешто дроги, трагедии, драми...Убаво филмче, ама така малце..како потресенка бев кога ситгна до Конац. Сепак...кога сум со него, се контролирам... Иако еднаш на една апла потресна сцена го фатив како му се насолзија очите и него, а јас пуста у себе 5 минути си повторувам „ само филм е, само филм, само филм е“ ...И се вртам, кога гледам блеснати очињата, малце поцрвенето носето... И ми дојде да го разгушкам...и да му се посмеам малку
А он нормално,со фаца “ ништо не се дешава“...дискретно си се подприбра и храбро ми се насмеа и ме завлече да ме гушне ...

 

Последен пат заплакав на Despicable Me и Love and other drugs.
Нормално, во удобноста на мојот сопствен дом , ја бре не ти се мрсулавам по туѓи куќи.

 

Во последно време плачам на филмчиња,на песнички,не ми треба некој посебен повод,некоја хиперсензитивност ме зафатила-страшно!!! :'(

 

Охооо, нормално дека плачам. Емотивец плус човек. Не сум јас Микроби кој не го сака дури ни Пепе и бисерите (иако така ни се чини).

Плачам обично на реални филмов, не плачам на оние типични американски романтики, затоа што обично ми граничат со тешка патетика. Иако исклучоци секогаш може да се најдат.

Најмногу сум плачела на Requiem for a Dream, значи филмов толку ме трогна што останав вкочанета во фотељата саат време откако го догледав и не можев да ги сопрам солзите.
Многу плачев на The Fountain заради многу работи, воедно во последно време не поднесувам филмови каде некој умира од рак
Еднаш се истурив на еден преубав ирански филм - Children of Heaven, кој не го гледал му го препорачувам да си го симне. Поезија на платно!
Дури и на Sense and Sensibility си плачев онака заедно со Кејт Винслет и заедно си ја рецитирав низ солзи Shall I compare thee to a summer's day...

Последен пат се изнаплакав на The Stoning of Soraya M., значи душава ја истурив, пред се затоа што е реален филмот.

Убаво ми е да си плачам на филмчиња, што да не

 

На овој се утепав од плачење! Мајли Сајрус и плачење - шта да ти причам( ), ама тажен ми беше

 

Плачам на книги, на филмови, на реклами, на спотови, на емисии, на песни (да не правам муабет колку плачам)... Така да јас сум ви една гоооолема плачка. Особено кога сум во ПМС.

Ама, плачењето кај мене е скришум :geek: ...

Случајно круната да не ми падне де

 

Цмиздрав ко невидена... Дури и на среќен крај .. Ама кога ќе сум сама, а во друштво плачам на стварно тажен филм пример како Титаник... Го гледав со другарка ми и брачетка и уште непочнато луѓето да умираат јас си почнав да плачам....

 

Охоооооооо не да плачам,извори...Последен филм што го гледав е Хачико тоа кученцето и ептен ми беше тажен филмов.

 

Најмногу имам плачено на Животот е убав

Значи, буквално секогаш кога го гледам ме трогнува филмот.


Исто многу имам плачено на Титаник, секогаш кога го гледам издржувам се до моментот кога Леонардо се пушта од неа и умира


А инаку си плачам јас многу често на филмчиња, ама зошто да се стегам кога така си ги пуштам емоциите на слобода

 

Сум плачела на

Шлиндеровата листа
Животот е убав
Ноутбук
Валк ту римембер
Хачико
Mемоарите на една гејша
PEARL HARBOR
Титанк(ко маааала кога бев 7-8 години)

 

Мене па на "Requiem for a dream" солза не ми капна... Ама затоа после 2 дена бев како здрвена, го сонував филмот, цело време ми се вртеа сцените без престан. И до ден денес овај филм ми има најмногу последици оставено, кога и да го слушнам зборот дрога ми се премотуваат Џаред Лето и Џенифер Конели... Не знам како на дрогираши после онај филм пак му се прима дрога, навистина не знам...

Инаку јас најмногу имам плачено на

Колку пати и да го гледам како кнедла да имам во грлото, после неколку добри саати ми требаат да се стабилизирам. Дензел Вашингтон е ѕвер од глумец, факт.

 

Инаку не сакам да плачам.Не знам зошто,но кога се работи лично за мои проблеми тешко солза ми потекува..Се чувствувам патетично.Па така единствен начин да се ослободам од вичокот солзи е да изгледам некој тажен филм.Обожавам тажни драми.Моите спасители..Имам гледано многу.A walk to remember,Sweet november,The notebook,Titanic,...оние кои веќе се етикетирани како тажни филмови..Ама никој и ништо не ме расплачува како потресна Азиска драма. I give my first love to you,е јапонска драма која можете да ја најдете на Zamunda,и верувајте ми кога ви велам дека малку ќе ви бидат 10 тоалет хартии за да си го издувате носот и да ги избришате солзите..Нека се земе во предвид фактот дека е прпорачан од тотален НЕПЛАЧКО..Други драми кои ќе ве расплачат се..A moment to remember и More than blue..

 

Плачам ако е тажно ама само ако сум сама