Поддршка за сите оние што сакаат да забременат

Не ми се верува да е циста/цисти. Може си се чисти матката со сето крварење и имаш грчеви. Пиј шумлив магнезиум а ако не ти поминува види на гинеколог еха за цисти. Јас имав голема циста имав тапа болка ама немав циклус,ми спречуваше да добија па ми даваа таблети да ја пукнат.

 

Мене ми се случило такво нешто и ми траеја бодежите со прекини до следниот циклус. Многу чудно ми беше бидејќи дотогаш не ми било така, ме болел стомак ден-два и после до овулација било мирно.
Кога бев на ехо, имав задебелување на ендометриумот и следниот циклус повеќе крварев.
И јас цисти сум немала досега.

 

Zeni heroi, samo da ve pozdravam! Ne pisuvam cesto, ama zatoa ve citam sekoj den i se raduvam na sekoja mala pozitivna sitnica! Cestitki do onie koi si vidoa dve crtki do sega, za ostanatite i ponataka pustam srekja!
Za klomifenot ke se nadovrzam, prijatelka posle 3 god so klomifen ostana bremena po vtorata terapija. Osven sto i se spiese malku poveke i sto bese zedna kako kamila, nikakvi drugi posledici nemase. Taka da vi posakuvam na site ist uspeh so klomifenot!
Ve cekam site sto poskoro vo trudnicki!!!!!

 

Фала на поздравот мила.. Возвраќамее, како си ти?

Баш ми даде надеж сега (2 месец ми е со кломифен)
Нооооо, да не се филмам. НЕМА ДВЕ ИСТИ!

Иначе ме насмеа со "Камилата"
Те гушкаммммм позззз

 

Ona posle prvata terapija klomifen, vikase ova vrska si nema, djabe pijam, ama doktorkata bese uporna deka ke i pomogne klomifenot i te kako i eve stvarno! Inaku site mozni ispituvanja gi imase pred toa napraveno. Ajde daj Boze kaj site takov uspeh da ima pak ke recam! Ima ne dve nego dvaeset isti bebule, samo pozitivni misli! Kako sto e Gospod nikoj!
Jas dobro, uste 10 nedeli od prilika imam. Poleka poleka se spremam i psihicki i fizicki iskreno brzo mnogu mi pomina vreme do sega, ama zatoa izgleda poslednive mes ke mi bidat vecnost! Uste malku i zavrsuvam so rabota, oficijalno ke pocne cekanjeto i toa e. Ke si vidis aj da ne ti kazuvam! I ti i ostanatite!

 

Кломифенки како е?
Јас од сабајле имам мали болки доле под стомакот и нозете ми се пресекуваат ваљда нормално е.
Друго нешто што приметив е дека од кога ги пијам апчињава навечер несе потам а иначе жива вода бев секоја вечер.

 

Ме скинаа емоции, се преплакав сабајлево, цела сум црвена За глупости, нормално, за нешто што врска нема со сето ова, а најверојатно и со ништо нема врска
<- ваква сум, а во меѓувреме мањачки го меркам мм

Од вчера вечерта почна мал густ усцедок како знак за почеток на плоден период и засилена желба за секс
Уште едно апче ми остана за вечерва и во понеделник сум на мерење фоликулчиња

Мене потењето ми почнува по овулација, раат сум дотогаш.

Ве поздравувам, убав ден да си имате

 

Значи и јас да очекувам зголемена желба

 

Мене сега умот само во тоа ми е

 

Оли, ти ко мене, сега сум подобра ајде, може еднаш на неколку дена, претходно секој ден си плачев. Нема врска пиела хормони, не пиела, за све нешто си плачам. Извини што препрашувам, не бев тука долго време; колку време пробувате и дали имате дијагностициран проблем?

 

Со месеци немам вака плачено
Осми месец ни е овој откако се обидуваме без прекини.
Имаме направено основни испитувања: спермограм, брисеви, пап, хормони, хсг.
Овие резултати беа добри, друго не сме испитувале, иако мене некако не ме држи место и сакам да испитам уште нешто, а докторот ме убедува да се стрпам.

Ти правеше некои испитувања?

 

Нас ни е се' правено, долга е приказнава Почнавме со обиди пред година и 8 месеци. Имавме мн лош спермограм (од неколку причини: мм ми беше слаб тоа време, големи стресови, големи дози антибиотици, операција како дете) и со ХСГ ми открија дека имам еднорога матка, што понатаму значи само еден јајцевод. Имавме три неуспешни инсеминации, во меѓувреме се подобри спермограмот и на точно една година откако почнавме останав природно. За жал, во 8 недела немаше срцева, па ми направија киретажа и 4 месеци паузиравме од се'. Пред три месеци повторно почнавме, спермата е доведена во нормала, мм се поправи 13кг и сега се надеваме пак на природно, оти реално ни е елиминиран најголемиот проблем за зачнување ама еве не сака, завчера добив пак.

Многу мразам да го слушам тоа дека све е до главата и така натаму, ама и самата си признавам дека премногу сум оптоварена со ова и тоа сигурно не е добро. Јас просто живеам за ова, цело време мислам, цело време исчекувам и постојано сум во некој грч. Ги гледам сите околу нас со бебиња, се породија скоро сите, а почнаа после нас да прават и тоа уште толку ми создава блокада. Знам дека мора да пуштам, и голем верник сум, треба да можам да му препуштам се' на Некој друг, ама пустото не се пушта лесно...

Вас ако ви се добри сите овие испитувања, стварно нема што друго да испитуваш сега засега. Јас би ти препорачала фоликулометрија ако не сте правеле или два комплета ленти за овулација, па еден месец да ја следиш детално 10 дена.

