Од прозорот на мојата соба се гледа (задниот дел на) куќата и дворот на комшијата Ролетната на прозорецот секогаш ми е дигната затоа што мене погледот ми е убав (не го гледам комшијата, чисто информативно ). Убаво е тоа што имаат ептен голема кајсија и е многу убаво, на пролет ја гледам расцветана, на лето разеленета, на есен кога и жолтеат лисјата, а најголема радост е кога ќе ја видам со снег покриена И навечер ми фрла сенки на прозорот. Во позадина се гледаат уште некои дрвја и небото.
Погледот низ прозорецот од мојата соба е никаков. Се гледаат гаражи,коприви и дворот од другата зграда.
Кога и да пголеднам низ прозорецот ја гледам нашата бавча и куќата на комшијата. Ќе ставам и слика во скоро време ако треба.
Од кај мене во собата се гледа баш тој дел што не му е среден во дворот на комшијата, и кокошките -.-. Затоа секогаш ми се спуштени ролетните.. А од дневна има преубав поглед.
Се гледа нашиот мал циментиран двор... Малинки,па јаболката на еден чичко што баш ретко ги посетува. Се гледа дел од др улица и се гледаат куќи.
Од прозорецот во мојата соба се гледа мојот двор а во дневната соба се гледа моето маало Можеби чудно ви звучи но имае влез од две улици од едната улица е дворот на чичко ми,а од другиот влез е нашиот двор,па сега мојата соба е од страната на нашиот двор а дневната соба ни е од страната на чичко ми дворот
Ова е погледот од прозорците на идната работна соба, за сега е соба за релаксирање. Сите сакаме да седиме на клацкалката, дури и мојата мачка и мојата кучка. Со поглед на Три круши е и слично е како во станот порано што.го имав. Балконот ми беше накај Милениумскиот крст. Ама различно е што тука е по смирено и нема галама од коли, а сепак на 3ти спрат е. (Станот беше на 13, но се слушаа колите надвор, тука можам да слушам само како птиците пеат)
Од погледот ма мојата соба гледам липи, три, прекрасни се. Бидејќи се прилично блиску не се гледа нешто многу повеќе, малку се гледа паркчето и многу малку куќата на другиот комшија. Го сакам погледот на зеленило.
Од што има толку дрвја не се ни гледа улицата. Малку дрвја од нашиот двор, па од дворот на комшиите и нивната жива ограда и ете ти ги од малку, многу дрвја. Погледот е прекрасен кога е лето, ама кога е зимо го нема тоа зеленило.
Дрвја, листови, гранки, цвеќиња. Ептен е густо. Дури и кајсии си берам преку прозорецот. Не сериозно. Кога се кренати ролетните и комарникот гранките влегуваат во собата. После дрвjата е улицата ама таа ептен малку се гледа во лето. Во зима е прекрасно! Снег на гранките, насекаде бело и убаво. Напролет е рај! Бели цветчиња, паѓаат ливчињата од дрвото, пупки, мали ливчиња. Само во есен ми е малку глупаво, бидејќи се голи гранките и се гледа патот и куќите отспротива.
Не си го сакам погледот. Всушност во никоја од собите нема убав поглед. Се гледаат улицата и куќите отспротива.
