Никој не збореше, и да знаевме од кој е подарокот (а не знаевме и никогаш нема да знаеме). Ова го кажувам после 13 години и тоа во стил: „Еднаш едни луѓе на едни други луѓе (сестра ми и зет ми) им однесоа навредлив подарок за свадба.“ Каде ти тука разбра кој бил, кому однел? Па дури и цел град да ги збори од оваа изјава? Па да ти кажам право, мене не само навреда туку и шубе би ми било некој да ми донесе такво нешто. Екстра стар сервис за чај (како оној на одамна покојната баба), употребен капак од WC школка, мртва мачка (карикирам за сликовито да доловам) и сл. се подароци за кои навистина би се зачудила и исплашила каква ли порака носат? И кој е тој, кој го сметаш за близок и го каниш на свадба за да го почестиш и да се провеселите заедно, а ти праќа вакви пораки? Уште еднаш, не се работи за пари, ниту за вкус, можел (кој и да е) и ништо да не донесе или само цвеќе од градина набрано, но свесно да донесе такво нешто... Човек да се запраша кој се‘ го сметаме за близок?!
^ Не зборам конкретно за тебе само кажувам дека не е убаво да се збори каков и да е поклонот. А зошто споредуваш сервис за кафе со мртви мачки и употребени школки за ве-це? На исто рамниште ги ставаш? Знам за каков сервис збориш, сеуште се продаваат такви, од оние со минијатурни шолји и тацни ако мислиме на истите, и има луѓе кои ги купуваат и во нив од мерак кафе/чај пијат, а други ги користат само за украс. Не мора да значи дека се од 1920-та година земени од регалот на нечија баба, ама вие си знаете...
А голема кутија наполнета со искршени делови од керамички садови, не може да речеш сервис било па се скршило зошто ништо не беше слично и имаше парчиња колку од два тањира, све тоа убаво спакувано со + бонбониера полна со камчиња. Ова беше поклон кај братучед ми на свадба, имаа и користени сервиси за кафе, есцајг во распар, гоблени, оштетени уметнички слики и сл. Како и пегла со менуван кабел, на пола увиткан со изолир. Еден куп глупости добија, овие сега ми текнуваат не знаат кој ги донел, а не сакаа ни да дознаат зошто сите поканети на свадбата биле поканети зошто биле билиски и сакале да дојдат е сега што овие исчистиле ѓубрето од дома и дошле е нешто што нив можда и ден денес кога ќе ги погледнат младите ги копка. Мое мислење е дека подарокот ќе биде толкав колку што поканетиот може да си дозволи, не можам а и не очекувам од некои роднини кои немаат да ми донесат големи и вредни поклони, уствари јас не очекувам гостите да ми ја платат свадбата, свадба ако правам ќе правам за да го прославам денот кога ќе стапам во брак со луѓето кои ги сакам. Покривањето на порцијата ми е толку јаден момент исто како кога некој ќе ми дојде на вечера или ручек да очекувам да ми донесе пари да си ги покријам тие трошоци. Ние на потенцијалните кумови (ддругари) им кажавме битен ни е моментот во кој ќе си го зајакнам пријателството со нив, а не поклонот, ако сакам скапи поклони ќе најдам некој кој ќе ми го донесе ама утре парите или поклонот ќе се заборави а другарот ќе биде покрај мене што и да ми треба.