Да додадам само, уште еден пример дека сум свесна дека и психата игра улога, во мај кога останав трудна, си ги читав мислењата на форумов, тој месец сум пишала дека ќе одиме во јуни на викенд во Грција и дека сме уплатиле за јули за одмор, па што сака нека биде, ќе кулирам до септември. И баш тој месец останав трудна. Пак мислев на тоа, пак исчекував ама ете очигледно сум била малку поопуштена.

 

Жал ми е за тоа што ти се случи, навистина. Се сетив на тебе кога се врати на темава, не ми беше пријатно да те прашувам како си и сл., да те навраќам назад, но гледам дека зборуваш за ова. Ја читав темава пред да почнам да пишувам, мислам дека на одмор остана бремена, одамна читав и не се сеќавам најточно, но мислам дека кај тебе беше вакво нешто. Само знам дека многу ме потресе постот, се изнаплакав
Но знам дека ќе успеете!
Дали откако ви се случи ова испитувавте нешто? Докторите кажаа ли причина, ве пратија на некое испитување?

Тоа се е до главата и мене ме нервира, не сакам да го слушам. И мене ми е секојдневие ова, но се трудам да сум позитивна, да правам работи што ме развеселуваат, си барам занимација за да се релаксирам. Што да правам, сакам некако да не ми се врти се околу ова, иако на крај сепак се е околу ова. Ама си го мамам умот, се трудам животов нормално да ми тече.

Во последниве пет месеци четири месеци одам на фоликулометрија. Тестови за овулација користев пред првите месеци, а на тој начин научив кои ми се вистинските симптоми за овулација, многу ми помогнаа заедно со базалната. Базална мерам веќе осми месец и таа ми кажува дека сум овулирала и кога да очекувам да не добијам.

 

Долго не можев да зборам за ова, само со најблиските дома, ама тешко е кога никој не те разбира, а по некое време уште потешко кога го чуваш во себе. Уште ми е тешко, никогаш нема да го заборавам тоа што го изгубивме и и 5 дечиња да родам, секогаш ќе го памтам тоа првото несуденото. Ама застанав на нозе, мм многу ми помогна, и духовниот отец исто така. Иако имаше и луѓе одоколу што ми одмагаа. Плачев и тагував, и уште плачам и тагувам, ама борец сум, многу работи во животот сум постигнала скроз сама и немам намера да се откажам од ова.

Не испитувавме ништо дополнително, докторката ми рече, Џабе ќе испитувате да праќате, да дадете 10.000, 99% се враќаат само со missed abortion, никакво друго објаснување. Причина не ни дадоа, може не се споило добро, може хромозомски, може оценило дека не е нешто во ред... единствена утеха дека овие missed abortions биле поретки од спонтаните и многу, многу ретко се повторувале, па само на тоа се надевам, дека нема да се повтори.

Штом е кај вас се' океј, и штом ете следиш се' што треба, ќе биде кај и да е. Во меѓувреме, преиспитај си се малку во себе - да не има нешто потсвесно што те јаде, дали си подготвена утре да станеш родител, дали сте на чисто од секој аспект? Јас мн се преиспитував и си најдов една голема грешка. По природа сум мн силна личност, мн храбра, мн избувлива, можам мислам во кафез со лав да влезам АМА емотивно сум страшно кревка, ранлива, паничар, катастрофа. Дома, кога ќе се случело да му се слоши на некој или да е болен посериозно, јас се губам во паника, плачам и ме парализира стравот дека може да им се случи нешто. И мм цело време ми збореше, Абе како ќе бидеш ти мајка утре? Му викав, по цела ноќ ќе седам будна и ќе го гледам бебето дали дише, значи за каков страв правиме муабет. И мислам дека тука беше мојата најголема мана, психички не бев доволна силна за бебе. Ова што ми се случи беше кошмар ама воедно ме направи многу посилна личност. Ако преживеав да изгубам бебе и да го извадат од мене, сега можам да преживеам се'. Уште сум емотивна и ранлива ама ова ме принуди да созреам и беше една голема лекција.

 

Многу убаво кажано, ме воодушеви, пример за борец, борба, борење!
И нема да се повтори, верувај во тоа со сета душа.

Ние двајца сме долги години заедно, но се додека не бевме начисто - се посветивме на други работи како шетање и кариера. Во тој период се чувавме. Кога сфативме дека сме подготвени, почнавме. Јас 35 години имам, а мм 37. Се надевам дека не сме задоцниле, ме тешат добрите резултати и напредната медицина. Затоа знам дека ќе бидам мајка, само не знам кога. А дека ќе бидам, ќе бидам.
Во сите мои 35 години се борам и никогаш нема да престанам да се борам лавовски, но полна со емоции и емпатија.
Спротивно од тебе, на некој друг ако не му е добро, јас добивам ненормална сила и оптимизам, смирена сум и приземна, не знам како ми проработува мозок кога е најопасна работа во прашање.

Секоја борба го прави човека посилен да продолжи да се бори. Ние, луѓето, сме посилни од тоа што изгледаме. И токму затоа, од оваа тема еден куп женички заминаа во Труднички, а ќе заминеме и ние! Ве гушкам сите, идни мамички

 

Размислував нешто - човек без работа, шта ќеш Според најголем дел од искуствата тука, и искуствата на блиски, сите забременија во период коа друго им беше главна преокупација, или тргнаа на работа, или сменија работно место, или спремаа димпломска/магистарска, или реновираа, или се окупираа кај да одат на одмор. Да земам да реновирам или да прошетам некаде?

Со термини за недобивање до кај сме?

 

Реновирај, па прошетај за да одмориш од реновирањето

 

Јас да се запнам да дипломирам тогаш ама пустото желба за учење немам

 

Ако ти е само дипломската, учење во тој процес нема Седиш, читаш, пишуваш.