Брат ти, како и сите останати треба да си го испоти гзот и да си заработи свое, а не на туѓо да глуми газда. И што ако се двајца или тројца браќа во еден стан? Ќе се откаже некој од наследство или тоа стриктно за сестри важи?
И јас сигурно ќе се откажам од моето делче, јас и онака уште од 16 сум на улица. Нема што да земам, во таа куќа нема љубов. Еднаш сум појдена за овие 8 год и не можев да достојам, чувствував немир. Јас не сакам ни брат ми да остане во таа куќа, ама мрзата не му дозволува да направи нешто плус за себе. Во секој случај на родителите е да направат фер поделба, а потоа кој сака нека го поклони својот дел. Ама кај нас секогаш имало симпатизирање на машките деца.
Не ги нарекувај глупи луѓе што не размислуваат на развод што го процениле мажот дека им е како што треба па никогаш нема да направат глупост и што поважно им е хармонија во семејството наместо една соба. Глупи се тие што се зимаат со "торковци" па цел живот се тресат да не бидат шутнати и затоа ќе цимолат по една соба од родителите бидејќи им следувало. Глупи се тие што нема да си створат сами за утре ако дојде до тоа.
Па зошто и ти и маж ти, а и брат ти не сте створиле свое? Тогаш ни ти ни золва ти ќе немаше потреба да се откажувате од имот. И глупи се луѓето што мислат дека разводи се случуваат само кај некој друг, и наивно веруваат дека медениот месец ќе трае цел живот. Секој може да се разведе драга, и не само затоа што се земал со торко, туку затоа што луѓето се менуваат, се менуваат и нивните ставови, емоции, планови...дебилизам е да се оставиш без ништо наивно верувајќи дека тебе милијарда посто нема ништо непредвидено да ти се случи во животот.
Зошто не ми одговори кога те прашав за ситуација двајца или тројца браќа во еден стан? Кој ќе се откаже тогаш? Или сите овие тралалајки "побитно ми е да имам брат, отколку дел од имот" важат само за сестри?
А зошто кога е веќе створено да не се земе или треба во хуманитарни акции да се даде куќата? Споредбава ти вришти! А ако дојде јас да се разведам, до куќа ќе ми дојде до соба некоја. Јас без саканиот ќе останам на имање ќе мислам. И не не сум наивна што мислам дека нема никогаш да се оставиме со маже! Најтешкото што може, пеколни години поминавме заедно и не подклекнавме на најтешкото и сега сум сигурна во нашата љубов. И не ми треба ништо, он ми треба
Ako te ostavi maz ti od taa kukja ti nemas nisto zatoa sto toa mu e imot od negovite roditeli. Taka da misli mu ja na vreme za nedaj boze
Нема што да мислам не се оставаме не се грижи за нас, мисли си ти за тебе да си бидеш на сигурно собче од мама и тато. Толку ви е тешко да прифатите дека некој се сака до толку што не размислува ни под разно на развод? Немогучни сте т'бам животот таков!
Ти пиша дека се глупи тие што нема да створат свое, туку чекаат од други. Сега откако увиде дека ти и маж ти спаѓате во таа категорија, друга песна пееш. Не треба да се даде во хуманитарни цели, треба фер да се подели со сестра му на маж ти, исто како што делот треба да си го поделиш со брат ти. Многу наивно и детско размислување, дури почнувам да мислам дека разговарам со пубертетлика некоја. Да, ако се разведеш и тоа како ќе ти биде дојдено до куќа или соба, или планираш под мост да живееш? Па уште и деца ако имаш, како планираш да го продолжиш ж ивотот? Или ништо нема да ти биде битно без саканиот, со децата ќе просиш на камени мост и ќе лееш солзи за саканиот како во некоја тинејџерска серија. Еден куп луѓе биле сигурни во нивната љубов па се разделиле, и тоа луѓе со 20, 30 години брачен стаж , не некои тазе земени како што си претпоставувам ти. Многу си наивна и искрено се надевам дека тоа нема да ти се удри од глава еден ден.
Daj boze da se sakate do smrt, jas samo ti kazav kakvi se pravnite raboti. A sto se odnesuva do sobce od mama i tato jas gi imam dosta ne e samo edno
На силна жена не и треба "за секој случај ствари". Силна жена ќе се снајде па и да е во најголеми го*на. А на тинејџерка само може да и текнат работи од тип да земам на бате собче оти ме следува. Јас значи за секој случај треба на брат ми да му земам соба, па ако треба пајажини нека фати? Такви има еден куп, ќе земе па ќе продаде до пари ви е не ви е до тоа за да имате нешто над глава ако, дојде до развод. Фамилии не живеат поради мочани 2-3.000еур. Не планирам понатаму да се докажувам дека совршени бракови постојат ако не верувате повелете една недела кај мене дома. Пријатно.
Еве и јас не планирам да се оставам со маж ми, ама не планирам ни да оставам се на негово име. Ако он толку многу ме сака, ако љубовта е толку голема, нека пише се на мое име и покрај тоа што и двајцата вложуваме пари во тој имот. Ама јас да се оставам со едно големо ништо, да распределам имот на сите страни а ја да останам со прстот во уста, тоа нема да се деси додека ме држи овој памет.
Еве го прашав викам срцка би ми препишал ли еден спрат од куќава да биде на мое име? Вика еве "зошто да не, секако е наше не е мое" Еве знам да му речам и цела куќа ќе ми ја препише ако сакам, ама не сум до толку отидена да барам такво нешто