Мислам дека она, да си ја покријам порцијата, обично подразбира поклонот да не е помал од 1000денари Што значи, кај далечни роднини поклонот да не е нешто многу голем, ама да не е ни помал од 1000ден. Барем јас така тоа го сфаќам кога некој ќе рече порцијата да си ја покрие. Е сеа... ако ја плаќа само порцијата, а не ја покрива и музиката, може ќе треба да седи цела вечер Не ви биле важни поклоните, а сите знаете на памет да наброите што све сте добиле и колку пари
Ние за нашата свадба добивме солидни поклони,барем ниеден не се дуплираше,а исто така и доста пари собравме.Од некои гости бев изненадена колку се потрошиле за свадбата,што навистина не било потребно но они така си чувствувале и така постапиле.Не мислев да запишам кој што ми донел,но во последен момент се премислив и запишав зашто на некои баш би сакала да им вратам со иста мера. Многу се изнервирав од едни роднини на маж ми кои дојдоа четворица со поклон од 1000 ден. и од истите тие слушнав како не биле третирани убаво на свадбата со што ми ги запалија нервите и на тие планирам да вратам со иста мера (а ние кај ќерка им на матура со 1000 ден.отидовме пред нашата свадба што мислам дека е солидно дека и двајцата не работевме). Значи за некои е сварно да им вратиш со иста мера. Не правев свадба да соберам пари(родителите платија за свадбата),зашто горе доле станот беше опремен, со парите докупивме работи што ми беа потребни и остатокот си го тргнавме на страна. Важно беше дека јас бев среќа и весела,како и останатите гости со насмевки на лицата
Е за тоа зборам. За шубето или како ли се вика она чувство кое го предизвикуваат вакви „подароци“. Рака на срце, премногу такви подароци добил братучед ти, дури да не му се верува на човек. А најлошо од се‘ е што тоа се подароци од луѓе кои ги сметаме за блиски. Не, не мислиме на истиот модел. Такви добив јас на свадба од постар човек кој не ни дојде на свадба но пратил подарок бидејќи сакал да ни честита. И тука нема место за замерка. Дали јас ќе го употребам тој сервис или не, времето ќе покаже, но сигурно нема да го фрлам или да го подарам на некој друг. Ете тоа ќе биде спомен по кој ќе се сеќаваме на дедото кој ни го испрати. Филџаните за кои јас зборев беа поинакви (ги немам видено ни по продавници, ни на пазар), имаше 2 или 3 чаши како драснати (глазурата подлупена, едната напукната), што ми дава за право да мислам дека чашите ги имале од поодамна и или не ги чувале добро спакувани, или им биле користени (како што напиша погоре najubava2010). На нашата свадба немаше таков подарок, да се гледа дека е со зла намера донесен. Некои можеби биле поефтини, некои можеби биле поскапи, битно сите се функционални, и најверојатно купени за нас - за нашата свадба, што особено ме радува. Јас сметам дека треба да се знае кој подарок од кого е. И денес мајка ми има сервис за ручање што кажува од кого и е спомен, има вазна која ја потсетува на некого од нејзината или од фамилијата на татко ми, и сметам дека тоа е многу убаво и тоа е целта на подароците (било да се за свадба, роденден, или некој друг повод). Убаво е да имаш дома предмети кои ќе те потсетуваат на драги личности. Затоа и сметам дека подарок -предмет е поубав подарок од пари. Иако гледано од економски аспект, денес на скоро сите млади убаво им доаѓа паричен подарок (еве, признавам и нам добро ни дојдоа, не дека не земавме кредит кога го купувавме станот, но за некоја илјада помал кредит земавме, токму заради тие пари). Од аспект кога одам на свадба, мене лично ми е полесно да однесам пари. Што ќе се мислам и барам соодветен подарок (дали ќе им користи, дали ќе им се допадне, да не им однесат и други луѓе па да им биде дупликат...), многу полесно ми е пари да однесам. Но со тоа воедно покажувам и дека ете, и покрај тоа што сме блиски, јас не ги познавам доволно младенците и немам намера да трошам дел од моето време и нерви за да одберам и купам соодветен подарок. И така, ниту е да однесеш подарок, ниту е да однесеш пари. А исто и страната која ги прима подароците. Нема точен одговор на тоа прашање: пари или предметен подарок (барем според мене).
Кравче искрено сега ако не прочитам не знам точно што имам, а за да напишам овде искрено ги гледав поклоните и пишував, едноставно знам само дека ми се наредени на плакар и си седат така, додека не станам сама своја домакинка шо вика свекрва ми па да си ги користам Луѓе ја утупевте со покриена порција, абе не се јави јунак што сам си ја платил свадбата па да каже дали ја покриле со парите од свадба. Ако гледаме така, ние ја покривме комплет свадбата со парите од поклони, ама нит мајка ми, нит па свекрва ми спомнаа да дадеме денар од парите за да си вратат долгови што се задолжиле за свадба. Значи ние сме жив ќар од свадбава еј, и би биле и 100 денари да добиевме се на се. Имам и во друга тема зборено, поради оваа лоша навика да се гледа на свадбата како на собирање пари јас не делев бомбончиња на свадбата туку ги давав со тортата, иначе кај нас на југ е адет да се делат по гостите со наздравување за пријатна вечера, ама при тоа гостите даваат и пари, е мене тој момент ми беше многу глуп и затоа си ги давав со тортата. И сега имам коментари од типот, будалче, зошто не делеше бомбони, па знаеш ли колку пари ќе собереше на 250 гости... Ех човечко око ненаситно
И јас го делам истото мислење со тебе. Кој колку ми донел, толку и ќе добие. Ова не важи за оние кои што навистина немаат. А многу ги има кои што на свадби носат малку пари или ефтини поклони, а за своите свадби очекуваат Поклон во плик или скапи поклони. Е па, не бива така.
