Поделба на имотот помеѓу децата во семејството

Никој не рече дека не разбирам, ама и брат ми истото би го направил нема да оди да живее со нив во едно станче, ќе си бара чаре. Не сме воспитани така.

Инаку моите се лекари па за дедо ми и баба ми они нонстоп трчаа по болници па татко ми не бараше имот, брат му зема. По нејзина логика тој требаше да земе. Јас зборам за односи во фамилија да се помогне на кој треба без разлика дали ќе добие имот, без разлика дали е машко или женско.

 

Најважниот дел студираш и не си мажена!

ОД КАДЕ ЌЕ НАЈДЕ 50 ИЛЈАДИ ЕВРА??? Знаеш колку пари се 50К ЕВРА? Знаеш како се заработуваат во државава? Живееме во паралелни светови. Кај мене уште се 3 фамилии во 120 квадрати. Не можам да речам дека живеат тие си знаат како им е. Ти стдираш градежништво кој знае кој отсек и според квалитетво на градбите во државава претпоставувам каков „кадар“ си... Дете кај тебе уште е тато носи мама пече. Кој ти плаќа школарина/излежарина/шетања? Твоите. Прашај ги колку пари се 50К евра, па дојди да ми кажуваш како цвета градежниот бизнис. Абе вие ќе се запишете на факултет ќе почнете да шетате наваму натаму и мислите сите имаат пари. Парите што ти ги даваат твоите не се твои пари. Твои пари се оние што ТИ ќе ги заработиш.
Ако твоите имаат 50К евра нека ми ги дадат пошто за тебе не се пари а за мене се ко милјарди.
И почни да пишуваш кирилица штом си на факултет барем знаеш како се менуваат букви на телефонот...

 

Jaс нејзе ја сфатив дека се залага за тоа да се помогне кај што треба, а вас ве сфатив дека барате идеален дел без разлика на потребите. И упорно одите со она - секој треба да заработи, ама од друга страна пак си барате имот. Контрадикторно е.

Да, ако секој заработува за да купи стан и родителите имаат повеќе имот да остават секому подеднакво, супер. Ама кога се нема бе луѓе, едноставно нема како да се подели, па станот останува на тој што останува да живее тука. И како и да го вртиш, па машкото е најчесто. Обично на женското дете во тој случај се помага на други начини. Со пари и кредит, колку што се има. Некогаш се нема ич. И тоа некако не ви влегува во глава.

 

А кој тоа вас? прв пат пишувам на темата.
Мене не ми се допадна тоа, јас ги гледав јас ќе наследам. родител е или што? Не ми се допаѓа ни кога жените од дома ги учат да се грабаат кај мажот, сум била сведок и на случаи кога брат наследил и стан и куќа, и не го гледа тоа туку се кара за имот кај свекрвата. Не зборам конкретно темава не е за ребека де.

 

Мислев на другата страна на дебатата.

И мене не ми се допаѓаат такви пресметки. Ама тоа е реалноста - дека тој што останува да живее тука ги гледа на старост. Не за наплата, туку дека такви се околностите. И штом веќе живеел тука цел живот, нема ваљда после смртта на стариот да затвора една соба? По закон би требало така да се реши, но во пракса не оди.

И исто, одамна го напишав истото во темава - дека секое семејство е посебен случај. По закон може да има универзални правила, ама тие едноставно не можат да се применат на секое семејство. Затоа е и правото на родителот, да остави како што смета дека е правилно.

 

Секогаш има начин.
Тој еден стан што се има ќе се продаде, а оној кој живеел во него со половината пари ќе си купи помал стан или ќе плати учество за стан и ќе земе кредит.
Не разбирам зошто јас да штедам и да се борам да створам нешто свое, а сестра ми на готово да се распостеле.

 

А има и друг начин - едната страна доброволно се откажува од својот дел во корист на другата. Тоа некако многу го осудивте овде. А доброволно е. Ако си сака дел, ќе си добие па макар и по судски пат. Јас еве не сакам. Не значи дека помалку ме сакаат родителите. Не значи дека не ми помогнале на други начини. Не значи дека нема да ги гледам на старост. Не значи дека брат ми нема да ме прибере ако останам на улица. Не значи дека се тепам за имот кај свекрвата, Бог да чува.
И јас си заработувам, и брат ми исто, и ќе си створи повеќе. Пак не гледам потреба да земам дел од ова. И не значи дека брат ми се распослал на готово, тој во таа куќа ќе вложува исто како јас во својот дом. Не мерам. Не премерувам. Не сметам дека има потреба за тоа.
Вие, како сакате. Другите, како сакаат и сметаат за правилно.

 

Потпис.

Родителот мора сам да биде свесен што и на кој треба да припадне, без никој да се меша од страна.

 

За мене и ова е начин.
Ребека ја осуди тетка и дека не ги гледала старите затоа што не добила дел. Тоа ме наведува дека не било доброволно. Затоа и дискусијата отиде во насока - ја браниме тетка и.