Значи секој ќе се навреди ако на свадба му дојдат четворица со 1000 денари подарок, ама истиот тој да отиде со уште тројца и да однесе 1000 денари во ред е ете ми ја поентата, пропратена со она покривање на порцијата. Ane-sk немој ова да го земеш за навреда, не те цитирам конкретно тебе и не мислам воопшто на тебе со ова што го пишав, туку делот што го болдирав совршено се поклопува со моето мислење (затоа те цитирав).
Јас сум сеуште многу мала за моја свадба (веројатно мојата свадба ќе биде после околу 15 години). Но, повеќето садови кои г имаме дома се од свадбата на моите родители...Значи најмногу се добиваат садови...
А, што ќе мислите за тие кои однесле ваков поклон: Сет од 6 филџани, бели, со налепени профил слики на Гоце Делчев, Питу Гули, Даме Груев и уште тројца...???
Јас сеуште не сум мажена, ама свадба не ни планирам (читај не сакам) да правам. Може онака да се собереме НАЈблиските да си прославиме, ама сепак ќе си земем за право да коментирам на темава. Кај далечни роднини, од моето семејство секогаш одат само двајца и се носат отприлика 30 евра (да се покрие порцијата нели). Кога треба кај блиски да одиме на свадба, ако е потребно и цела година се тргаат на страна пари. Значи не одиме без солидна сума на пари. Јас кога славам нешто, навистина не ми е важно кој колку донесол. Кој колку може толку нека донесе. Она што ми е битно е гостите да се дојдени со намера да прослават и да се провеселат со мене, а не цела вечер да мелат лоши коментари. Скоро бев на свадба кај братучед. Не беше голема свадба, во принцип само најблиските, но беа поканети и едни нивни комшии. Значи вујко ми им направил чест, ги поканил на свадбата, а тие цела вечер не престанаа да оговараат. Врвот, беше кога лично слушнав да коментираат дека невестата била како кокошка (значи со кој памет ). Срамота, а си ги викнал со тебе да споделуваат радост. И бидејќи насловот на темата е подароците од свадбата, еве ќе кажам дека беа дојдени петтина со 20 евра, а пливаат во пари.
Епа дека биле патриоти големи Мојата сестра правеше свадба пред десетина години, а грото од поклоните потекнуваа од пред триесетина години. Значи не зборам за скапи и евтини работи тука за стари, во испокршении и неоргинални кутии. Искрено доби некои чинии но беа спакувани во кутија од тегли од кисели краставички, ама стварно краставички имаше на сликата. И најјаката работа доби некој сервис за кафе нема везе каков не ни памтам, НО на кутијата пишуваше пример Петко и Петкана па прешкртано, па под него Столе и Стојна па ишкртано, па Трајче и Трајанка, и така на крај доаѓаме до името на нашиот гостин. Бар бил фер кутриот си се потпишал, а поклонот т.е филџаните значи квалитетни, поминале неколку свадби веќе и не беа скршени
Луѓе, од вчера ве читам и просто не ми се верува дека се поклонуваат користени работи, антички филџани и сл. Зарем е можно? Па и последниот пост на Ирена- просто не можам да поверувам дека на кутијата имало пречкртано неколку пара кои си го препоклонувале подарокот, се додека не стасал кај сестрата на Ирена . Какви се тие категории на луѓе, од каде ги познавате??? Друго нешто не ми е јасно- зошто кога веќе знаете кој е тој што ве зафркава, дозволувате да продолжи со тоа? Овде мислам на роднините на Силвер Е- тие што иделе на слави и цело време јаделе без мера, ко да нема утре, а никогаш не викале кај нив, што омаловажувале на матури и други свечености носејќи бонбоњери со поминат рок и сл.- не ми е јасно зошто уште се дружите со нив? Па ќе му кажам дека не сум глупа, и дека не дозволувам никој да ме заебава, и точка. Прееска така ми се жалеше една другарка од странство- дошла тука и братучедите излегувале денски со неа кога знаеле дека ќе им купи нешто, а не ја канеле кај нив, измислувале изговори за да не одат деновиве заедно на излегување, а знаат колку ретко доаѓа и дека тие и се единствени роднини тука и после сето ова жалење од нив јас само ја прашав зошто ова ми го кажува мене, а не нив? Не ми е јасно зошто дозволувате некој да ве искористува, и зошто каните некого на свадба, а знаете каков е и дека дошол само да ви се потсмева? Исто не знам како ја правите таа пресметка, тие имаат пари па очекуваме повеќе да дадат, тие немаат и сл- така бев сведок на една свадба каде што свекрвата не покани некои од нејзините први братучеди оти мислеше дека немаат многу пари и нема да и донесат убави поклони, иако пораснале заедно не ги покани поради тоа, а за сметка на тоа покани некои други роднини од кои очекуваше поголеми поклони. На крај, правејќи такви пресметки, имаше неколку празни маси, од гости кои не дошле- дали од причина што не ги чувствуваат блиски младенците, дали поради нешто трето не знам, а ги немаше тие братучеди со кои пораснала, и кои веќе имаа спремно вредни поклони за свадбата, од што им беше мерак, ама тоа свекрвата никогаш нема да го дознае. А нема да ви кажам колку беше некомплетна свадбата без тие неколку личности (иако неколку пати и потенциравме претгходно да ги покани, таа остана доследна на одлуката дека нема да ги вика, за на крај да се нервира кога ги гледаше планираните маси како зјаат празни) Од тогаш ми се смени мислењето за таа роднина, видов каква материјалистка е, и ја изгуби мојата почит. Сакам да ви кажам на сите оние што не сте правеле се уште свадба- канете од срце, а не со бизнис план за профит. Канете ги тие што ги осеќате блиски, тие што знаете дека ќе се радуваат со вас. Подобро да има 100 души, отколку 400 и свадбата да се претвори во измачување, полна со луѓе на чии што лица се гледа дека не сакаат да бидат таму и кои со душа чекаат да помине вечерата за да си одат. Ако така направите, ако ја правите свадбата од срце, како прославување со најблиските, ќе бидете задоволни и од поклоните. А ако ја правите со однапред направена шема од очекувања кој што може да ви донесе- веројатноста дека ќе се разочарате е огромна.
Ova pred mnogu godini se sluchilo... Dechko i devojka(chinam bea od Bitola ili Ohrid)reshile da pravat svadba nAli ,ama kum..koj kum...chekaj ovoj ke go stavime (vajda nekoj nivni poznanik shto bil dobro ,ma predobro situiran),kumot presreken oti kum e,koja pochest ja imal ejjj kum sum..Doshol denot,neli veseli i kumot koga doshol ,donesol samo cveke,bonboniera i nekoe vazniche.Koga nevestava i zetov videle shto im donel kumov,deka nema "bogat"poklon ,gi dignale nosovite i cel den na ignor go stavale kumot.Toj stani fati se na oro do mladozenjava ,toj otpushti se od oroto,kumov fati se do nevestata edno kolce da izvrtat,taa pushti se i taka.Za slikanje odbegavale da se slikaat i taa slika shto ja imale so kumot bile namrshteni.Ama na kumov mu teknalo kolku e saatot :geek: svatil deka oti go pokanile samo za poklon(ama troa za poskapichok poklon)..si go vratil nazad filmot..oti od koga go videle so vazniche im se smenil lichniot opis.I na sred vecherata ,istapuva nad scena kumov(vidno navreden)im chestita na mladozhenjive(so mikrofon)za dolg i vechen zaednichki zivot,prosledeno so mnogu decinja i itn.kazuva deka mu bilo golema chest shto go pokanile kako kum,ama deka ne ochekuval deka kumstvoto mozhelo da se svede samo vo prizma na poklon,deka e mnogu navreden shto ete taka go precekale i ne ochekuval deka cela vecher bi mozele da go ignoriraat.Gi prashal tuka pred site gosti dali mozhe poklonot shto im go poklonil da mu go dadat za moment,mu ja dale vaznata,i so vaznata vo raka,im kazuva na mladozhenjive ete jas sakav da vi spremam golemo iznenaduvanje,ama ne me ostavivte do krajot na svadbata da ve iznenadam...ama ushte sega vi kazuvam deka jas go otkazuvam kumstvoto,a moeto iznenaduvanje neka vi ostane vo sekavanje...i od vaznata izvadil kluch,i im rekol ova beshe mojot poklon ,vi pokloniv stan,za da imate kade da ziveete....site vo salata ,a nevestava i zetov ,ama kume,drzh ne daj...kumov im gi ostavil kluchevite i si zaminal...ovie sramot im ostanal.