Јас никогаш не би се усудила да делам имот кој го стекнале моите родители.
На оваа тема не смееме да зуцнеме.
Ако ми дадат фала им, ако не ми дадат ќе се чуствувам не сакано или повеќе осудено.

Еднаш татко ми рече - кога ќе дојде ден ќе седнеме на маса, јас, мајка ти и вие две.
Додека не се договориме и не излезете гушнати, нема да излезете.
Не стварав за да ве разделам, туку да ве имам среќни и обезбедени.

 

Рoдителите нaши дa се здрaви и живи уште 20 гoдини мoже дa живеaт вo свoјa куќa, a дoтoгaш нaс скoрo цел живoт ќе ни пoмине, пa нa 50 или 60 гoдини јaс требa дa чекaм делбa. Пoрaнo не е извoдливo, си живеaт тaму, a кoј сaкa сo нив дa живее и дa ги гледa нa стaри гoдини...бујрум. Кo дa тoa тoлку леснo е. Еве јaс дa требa дa се врaтaм вo рoднaтa куќa и дa живеaм сo мoите дo крaј нa живoт, не мoжaм дa зaмислaм. Дa мoрaм -би, aмa знaм декa тежинa би ми претстaвувaлo, не oти не ги сaкaм туку ќе се чувствувaм кo дa не сум мрднaлa oд мртвa тoчкa вo живoтoт. Зa друг(мoј брaт или сестрa) oвa мoжеби би билo преднoст. И тoј некoј кoј немa дa имa прoблем дa е вo нивнa близинa пoстoјaнo и дa им пoмaгa oти мoже и сaкa, некa биде зa тoa нaгрaден aкo тие сметaaт декa требa. Дaли е брaт, сестрa, кoмшијa, внук, не е битнo. Сaми ќе си oдлучaт.

 

Зарем не се поставува и прашањето дали првото дете повеќе вложило во себе, било поупорно, поважно и било да оди на пракса него на одмор,работела од јутра до сутра, си ускратила некој фустан, викенд, шетање за да спечали за свој дом и удобен живот, додека второто дете живеело денес за денес.
И ако (хипотетички) е така, со постапката твоја првото го казнуваш, а второто наградуваш.

Апсолутно!

Ова е нај убавиот дел

 

I so da ti kazam sea? Mi e gajle za tvoeto razmisluvanje za dali se mnogu ili malku 50k evra? Ne dojdov toa da diskutiram. Ako imas nesto pametno da kazes, so argumenti, vo vrska so temava bujrum, ako ne ic ne me citiraj
I nemam kirilica na telefon !

 

И во дух на тоа дека нели не се "зема"ништо од братот, нели душа голема и галантна ама затоа па кај свекрвата се знае колку чоколади се дало на внучето од ќерката злобна или на јатрвата а колку на твоето, таму се прават математики за имотот, распределбата на истиот и се кара, тепа за соба, ама нели битно не се "зема"од братот.

Ние со братот сме и двајцата ситуирани он одбрал да живее во куќата на родителите, може уште утре да се исели, пак не треба да ми го исплати мојот дел?

И еве ќерката е мажена, отидена во заедница и на тие пари што ќе и ги дадат што ќе им прави, ќе ги вложува во имотот на родителите на маж и каде утре можат да ја истерат на учица?


Фактот останува дека повеќето родители не мислат на ќерките, ако се градела огромна куќа за синот значи имале можност да стават на страна и за ќерката, за мене е тоа родител а не синот ќе ме чува а ќерката нека му ја мисли кај мажот, не е тоа во ред.

Имам три деца, на сите три подеднакво ќе им дадам, мене како мајка ми е глупо да мислам дека за синовите треба да печалам, куќи да им дадам а на ќерка ми нема ништо оти нели ќе се мажи, туѓа стреја е она, значи треба да мислам туѓи ќерки да оправам со куќа а мојата да си ја оставам со прстот во уста.......е*ате мајката таква.

Не се сложувам со @danichap да се даде на тоа што има помалку, сите три ги имаат истите услови за растење, на сите три им се пружа се според моменталните можности, утре сите три ќе имаат услови да студираат, затоа на сите три исто би им дала, може едно ќе реши да биде доктор, другото уличар и како што напиша @sanjaeva да го наградам со повеќе имот тоа што е уличар а ово што е доктор дека со мака и многу откажување стигнал/а до тоа да му/и скратам од наследството, дека има?

Парите од државата што ми ги дава им ги ставам на сметка на трите деца, со мм ја дополнуваме таа иста сума со плус од нас, сите пари што им се дава право одат на сметка, по една куќа има за сите, не застанавме на две куќи дека нели две машки имаме, како за нив што мислам, така и за ќерка ми си мислам, еднакво за сите три.

 

Лесно е кога се има па се дели, ама што ако се нема?
Не можеш душата да му ја земеш на родителот.