^^ Ја го знам ова со кола дека бил поклонот од кумот. Ама дека си ги прибрал клучевите назад, не им ги оставил.
Секој пат се чудам оваа тема кога ќе ја отворам. Абре после недела дена отворивме по некој поклон, и не ни знам кога ги изброивме парите, од што не фати срам да седат во кутија стуткани, некој се потрудил а ние ко мисири се понашавме. Можеше и ништо да не добиеме, парите и поклоните луѓето дома да си ги остават, толку весела свадба имавме, толку расположени и насмеани фаци, луѓе што не знаат да мрднат се утепаа од играње, и јас на поклоните ќе мислам?! Сами ја плативме свадбата, сами јас и мм, од мајка ми добивме пари што ги сметавме како поклон, а од неговите ручки од тупани, па еве не ги утепав. Има секаков народ, луѓе сакаат да ве испочитуваат со присуство, а џебот не им држи да ја покријат таа пуста порција, аман со неа веќе. Престанете со време да броите, за ваше добро. Нас не не покри свадбата на пример, ама никој со сила не е тераше да ја правиме, наша беше. Јас важно ми е што добив маж на папир и венчан, совршена забава со сите блиски луѓе, и што изгледвме како украси за торта барем еднаш во животот. Толку, друго не ми треба. Мед и млеко не ми тече, баш напротив, ама никој не живеел од свадба после наредни 10 години.
Моја претпоставка е дека се работи за блиско-далечни роднини. Ама го склопив изразот. Сакам да кажам: роднини кои по крв се блиски (на пример први братучеди) но не си живеете баш многу (т.е. се гледате само на свадби и погреби, и покрај тоа што не живеете далеку едни од други). Е сега: зошто да се канат таквите братучеди? Времето и искуството не учат на се‘. Кога моите правеле свадба за сестра ми (првата) ги поканиле сите по следнава логика: ако го каниме Петко (бидејќи сме блиски) треба да го каниме и Шеско (бидејќи му е брат - ќе се налути ако не го поканиме, иако не си живееме со него). Понатаму, го каниме Трајан (со кој многу добро живееме, секој ден сме заедно), тој ни е втор братучед, ама сега мора да го каниме и Трендафил, бидејќи тој ни е прв братучед (иако не се дружиме воопшто). Ете не знам зошто, ама навремето така се размислувало и затоа се правеле и големи свадби. По уште едно искуство со свадба (втората сестра), дојде на ред мојата свадба (по повеќе од 10 гоини од првата свадба што ја правеле). Е на мојата свадба беа поканети втори братучеди со се деца (мои 3-ти братучеди) а не беа поканети први братучеди. Значи размислувањето се сменило. На свадба беа поканети луѓе кои ги познаваме, се дружиме/слушаме, си помагаме, со еден збор си живееме. Затоа јас на мојата свадба не добив такви подароци (зборам за крш и старудии што поминале повеќе свадби). Навистина некои подароци беа поевтини, некои поскапи (секој според своите можности), но сите ми се еднакво драги. Најбитно од се‘ е што на свадбата дојдоа роднини и пријатели од далеку, направиле трошок, за да ни направат чест. А свадбата беше ептен весела.
Баш така midnight.flower блиски-далечни. На свадбата имаше вкупно 150 гости. Значи од наша страна седумдесетина. Одма ти е јасно дека се одеше до први батучеди на моите родители и плус пријатели на моите и на сестра ми. Е арно ама само еден поклон беше потпишан. Тоа е сервисот шетач по свадби. И беше од прв батучед на мајка ми. Јас тој човек само на неколку свадби го имам видено. (ама мајка ми исто како што викаш ти правеше список). Ама да знаеш па како тој игра на свадби, заедно со жена му. Абе мислиш свое дете мажи прв на оро цела свадба, главен. Бар атмосфера ти прави За останатите ниту видовме, ниту запамтивме, ниту список ништо. Нејси, не ќе помини свадбата во регистер на поклоните правење. Затоа јас се сум сосекла во корен. Неможам да се замарам, немам пари за фрлање, не сакам да ги трошам родителите.
